Obowiązujący
akt prawny
USTAWA
z dnia 17
czerwca 1966 r.
o
postępowaniu egzekucyjnym w administracji1)
z dnia 17
czerwca 1966 r. (Dz.U. Nr 24, poz. 151)
tj. z
dnia 17 czerwca 1966 r. (Dz.U. Nr 36, poz. 161)
tj. z
dnia 7 stycznia 2002 r. (Dz.U. Nr 110, poz. 968)
tj. z
dnia 2 listopada 2005 r. (Dz.U. Nr 229, poz. 1954)
tj. z
dnia 28 czerwca 2012 r. (Dz.U. z 2012 r., poz. 1015)
tj. z
dnia 2 października 2014 r. (Dz.U. z 2014 r., poz. 1619)
tj. z
dnia 6 kwietnia 2016 r. (Dz.U. z 2016 r., poz. 599)
tj. z
dnia 9 czerwca 2017 r. (Dz.U. z 2017 r., poz. 1201)
tj. z
dnia 29 czerwca 2018 r. (Dz.U. z 2018 r., poz. 1314)
(ostatnia zmiana:
Dz.U. z 2018 r., poz. 1629) Pokaż wszystkie zmiany
DZIAŁ I
Przepisy
ogólne
Rozdział 1
Zasady
ogólne
Art. 1. [Zakres
regulacji] Ustawa określa:
1) sposób
postępowania wierzycieli w przypadkach uchylania się zobowiązanych od wykonania
ciążących na nich obowiązków, o których mowa w art. 2;
2)
prowadzone przez organy egzekucyjne postępowanie i stosowane przez nie środki
przymusu służące doprowadzeniu do wykonania lub zabezpieczenia wykonania
obowiązków, o których mowa w art. 2;
3)
(uchylony)
4) zasady
i sposób prowadzenia Rejestru Należności Publicznoprawnych oraz udostępniania
danych z tego rejestru.
Art. 1a.[Definicje] Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1)
biegłym skarbowym – rozumie się przez to rzeczoznawcę w określonej dziedzinie,
uprawnionego do wyceny majątku zobowiązanego i wpisanego na listę biegłych
skarbowych prowadzoną przez izbę administracji skarbowej;
1a)
centralnym biurze łącznikowym – rozumie się przez to jednostkę organizacyjną, o
której mowa w art. 9 ustawy z dnia 11 października 2013 r. o wzajemnej pomocy
przy dochodzeniu podatków, należności celnych i innych należności pieniężnych (Dz. U. z 2018 r.
poz. 425), zwanej dalej „ustawą o wzajemnej pomocy”;
2)
czynności egzekucyjnej – rozumie się przez to wszelkie podejmowane przez organ
egzekucyjny działania zmierzające do zastosowania lub zrealizowania środka
egzekucyjnego;
3)
dłużniku zajętej wierzytelności – rozumie się przez to dłużnika zobowiązanego,
jak również bank, pracodawcę, podmiot prowadzący działalność maklerską, trasata
oraz inne podmioty realizujące, na wezwanie organu egzekucyjnego, zajęcie
wierzytelności lub innego prawa majątkowego zobowiązanego;
3a)
dokumencie zabezpieczenia – rozumie się przez to dokument, o którym mowa w art.
3 pkt 1 ustawy o wzajemnej pomocy;
4)
egzekutorze – rozumie się przez to pracownika obsługującego organ egzekucyjny,
uprawnionego do dokonywania czynności egzekucyjnych;
4a)
(uchylony)
4b)
(uchylony)
4c)
jednolitym tytule wykonawczym – rozumie się przez to dokument państwa
członkowskiego, o którym mowa w art. 3 pkt 4 ustawy o wzajemnej pomocy;
5)
nieruchomości – rozumie się przez to również:
a)
spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
b)
spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
c) prawo
do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, w tym także prawo do
lokalu mieszkalnego w domu budowanym przez spółdzielnię mieszkaniową w celu
przeniesienia jego własności na członka spółdzielni;
5a)
(uchylony)
6)
opłacie komorniczej – rozumie się przez to opłatę wynoszącą 5% kwot przekazanych
wierzycielowi przez organ egzekucyjny lub przekazanych wierzycielowi przez
zobowiązanego w wyniku zastosowania środków egzekucyjnych;
7)
organie egzekucyjnym – rozumie się przez to organ uprawniony do stosowania w
całości lub w części określonych w ustawie środków służących doprowadzeniu do
wykonania przez zobowiązanych ich obowiązków o charakterze pieniężnym lub
obowiązków o charakterze niepieniężnym oraz zabezpieczania wykonania tych
obowiązków;
8)
organie rekwizycyjnym – rozumie się przez to organ egzekucyjny o tej samej
właściwości rzeczowej co organ egzekucyjny prowadzący egzekucję, któremu organ
egzekucyjny zlecił wykonanie czynności egzekucyjnych;
8a)
(uchylony)
8b)
(uchylony)
8c)
państwie członkowskim – rozumie się przez to państwo będące członkiem Unii
Europejskiej inne niż Rzeczpospolita Polska;
8d)
państwie trzecim – rozumie się przez to państwo niebędące członkiem Unii
Europejskiej;
9)
poborcy skarbowym – rozumie się przez to pracownika obsługującego organ
egzekucyjny, uprawnionego do dokonywania czynności egzekucyjnych w egzekucji
obowiązku o charakterze pieniężnym;
9a)
(uchylony)
9b)
(uchylony)
9c)
(uchylony)
10)
pracodawcy – rozumie się przez to podmioty wypłacające wynagrodzenia, o których
mowa w pkt 17;
10a) [1]
przedsiębiorstwie w spadku – rozumie się przez to przedsiębiorstwo w spadku
w rozumieniu ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym
przedsiębiorstwem osoby fizycznej (Dz. U. poz. 1629);
11)
składkach na ubezpieczenie społeczne – rozumie się przez to również składki na
ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy oraz na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń
Pracowniczych;
12)
środku egzekucyjnym – rozumie się przez to:
a) w
postępowaniu egzekucyjnym dotyczącym należności pieniężnych, egzekucję:
– z
pieniędzy,
– z
wynagrodzenia za pracę,
– ze
świadczeń z zaopatrzenia emerytalnego oraz ubezpieczenia społecznego, a także z
renty socjalnej,
– z
rachunków bankowych,
– z
innych wierzytelności pieniężnych,
– z praw
z instrumentów finansowych w rozumieniu przepisów o obrocie instrumentami
finansowymi, zapisanych na rachunku papierów wartościowych lub innym rachunku,
oraz z wierzytelności z rachunku pieniężnego służącego do obsługi takich
rachunków,
– z
papierów wartościowych niezapisanych na rachunku papierów wartościowych,
– z
weksla,
– z
autorskich praw majątkowych i praw pokrewnych oraz z praw własności
przemysłowej,
– z
udziału w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością,
– z
pozostałych praw majątkowych,
– z ruchomości,
– z
nieruchomości,
b) w
postępowaniu egzekucyjnym dotyczącym obowiązków o charakterze niepieniężnym:
– grzywnę
w celu przymuszenia,
–
wykonanie zastępcze,
–
odebranie rzeczy ruchomej,
–
odebranie nieruchomości, opróżnienie lokali i innych pomieszczeń,
– przymus
bezpośredni;
13)
wierzycielu – rozumie się przez to podmiot uprawniony do żądania wykonania
obowiązku lub jego zabezpieczenia w administracyjnym postępowaniu egzekucyjnym
lub zabezpieczającym;
14)
właściwym organie jednostki samorządu terytorialnego – rozumie się przez to
odpowiednio wójta, burmistrza (prezydenta miasta), starostę lub marszałka
województwa;
15)
wstrzymaniu czynności egzekucyjnych – rozumie się przez to wstrzymanie
wykonania wszystkich lub części zastosowanych środków egzekucyjnych, które nie
powoduje uchylenia dokonanych czynności egzekucyjnych;
16)
wstrzymaniu postępowania egzekucyjnego – rozumie się przez to wstrzymanie
wykonania zastosowanych środków egzekucyjnych, które nie powoduje uchylenia
dokonanych czynności egzekucyjnych, oraz niepodejmowanie nowych środków
egzekucyjnych;
17)
wynagrodzeniu – rozumie się przez to wynagrodzenia oraz niewyłączone spod
egzekucji inne świadczenia pieniężne związane z pracą lub funkcją wykonywaną
przez zobowiązanego na podstawie stosunku pracy oraz innej podstawie, jeżeli z
tego tytułu zobowiązany otrzymuje okresowe świadczenia pieniężne;
17a)
zagranicznym tytule wykonawczym – rozumie się przez to dokument określony w
przepisach ustawy o wzajemnej pomocy;
18)
zajęciu egzekucyjnym – rozumie się przez to czynność organu egzekucyjnego, w
wyniku której organ egzekucyjny nabywa prawo rozporządzania składnikiem
majątkowym zobowiązanego w zakresie niezbędnym do wykonania obowiązku objętego
tytułem wykonawczym;
19)
zajęciu zabezpieczającym – rozumie się przez to czynność organu egzekucyjnego,
w wyniku której organ egzekucyjny nabywa prawo rozporządzania składnikiem
majątkowym zobowiązanego w zakresie niezbędnym do zabezpieczenia wykonania
przez niego obowiązku objętego dokumentem stanowiącym podstawę zabezpieczenia,
ale która nie prowadzi do przymusowego wykonania obowiązku;
19a) [2]
zarządcy przedsiębiorstwa w spadku – rozumie się przez to:
a) przed
ustanowieniem zarządu sukcesyjnego – osobę, która dokonała zgłoszenia, o którym
mowa w art. 12 ust. 1c
ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji
podatników i płatników (Dz. U. z 2017 r.
poz. 869 i 2491 oraz z 2018 r. poz. 106, 650, 771 i 1629),
b) po
ustanowieniu zarządu sukcesyjnego – zarządcę sukcesyjnego, o którym mowa w
ustawie z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby
fizycznej, a w przypadku braku zarządcy sukcesyjnego – osobę, o której mowa w
art. 14 ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem
osoby fizycznej, dokonującą czynności, o których mowa w art. 13 tej ustawy;
20)
zobowiązanym – rozumie się przez to osobę prawną albo jednostkę organizacyjną
nieposiadającą osobowości prawnej albo osobę fizyczną, która nie wykonała w terminie
obowiązku o charakterze pieniężnym lub obowiązku o charakterze niepieniężnym, a
w postępowaniu zabezpieczającym – również osobę lub jednostkę, której
zobowiązanie nie jest wymagalne albo jej obowiązek nie został ustalony lub
określony, ale zachodzi obawa, że brak zabezpieczenia mógłby utrudnić lub
udaremnić skuteczne przeprowadzenie egzekucji, a odrębne przepisy na to
zezwalają;
21)
zwolnieniu spod egzekucji – rozumie się przez to niepodejmowanie lub
odstąpienie od egzekucji z całości lub części składników majątkowych
zobowiązanego.
Art.
2.[Obowiązki podlegające egzekucji administracyjnej] § 1.
Egzekucji administracyjnej podlegają następujące obowiązki:
1)
podatki, opłaty i inne należności, do których stosuje się przepisy działu III
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja
podatkowa (Dz. U. z 2018 r.
poz. 800, z późn. zm.);
1a)
niepodatkowe należności budżetowe, do których stosuje się przepisy ustawy z dnia 27
sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2017 r.
poz. 2077 oraz z 2018 r. poz. 62 i 1000);
1b)
należności z tytułu przychodów z prywatyzacji;
2)
grzywny i kary pieniężne wymierzane przez organy administracji publicznej;
3)
należności pieniężne, inne niż wymienione w pkt 1 i 2, jeżeli pozostają we
właściwości rzeczowej organów administracji publicznej;
4)
należności przypadające od jednostek budżetowych, wynikające z zastosowania
wzajemnego potrącenia zobowiązań podatkowych z zobowiązaniami tych jednostek;
5)
należności pieniężne przekazane do egzekucji administracyjnej na podstawie
innych ustaw;
6) wpłaty
na rzecz funduszy celowych utworzonych na podstawie odrębnych przepisów;
7)
należności pieniężne z tytułu składek do Funduszu Żeglugi Śródlądowej oraz
składek specjalnych do Funduszu Rezerwowego;
8)
należności pieniężne państwa członkowskiego wynikające z tytułu:
a)
podatków i należności celnych pobieranych przez to państwo lub w jego imieniu,
przez jego jednostki podziału terytorialnego lub administracyjnego, w tym
organy lokalne, lub w imieniu tych jednostek lub organów, a także w imieniu
Unii Europejskiej,
b)
refundacji, interwencji i innych środków stanowiących część całkowitego lub
częściowego systemu finansowania Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji
(EFRG) oraz Europejskiego Funduszu Rolniczego Rozwoju Obszarów Wiejskich
(EFRROW), w tym kwot należnych w związku z tymi działaniami,
c) opłat
i innych należności pieniężnych przewidzianych w ramach wspólnej organizacji
rynku Unii Europejskiej dla sektora cukru,
d) kar,
grzywien, opłat i dopłat administracyjnych związanych z należnościami
pieniężnymi, o których mowa w lit. a–c, nałożonych przez organy właściwe do
pobierania podatków i należności celnych lub właściwe do prowadzenia postępowań
administracyjnych dotyczących podatków i należności celnych lub potwierdzonych
przez organy administracyjne lub sądowe na wniosek organów właściwych w sprawie
podatków i należności celnych,
e) opłat
za zaświadczenia i podobne do zaświadczeń dokumenty wydane w postępowaniach
administracyjnych w sprawie należności pieniężnych, o których mowa w lit. a,
f)
odsetek i kosztów związanych z należnościami pieniężnymi, o których mowa w lit.
a–e, w związku z którymi możliwe jest zwrócenie się o wzajemną pomoc na
podstawie ustawy o wzajemnej pomocy,
g)
administracyjnych kar pieniężnych lub grzywien administracyjnych nałożonych na
pracodawcę delegującego pracownika z terytorium RP w związku z naruszeniem
przepisów dotyczących delegowania pracowników w ramach świadczenia usług;
9)
należności pieniężne przekazane do egzekucji administracyjnej na podstawie
ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita
Polska;
10)
obowiązki o charakterze niepieniężnym pozostające we właściwości organów
administracji rządowej i samorządu terytorialnego lub przekazane do egzekucji
administracyjnej na podstawie przepisu szczególnego;
11)
obowiązki z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy oraz wypłaty należnego
wynagrodzenia za pracę, a także innego świadczenia przysługującego
pracownikowi, nakładane w drodze decyzji organów Państwowej Inspekcji Pracy;
12)
obowiązki z zakresu ochrony danych osobowych, nakładane w drodze decyzji
Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych.
§ 2. W
zakresie nieuregulowanym odrębnymi przepisami, należności, o których mowa w § 1,
podlegają zabezpieczeniu w trybie i na zasadach określonych w dziale IV.
§ 3.
Poddanie obowiązku egzekucji administracyjnej nie przesądza o wyłączeniu sporu
co do jego istnienia lub wysokości przed sądem powszechnym, jeżeli z charakteru
obowiązku wynika, że do rozpoznania takiego sporu właściwy jest ten sąd.
Art.
3.[Stosowanie egzekucji administracyjnej] § 1. Egzekucję
administracyjną stosuje się do obowiązków określonych w art. 2, gdy wynikają
one z decyzji lub postanowień właściwych organów, albo – w zakresie
administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego – bezpośrednio z
przepisu prawa, chyba że przepis szczególny zastrzega dla tych obowiązków tryb
egzekucji sądowej.
§ 1a.
Egzekucję administracyjną stosuje się również do należności pieniężnych, o
których mowa w art. 2 § 1 pkt 5, wynikających z tytułów wykonawczych
wystawionych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych na
podstawie art. 44 ustawy z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach
udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz. U. z 2017 r.
poz. 2022 i 2433), zwanej dalej „ustawą o poręczeniach i gwarancjach
udzielanych przez Skarb Państwa”, oraz na podstawie art. 16 ustawy z dnia 12
lutego 2009 r. o udzielaniu przez Skarb Państwa wsparcia instytucjom finansowym
(Dz. U. z 2016 r.
poz. 1436), zwanej dalej „ustawą o udzielaniu przez Skarb Państwa
wsparcia instytucjom finansowym”.
§ 2.
(uchylony)
Art.
3a.[Pozostałe przypadki stosowania egzekucji administracyjnej] § 1. W
zakresie zobowiązań powstałych w przypadkach określonych w art. 8 i art. 21 § 1
pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja
podatkowa, długów celnych powstałych w przypadkach określonych w
art. 77 ust. 1 oraz art. 81 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i
Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego unijny
kodeks celny (Dz. Urz. UE L
269 z 10.10.2013, str. 1, z późn. zm.), podatków wykazanych w
zgłoszeniu celnym, składek na ubezpieczenie społeczne, opłat paliwowych, o
których mowa w ustawie z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych
oraz o Krajowym Funduszu Drogowym (Dz. U. z 2017 r.
poz. 1057 oraz z 2018 r. poz. 12 i 138), dopłat, o których mowa w ustawie z dnia
19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2018 r.
poz. 165, 650 i 723), opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi,
o których mowa w art. 6h ustawy z
dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach
(Dz. U. z 2017 r.
poz. 1289, 2056, 2361 i 2422 oraz z 2018 r. poz. 650), a także opłat
emisyjnych, o których mowa w ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony
środowiska (Dz. U. z 2018 r.
poz. 799 i 1356), stosuje się również egzekucję administracyjną,
jeżeli wynikają one odpowiednio:
1) z
deklaracji lub zeznania złożonego przez podatnika lub płatnika;
2) ze
zgłoszenia celnego złożonego przez zobowiązanego;
3) z
deklaracji rozliczeniowej złożonej przez płatnika składek na ubezpieczenie
społeczne;
4) z
informacji o opłacie paliwowej;
5) z
informacji o dopłatach;
6) z
deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi;
7) z
rozliczenia zamknięcia, o którym mowa w art. 175 rozporządzenia delegowanego
Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniającego rozporządzenie
Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych
zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (Dz. Urz. UE L
343 z 29.12.2015, str. 1, z późn. zm.);
8) z informacji
o opłacie emisyjnej.
§ 2. W
przypadkach, o których mowa w § 1, stosuje się egzekucję administracyjną,
jeżeli:
1) w
deklaracji, w zeznaniu, w zgłoszeniu celnym, w deklaracji rozliczeniowej, w
informacji o opłacie paliwowej, w informacji o dopłatach, w deklaracji o
wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, w rozliczeniu
zamknięcia lub w informacji o opłacie emisyjnej zostało zamieszczone pouczenie,
że stanowią one podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego;
2)
wierzyciel przed wszczęciem postępowania egzekucyjnego przesłał zobowiązanemu
upomnienie, o którym mowa w art. 15 § 1.
Art.
4.[Ograniczenia w stosowaniu egzekucji administracyjnej] Do
obowiązków, które wynikają z decyzji, postanowień lub innych orzeczeń niż
określone w art. 3 i art. 3a, stosuje się egzekucję administracyjną tylko
wówczas, gdy odrębne ustawy tak stanowią.
Art.
5.[Organy uprawnione do żądania wykonania obowiązków w drodze egzekucji
administracyjnej] § 1. Uprawnionym do żądania wykonania w drodze egzekucji
administracyjnej obowiązków określonych w art. 2 jest:
1) w
odniesieniu do obowiązków wynikających z decyzji lub postanowień organów
administracji rządowej i organów jednostek samorządu terytorialnego – właściwy
do orzekania organ I instancji, z zastrzeżeniem pkt 4;
2) dla
obowiązków wynikających z orzeczeń sądów lub innych organów albo bezpośrednio z
przepisów prawa – organ lub instytucja bezpośrednio zainteresowana w wykonaniu
przez zobowiązanego obowiązku albo powołana do czuwania nad wykonaniem
obowiązku, a w przypadku braku takiej jednostki lub jej bezczynności – podmiot,
na którego rzecz wydane zostało orzeczenie lub którego interesy prawne zostały
naruszone w wyniku niewykonania obowiązku;
3) dla
obowiązków wynikających z tytułów wykonawczych wystawionych przez ministra
właściwego do spraw finansów publicznych na podstawie art. 44 ustawy o
poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz art. 16 ustawy
o udzielaniu przez Skarb Państwa wsparcia instytucjom finansowym – minister
właściwy do spraw finansów publicznych;
4) w
odniesieniu do obowiązków wynikających z wydanych przez naczelnika urzędu
celno-skarbowego decyzji, postanowień lub mandatów karnych, z przyjętych przez
naczelnika urzędu celno-skarbowego zgłoszeń celnych, deklaracji, informacji o
opłacie paliwowej albo rozliczeń zamknięcia – właściwy naczelnik urzędu
skarbowego;
4a) w
odniesieniu do obowiązków wynikających z wydanych przez Szefa Krajowej
Administracji Skarbowej decyzji lub postanowień – naczelnik urzędu skarbowego
właściwy według adresu siedziby Szefa Krajowej Administracji Skarbowej;
4b) w
odniesieniu do obowiązków wynikających z wydanych przez dyrektora izby
administracji skarbowej decyzji lub postanowień – naczelnik urzędu skarbowego
właściwy według adresu siedziby dyrektora izby administracji skarbowej;
5) w
odniesieniu do grzywien nałożonych w drodze mandatu karnego w postępowaniu w
sprawach o wykroczenia, stanowiących dochód budżetu państwa, z wyłączeniem
grzywien nakładanych przez organy Inspekcji Transportu Drogowego – właściwy
naczelnik urzędu skarbowego.
§ 2.
Uprawnione do żądania wykonania, w drodze egzekucji administracyjnej,
obowiązków, o których mowa w art. 2 § 1 pkt 8 lit. a–f i pkt 9, jest również
państwo członkowskie lub państwo trzecie.
§ 2a.
Uprawniona do żądania wykonania, w drodze egzekucji administracyjnej,
obowiązków, o których mowa w art. 2 § 1 pkt 8 lit. g, jest Państwowa Inspekcja
Pracy.
§ 3. W
postępowaniu egzekucyjnym wszczętym na wniosek państwa członkowskiego lub
państwa trzeciego nie stosuje się przepisów regulujących prawa i obowiązki
wierzyciela, chyba że ratyfikowana umowa międzynarodowa, której stroną jest
Rzeczpospolita Polska, lub przepisy ustawy stanowią inaczej.
§ 4.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, obowiązki pozostające we właściwości naczelnika urzędu
skarbowego uprawnionego do żądania ich wykonania w drodze egzekucji
administracyjnej oraz właściwość miejscową tego naczelnika urzędu skarbowego,
uwzględniając potrzebę sprawnego wykonywania tych zadań.
Art.
6.[Czynności stosowane w przypadku uchylania się zobowiązanego od wykonania
obowiązku] § 1. W razie uchylania się zobowiązanego od wykonania obowiązku
wierzyciel powinien podjąć czynności zmierzające do zastosowania środków
egzekucyjnych.
§ 1a. Na
bezczynność wierzyciela w podejmowaniu czynności, o których mowa w § 1, służy
skarga podmiotowi, którego interes prawny lub faktyczny został naruszony w
wyniku niewykonania obowiązku oraz organowi zainteresowanemu wykonaniem
obowiązku. Postanowienie w sprawie skargi wydaje organ wyższego stopnia. Na postanowienie
oddalające skargę przysługuje zażalenie.
§ 1b.
Przed podjęciem czynności zmierzających do zastosowania środków egzekucyjnych
wierzyciel może podejmować działania informacyjne wobec zobowiązanego
zmierzające do dobrowolnego wykonania przez niego obowiązku.
§ 1c.
Wierzyciel może odstąpić od czynności zmierzających do zastosowania środków
egzekucyjnych, jeżeli nie upłynęło 12 miesięcy od dnia wydania postanowienia o
umorzeniu postępowania egzekucyjnego z przyczyny określonej w art. 59 § 2,
wydanego w sprawie prowadzonej na wniosek tego wierzyciela, na podstawie tytułu
wykonawczego obejmującego inne należności pieniężne zobowiązanego, chyba że
ujawniony zostanie majątek lub źródło dochodu zobowiązanego przewyższające
kwotę wydatków egzekucyjnych.
§ 1d. W
przypadku, o którym mowa w § 1c, wierzyciel przed wszczęciem postępowania w
sprawie odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej wzywa zobowiązanego do
złożenia oświadczenia o posiadanym majątku lub źródłach dochodu, w terminie 7
dni od dnia doręczenia wezwania. W przypadku gdy w wyniku wezwania nie zostanie
złożone oświadczenie lub w złożonym oświadczeniu nie zostanie wykazany majątek
lub źródła dochodu zobowiązanego przewyższające kwotę wydatków egzekucyjnych, z
którego możliwe jest prowadzenie egzekucji administracyjnej, za dzień
odstąpienia przyjmuje się dzień doręczenia tego wezwania. Przepis art. 61
stosuje się odpowiednio.
§ 2.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) formy
działań informacyjnych, o których mowa w § 1b, przypadki, w których mogą być te
działania podejmowane, oraz sposób ich ewidencjonowania, mając na względzie
zapewnienie efektywności tych działań;
2)
elementy, jakie powinno zawierać wezwanie do złożenia oświadczenia oraz
oświadczenie, o których mowa w § 1d, mając na względzie zapewnienie jednolitego
i efektywnego działania wierzycieli;
3) tryb
postępowania wierzycieli należności pieniężnych przy podejmowaniu czynności, o
których mowa w § 1, mając na względzie zapewnienie terminowości i prawidłowości
przesyłania zobowiązanemu upomnienia, o którym mowa w art. 15 § 1, a także
kierowania do organu egzekucyjnego wniosków egzekucyjnych i tytułów
wykonawczych.
Art. 6a.[Stosowanie przepisu art. 6] [3]
Przepis art. 6 stosuje się odpowiednio do zarządcy przedsiębiorstwa w
spadku, jeżeli zobowiązany będący przedsiębiorcą zmarł przed wszczęciem
postępowania egzekucyjnego.
Art.
7.[Stosowanie środków egzekucyjnych] § 1. Organ egzekucyjny stosuje
środki egzekucyjne przewidziane w ustawie.
§ 2.
Organ egzekucyjny stosuje środki egzekucyjne, które prowadzą bezpośrednio do
wykonania obowiązku, a spośród kilku takich środków – środki najmniej uciążliwe
dla zobowiązanego.
§ 3.
Stosowanie środka egzekucyjnego jest niedopuszczalne, gdy egzekwowany obowiązek
o charakterze pieniężnym lub niepieniężnym został wykonany albo stał się
bezprzedmiotowy.
Art.
8.[Wyłączenia od podlegania egzekucji administracyjnej] § 1. Nie
podlegają egzekucji administracyjnej:
1)
przedmioty urządzenia domowego, pościel, bielizna i ubranie niezbędne dla
zobowiązanego i będących na jego utrzymaniu członków rodziny, a także ubranie
niezbędne do pełnienia służby lub wykonywania zawodu;
2) zapasy
żywności i opału, niezbędne dla zobowiązanego i będących na jego utrzymaniu
członków rodziny na okres 30 dni;
3) jedna
krowa lub dwie kozy albo trzy owce, potrzebne do wyżywienia zobowiązanego i
będących na jego utrzymaniu członków rodziny, wraz z zapasem paszy i ściółki do
najbliższych zbiorów;
4)
narzędzia i inne przedmioty niezbędne do pracy zarobkowej wykonywanej osobiście
przez zobowiązanego, z wyłączeniem środka transportu, oraz surowce niezbędne do
tej pracy na okres 7 dni;
5)
przedmioty niezbędne do pełnienia służby przez zobowiązanego lub do wykonywania
przez niego zawodu;
6) pieniądze
w kwocie 760 zł;
7) wkłady
oszczędnościowe złożone w bankach na zasadach i w wysokości określonej
przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe
(Dz. U. z 2017 r.
poz. 1876, z późn. zm.);
8)
oszczędności członka kasy złożone w kasie w wysokości określonej przepisami
ustawy z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach
oszczędnościowo-kredytowych (Dz. U. z 2017 r.
poz. 2065, z późn. zm.);
9)
dokumenty osobiste, po jednej obrączce zobowiązanego i jego współmałżonka,
wykonanej z metali szlachetnych, ordery i odznaczenia oraz przedmioty niezbędne
zobowiązanemu i członkom jego rodziny do nauki lub wykonywania praktyk
religijnych, a także przedmioty codziennego użytku, które mogą być sprzedane
znacznie poniżej ich wartości, a które dla zobowiązanego mają znaczną wartość
użytkową;
10) kwoty
otrzymane na pokrycie wydatków służbowych, w tym kosztów podróży i wyjazdów;
11) kwoty
otrzymane jako stypendia;
12)
(uchylony)
13)
rzeczy niezbędne ze względu na ułomność fizyczną zobowiązanego lub członków
jego rodziny;
14) kwoty
otrzymane z tytułu obowiązkowych ubezpieczeń majątkowych;
15)
środki pochodzące z dotacji przyznanej z budżetu państwa na określone cele i
znajdujące się na wyodrębnionym rachunku bankowym prowadzonym dla obsługi
bankowej dotacji oraz środki pochodzące z programów finansowanych z udziałem
środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 27
sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, wypłacone w formie
zaliczki, chyba że wierzytelność egzekwowana powstała w związku z realizacją projektu,
na który środki te były przeznaczone;
16)
rzeczy służące w kościołach i innych domach modlitwy do odprawiania nabożeństwa
lub do wykonywania innych praktyk religijnych albo będące obiektami kultu
religijnego, choćby były kosztownościami lub dziełami sztuki;
17)
(uchylony)
18) sumy
przyznane orzeczeniem Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, jeżeli
egzekwowana wierzytelność przysługuje Skarbowi Państwa.
§ 1a. W
przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 15, egzekucji nie podlegają również sumy już
wypłacone oraz środki trwałe, wartości niematerialne i prawne powstałe w ramach
realizacji projektu, na który były przeznaczone środki pochodzące z programów
finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 27
sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, przez okres jego
realizacji wskazany w umowie o dofinansowanie projektu.
§ 2. Za
przedmioty niezbędne zobowiązanemu i członkom jego rodziny, w rozumieniu § 1
pkt 1, nie uważa się w szczególności:
1) mebli
stylowych i stylizowanych;
2)
telewizorów do odbioru programu w kolorze, chyba że zobowiązany wykaże, że od
roku produkcji telewizora upłynęło więcej niż 5 lat;
3)
stereofonicznych radioodbiorników;
4)
urządzeń służących do nagrywania lub odtwarzania obrazu lub dźwięku;
5)
komputerów i urządzeń peryferyjnych, chyba że są one niezbędne zobowiązanemu do
pracy zarobkowej wykonywanej przez niego osobiście;
6) futer
ze skór szlachetnych;
7)
dywanów wełnianych i ze skór naturalnych;
8)
porcelany, szkła ozdobnego i kryształów;
9)
sztućców z metali szlachetnych;
10) dzieł
sztuki.
Art.
8a.[Wyłączenia od egzekucji gdy zobowiązanym jest rolnik prowadzący
gospodarstwo rolne] § 1. Jeżeli zobowiązanym jest rolnik prowadzący gospodarstwo
rolne, egzekucji nie podlegają również:
1) jeden
koń wraz z uprzężą, jedna krowa, dwie kozy, jeden tryk i dwie owce, jedna
maciora oraz dziesięć sztuk drobiu;
2) jedna
jałówka lub cieliczka w przypadku braku krowy;
3) zapasy
paszy i ściółki dla inwentarza, o którym mowa w pkt 1 i 2, aż do najbliższych
zbiorów;
4) jeden
pług, jeden zespół bron, jeden kultywator, jeden kierat, jedna sieczkarnia,
jeden wóz, jedne sanie robocze;
5) zboże
lub inne ziemiopłody, niezbędne do najbliższych siewów lub najbliższego
sadzenia w gospodarstwie rolnym zobowiązanego;
6)
zwierzęta gospodarskie w drugiej połowie okresu ciąży i w okresie odchowu
potomstwa oraz to potomstwo w okresie: źrebaki do 5 miesięcy, cielęta do 4
miesięcy, jagnięta do 3 miesięcy, prosięta do 2 miesięcy i koźlęta do 5
miesięcy;
7)
zakontraktowane zwierzęta rzeźne, jeżeli ich waga nie odpowiada warunkom
handlowym albo termin dostawy nie upłynął lub nie upływa w miesiącu
przeprowadzenia egzekucji;
8) jeden
ciągnik na 25 ha powierzchni gruntów, nie mniej jednak niż jeden ciągnik na
gospodarstwo rolne, wraz z urządzeniami towarzyszącymi niezbędnymi do uprawy,
pielęgnacji, zbioru i transportu ziemiopłodów;
9) jeden
silnik elektryczny;
10)
podstawowe maszyny i narzędzia rolnicze w ilości niezbędnej do pracy w
gospodarstwie rolnym zobowiązanego;
11)
podstawowy sprzęt techniczny niezbędny do zakończenia cyklu danej technologii
produkcji w gospodarstwie specjalistycznym zobowiązanego;
12)
zapasy paliwa i części zamienne niezbędne do normalnej pracy ciągnika i maszyn
rolniczych na okres do zakończenia cyklu produkcyjnego;
13)
nawozy oraz środki ochrony roślin w ilości niezbędnej na dany rok gospodarczy
dla gospodarstwa rolnego zobowiązanego;
14) stado
użytkowe kur niosek w okresie pierwszych 6 miesięcy nośności;
15) stado
podstawowe zwierząt futerkowych oraz zwierzęta futerkowe, co do których hodowca
zawarł umowę kontraktacyjną na dostawę skór z tych zwierząt;
16)
zapasy paszy i ściółki dla inwentarza, o którym mowa w pkt 6, 7, 14 i 15, aż do
najbliższych zbiorów;
17)
zapasy opału na okres 6 miesięcy;
18)
zaliczki kontraktacyjne.
§ 2.
Egzekucji nie podlega ponadto nadwyżka inwentarza żywego ponad ilości określone
w § 1, jeżeli naczelnik urzędu skarbowego, po uzgodnieniu z wójtem
(burmistrzem, prezydentem miasta), uzna ją za niezbędną do prowadzenia tego
gospodarstwa rolnego, a dłużnik zobowiąże się do spłacenia egzekwowanej
należności w terminie lub w ratach określonych przez wierzyciela. W przypadku
niedotrzymania przez zobowiązanego warunków spłaty należności podjęte zostaną
dalsze czynności egzekucyjne.
§ 3. W
przypadku, o którym mowa w § 2, egzekucji nie podlega także taka ilość paszy,
jaka jest niezbędna do utrzymania inwentarza żywego objętego wyłączeniem.
§ 4.
Wyłącza się spod egzekucji zajęte zwierzęta gospodarskie, wpisane do ksiąg
zwierząt zarodowych albo uznane za rozpłodniki odpowiednie do dalszej hodowli,
jeżeli nie mogą być sprzedane osobie, która wykaże, że posiada gospodarstwo
rolne, w którym istnieją warunki do dalszej hodowli.
§ 5.
Wierzytelność pieniężna, przypadająca rolnikowi z tytułu umowy kontraktacji,
może być zajęta egzekucyjnie do wysokości 25% należności za dostarczony towar
bez uwzględnienia ewentualnych potrąconych pożyczek i zaliczek
kontraktacyjnych.
§ 6.
Przepis § 5 stosuje się odpowiednio do świadczeń w naturze przypadających
rolnikowi z tytułu umowy kontraktacyjnej.
Art.
9.[Egzekucja wynagrodzenia ze stosunku pracy] § 1. Wynagrodzenie ze
stosunku pracy podlega egzekucji w zakresie określonym w przepisach Kodeksu pracy.
§ 11.
Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do zasiłków dla bezrobotnych, dodatków
aktywizacyjnych, stypendiów oraz dodatków szkoleniowych, wypłacanych na
podstawie przepisów o promocji
zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.
§ 2.
Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do należności członków rolniczych
spółdzielni produkcyjnych i członków ich rodzin z tytułu pracy w spółdzielni
oraz wszystkich świadczeń powtarzających się, których celem jest zapewnienie
utrzymania.
§ 3.
Przepisu § 1 nie stosuje się do wierzytelności członków rolniczych spółdzielni
produkcyjnych z tytułu udziału w dochodach spółdzielni przypadających im od
wniesionych do spółdzielni wkładów.
§ 4.
Dochody wymienione w § 1 i 2 oblicza się wraz ze wszystkimi dodatkami i
wartością świadczeń w naturze, lecz po potrąceniu podatków należnych od tych
dochodów.
Art.
10.[Wyłączenia z egzekucji] § 1. Świadczenia pieniężne przewidziane w
przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym podlegają egzekucji w zakresie określonym
w tych przepisach.
§ 2.
Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do emerytur i rent otrzymywanych z
zagranicy, po przeliczeniu ich przez dłużnika zajętej wierzytelności na złote
według kursu banku z dnia wpłacenia do organu egzekucyjnego zajętych kwot.
§ 3. Do
egzekucji z rent przysługujących z tytułu wypadku przy pracy lub choroby
zawodowej i z rent zasądzonych przez sąd lub ustalonych umową za utratę
zdolności do pracy albo za śmierć żywiciela lub wypłacanych z dobrowolnego
ubezpieczenia rentowego oraz do egzekucji ze świadczeń pieniężnych,
przysługujących z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa,
stosuje się przepisy o egzekucji ze świadczeń przewidzianych w przepisach o
zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin [4].
§ 4. Nie
podlegają egzekucji świadczenia alimentacyjne, świadczenia pieniężne wypłacane
w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, świadczenia rodzinne, dodatki
rodzinne, pielęgnacyjne, porodowe, dla sierot zupełnych, zasiłki dla opiekunów,
świadczenia z pomocy społecznej, świadczenie wychowawcze oraz jednorazowe
świadczenie, o którym mowa w art. 10 ustawy z dnia 4 listopada 2016 r. o
wsparciu kobiet w ciąży i rodzin „Za życiem” (Dz. U. poz. 1860 oraz z 2018 r.
poz. 1076).
§ 5. Nie
podlegają egzekucji świadczenia, dodatki i inne kwoty, o których mowa w art. 31
ust. 1, art. 80 ust. 1 i 1a, art. 81, art. 83 ust. 1 i 4, art. 84 pkt 2 i 3 i art. 140 ust. 1
pkt 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej
(Dz. U. z 2018 r.
poz. 998 i 1076), oraz środki finansowe na utrzymanie lokalu
mieszkalnego w budynku wielorodzinnym lub domu jednorodzinnego, o których mowa
w art. 83 ust. 2
i art. 84 pkt 1
ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy
zastępczej, w części przysługującej na umieszczone w rodzinie
zastępczej lub rodzinnym domu dziecka dzieci i osoby, które osiągnęły
pełnoletność przebywając w pieczy zastępczej.
Art. 11.(uchylony)
Art.
12.[Zbieg egzekucji] W przypadku gdy w wyniku zbiegu egzekucji administracyjnej i
egzekucji sądowej administracyjny organ egzekucyjny prowadzi obie egzekucje,
przepisy art. 8–10 stosuje się również do należności podlegających egzekucji
sądowej, chyba że określone w przepisach Kodeksu
postępowania cywilnego ograniczenia egzekucji są mniejsze.
Art. 13.[Zwolnienia
z egzekucji] § 1. Organ egzekucyjny, na wniosek zobowiązanego i ze względu
na jego ważny interes, może zwolnić, na czas oznaczony lub nieoznaczony, z
egzekucji w całości lub części określone składniki majątkowe zobowiązanego.
§ 2. Na
postanowienie w sprawie zwolnienia z egzekucji składników majątkowych
zobowiązanego służy zobowiązanemu zażalenie.
Art.
14.[Wyłączenia od egzekucji osób korzystających z przywilejów i immunitetów
dyplomatycznych] § 1. Przeciwko osobom, które korzystają z przywilejów i
immunitetów dyplomatycznych i w zakresie przewidzianym przez ustawy, umowy lub
powszechnie ustalone zwyczaje międzynarodowe nie podlegają orzecznictwu organów
polskich, nie może być prowadzona egzekucja administracyjna, chyba że chodzi o
sprawę, w której osoby te podlegają orzecznictwu polskich organów
administracyjnych.
§ 2.
Przeciwko osobom wymienionym w § 1, które podlegają orzecznictwu organów
polskich w rezultacie zrzeczenia się ich przywileju lub immunitetu przez
państwo wysyłające lub odpowiednią organizację międzynarodową, może być
prowadzona egzekucja administracyjna tylko w przypadku wyraźnego zrzeczenia się
przywileju lub immunitetu także w odniesieniu do egzekucji administracyjnej.
§ 3.
Jednakże gdy w przypadkach określonych w § 2 prowadzenie egzekucji jest
dozwolone, niedopuszczalna jest egzekucja z mienia przeznaczonego do użytku
służbowego ani też stosowanie środków egzekucyjnych w stosunku do osoby
zobowiązanego.
§ 4. W
przypadku wątpliwości co do stosowania przepisów § 1–3 organ egzekucyjny zwraca
się do ministra właściwego do spraw zagranicznych, który rozstrzyga w drodze
postanowienia, czy zobowiązany korzysta z immunitetów i przywilejów, o których
mowa w § 1.
Art.
15.[Wszczęcie egzekucji po otrzymaniu pisemnego upomnienia] § 1.
Egzekucja administracyjna może być wszczęta, jeżeli wierzyciel, po upływie
terminu do wykonania przez zobowiązanego obowiązku, przesłał mu pisemne
upomnienie, zawierające wezwanie do wykonania obowiązku z zagrożeniem
skierowania sprawy na drogę postępowania egzekucyjnego, chyba że przepisy
szczególne inaczej stanowią. Postępowanie egzekucyjne może być wszczęte dopiero
po upływie 7 dni od dnia doręczenia tego upomnienia.
§ 2.
Koszty upomnienia obciążają zobowiązanego i, z zastrzeżeniem § 3, są pobierane
na rzecz wierzyciela. Obowiązek uiszczenia kosztów upomnienia przez
zobowiązanego powstaje z chwilą doręczenia upomnienia. Koszty te podlegają
ściągnięciu w trybie określonym dla kosztów egzekucyjnych.
§ 3.
Jeżeli wierzyciel jest jednocześnie organem egzekucyjnym, koszty upomnienia są
pobierane na rzecz komórki organizacyjnej wierzyciela, do której zadań należy
prowadzenie egzekucji.
§ 3a.
Przepisów § 1–3 nie stosuje się do egzekucji należności pieniężnych państwa
członkowskiego lub państwa trzeciego, o których mowa w art. 2 ustawy o
wzajemnej pomocy.
§ 3b.
Przepisów § 1–3 nie stosuje się do egzekucji należności pieniężnych, o których
mowa w art. 2 § 1 pkt 8 lit. g.
§ 4.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw łączności określi, w drodze rozporządzenia, wysokość kosztów
upomnienia. Wysokość kosztów upomnienia nie może przekraczać czterokrotnej
wysokości kosztów związanych z doręczeniem upomnienia jako przesyłki poleconej.
§ 5.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, inne niż określone w § 3a należności pieniężne, których
egzekucja może być wszczęta bez uprzedniego doręczenia upomnienia, kierując się
celowością doręczenia upomnienia oraz potrzebą zapewnienia efektywności
czynności wierzyciela zmierzających do zastosowania środków egzekucyjnych.
Art.
16.[Wymierzanie kary] Zastosowanie środka egzekucyjnego w postępowaniu egzekucyjnym
nie stoi na przeszkodzie wymierzeniu kary w postępowaniu karnym, w sprawach o
wykroczenia lub dyscyplinarnym za niewykonanie obowiązku.
Art.
17.[Zażalenie na postanowienia organu egzekucyjnego] § 1. O
ile przepisy niniejszej ustawy nie stanowią inaczej, rozstrzygnięcie i
zajmowane przez organ egzekucyjny lub wierzyciela stanowisko w sprawach
dotyczących postępowania egzekucyjnego następuje w formie postanowienia. Na
postanowienie to służy zażalenie, jeżeli niniejsza ustawa lub Kodeks
postępowania administracyjnego tak stanowi. Zażalenie wnosi się do
organu odwoławczego za pośrednictwem organu, który wydał zaskarżone
postanowienie, w terminie 7 dni od dnia doręczenia lub ogłoszenia
postanowienia.
§ 1a. O
ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej, do zażaleń na postanowienia, o
których mowa w art. 34 § 2, wydanych przez wierzycieli, dla których organem
wyższego stopnia jest minister, stosuje się odpowiednio art. 127 § 3
Kodeksu postępowania administracyjnego, z tym że termin do
wniesienia zażalenia wynosi 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.
§ 1b. Do
zażaleń na postanowienia wydane w pierwszej instancji przez organy sprawujące
nadzór w rozumieniu przepisów art. 23 albo Szefa Krajowej Administracji
Skarbowej stosuje się odpowiednio art. 127 § 3
Kodeksu postępowania administracyjnego, z tym że termin do
wniesienia zażalenia wynosi 7 dni od dnia doręczenia lub ogłoszenia
postanowienia.
§ 2.
Wniesienie zażalenia nie wstrzymuje postępowania egzekucyjnego. Organ
egzekucyjny lub organ odwoławczy może jednak w uzasadnionych przypadkach
wstrzymać postępowanie egzekucyjne do czasu rozpatrzenia zażalenia.
§ 3. Organem
właściwym w sprawie stwierdzenia nieważności postanowienia jest:
1) organ
wyższego stopnia;
2)
dyrektor izby administracji skarbowej lub samorządowe kolegium odwoławcze,
jeżeli postanowienie zostało wydane przez ten organ;
3) Szef
Krajowej Administracji Skarbowej, jeżeli postanowienie zostało wydane przez
dyrektora izby administracji skarbowej, z tym że w tym przypadku postępowanie
może być wszczęte wyłącznie z urzędu.
Art.
17a.[Zwrot podania] W przypadku wniesienia podania, z którego wynika, że organem
właściwym w sprawie jest organ państwa członkowskiego lub państwa trzeciego,
podanie podlega zwrotowi wnoszącemu podanie, wraz z pouczeniem, że w sprawie
będącej przedmiotem podania powinien wnieść podanie do organu właściwego
państwa członkowskiego lub państwa trzeciego, zgodnie z przepisami
obowiązującymi w tym państwie. Zwrot podania następuje w formie postanowienia,
na które służy zażalenie.
Art.
17b.[Upoważnienie] Właściwy organ jednostki samorządu terytorialnego może
upoważnić kierownika nieposiadającej osobowości prawnej jednostki
organizacyjnej tej jednostki samorządu terytorialnego do wykonywania w jego
imieniu praw i obowiązków wierzyciela. Na wniosek kierownika upoważnienie może
być udzielone również pracownikowi tej jednostki.
Art.
18.[Stosowanie przepisów Kodeksu
postępowania administracyjnego] Jeżeli przepisy
niniejszej ustawy nie stanowią inaczej, w postępowaniu egzekucyjnym mają
odpowiednie zastosowanie przepisy Kodeksu
postępowania administracyjnego.
Rozdział 1a
Rejestr
Należności Publicznoprawnych
Art. 18a. [Rejestr
Należności Publicznoprawnych] § 1. Rejestr Należności Publicznoprawnych,
zwany dalej „rejestrem”, jest prowadzony w systemie teleinformatycznym przez
Szefa Krajowej Administracji Skarbowej.
§ 2.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych może wyznaczyć, w drodze
rozporządzenia, inny organ Krajowej Administracji Skarbowej do prowadzenia
rejestru, mając na względzie konieczność zapewnienia sprawnego funkcjonowania
tego rejestru oraz sprawność procesów wymiany informacji.
§ 3.
Administratorem danych zgromadzonych w rejestrze jest organ prowadzący rejestr.
Art. 18b.[Dane
zawarte w rejestrze] § 1. [5]
W rejestrze gromadzi się informacje o należnościach pieniężnych, podlegających
egzekucji administracyjnej, dla których wierzycielem jest naczelnik urzędu
skarbowego albo jednostka samorządu terytorialnego, jeżeli należności te
wynikają:
1) z
dokumentu, o którym mowa w art. 3a § 1;
2) z
decyzji, postanowienia lub innego orzeczenia, które jest ostateczne;
3) z
prawomocnego wyroku, postanowienia lub mandatu karnego wydanego na podstawie
przepisów Kodeksu
karnego skarbowego lub Kodeksu karnego;
4) z
mandatu karnego wydanego w postępowaniu w sprawach o wykroczenia;
5)
bezpośrednio z przepisu prawa.
§ 2.
Rejestr zawiera dane dotyczące:
1)
zobowiązanego będącego:
a) osobą
fizyczną, obejmujące:
– imię i
nazwisko,
– numer
Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL), jeżeli został
nadany,
– datę
urodzenia, jeżeli nie został nadany numer PESEL,
b) osobą
fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, obejmujące:
– imię i
nazwisko,
– firmę,
– numer
PESEL, jeżeli został nadany, numer identyfikacji podatkowej (NIP) lub numer
identyfikacji w Krajowym Rejestrze Urzędowym Podmiotów Gospodarki Narodowej
(REGON),
c) osobą
prawną lub jednostką organizacyjną niebędącą osobą prawną, obejmujące:
– firmę
lub nazwę,
– NIP lub
numer REGON,
d)
nierezydentem w rozumieniu przepisów Prawa dewizowego będącym osobą fizyczną,
obejmujące:
– imię i
nazwisko,
– NIP
albo kraj wydania i numer paszportu lub numer identyfikacyjny nadany w innym
kraju, w szczególności numer podatkowy lub numer ubezpieczeniowy, jeżeli
nierezydent nie posiada identyfikatora podatkowego,
– datę
urodzenia, jeżeli nierezydent nie posiada NIP, paszportu lub numeru
identyfikacyjnego nadanego w innym kraju,
e)
nierezydentem w rozumieniu przepisów Prawa dewizowego będącym osobą fizyczną
prowadzącą działalność gospodarczą, obejmujące:
– imię i
nazwisko, firmę lub nazwę,
– NIP
albo kraj wydania i numer paszportu lub numer identyfikacyjny nadany w innym
kraju, w szczególności numer podatkowy lub numer ubezpieczeniowy, jeżeli
nierezydent nie posiada numeru identyfikatora podatkowego,
– datę
urodzenia albo adres miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, w tym adres
głównego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, jeżeli nierezydent nie
posiada NIP, paszportu lub numeru identyfikacyjnego nadanego w innym kraju,
f)
nierezydentem w rozumieniu przepisów Prawa dewizowego będącym osobą prawną lub
jednostką organizacyjną niebędącą osobą prawną, obejmujące:
– firmę
lub nazwę,
– NIP
albo numer identyfikacyjny nadany w innym kraju, w szczególności numer
podatkowy, jeżeli nierezydent nie posiada numeru identyfikatora podatkowego,
– adres
siedziby, jeżeli nierezydent nie posiada NIP lub numeru identyfikacyjnego
nadanego w innym kraju;
2)
oznaczenia wierzyciela;
3)
wysokości należności pieniężnej i odsetek z tytułu niezapłacenia jej w
terminie, jeżeli pobiera się odsetki, wraz z rodzajem i podstawą prawną tej
należności;
4)
informacji określonych w art. 18f § 1 i 2.
Art.
18c.[Zawiadomienie o zagrożeniu ujawnieniem w rejestrze] § 1.
Przed wprowadzeniem do rejestru danych, o których mowa w art. 18b § 2,
wierzyciel doręcza zobowiązanemu zawiadomienie o zagrożeniu ujawnieniem w
rejestrze.
§ 2.
Zawiadomienie, o którym mowa w § 1, może być doręczone wraz z upomnieniem, o
którym mowa w art. 15 § 1.
§ 3.
Dane, o których mowa w art. 18b § 2, mogą być wprowadzone do rejestru nie
wcześniej niż po upływie 30 dni od dnia doręczenia zobowiązanemu zawiadomienia,
o którym mowa w § 1.
§ 4.
Przepisy § 1–3 nie mają zastosowania, jeżeli wysokość należności pieniężnej, o
której dane mają być wprowadzone do rejestru, wraz z odsetkami z tytułu
niezapłacenia jej w terminie jest niższa niż czterokrotna wysokość kosztów
upomnienia, o którym mowa w art. 15 § 1.
Art.
18d.[Wprowadzanie danych do rejestru] § 1. Wierzyciel wprowadza do
systemu teleinformatycznego, w którym jest prowadzony rejestr, dane, o których
mowa w art. 18b § 2.
§ 2. Nie
wprowadza się do rejestru danych, o których mowa w art. 18b § 2, w przypadku
wniesienia skargi do sądu administracyjnego na ostateczną decyzję,
postanowienie lub inne orzeczenie, o którym mowa w art. 18b § 1 pkt 2, do czasu
zakończenia prawomocnym orzeczeniem postępowania sądowoadministracyjnego.
§ 3.
Wszczęcie postępowania w trybie nadzwyczajnym w sprawie ostatecznej decyzji,
postanowienia lub innego orzeczenia, o którym mowa w art. 18b § 1 pkt 2, nie
stanowi przeszkody do wprowadzenia do rejestru danych, o których mowa w art.
18b § 2.
§ 4. [6]
Jednostka samorządu terytorialnego, reprezentowana przez organ wykonawczy,
wprowadza do rejestru dane, o których mowa w art. 18b § 2, jeżeli posiada na to
zgodę wyrażoną w uchwale, odpowiednio rady gminy, rady powiatu albo sejmiku
województwa. Uchwała określa rodzaj należności pieniężnej jednostki samorządu
terytorialnego, o której dane są przekazywane do rejestru.
§ 5.
Wierzyciel wprowadza do rejestru, zmienia w rejestrze lub wykreśla z rejestru
dane, o których mowa w art. 18b § 2, za pośrednictwem funkcjonalności systemu
teleinformatycznego, w którym prowadzony jest rejestr, dostępnej na stronie
podmiotowej urzędu obsługującego organ prowadzący rejestr, z zastrzeżeniem art.
18l.
§ 6. W
przypadku stwierdzenia niezgodności danych, o których mowa w art. 18b § 2 pkt
1, wprowadzonych do rejestru z danymi zawartymi w rejestrze PESEL, Centralnej
Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej lub rejestrze przedsiębiorców
lub rejestrze stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych,
fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej w Krajowym
Rejestrze Sądowym, organ prowadzący rejestr:
1) nie
ujawnia danych, o których mowa w art. 18b § 2, oraz
2)
powiadamia wierzyciela, który wprowadził dane do rejestru, o niezgodności tych
danych.
Art.
18e.[Kwota należności pieniężnych uprawniająca do umieszczenia w rejestrze] Organ
prowadzący rejestr ujawnia w rejestrze dane, o których mowa w art. 18b § 2, gdy
łączna kwota należności pieniężnych wraz odsetkami z tytułu niezapłacenia ich w
terminie wynosi nie mniej niż 5000 zł.
Art.
18f.[Znane wierzycielowi informacje umieszczane w rejestrze] § 1.
Wierzyciel wprowadza do rejestru znane mu informacje dotyczące:
1)
odroczenia terminu zapłaty należności pieniężnej;
2)
rozłożenia na raty spłaty należności pieniężnej;
3)
wszczęcia postępowania upadłościowego;
4)
wszczęcia postępowania restrukturyzacyjnego;
5)
wstrzymania wykonania ostatecznej decyzji, postanowienia lub innego orzeczenia,
o którym mowa w art. 18b § 1 pkt 2;
6)
wszczęcia postępowania administracyjnego, postępowania podatkowego albo
postępowania sądowoadministracyjnego, jeżeli wszczęcie nastąpiło po ujawnieniu
danych, o których mowa w art. 18b § 2;
7)
wszczęcia postępowania w trybie nadzwyczajnym w sprawie ostatecznej decyzji,
postanowienia lub innego orzeczenia, o których mowa w art. 18b § 1 pkt 2;
8)
wniesienia sprzeciwu, o którym mowa w art. 18i;
9)
umorzenia postępowania egzekucyjnego na podstawie art. 59 § 2, w przypadku gdy
nie upłynęło 5 lat od dnia, w którym postanowienie o umorzeniu tego
postępowania stało się ostateczne;
10)
śmierci lub ustania bytu prawnego zobowiązanego.
§ 2. Wierzyciel
wprowadza do rejestru znane mu informacje dotyczące ustania okoliczności, o
których mowa w § 1 pkt 1–9.
§ 3.
Informacje, o których mowa w § 1 i 2, wprowadzone do rejestru, podlegają
ujawnieniu w rejestrze, w przypadku, o którym mowa w art. 18e.
Art.
18g.[Zmiana lub wykreślenia danych z rejestru]
Wierzyciel wprowadza do rejestru zmianę lub wykreśla z rejestru dane, o których
mowa w art. 18b § 2, niezwłocznie, nie później niż w terminie 7 dni od dnia
powzięcia przez niego wiadomości o okoliczności uzasadniającej zmianę lub
wykreślenie tych danych.
Art.
18h.[Przyczyny wykreślenia danych] Wykreślenie z rejestru danych,
o których mowa w art. 18b § 2, następuje w przypadku, gdy:
1)
obowiązek zapłaty należności pieniężnej wygaśnie;
2)
wierzycielem nie jest podmiot, o którym mowa we wprowadzeniu do wyliczenia w
art. 18b § 1, lub nie są spełnione warunki określone w art. 18b § 1, art. 18c §
1 lub 3 lub art. 18d § 4;
3) utraci
wykonalność wyrok, postanowienie albo mandat, z którego wynika należność
pieniężna ujawniona w rejestrze;
4)
zostanie ustalony następca prawny zobowiązanego, w przypadku, o którym mowa w
art. 18f § 1 pkt 10;
5)
sprzeciw, o którym mowa w art. 18i, zostanie uwzględniony w całości.
Art.
18i.[Sprzeciw] § 1. Zobowiązanemu przysługuje prawo wniesienia sprzeciwu w
sprawie:
1)
zagrożenia ujawnieniem w rejestrze;
2)
wprowadzenia danych, o których mowa w art. 18b § 2, do systemu
teleinformatycznego, w którym jest prowadzony rejestr.
§ 2.
Sprzeciw wnosi się do wierzyciela.
§ 3.
Prawo wniesienia sprzeciwu przysługuje od dnia doręczenia zawiadomienia, o
którym mowa w art. 18c § 1, albo od dnia wprowadzenia do rejestru danych, o
których mowa w art. 18b § 2, bez tego zawiadomienia i trwa do dnia, do którego
te dane znajdują się w rejestrze.
§ 4. W
sprzeciwie określa się żądanie oraz wskazuje się okoliczności i dowody
uzasadniające sprzeciw.
§ 5.
Prawo wniesienia sprzeciwu, o którym mowa w § 1 pkt 1, przysługuje wyłącznie w
przypadku, gdy zobowiązany kwestionuje istnienie lub wysokość należności
pieniężnej lub odsetek z tytułu niezapłacenia jej w terminie.
§ 6.
Postępowanie w sprawie sprzeciwu staje się bezprzedmiotowe w przypadku
wykreślenia z rejestru danych, o których mowa w art. 18b § 2, których ten
sprzeciw dotyczy.
§ 7.
Jeżeli okoliczność, na której oparto sprzeciw, jest lub była przedmiotem
rozpatrzenia w odrębnym postępowaniu administracyjnym, podatkowym lub sądowym
albo zobowiązany kwestionuje w całości lub w części wymagalność należności
pieniężnej z uwagi na jej wysokość ustaloną lub określoną w decyzji,
postanowieniu lub innym orzeczeniu, od którego przysługują środki zaskarżenia, wierzyciel
wydaje postanowienie o niedopuszczalności zgłoszonego sprzeciwu.
§ 8.
Jeżeli sprzeciw wniesiony jednocześnie z zarzutami, o których mowa w art. 33 §
1, oparto na okoliczności będącej przedmiotem tych zarzutów, postępowanie
wszczęte sprzeciwem staje się bezprzedmiotowe.
§ 9.
Wniesienie sprzeciwu nie stanowi podstawy do wykreślenia z rejestru danych, o
których mowa w art. 18b § 2.
§ 10. W
przypadku uwzględnienia sprzeciwu wierzyciel wprowadza do rejestru zmianę albo
wykreśla z rejestru dane, o których mowa w art. 18b § 2, w odpowiednim
zakresie.
§ 11.
Wniesienie sprzeciwu nie stanowi przeszkody do wszczęcia lub prowadzenia
egzekucji administracyjnej należności pieniężnej, o której dane są wprowadzone
do rejestru.
§ 12.
Postępowanie w sprawie sprzeciwu nie wyłącza odpowiedzialności za naruszenie
obowiązków wynikających z przepisów o ochronie danych osobowych.
§ 13. Na
postanowienie wierzyciela o odmowie uwzględnienia sprzeciwu przysługuje
zażalenie. Zażalenie wnosi się do organu odwoławczego za pośrednictwem
wierzyciela, który wydał zaskarżone postanowienie.
§ 14. Od
postanowienia w przedmiocie rozpoznania zażalenia, o którym mowa w § 13,
przysługuje skarga do wojewódzkiego sądu administracyjnego.
Art.
18j.[Udostępnianie danych z rejestru] § 1. Podmiotowi
zainteresowanemu lub podmiotowi, o którym mowa w art. 18q § 2, udostępnia się z
rejestru dane, o których mowa w art. 18b § 2, z zastrzeżeniem § 2 i 3.
§ 2.
Dane, o których mowa w art. 18b § 2 pkt 1 lit. a tiret drugie i trzecie, lit. b
tiret trzecie, lit. d tiret drugie i trzecie, lit. e tiret drugie i trzecie
oraz lit. f tiret drugie i trzecie, udostępnia się podmiotowi zainteresowanemu
lub podmiotowi, o którym mowa w art. 18q § 2, wyłącznie w przypadku, w którym
stanowią one przyjęte kryterium wyszukania zobowiązanego.
§ 3.
Dane, o których mowa w art. 18b § 2 pkt 3, są udostępniane podmiotowi
zainteresowanemu lub podmiotowi, o którym mowa w art. 18q § 2, w postaci
łącznej kwoty należności pieniężnych wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia
ich w terminie.
Art.
18k.[Udostępnianie danych za pośrednictwem portalu podatkowego] § 1.
Dane, o których mowa w art. 18b § 2, udostępnia się zobowiązanemu lub
podmiotowi zainteresowanemu, po jego uwierzytelnieniu, w sposób, o którym mowa
w art. 3f § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja
podatkowa, za pośrednictwem portalu podatkowego, o którym mowa w
art. 3 pkt 14 tej ustawy.
§ 2.
Dane, o których mowa w art. 18b § 2, udostępniane zobowiązanemu obejmują
również wysokość należności pieniężnej wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia
jej w terminie, rodzaj i podstawę prawną należności pieniężnej oraz oznaczenie
wierzyciela, który wprowadził do rejestru dane o tej należności.
§ 3.
Dane, o których mowa w art. 18b § 2, udostępnia się podmiotowi, o którym mowa w
art. 18q § 2, za pośrednictwem funkcjonalności systemu teleinformatycznego
udostępnionej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego organ prowadzący
rejestr.
Art.
18l.[Dostęp do systemu teleinformatycznego] Wierzycielowi lub
podmiotowi, o którym mowa w art. 18q § 2, będącemu organem Krajowej
Administracji Skarbowej, w zakresie niezbędnym do wykonywania zadań i uprawnień
określonych w niniejszym rozdziale, zapewnia się dostęp do systemu
teleinformatycznego, w którym prowadzony jest rejestr, za pośrednictwem systemu
teleinformatycznego, o którym mowa w art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada
2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2018 r.
poz. 508, 650, 723, 1000 i 1039).
Art.
18m.[Delegacja] Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia,
sposób i tryb korzystania z rejestru przez zobowiązanego, podmiot
zainteresowany oraz podmiot, o którym mowa w art. 18q § 2, w tym uzyskania z
rejestru danych, o których mowa w art. 18b § 2, oraz tryb i sposób wprowadzania
danych do rejestru, a także formaty danych wymagane przy wprowadzaniu danych,
mając na względzie potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa, wiarygodności i
niezaprzeczalności danych zawartych w rejestrze, konieczność zapewnienia
ochrony tych danych przed nieuprawnionym dostępem oraz umożliwienie sprawnego
korzystania z rejestru.
Art. 18n.[Upoważnienie] § 1.
Dane, o których mowa w art. 18b § 2, dotyczące zobowiązanego, o którym mowa w
art. 18b § 2 pkt 1 lit. a lub d, udostępnia się z rejestru, jeżeli podmiot
zainteresowany oświadczy za pośrednictwem systemu teleinformatycznego, w którym
prowadzony jest rejestr, że posiada ważne, pisemne upoważnienie tego
zobowiązanego.
§ 2.
Upoważnienie jest ważne nie dłużej niż przez 60 dni od dnia jego udzielenia.
Art.
18o.[Wydruk z rejestru] § 1. Udostępnienie z rejestru danych, o
których mowa w art. 18b § 2, jest bezpłatne.
§ 2.
Wydruk treści danych udostępnionych z rejestru nie stanowi dokumentu
urzędowego.
Art.
18p.[Informacje udostępniane zobowiązanemu] § 1. Zobowiązanemu
udostępnia się bezpłatnie, za pośrednictwem systemu teleinformatycznego, w którym
jest prowadzony rejestr, informacje o:
1)
podmiocie zainteresowanym lub podmiocie, o którym mowa w art. 18q § 2 pkt 6 lub
7, który wystąpił o udostępnienie danych, o których mowa w art. 18b § 2,
2) dacie
wystąpienia podmiotu zainteresowanego lub podmiotu, o którym mowa w art. 18q §
2 pkt 6 lub 7, o udostępnienie danych, o których mowa w art. 18b § 2
–
dotyczących tego zobowiązanego.
§ 2.
Informacje, o których mowa w § 1, organ prowadzący rejestr przechowuje przez
okres 5 lat od dnia następującego po dniu udostępnienia danych, o których mowa
w art. 18b § 2.
§ 3.
Podmiot, o którym mowa w art. 18q § 2 pkt 6 lub 7, udziela zobowiązanemu bezpłatnie
informacje o podmiocie, na rzecz którego wyszukał w rejestrze dane, o których
mowa w art. 18b § 2.
Art.
18q.[Zgoda na ułatwiony sposób wyszukiwania zobowiązanych w rejestrze
obejmujący więcej niż jednego zobowiązanego] § 1. Organ prowadzący
rejestr wyraża zgodę na ułatwiony sposób wyszukiwania zobowiązanych w rejestrze
obejmujący więcej niż jednego zobowiązanego.
§ 2.
Zgoda, o której mowa w § 1, może być udzielona na wniosek:
1)
wierzyciela,
2)
sądowego lub administracyjnego organu egzekucyjnego,
3) sądu,
4) organu
prokuratury,
5) Szefa
Centralnego Biura Antykorupcyjnego,
6)
instytucji utworzonej na podstawie art. 105 ust. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia
1997 r. – Prawo bankowe,
7) biura
informacji gospodarczej działającego na podstawie ustawy z dnia 9 kwietnia 2010
r. o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych gospodarczych (Dz. U. z 2018 r.
poz. 470, z późn. zm.)
– zwanych
dalej „podmiotami uprawnionymi”.
§ 3.
Organ prowadzący rejestr wyraża zgodę, o której mowa w § 1, w drodze
postanowienia, jeżeli ułatwiony sposób wyszukiwania zobowiązanych w rejestrze
jest niezbędny podmiotowi uprawnionemu do realizacji zadań ustawowych albo
uzasadniony wykonywaniem ustawowo określonych uprawnień oraz podmiot uprawniony
spełnia łącznie następujące wymagania:
1)
posiada urządzenia umożliwiające odnotowanie w systemie, kto i kiedy uzyskał
dane, o których mowa w art. 18b § 2;
2)
posiada zabezpieczenia techniczne i organizacyjne uniemożliwiające
wykorzystanie danych niezgodnie z celem ich uzyskania.
§ 4.
Organ prowadzący rejestr odmawia, w drodze postanowienia, wyrażenia zgody, o
której mowa w § 1, jeżeli podmiot uprawniony nie spełnia wymagań, o których
mowa w § 3.
§ 5.
Organ prowadzący rejestr cofa, w drodze postanowienia, zgodę, o której mowa w §
1, jeżeli podmiot uprawniony przestał spełniać wymagania, o których mowa w § 3.
§ 6. Na
postanowienie, o którym mowa w § 4 albo 5, służy zażalenie. Zażalenie wnosi się
do organu odwoławczego za pośrednictwem organu prowadzącego rejestr.
§ 7. Od
podmiotów uprawnionych, o których mowa w § 2 pkt 1–5, nie wymaga się
upoważnienia, o którym mowa w art. 18n § 1.
§ 8.
Podmiot uprawniony, o którym mowa w § 2 pkt 6 lub 7, jest obowiązany uzyskać
oświadczenie podmiotu, na rzecz którego wyszukuje dane w rejestrze, o
posiadaniu przez niego upoważnienia, o którym mowa w art. 18n § 1.
§ 9. Podmiot
uprawniony, o którym mowa w § 2 pkt 1–5, prowadzi rejestr zobowiązanych, o
których uzyskał z rejestru dane, o których mowa w art. 18b § 2. Podmiot
uprawniony, o którym mowa w § 2 pkt 6 lub 7, prowadzi rejestr zobowiązanych i
podmiotów, na rzecz których wyszukał z rejestru dane, o których mowa w art. 18b
§ 2.
Art.
18r.[Nadzór, konserwacja i rozwijanie systemów informatycznych] Dostęp
do danych, o których mowa w art. 18b § 2, zawartych w rejestrze zapewnia się
osobom upoważnionym przez wierzycieli oraz organ prowadzący rejestr w zakresie,
w jakim jest to niezbędne do nadzoru, konserwacji i rozwijania systemów
informatycznych wierzycieli i systemu teleinformatycznego, w ramach którego
prowadzony jest rejestr.
Art.
18s.[Przechowywanie danych] § 1. Dane, o których mowa w art. 18b § 2,
udostępnione z rejestru, mogą być przechowywane przez okres do 90 dni od dnia
ich uzyskania.
§ 2.
Podmiot, który uzyskał z rejestru dane, o których mowa w art. 18b § 2, nie może
ich ujawnić innym podmiotom.
§ 3.
Przepisów § 1 i 2 nie stosuje się do podmiotów uprawnionych, o których mowa w
art. 18q § 2 pkt 1–5.
§ 4.
Podmioty, o których mowa w art. 18q § 2 pkt 6 i 7, mogą ujawnić dane, o których
mowa w art. 18b § 2, wyłącznie podmiotowi, na rzecz którego wyszukały dane w
rejestrze.
§ 5.
Przepisu § 1 nie stosuje się do instytucji ustawowo obowiązanych do oceny
zdolności kredytowej lub oceny ryzyka operacyjnego.
Art.
18t.[Stosowanie przepisów Kodeksu
postępowania administracyjnego] W zakresie
nieuregulowanym w niniejszym rozdziale stosuje się przepisy Kodeksu
postępowania administracyjnego.
Art.
18u.[Tajemnica skarbowa] Udostępnienie danych zawartych w rejestrze
nie stanowi naruszenia przepisów o tajemnicy skarbowej, o których mowa w
ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja
podatkowa.
Rozdział 2
Organy
egzekucyjne
Art. 19. [Rodzaje
organów egzekucyjnych] § 1. Naczelnik urzędu skarbowego jest organem
egzekucyjnym uprawnionym do stosowania wszystkich środków egzekucyjnych w
egzekucji administracyjnej należności pieniężnych oraz do zabezpieczania takich
należności w trybie i na zasadach określonych w dziale IV, z zastrzeżeniem §
2–8.
§ 2.
Właściwy organ gminy o statusie miasta, wymienionej w odrębnych przepisach oraz
gminy wchodzącej w skład powiatu warszawskiego [7]
jest organem egzekucyjnym uprawnionym do stosowania wszystkich środków
egzekucyjnych, z wyjątkiem egzekucji z nieruchomości, w egzekucji
administracyjnej należności pieniężnych, dla których ustalania lub określania i
pobierania jest właściwy ten organ.
§ 2a.
Organ egzekucyjny, o którym mowa w § 2, może upoważnić kierownika
nieposiadającej osobowości prawnej jednostki organizacyjnej gminy do działania
w jego imieniu jako organ egzekucyjny. Na wniosek kierownika upoważnienie może
być udzielone również pracownikowi tej jednostki.
§ 3.
Przewodniczący organu orzekającego w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów
publicznych w pierwszej instancji jest organem egzekucyjnym uprawnionym do
stosowania egzekucji z wynagrodzenia za pracę ukaranego, w egzekucji
administracyjnej należności pieniężnych z tytułu kar pieniężnych i kosztów
postępowania orzeczonych w tych sprawach.
§ 4.
Dyrektor oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wyznaczony przez ministra
właściwego do spraw finansów publicznych jest organem egzekucyjnym uprawnionym
do stosowania egzekucji z wynagrodzenia za pracę, ze świadczeń z ubezpieczenia
społecznego, z renty socjalnej, z wierzytelności pieniężnych oraz z rachunków
bankowych, w egzekucji administracyjnej należności pieniężnych z tytułu składek
na ubezpieczenia społeczne i należności pochodnych od składek oraz nienależnie
pobranych świadczeń z ubezpieczenia społecznego lub innych świadczeń
wypłacanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, które nie mogą być potrącane
z bieżących świadczeń.
§ 4a.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia,
siedziby i właściwość rzeczową oraz miejscową dyrektorów oddziałów Zakładu
Ubezpieczeń Społecznych wyznaczonych do działania jako organy egzekucyjne,
uwzględniając strukturę organizacyjną Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz
dostępność systemu teleinformatycznego obsługującego egzekucję administracyjną.
§ 5.
(uchylony)
§ 6.
(uchylony)
§ 7.
Dyrektor oddziału regionalnego Agencji Mienia Wojskowego jest organem egzekucyjnym
uprawnionym do stosowania egzekucji z wynagrodzenia za pracę albo ze świadczeń
z zaopatrzenia emerytalnego i ubezpieczenia społecznego, w egzekucji
administracyjnej należności pieniężnych z tytułu opłat za używanie lokalu i
opłat pośrednich oraz odszkodowań od żołnierzy i osób wspólnie z nimi
zajmujących lokale mieszkalne znajdujące się w dyspozycji Agencji Mienia
Wojskowego.
§ 8.
Organem egzekucyjnym w egzekucji administracyjnej należności pieniężnych może
być ponadto inny organ w zakresie określonym odrębnymi ustawami.
Art.
20.[Egzekucja administracyjna obowiązków o charakterze niepieniężnym] § 1.
Organem egzekucyjnym w zakresie egzekucji administracyjnej obowiązków o
charakterze niepieniężnym jest:
1)
wojewoda;
2)
właściwy organ jednostki samorządu terytorialnego w zakresie zadań własnych,
zadań zleconych i zadań z zakresu administracji rządowej oraz obowiązków
wynikających z decyzji i postanowień z zakresu administracji publicznej
wydawanych przez samorządowe jednostki organizacyjne;
3)
kierownik wojewódzkiej służby, inspekcji lub straży w odniesieniu do obowiązków
wynikających z wydawanych w imieniu własnym lub wojewody decyzji i postanowień;
4)
kierownik powiatowej służby, inspekcji lub straży w odniesieniu do obowiązków
wynikających z wydawanych w zakresie swojej właściwości decyzji i postanowień.
§ 2.
Ponadto w przypadkach określonych szczególnymi przepisami jako organ
egzekucyjny w zakresie egzekucji administracyjnej obowiązków o charakterze
niepieniężnym działa każdy organ Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
Agencji Wywiadu lub Straży Granicznej, Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych,
organ Państwowej Inspekcji Pracy wydający decyzję w pierwszej instancji, organ
straży pożarnej kierujący akcją ratowniczą, a także inne organy powołane do
ochrony spokoju, bezpieczeństwa, porządku, zdrowia publicznego lub mienia
społecznego.
§ 3.
Organem egzekucyjnym w zakresie egzekucji administracyjnej obowiązków o
charakterze niepieniężnym, wynikających z decyzji z zakresu administracji
rządowej wydanych przez przedsiębiorstwa państwowe i inne państwowe jednostki
organizacyjne, spółdzielnie, a także przez stowarzyszenia, organizacje zawodowe
i samorządowe oraz inne organizacje społeczne jest wojewoda.
Art. 21.(uchylony)
Art.
22.[Właściwość miejscowa organu egzekucyjnego] § 1.
Właściwość miejscową organu egzekucyjnego w egzekucji należności pieniężnych z
nieruchomości ustala się według miejsca jej położenia. Jeżeli jednak
nieruchomość położona jest na obszarze właściwości dwóch lub większej liczby
organów – egzekucję prowadzi organ, na którego obszarze znajduje się większa
część nieruchomości, a jeżeli nie można w powyższy sposób ustalić właściwości,
egzekucję z nieruchomości prowadzi organ wyznaczony przez ministra właściwego
do spraw finansów publicznych.
§ 2.
Właściwość miejscową organu egzekucyjnego w egzekucji należności pieniężnych z
praw majątkowych lub ruchomości ustala się według miejsca zamieszkania lub
siedziby zobowiązanego, z zastrzeżeniem § 2a–3a.
§ 2a.
Jeżeli zobowiązany ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terenie państwa
członkowskiego lub państwa trzeciego, organem egzekucyjnym, w egzekucji
należności pieniężnych z praw majątkowych lub ruchomości, jest organ będący
jednocześnie wierzycielem. W przypadku gdy wierzyciel nie jest jednocześnie
organem egzekucyjnym, właściwość miejscową organu egzekucyjnego ustala się
według siedziby wierzyciela.
§ 3.
Jeżeli znany przed wszczęciem egzekucji majątek zobowiązanego lub większa jego
część nie znajduje się na terenie działania organu egzekucyjnego ustalonego
zgodnie z § 2 albo 2a, właściwość miejscową organu egzekucyjnego ustala się
według miejsca położenia składników tego majątku.
§ 3a.
Jeżeli nie jest możliwe ustalenie organu egzekucyjnego zgodnie z § 2–3,
właściwość tego organu ustala się według siedziby lub miejsca zamieszkania
dłużnika zobowiązanego, który jest obciążony prawem majątkowym względem
zobowiązanego.
§ 4.
Właściwość miejscową organu egzekucyjnego w egzekucji obowiązków o charakterze
niepieniężnym ustala się według miejsca zamieszkania lub siedziby
zobowiązanego, a w braku zamieszkania lub siedziby w kraju – według miejsca
jego pobytu, z zastrzeżeniem § 5.
§ 5.
Właściwość miejscową organu egzekucyjnego w egzekucji obowiązków o charakterze
niepieniężnym ustala się:
1) w
sprawach o odebranie rzeczy lub opróżnienie budynków i pomieszczeń – według
miejsca wykonania obowiązku;
2) w
sprawach dotyczących nieruchomości oraz obiektów budowlanych – według miejsca
położenia tej nieruchomości lub obiektu budowlanego, z tym że jeżeli
nieruchomość lub obiekt budowlany są położone na obszarze właściwości dwóch lub
większej liczby organów – egzekucję prowadzi organ, na którego obszarze
znajduje się większa część nieruchomości lub obiektu budowlanego, a jeżeli nie
można w powyższy sposób ustalić właściwości, egzekucję z nieruchomości prowadzi
organ wyznaczony przez organ, o którym mowa w art. 23 § 1;
3) w
sprawach dotyczących wykonywanej działalności gospodarczej, jeżeli stałe
miejsce wykonywania tej działalności znajduje się poza miejscem zamieszkania
lub siedziby zobowiązanego – według stałego miejsca wykonywania działalności
gospodarczej.
Art.
23.[Nadzór nad egzekucją administracyjną] § 1. Nadzór nad egzekucją
administracyjną sprawują organy wyższego stopnia w stosunku do organów
właściwych do wykonywania tej egzekucji.
§ 2. W
przypadku braku organu wyższego stopnia w stosunku do organów egzekucyjnych, o
których mowa w art. 19, nadzór nad egzekucją należności pieniężnych sprawuje
właściwy miejscowo dyrektor izby administracji skarbowej, z zastrzeżeniem § 3.
§ 3. W
stosunku do organów egzekucyjnych będących organami samorządu terytorialnego
nadzór nad egzekucją należności pieniężnych sprawuje samorządowe kolegium
odwoławcze.
§ 3a.
(uchylony)
§ 4.
Organy sprawujące nadzór są jednocześnie:
1)
organami odwoławczymi dla postanowień wydanych przez nadzorowane organy
egzekucyjne;
2)
organami sprawującymi kontrolę przestrzegania w toku czynności egzekucyjnych
przepisów ustawy przez wierzycieli i nadzorowane organy egzekucyjne.
§ 5.
(uchylony)
§ 6.
Organy sprawujące nadzór mogą, w szczególnie uzasadnionych przypadkach,
wstrzymać z urzędu, na czas określony, czynności egzekucyjne lub postępowanie
egzekucyjne prowadzone przez nadzorowany organ.
§ 7.
(uchylony)
§ 8. Na
postanowienie o wstrzymaniu czynności egzekucyjnych lub wstrzymaniu
postępowania egzekucyjnego służy zażalenie wierzycielowi niebędącemu
jednocześnie organem egzekucyjnym.
Art. 24.(uchylony)
Art.
25.[Zwierzchni nadzór i kontrola] § 1. Minister właściwy do spraw
finansów publicznych sprawuje zwierzchni nadzór i kontrolę przestrzegania w
toku czynności egzekucyjnych przepisów ustawy przez wierzycieli i organy
egzekucyjne w zakresie egzekucji należności pieniężnych.
§ 2.
Właściwi ministrowie, centralne organy administracji rządowej oraz inne
centralne organy administracji publicznej, a także organy sprawujące nadzór nad
jednostkami samorządu terytorialnego, prowadzą kontrolę przestrzegania w toku
czynności egzekucyjnych przepisów ustawy – przez wierzycieli i organy
egzekucyjne w zakresie egzekucji administracyjnej obowiązków o charakterze
niepieniężnym.
Rozdział 3
Zasady
prowadzenia egzekucji
Art. 26. [Wszczęcie
egzekucji administracyjnej] § 1. Organ egzekucyjny wszczyna egzekucję
administracyjną na wniosek wierzyciela i na podstawie wystawionego przez niego
tytułu wykonawczego, sporządzonego według ustalonego wzoru.
§ 1a. Za
tytuł wykonawczy uznaje się również jednolity tytuł wykonawczy oraz zagraniczny
tytuł wykonawczy.
§ 1b. Do
jednolitego tytułu wykonawczego oraz zagranicznego tytułu wykonawczego nie
stosuje się przepisów § 2–4 i 6, art. 27, art. 27a, art. 28b i art. 29.
§ 1c.
Wnioski egzekucyjne i tytuły wykonawcze mogą być przekazywane do organu
egzekucyjnego przy wykorzystaniu systemu teleinformatycznego albo z użyciem
środków komunikacji elektronicznej.
§ 1d. W
przypadku tytułu wykonawczego otrzymanego przez organ egzekucyjny przy
wykorzystaniu systemu teleinformatycznego albo z użyciem środków komunikacji
elektronicznej sporządza się jego wydruk. Na wydruku umieszcza się
potwierdzenie zgodności danych zawartych w wydruku tytułu wykonawczego z
treścią tytułu wykonawczego otrzymanego przy wykorzystaniu systemu
teleinformatycznego albo z użyciem środków komunikacji elektronicznej ze
wskazaniem daty dokonania wydruku oraz imienia, nazwiska, stanowiska służbowego
i podpisem osoby dokonującej potwierdzenia, działającej z upoważnienia organu
egzekucyjnego.
§ 2.
Wzór, o którym mowa w § 1, określa w drodze rozporządzenia minister właściwy do
spraw finansów publicznych. Wzór ten zawiera treść określoną w art. 27, a
ponadto umożliwia elektroniczne przetwarzanie danych zawartych w tytule
wykonawczym.
§ 3.
Obowiązek wystawienia tytułu wykonawczego według wzoru, o którym mowa w § 1,
spoczywa również na wierzycielu, którego należność pieniężna wynika z
orzeczenia sądu zaopatrzonego w klauzulę wykonalności.
§ 4.
Jeżeli wierzyciel jest jednocześnie organem egzekucyjnym, przystępuje z urzędu
do egzekucji na podstawie tytułu wykonawczego przez siebie wystawionego.
§ 5.
Wszczęcie egzekucji administracyjnej następuje z chwilą:
1)
doręczenia zobowiązanemu odpisu tytułu wykonawczego lub
2)
doręczenia dłużnikowi zajętej wierzytelności zawiadomienia o zajęciu wierzytelności
lub innego prawa majątkowego, jeżeli to doręczenie nastąpiło przed doręczeniem
zobowiązanemu odpisu tytułu wykonawczego.
§ 5a.
Jeżeli zobowiązany ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terenie państwa
członkowskiego, w przypadkach, o których mowa w § 5, zamiast odpisu tytułu
wykonawczego można doręczyć odpis tytułu wykonawczego w postaci elektronicznej
kopii dokumentu.
§ 5b. W
przypadku tytułów wykonawczych otrzymanych przez organ egzekucyjny przy
wykorzystaniu systemu teleinformatycznego albo z użyciem środków komunikacji
elektronicznej doręczenie wydruku tytułu wykonawczego, o którym mowa w § 1d,
uznaje się za doręczenie odpisu tytułu wykonawczego.
§ 6. W
przypadku przekształcenia zajęcia zabezpieczającego w zajęcie egzekucyjne
zobowiązanemu doręcza się odpis tytułu wykonawczego.
Art. 26a.(uchylony)
Art.
26b.[Odpis tytułu wykonawczego] § 1. Odpis tytułu wykonawczego
sporządzony przez wierzyciela zawiera adnotację „odpis tytułu wykonawczego”.
§ 2.
Odpis tytułu wykonawczego sporządzony przez organ egzekucyjny zawiera adnotację
„odpis zgodny z oryginałem”, datę sporządzenia, imię i nazwisko oraz podpis
pracownika, który sporządził odpis.
Art.
26c.[Dalszy tytuł wykonawczy] § 1. W razie potrzeby
prowadzenia egzekucji przez więcej niż jeden organ egzekucyjny lub
zabezpieczenia należności pieniężnej hipoteką przymusową, w tym hipoteką morską
przymusową, wierzyciel wydaje dalszy tytuł wykonawczy.
§ 2.
Dalszy tytuł wykonawczy poza wymogami, o których mowa w art. 27, zawiera także
numer porządkowy oraz oznaczenie celu, dla którego został wydany.
§ 3. Po
wydaniu dalszego tytułu wykonawczego wierzyciel występuje do organu
egzekucyjnego o nadanie temu tytułowi wykonawczemu klauzuli o skierowaniu
dalszego tytułu wykonawczego do egzekucji.
§ 4.
Zobowiązanemu nie doręcza się odpisu dalszego tytułu wykonawczego.
Art.
26d.[Przesłanki ponownego wydania tytułu wykonawczego] § 1. W
przypadku utraty tytułu wykonawczego, po wszczęciu egzekucji administracyjnej,
wierzyciel ponownie wydaje tytuł wykonawczy po uprzednim wydaniu postanowienia
o utracie pierwotnego tytułu wykonawczego.
§ 2. Na
ponownie wydanym tytule wykonawczym wierzyciel umieszcza adnotację o jego
wydaniu oraz oznaczenie postanowienia o utracie pierwotnego tytułu
wykonawczego.
§ 3. Po
ponownym wydaniu tytułu wykonawczego wierzyciel występuje do organu
egzekucyjnego o nadanie temu tytułowi klauzuli o skierowaniu tytułu
wykonawczego do egzekucji.
§ 4.
Zobowiązanemu nie doręcza się odpisu ponownie wydanego tytułu wykonawczego.
Art.
27.[Zawartość tytułu wykonawczego] § 1. Tytuł wykonawczy zawiera:
1)
oznaczenie wierzyciela;
1a)
oznaczenie organu albo organów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 lit. d
ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia
usług (Dz. U. poz. 868 oraz z 2018 r. poz. 107 i 650);
2)
wskazanie imienia i nazwiska lub firmy zobowiązanego i jego adresu, a także NIP
lub numeru PESEL, jeżeli zobowiązany taki numer posiada;
3) treść
podlegającego egzekucji obowiązku, podstawę prawną tego obowiązku oraz
stwierdzenie, że obowiązek jest wymagalny, a w przypadku egzekucji należności
pieniężnej – także określenie jej wysokości, terminu, od którego nalicza się
odsetki z tytułu niezapłacenia należności w terminie, oraz rodzaju i stawki
tych odsetek;
4)
wskazanie zabezpieczenia należności pieniężnej hipoteką przymusową albo przez
ustanowienie zastawu skarbowego lub rejestrowego lub zastawu nieujawnionego w
żadnym rejestrze, ze wskazaniem terminów powstania tych zabezpieczeń;
5)
wskazanie podstawy prawnej pierwszeństwa zaspokojenia należności pieniężnej,
jeżeli należność korzysta z tego prawa i prawo to nie wynika z zabezpieczenia
należności pieniężnej;
6)
wskazanie podstawy prawnej prowadzenia egzekucji administracyjnej;
7) datę
wystawienia tytułu, podpis, imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe osoby
upoważnionej do działania w imieniu wierzyciela;
8)
pouczenie zobowiązanego o skutkach niezawiadomienia organu egzekucyjnego o
zmianie miejsca pobytu;
9)
pouczenie zobowiązanego o przysługującym mu w terminie 7 dni prawie zgłoszenia
do organu egzekucyjnego zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania
egzekucyjnego;
10)
klauzulę organu egzekucyjnego o skierowaniu tytułu do egzekucji
administracyjnej;
11)
wskazanie środków egzekucyjnych stosowanych w egzekucji należności pieniężnych;
12) datę
doręczenia upomnienia, a jeżeli doręczenie upomnienia nie było wymagane,
podstawę prawną braku tego obowiązku;
13) datę
doręczenia zobowiązanemu powiadomienia o wniosku o egzekucję administracyjnej
kary pieniężnej lub grzywny administracyjnej, o którym mowa w art. 18 ust. 1
ustawy, o której mowa w pkt 1a;
14) datę,
do której można prowadzić egzekucję należności pieniężnej, o której mowa w art.
2 § 1 pkt 8 lit. g.
§ 2.
Jeżeli tytuł wykonawczy dotyczy należności spółki nieposiadającej osobowości
prawnej, w tytule wykonawczym podaje się również imiona i nazwiska oraz adresy
wspólników.
§ 3.
(uchylony)
§ 4.
Tytuł wykonawczy przekazywany do organu egzekucyjnego przy wykorzystaniu
systemu teleinformatycznego albo z użyciem środków komunikacji elektronicznej
zawiera kwalifikowany podpis elektroniczny.
Art.
27a.[Wykaz należności pieniężnych] § 1. W tytule wykonawczym
wykazuje się należności pieniężne po zaokrągleniu do pełnych dziesiątek groszy.
§ 2.
Przepis § 1 stosuje się również do odsetek z tytułu niezapłacenia w terminie
należności pieniężnej i kosztów egzekucyjnych.
§ 3.
Zaokrąglenie następuje w ten sposób, że kwoty wynoszące:
1) mniej
niż 5 groszy pomija się;
2) 5 i
więcej groszy podwyższa się do pełnych dziesiątek groszy.
§ 4.
Zaokrąglenie, o którym mowa w § 1 i 2, stosuje się w każdym przypadku
częściowej realizacji egzekwowanej należności pieniężnej, odsetek z tytułu
niezapłacenia jej w terminie oraz kosztów egzekucyjnych.
§ 5.
Różnice występujące w końcowym rozliczeniu kwot uzyskanych z egzekucji,
wynikające z zaokrąglenia, traktuje się odpowiednio jako kwoty należne albo
umorzone z mocy prawa.
Art. 27b.(uchylony)
Art.
27c.[Wystawienie tytułu wykonawczego na małżonków] Jeżeli
egzekucja ma być prowadzona zarówno z majątku wspólnego zobowiązanego i jego
małżonka, jak i z ich majątków osobistych, tytuł wykonawczy wystawia się na
oboje małżonków.
Art. 27d.[Śmierć zobowiązanego będącego przedsiębiorcą przed wszczęciem
postępowania egzekucyjnego] [8]
§ 1. W przypadku gdy zobowiązany będący przedsiębiorcą zmarł przed
wszczęciem postępowania egzekucyjnego, w tytule wykonawczym wskazuje się imię i
nazwisko zobowiązanego oraz firmę zobowiązanego z dodaniem oznaczenia „w
spadku”.
§ 2.
Tytuł wykonawczy, o którym mowa w § 1, uprawnia do przeprowadzenia egzekucji z
majątku przedsiębiorstwa w spadku. Prawa i obowiązki zobowiązanego wykonuje
zarządca przedsiębiorstwa w spadku.
Art.
28.[Wskazanie środka egzekucyjnego we wniosku o wszczęcie egzekucji] We
wniosku o wszczęcie egzekucji administracyjnej wierzyciel może wskazać środek
egzekucyjny. Wierzyciel powinien wskazać środek egzekucyjny, gdy wniosek
dotyczy egzekucji obowiązku o charakterze niepieniężnym.
Art.
28a.[Przejście obowiązku objętego tytułem wykonawczym na następcę prawnego
zobowiązanego] W przypadku przejścia obowiązku objętego tytułem wykonawczym na
następcę prawnego zobowiązanego, postępowanie egzekucyjne jest kontynuowane, a
dokonane czynności egzekucyjne pozostają w mocy. Zastosowanie dalszych środków
egzekucyjnych może jednak nastąpić po wystawieniu przez wierzyciela nowego
tytułu wykonawczego i skierowaniu go do organu egzekucyjnego wraz z urzędowym
dokumentem wykazującym przejście dochodzonego obowiązku na następcę prawnego.
Art.
28b.[Zmiana tytułu wykonawczego] § 1. Jeżeli w trakcie
postępowania egzekucyjnego zostanie wydana decyzja, postanowienie lub inne
orzeczenie określające lub ustalające inną wysokość należności pieniężnej niż
objęta tytułem wykonawczym albo zostanie złożona korekta dokumentu, o którym
mowa w art. 3a § 1, powodująca zwiększenie wysokości należności pieniężnej,
wierzyciel niezwłocznie sporządza zmieniony tytuł wykonawczy.
§ 1a.
Jeżeli w trakcie postępowania egzekucyjnego należności pieniężnej, o której
mowa w art. 2 § 1 pkt 8 lit. g, organ państwa członkowskiego wyda decyzję lub
inne orzeczenie ustalające inną wysokość należności niż objęta tytułem
wykonawczym, wierzyciel niezwłocznie sporządza zmieniony tytuł wykonawczy.
§ 2. W
przypadku złożenia korekty dokumentu, o którym mowa w art. 3a § 1, powodującej
zmniejszenie wysokości należności pieniężnej organ egzekucyjny kontynuuje
postępowanie egzekucyjne, przy czym czynności egzekucyjne ograniczają się do
kwoty pozostałej do wyegzekwowania.
Art.
28c.[Ważność czynności egzekucyjnych w przypadku skierowania do organu
egzekucyjnego zmienionego tytułu wykonawczego] W
przypadku skierowania do organu egzekucyjnego zmienionego tytułu wykonawczego,
zmienionego jednolitego tytułu wykonawczego lub zmienionego zagranicznego
tytułu wykonawczego, dokonane czynności egzekucyjne pozostają w mocy, a
uprzednio wszczęta egzekucja administracyjna jest kontynuowana przez realizację
zastosowanych środków egzekucyjnych oraz stosowanie kolejnych środków
egzekucyjnych.
Art. 28d.[Kontynuacja postępowania egzekucyjnego i ważność czynności
egzekucyjnych w przypadku śmierci zobowiązanego będącego przedsiębiorcą] [9]
§ 1. Jeżeli zobowiązany będący przedsiębiorcą zmarł po wszczęciu
postępowania egzekucyjnego i zarządca przedsiębiorstwa w spadku prowadzi
przedsiębiorstwo w spadku albo dokonuje czynności, o których mowa w art. 13
ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby
fizycznej, postępowanie egzekucyjne jest kontynuowane, a dokonane czynności
egzekucyjne pozostają w mocy. Podjęcie dalszych czynności egzekucyjnych oraz
zastosowanie środków egzekucyjnych może nastąpić po wydaniu postanowienia o
nadaniu tytułowi wykonawczemu klauzuli o skierowaniu egzekucji przeciwko
przedsiębiorstwu w spadku. Postanowienie doręcza się zarządcy przedsiębiorstwa
w spadku. Na postanowienie przysługuje zażalenie.
§ 2. W
przypadku, o którym mowa w § 1, tytuł wykonawczy wraz z postanowieniem o
nadaniu klauzuli o skierowaniu egzekucji przeciwko przedsiębiorstwu w spadku
uprawnia do przeprowadzenia egzekucji z przedsiębiorstwa w spadku. Prawa i
obowiązki zobowiązanego wykonuje zarządca przedsiębiorstwa w spadku.
Art.
29.[Badanie dopuszczalności egzekucji administracyjnej] § 1.
Organ egzekucyjny bada z urzędu dopuszczalność egzekucji administracyjnej;
organ ten nie jest natomiast uprawniony do badania zasadności i wymagalności
obowiązku objętego tytułem wykonawczym.
§ 2.
Organ egzekucyjny nie przystępuje do egzekucji i zawiadamia wierzyciela o
przyczynach nieprzystąpienia do egzekucji, jeżeli:
1)
obowiązek, którego dotyczy tytuł wykonawczy, nie podlega egzekucji
administracyjnej;
2) organ
egzekucyjny uprawdopodobni, że nie uzyska się kwoty przewyższającej wydatki
egzekucyjne;
3) tytuł
wykonawczy nie spełnia wymogów określonych w art. 27 § 1 i 2.
§ 2a. Na
wniosek wierzyciela niebędącego jednocześnie organem egzekucyjnym, złożony w
terminie 14 dni od dnia doręczenia zawiadomienia o przyczynach nieprzystąpienia
do egzekucji, organ egzekucyjny wydaje postanowienie o nieprzystąpieniu do
egzekucji lub przystępuje do egzekucji. Na postanowienie o nieprzystąpieniu do
egzekucji wierzycielowi przysługuje zażalenie.
§ 3.
(uchylony)
Art.
29a.[Wystąpienie o zakresie oraz sposobie pokrycia wydatków egzekucyjnych
powstałych w ramach udzielania pomocy na podstawie ustawy o wzajemnej pomocy] § 1.
Jeżeli dochodzenie należności pieniężnych na wniosek państwa członkowskiego lub
państwa trzeciego stwarza szczególne problemy, powoduje powstanie znacząco
wysokich wydatków egzekucyjnych lub wiąże się ze zwalczaniem zorganizowanej
grupy albo związku mających na celu popełnienie przestępstwa, organ egzekucyjny
może wystąpić do centralnego biura łącznikowego o uzgodnienie z państwem
członkowskim lub państwem trzecim zakresu oraz sposobu pokrycia wydatków
egzekucyjnych powstałych lub mogących powstać w ramach udzielania pomocy na
podstawie ustawy o wzajemnej pomocy, przedstawiając jednocześnie:
1) szczegółowe
zestawienie wydatków egzekucyjnych;
2) numer
rachunku bankowego organu egzekucyjnego, na który ma być przekazana kwota
wydatków.
§ 2. Do
momentu uzgodnienia, o którym mowa w § 1, organ egzekucyjny może nie podejmować
czynności egzekucyjnych.
Art. 30.[Zastosowanie
innego środka egzekucyjnego] Organ egzekucyjny w egzekucji obowiązku o
charakterze niepieniężnym może zastosować inny środek egzekucyjny niż wskazany
we wniosku, jeżeli jest mniej uciążliwy dla zobowiązanego, a prowadzi
bezpośrednio do wykonania obowiązku. O powyższym organ egzekucyjny zawiadamia
wierzyciela niebędącego jednocześnie organem egzekucyjnym.
Art.
31.[Zlecenie wykonania czynności egzekucyjnych organowi rekwizycyjnemu] § 1.
Organ egzekucyjny może zlecić organowi rekwizycyjnemu wykonanie czynności
egzekucyjnych w zakresie składników majątku zobowiązanego znajdujących się na
terenie działania tego organu. Organ egzekucyjny zlecający wykonanie czynności
egzekucyjnych sporządza odpis tytułu wykonawczego oznaczając cel, któremu ma
służyć, i jego liczbę porządkową, a także określa kwotowo zakres zlecenia.
§ 1a.
Organ rekwizycyjny wykonuje prawa i obowiązki organu egzekucyjnego w zakresie
zleconych czynności egzekucyjnych.
§ 2.
Egzekutor obowiązany jest przed rozpoczęciem czynności egzekucyjnych bez
wezwania okazać zobowiązanemu zaświadczenie organu egzekucyjnego lub
legitymację służbową, upoważniające do czynności egzekucyjnych.
Art.
32.[Doręczenie odpisu tytułu wykonawczego] Organ egzekucyjny lub
egzekutor, przystępując do czynności egzekucyjnych, doręcza zobowiązanemu odpis
tytułu wykonawczego, o ile nie został wcześniej doręczony.
Art.
32a.[Zawiadomienie o wszczęciu postępowania w sprawie istnienia lub wysokości
dochodzonej należności pieniężnej] § 1. Jeżeli zostało wszczęte
postępowanie w sprawie istnienia lub wysokości dochodzonej należności
pieniężnej, wierzyciel zawiadamia o tym organ egzekucyjny, wskazując, w jakim
zakresie egzekwowana należność pieniężna nie została zaskarżona.
§ 2.
Zawiadomienie, o którym mowa w § 1, powoduje zawieszenie postępowania
egzekucyjnego w części dotyczącej przedmiotu sporu do czasu ostatecznego
zakończenia postępowania, o ile wierzyciel nie wystąpi z uzasadnionym wnioskiem
o dalsze prowadzenie postępowania egzekucyjnego lub podjęcie zawieszonego
postępowania egzekucyjnego.
§ 3. W
okresie zawieszenia postępowania egzekucyjnego, o którym mowa w § 2, organ
egzekucyjny może dokonać zabezpieczenia na podstawie tytułu wykonawczego,
stanowiącego podstawę wszczęcia tego postępowania, na wniosek wierzyciela lub z
urzędu.
§ 3a. W
zakresie należności pieniężnych, o których mowa w art. 2 § 1 pkt 8 lit. g,
przepisu § 3 nie stosuje się.
§ 4.
Przepisy § 1–3 nie mają zastosowania do postępowania egzekucyjnego wszczętego
na podstawie tytułu wykonawczego wystawionego na podstawie decyzji
nieostatecznej, której nadano rygor natychmiastowej wykonalności.
Art.
32b.[Wniosek o podjęcie środków zabezpieczających zaskarżoną część należności
pieniężnych] § 1. W przypadkach określonych w art. 32a § 1, jeżeli w toku
postępowania egzekucyjnego wystąpiono z wnioskiem o odzyskanie należności
pieniężnych do państwa członkowskiego lub państwa trzeciego, organ egzekucyjny
informuje to państwo o okolicznościach, o których mowa w art. 32a § 1,
wskazując, w jakim zakresie należność pieniężna objęta wnioskiem nie została
zaskarżona.
§ 2.
Organ egzekucyjny może wystąpić, z urzędu lub na wniosek wierzyciela, z
wnioskiem o podjęcie środków zabezpieczających zaskarżoną część należności
pieniężnych na zasadach określonych w ustawie o wzajemnej pomocy lub z
uzasadnionym wnioskiem o dalsze odzyskiwanie tych należności.
Art.
32c.[Zawieszenie postępowania egzekucyjnego] § 1. Jeżeli wszczęto
procedurę wzajemnego porozumiewania, a wynik tej procedury może mieć wpływ na
egzekwowany obowiązek będący przedmiotem wniosku państwa członkowskiego lub
państwa trzeciego o odzyskanie należności pieniężnych, o których mowa w art. 2
§ 1 pkt 8 lit. a–f i pkt 9, postępowanie egzekucyjne ulega zawieszeniu do czasu
zakończenia procedury wzajemnego porozumiewania, chyba że zachodzi potrzeba
natychmiastowego wyegzekwowania tych należności w związku z oszustwem lub
niewypłacalnością.
§ 2. W
okresie zawieszenia postępowania egzekucyjnego w przypadku, o którym mowa w §
1, organ egzekucyjny może z urzędu lub na wniosek wierzyciela dokonać
zabezpieczenia należności pieniężnych, o których mowa w art. 2 § 1 pkt 8 lit.
a–f i pkt 9.
Art.
33.[Podstawa zarzutu w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej] § 1.
Podstawą zarzutu w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej może być:
1)
wykonanie lub umorzenie w całości albo w części obowiązku, przedawnienie,
wygaśnięcie albo nieistnienie obowiązku;
2)
odroczenie terminu wykonania obowiązku albo brak wymagalności obowiązku z
innego powodu, rozłożenie na raty spłaty należności pieniężnej;
3)
określenie egzekwowanego obowiązku niezgodnie z treścią obowiązku wynikającego
z orzeczenia, o którym mowa w art. 3 i 4;
4) błąd
co do osoby zobowiązanego;
5)
niewykonalność obowiązku o charakterze niepieniężnym;
6)
niedopuszczalność egzekucji administracyjnej lub zastosowanego środka
egzekucyjnego;
7) brak
uprzedniego doręczenia zobowiązanemu upomnienia, o którym mowa w art. 15 § 1;
8)
zastosowanie zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego;
9)
prowadzenie egzekucji przez niewłaściwy organ egzekucyjny;
10)
niespełnienie w tytule wykonawczym wymogów określonych w art. 27, a w
zagranicznym tytule wykonawczym – wymogów określonych w art. 102 ustawy o
wzajemnej pomocy.
§ 2. W
egzekucji należności pieniężnych, o których mowa w:
1) art. 2
§ 1 pkt 8 lit. a–f – zobowiązanemu przysługują zarzuty określone w § 1 pkt 6, 8
i 9;
2) art. 2
§ 1 pkt 8 lit. g i pkt 9 – zobowiązanemu przysługują zarzuty określone w § 1
pkt 6 i 8–10.
Art.
34.[Zażalenie na postanowienie w sprawie zarzutów] § 1.
Zarzuty zgłoszone na podstawie art. 33 § 1 pkt 1–7, 9 i 10, a przy egzekucji
obowiązków o charakterze niepieniężnym – także na podstawie art. 33 § 1 pkt 8,
organ egzekucyjny rozpatruje po uzyskaniu stanowiska wierzyciela w zakresie
zgłoszonych zarzutów, z tym że w zakresie zarzutów, o których mowa w art. 33 §
1 pkt 1–5 i 7, stanowisko wierzyciela jest dla organu egzekucyjnego wiążące. W
przypadku egzekucji należności pieniężnych, o których mowa w art. 2 § 1 pkt 8
lit. a–f i pkt 9, stanowiska wierzyciela nie wymaga się.
§ 1a.
Jeżeli zarzut zobowiązanego jest lub był przedmiotem rozpatrzenia w odrębnym
postępowaniu administracyjnym, podatkowym lub sądowym albo zobowiązany
kwestionuje w całości lub w części wymagalność należności pieniężnej z uwagi na
jej wysokość ustaloną lub określoną w orzeczeniu, od którego przysługują środki
zaskarżenia, wierzyciel wydaje postanowienie o niedopuszczalności zgłoszonego
zarzutu.
§ 2. Na
postanowienie w sprawie stanowiska wierzyciela przysługuje zażalenie.
§ 3.
(uchylony)
§ 4.
Organ egzekucyjny, po otrzymaniu ostatecznego postanowienia w sprawie
stanowiska wierzyciela lub postanowienia o niedopuszczalności zgłoszonego
zarzutu, wydaje postanowienie w sprawie zgłoszonych zarzutów, a jeżeli zarzuty
są uzasadnione – o umorzeniu postępowania egzekucyjnego albo o zastosowaniu
mniej uciążliwego środka egzekucyjnego.
§ 5. Na
postanowienie w sprawie zgłoszonych zarzutów służy zobowiązanemu oraz
wierzycielowi niebędącemu jednocześnie organem egzekucyjnym zażalenie.
Art.
35.[Zgłoszenie zarzutu w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej] § 1.
Zgłoszenie przez zobowiązanego zarzutu w sprawie prowadzenia egzekucji
administracyjnej na podstawie art. 33 § 1 pkt 1–7, 9 i 10 zawiesza postępowanie
egzekucyjne do czasu wydania ostatecznego postanowienia w przedmiocie
zgłoszonego zarzutu, o ile wierzyciel po otrzymaniu zarzutu nie wystąpi z
uzasadnionym wnioskiem o podjęcie zawieszonego postępowania egzekucyjnego.
§ 2. W
okresie zawieszenia postępowania egzekucyjnego organ egzekucyjny może dokonać
na podstawie tytułu wykonawczego zabezpieczenia na wniosek wierzyciela lub z
urzędu.
§ 2a. W
zakresie należności pieniężnych, o których mowa w art. 2 § 1 pkt 8 lit. g,
przepisu § 2 nie stosuje się.
§ 3.
Jeżeli w toku postępowania egzekucyjnego wystąpiono o pomoc do państwa
członkowskiego lub państwa trzeciego z wnioskiem o odzyskanie należności
pieniężnych, o których mowa w art. 2 § 1 pkt 8 lit. a–f i pkt 9, organ
egzekucyjny informuje to państwo o okolicznościach, o których mowa w § 1.
§ 4. W
przypadku określonym w § 3 organ egzekucyjny może, z urzędu lub na wniosek
wierzyciela, wystąpić z wnioskiem o podjęcie środków zabezpieczających
należności pieniężne na zasadach określonych w ustawie o wzajemnej pomocy lub z
uzasadnionym wnioskiem o dalsze odzyskiwanie tych należności.
Art.
35a.[Kwestionowanie należności w drodze powództwa] Jeżeli
ze względu na rodzaj egzekwowanej należności dopuszczalne jest kwestionowanie
istnienia lub wysokości tej należności w drodze powództwa, a zobowiązany
wniesie takie powództwo do sądu, wierzyciel po otrzymaniu powództwa zawiadamia
o tym organ egzekucyjny, żądając wstrzymania postępowania egzekucyjnego do
czasu prawomocnego rozstrzygnięcia sprawy przez sąd.
Art.
36.[Żądanie informacji i wyjaśnień] § 1. W zakresie niezbędnym do
wszczęcia lub prowadzenia postępowania egzekucyjnego oraz udzielania pomocy na
podstawie ustawy o wzajemnej pomocy organ egzekucyjny lub wierzyciel, o którym
mowa w art. 5, może żądać od uczestników postępowania informacji i wyjaśnień,
jak również zwracać się o udzielenie informacji do organów administracji
publicznej oraz jednostek organizacyjnych im podległych lub podporządkowanych,
a także innych podmiotów.
§ 1a.
Informacje i wyjaśnienia, o których mowa w § 1, udzielane są nieodpłatnie przez
uczestników postępowania egzekucyjnego oraz organy administracji publicznej i
jednostki im podległe lub przez nie nadzorowane.
§ 1b.
Udostępnianie informacji przez organy i jednostki, o których mowa w § 1a, oraz
dłużników zajętej wierzytelności nie narusza obowiązku zachowania przez nich
tajemnicy określonej w odrębnych przepisach.
§ 1c. Na
żądanie organu egzekucyjnego lub centralnego biura łącznikowego banki są
obowiązane do przekazywania informacji dotyczących zobowiązanego lub podmiotu,
o którym mowa w art. 3 pkt 8 ustawy o wzajemnej pomocy, w zakresie:
1)
posiadanych rachunków bankowych lub posiadanych pełnomocnictw do dysponowania
rachunkami bankowymi, liczby tych rachunków lub pełnomocnictw, obrotów i stanów
tych rachunków, z podaniem wpływów, obciążeń rachunków i ich tytułów oraz
odpowiednio ich nadawców i odbiorców;
2)
posiadanych rachunków pieniężnych, rachunków papierów wartościowych lub
posiadanych pełnomocnictw do dysponowania takimi rachunkami, liczby tych
rachunków, a także obrotów i stanów tych rachunków;
3)
zawartych umów kredytowych lub umów pożyczki, z podaniem wysokości zobowiązań
wynikających z tych kredytów lub pożyczek, celów, na jakie zostały udzielone, i
sposobu zabezpieczenia ich spłaty, a także umów depozytowych i umów
udostępniania skrytek sejfowych;
4)
nabytych za pośrednictwem banków akcji Skarbu Państwa lub obligacji Skarbu
Państwa, a także obrotu tymi papierami wartościowymi;
5) obrotu
wydawanymi przez banki certyfikatami depozytowymi lub innymi papierami
wartościowymi.
§ 1d.
Przepis § 1c stosuje się odpowiednio do spółdzielczych kas
oszczędnościowo-kredytowych oraz podmiotów prowadzących rachunki papierów
wartościowych lub inne rachunki, na których zapisane są instrumenty finansowe,
a także rachunki pieniężne.
§ 2. Od
wykonania żądania określonego w § 1 można uchylić się w takim zakresie, w jakim
według przepisów Kodeksu
postępowania administracyjnego można odmówić zeznań w charakterze
świadka albo odpowiedzi na zadane pytanie.
§ 3.
Zobowiązany, przeciwko któremu wszczęto postępowanie egzekucyjne, jest
obowiązany do powiadomienia, w terminie 7 dni, organu egzekucyjnego o każdej
zmianie miejsca swego pobytu, trwającej dłużej niż jeden miesiąc. O obowiązku
tym oraz o skutkach jego zaniechania poucza się zobowiązanego przy doręczaniu
mu tytułu wykonawczego.
Art. 37.(uchylony)
Art. 37a.(uchylony)
Art.
38.[Wystąpienie z żądaniem wyłączenia spod egzekucji] § 1.
Kto, nie będąc zobowiązanym, rości sobie prawa do rzeczy lub prawa majątkowego,
z którego prowadzi się egzekucję administracyjną, może wystąpić do organu
egzekucyjnego – w terminie czternastu dni od dnia uzyskania wiadomości o
czynności egzekucyjnej skierowanej do tej rzeczy lub tego prawa – z żądaniem
ich wyłączenia spod egzekucji, przedstawiając lub powołując dowody na poparcie
swego żądania.
§ 2.
Organ egzekucyjny rozpozna żądanie i wyda postanowienie w sprawie wyłączenia w
terminie czternastu dni od dnia złożenia żądania. Termin ten może być
przedłużony o dalsze czternaście dni, gdy zbadanie dowodów w tym terminie nie
było możliwe.
§ 3. Do
czasu wydania postanowienia w sprawie wyłączenia organ egzekucyjny zaniecha
dalszych czynności egzekucyjnych w stosunku do rzeczy lub prawa majątkowego,
których wyłączenia żądano; jednakże dokonane czynności egzekucyjne pozostają w
mocy.
§ 4.
Przepisy § 1–3 stosuje się odpowiednio w przypadku zgłoszenia roszczeń do
rzeczy lub praw majątkowych zajętych w celu zabezpieczenia.
Art.
39.[Postanowienie o wyłączeniu w egzekucji obowiązku o charakterze
niepieniężnym] Jeżeli w egzekucji obowiązku o charakterze niepieniężnym rzecz
lub prawo majątkowe, których wyłączenia spod egzekucji żądano, zostały również
objęte środkiem egzekucyjnym wskazanym przez wierzyciela, organ egzekucyjny
doręcza mu postanowienie o wyłączeniu. Na to postanowienie przysługuje
wierzycielowi zażalenie. Do czasu rozstrzygnięcia zażalenia dokonane czynności
egzekucyjne pozostają w mocy.
Art.
40.[Zażalenie na postanowienie organu egzekucyjnego] § 1. Na
postanowienie organu egzekucyjnego w sprawie odmowy wyłączenia spod egzekucji
rzeczy lub prawa majątkowego przysługuje zażalenie osobie, o której mowa w art.
38 § 1.
§ 2. Na
ostateczne postanowienie w sprawie odmowy wyłączenia rzeczy lub prawa
majątkowego nie przysługuje skarga do sądu administracyjnego. Osobie, której
żądanie wyłączenia rzeczy lub prawa nie zostało uwzględnione, przysługuje
natomiast prawo żądania zwolnienia ich od zabezpieczenia lub egzekucji
administracyjnej w trybie przepisów Kodeksu
postępowania cywilnego. Osoba ta odpis pozwu o zwolnienie kieruje
równocześnie do organu egzekucyjnego.
Art.
41.[Zakaz sprzedaży rzeczy objętych żądaniem wyłączenia] § 1. Do
czasu ostatecznego rozstrzygnięcia żądania w sprawie wyłączenia spod egzekucji
rzeczy lub prawa majątkowego i w okresie 14 dni po tym rozstrzygnięciu oraz w
okresie od dnia skierowania do organu egzekucyjnego pozwu, o którym mowa w art.
40 § 2, do dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu w sprawie wyłączenia spod
egzekucji objęte żądaniem wyłączenia rzeczy nie mogą być sprzedane, a prawa
majątkowe wykonywane.
§ 2.
Jeżeli rzecz objęta żądaniem wyłączenia ulega szybkiemu zepsuciu, może ona być
sprzedana w trybie przewidzianym dla sprzedaży ruchomości w przepisach o
egzekucji należności pieniężnych przed rozstrzygnięciem żądania wyłączenia, a
osiągniętą ze sprzedaży kwotę składa się do depozytu organu egzekucyjnego. W
przypadku nieuwzględnienia żądania wyłączenia egzekucję prowadzi się do kwoty
złożonej do depozytu.
Art.
42.[Wpłata do depozytu kwoty równowartości za wyłączenie rzeczy lub prawa
majątkowego od egzekucji] W postępowaniu dotyczącym egzekucji
należności pieniężnej osoba, która żąda wyłączenia rzeczy lub prawa
majątkowego, może wpłacić do depozytu organu egzekucyjnego kwotę, na jaką
zostały one oszacowane, albo kwotę równą należności pieniężnej łącznie z
kosztami egzekucyjnymi. Organ egzekucyjny uchyli wówczas czynności egzekucyjne
odnośnie do rzeczy lub prawa, których żądanie wyłączenia dotyczy, co nie wpływa
na dalszy tok postępowania o wyłączenie. W razie uwzględnienia żądania
wyłączenia, kwota złożona do depozytu podlega zwrotowi. Jeżeli żądanie
wyłączenia nie zostanie uwzględnione, egzekucję prowadzi się do kwoty złożonej
do depozytu.
Art.
43.[Rzeczy lub prawa majątkowe znajdujące się we władaniu innej osoby na
podstawie umowy zastawu] Jeżeli w postępowaniu dotyczącym egzekucji
należności pieniężnej zostało zgłoszone, zgodnie z art. 38 § 1, żądanie wyłączenia
spod egzekucji rzeczy lub prawa majątkowego z tej przyczyny, że znajduje się we
władaniu innej osoby na podstawie umowy zastawu lub prawa użytkowania
ustanowionego w wyniku umowy o dożywocie, a żądanie to nie zostało
uwzględnione, wierzytelność zabezpieczona zastawem oraz wartość prawa
użytkowania podlega zaspokojeniu z kwoty uzyskanej z egzekucji, z
uwzględnieniem prawa pierwszeństwa zaspokojenia przysługującego z mocy ustawy
należności pieniężnych.
Art.
44.[Wyłączenia od żądania wyłączenia spod egzekucji rzeczy lub prawa
majątkowego] Żądanie wyłączenia spod egzekucji rzeczy lub prawa majątkowego
nie może być zgłoszone, jeżeli z rzeczy lub prawa przeprowadzona została
egzekucja przez sprzedaż rzeczy lub wykonanie prawa majątkowego.
Art.
45.[Obowiązek odstąpienia od egzekucji] § 1. Organ egzekucyjny i
egzekutor są obowiązani odstąpić od czynności egzekucyjnych, jeśli zobowiązany
okazał dowody stwierdzające wykonanie, umorzenie, wygaśnięcie lub nieistnienie
obowiązku, odroczenie terminu wykonania obowiązku, rozłożenie na raty spłaty
należności pieniężnych, albo gdy zachodzi błąd co do osoby zobowiązanego. Organ
egzekucyjny zawiadamia wierzyciela o odstąpieniu od czynności egzekucyjnych.
§ 2.
Organ egzekucyjny i egzekutor są obowiązani odstąpić od egzekucji ze składnika
majątkowego zobowiązanego, jeżeli okazał on dowody stwierdzające częściowe
wykonanie obowiązku lub umorzenie należności pieniężnej, a wartość zajętego
składnika majątkowego znacznie przekracza kwotę ostatecznie dochodzonej
należności i zobowiązany posiada inne składniki majątkowe, z których egzekucja
może być prowadzona.
§ 3.
Organ egzekucyjny zawiadamia wierzyciela o odstąpieniu od czynności
egzekucyjnych i na jego żądanie wydaje postanowienie w sprawie odstąpienia od
czynności egzekucyjnych. Na postanowienie to przysługuje zażalenie
wierzycielowi niebędącemu jednocześnie organem egzekucyjnym.
Art.
46.[Organy udzielające pomocy organowi egzekucyjnemu] § 1.
Organ egzekucyjny i egzekutor może w razie potrzeby wezwać, w pilnych
przypadkach także ustnie, pomocy organu Policji, Straży Granicznej, Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego lub Agencji Wywiadu, jeżeli natrafił na opór, który
uniemożliwia lub utrudnia przeprowadzenie egzekucji, albo jeżeli istnieje
uzasadnione przypuszczenie, że na taki opór natrafi. Jeżeli opór stawia
żołnierz w czynnej służbie wojskowej, należy wezwać pomocy właściwego organu
wojskowego, chyba że zwłoka grozi udaremnieniem egzekucji, a na miejscu nie ma
organu wojskowego.
§ 2.
Organy wymienione w § 1 nie mogą odmówić udzielenia egzekutorowi pomocy.
§ 3.
Sposób udzielania pomocy organowi egzekucyjnemu i egzekutorowi przy wykonywaniu
czynności egzekucyjnych, przypadki, w których wymagana jest pomoc organów,
sposób postępowania, tryb występowania o udzielenie pomocy, sposób jej realizacji,
a także sposób dokumentowania wykonywanych czynności i rozliczania ich kosztów
określi, w drodze rozporządzenia:
1)
Minister Obrony Narodowej – w przypadku udzielania pomocy przez Żandarmerię
Wojskową lub wojskowe organy porządkowe;
2)
minister właściwy do spraw wewnętrznych – w przypadku udzielania pomocy przez
Policję lub Straż Graniczną;
3) Prezes
Rady Ministrów – w przypadku udzielania pomocy przez Agencję Bezpieczeństwa
Wewnętrznego lub Agencję Wywiadu.
Art.
47.[Przeszukanie rzeczy, środków transportu, lokali i innych pomieszczeń] § 1.
Jeżeli cel egzekucji prowadzonej w sprawie należności pieniężnej lub wydania rzeczy
tego wymaga, organ egzekucyjny zarządzi otwarcie środków transportu
zobowiązanego, lokali i innych pomieszczeń zajmowanych przez zobowiązanego oraz
schowków w tych środkach, lokalach i pomieszczeniach.
§ 2.
Przeszukania rzeczy, środków transportu, lokali i innych pomieszczeń oraz
schowków dokonuje komisja powołana przez organ egzekucyjny. Z dokonanych
czynności spisuje się protokół. Zakończeniem czynności jest zabezpieczenie
przeszukiwanego środka transportu, pomieszczenia lub lokalu. Protokół z dokonanych
czynności przekazuje się niezwłocznie zobowiązanemu.
§ 3.
Zarządzenie, o którym mowa w § 1, doręcza się zobowiązanemu.
Art.
48.[Przeszukanie odzieży na osobie zobowiązanego] § 1.
Egzekutor może przeszukać odzież na osobie zobowiązanego oraz teczki, walizy i
tym podobne przedmioty, które zobowiązany ma przy sobie, jeżeli egzekucja
dotyczy należności pieniężnej lub wydania rzeczy.
§ 2.
Przeszukanie odzieży na osobie zobowiązanego oraz jego teczek, waliz i tym
podobnych przedmiotów poza mieszkaniem, przedsiębiorstwem, zakładem lub
gospodarstwem zobowiązanego może nastąpić tylko na podstawie pisemnego
polecenia organu egzekucyjnego. Egzekutor obowiązany jest okazać polecenie
organu egzekucyjnego zobowiązanemu przed przystąpieniem do czynności
egzekucyjnych.
§ 3.
Jeżeli w czasie dokonywania czynności egzekucyjnych, o których mowa w § 1 i 2,
egzekutor zauważy, że zobowiązany oddał poszukiwane przedmioty swemu
domownikowi lub innej osobie do ukrycia, egzekutor może przeszukać odzież tej
osoby oraz jej teczki, walizy i tym podobne przedmioty, jakie ona ma przy
sobie.
§ 4.
Przeszukanie odzieży powinno być dokonane tylko przez osobę tej samej płci co
osoba przeszukiwana.
§ 5.
Przeszukania odzieży na żołnierzu w czynnej służbie wojskowej albo
funkcjonariuszu Policji, Służby Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu
Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego lub Straży Granicznej
przeprowadza w obecności egzekutora odpowiednio żołnierz Żandarmerii Wojskowej
lub wojskowego organu porządkowego albo osoba wyznaczona przez przełożonego
funkcjonariusza.
Art.
49.[Obecność zobowiązanego podczas przeszukania] § 1.
Podczas przeszukania ma prawo być obecny zobowiązany.
§ 2.
Jeżeli zobowiązany lub inna obecna przy przeszukaniu osoba zachowuje się
niewłaściwie lub przeszkadza w dokonywaniu czynności egzekucyjnych, egzekutor
może upomnieć, a po bezskutecznym upomnieniu wydalić z miejsca dokonywania
czynności egzekucyjnych tę osobę.
Art.
49a.[Zasady przeszukania rzeczy] Przeszukanie rzeczy dokonywane
jest zgodnie z celem tej czynności, z zachowaniem umiaru i poszanowania
godności osób, których ta czynność dotyczy, oraz bez wyrządzania niepotrzebnych
szkód i dolegliwości.
Art.
49b.[Postępowanie w przypadku natrafienia na dokument opatrzony klauzulą
tajności] § 1. Jeżeli podczas przeszukania egzekutor natrafi na dokument
opatrzony klauzulą tajności, egzekutor odstępuje od jego egzekucji.
§ 2.
Rzeczy, których posiadanie jest zabronione, przekazuje się właściwemu urzędowi
lub instytucji.
Art.
50.[Dokonywanie czynności egzekucyjnych w lokalach organów państwowych,
terenach kolejowych i lotniskach] § 1. W lokalach i innych
pomieszczeniach organów państwowych oraz na terenach kolejowych i lotnisk można
dokonywać czynności egzekucyjnych tylko po uprzednim zawiadomieniu tych organów
państwowych lub zarządców (komendantów) tych obiektów. Przepis ten nie dotyczy
przypadków, gdy z mocy szczególnych przepisów organy egzekucyjne właściwe są do
działania na terenach kolejowych oraz lotnisk.
§ 2. W
obrębie budynków wojskowych i zajmowanych przez Policję, Służbę Ochrony
Państwa, Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencję Wywiadu, Służbę
Kontrwywiadu Wojskowego, Służbę Wywiadu Wojskowego, Centralne Biuro
Antykorupcyjne lub Straż Graniczną oraz na okrętach wojennych można dokonywać
czynności egzekucyjnych tylko po uprzednim zawiadomieniu odpowiednio właściwego
komendanta lub kierownika jednostki i w asyście wyznaczonego organu wojskowego
lub organu Policji, Służby Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu
Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego lub Straży Granicznej.
§ 3.
Sposób asystowania przy wykonywaniu czynności egzekucyjnych, uwzględniając w
szczególności przypadki i miejsca, w których wymagana jest asysta organów,
sposób postępowania przy wykonywaniu asysty, tryb powiadamiania właściwych
organów, wymagane dokumenty, sposób dokumentowania wykonywanych czynności i
rozliczania ich kosztów, określi, w drodze rozporządzenia:
1)
Minister Obrony Narodowej – w przypadku wykonywania asysty przez Służbę
Kontrwywiadu Wojskowego, Służbę Wywiadu Wojskowego, Żandarmerię Wojskową lub
wojskowe organy porządkowe;
2)
minister właściwy do spraw wewnętrznych – w przypadku wykonywania asysty przez
Policję, Służbę Ochrony Państwa lub Straż Graniczną;
3) Prezes
Rady Ministrów – w przypadku wykonywania asysty przez Agencję Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Agencję Wywiadu lub Centralne Biuro Antykorupcyjne.
§ 4.
Przeszukania rzeczy osoby obowiązanej do zachowania tajemnicy zawodowej
dokonuje się w obecności przedstawiciela organizacji zawodowej, do której osoba
ta przynależy.
Art.
51.[Przywoływanie świadka do obecności przy czynnościach egzekucyjnych] § 1. Na
wniosek zobowiązanego, a także gdy egzekutor uzna to za konieczne, może być
przywołany świadek do obecności przy czynnościach egzekucyjnych.
§ 2.
Egzekutor przywołuje co najmniej dwóch świadków, jeżeli zobowiązany nie może
być obecny przy czynnościach egzekucyjnych na skutek wydalenia z miejsca
dokonywania czynności egzekucyjnych lub z innych przyczyn, chyba że zachodzi
obawa, iż wskutek upływu czasu potrzebnego na przywołanie świadków egzekucja
będzie udaremniona.
§ 3.
Świadkami mogą być także pełnoletni członkowie rodziny i domownicy
zobowiązanego.
§ 4.
Świadkowie nie otrzymują wynagrodzenia.
Art.
52.[Zgoda na dokonanie czynności egzekucyjnych w dni wolne od pracy i porze
nocnej] § 1. Jeśli cel egzekucji tego wymaga, organ egzekucyjny zezwoli
pisemnie egzekutorowi na dokonanie czynności egzekucyjnej w dni wolne od pracy
lub w porze nocnej pomiędzy godziną 21 a godziną 7. Egzekutor jest obowiązany
okazać zezwolenie organu egzekucyjnego zobowiązanemu przed przystąpieniem do
czynności egzekucyjnych.
§ 2.
Czynności egzekucyjne mogą być dokonywane w porze nocnej tylko w obecności
świadka.
Art.
53.[Protokół z czynności egzekucyjnych] § 1. Jeżeli przepisy ustawy nie
stanowią inaczej, egzekutor sporządza protokół z czynności egzekucyjnych, który
zawiera:
1)
oznaczenie miejsca, czasu i rodzaju czynności;
2) imiona
i nazwiska osób uczestniczących w czynności;
3)
sprawozdanie z przebiegu czynności;
4)
zgłoszone przez obecnych wnioski i oświadczenia;
5)
podpisy obecnych lub wzmiankę o przyczynie braku podpisów;
6) podpis
egzekutora.
§ 2.
Odpis protokołu, o którym mowa w § 1, doręcza się niezwłocznie zobowiązanemu.
Art.
54.[Skarga na czynności egzekucyjne] § 1. Zobowiązanemu przysługuje
skarga na czynności egzekucyjne organu egzekucyjnego lub egzekutora oraz skarga
na przewlekłość postępowania egzekucyjnego.
§ 2. Na
przewlekłość postępowania egzekucyjnego skarga przysługuje również
wierzycielowi niebędącemu jednocześnie organem egzekucyjnym, a także
podmiotowi, którego interes prawny lub faktyczny został naruszony w wyniku
niewykonania obowiązku oraz organowi zainteresowanemu w wykonaniu obowiązku.
§ 3.
(uchylony)
§ 4.
Skargę na czynności egzekucyjne, o której mowa w § 1, wnosi się w terminie 14
dni od dnia zawiadomienia zobowiązanego o czynności egzekucyjnej, o ile
przepisy niniejszej ustawy nie stanowią inaczej.
§ 5. W
sprawie skarg, o których mowa w § 1 i 2, postanowienie wydaje organ
egzekucyjny. Na postanowienie o oddaleniu skargi przysługuje zażalenie.
§ 5a. W
przypadku uwzględnienia skargi na czynności egzekucyjne organ egzekucyjny
uchyla zakwestionowaną czynność egzekucyjną lub usuwa stwierdzone wady
czynności.
§ 6.
Wniesienie skargi, o której mowa w § 1, nie wstrzymuje postępowania
egzekucyjnego. Organ egzekucyjny lub organ nadzoru może jednak, w drodze postanowienia,
wstrzymać w uzasadnionych przypadkach prowadzenie postępowania egzekucyjnego.
Art. 55.(uchylony)
Art.
55a.[Egzekucja należności prowadzona wobec podmiotu wpisanego w KRS] 1.
Jeżeli egzekucja prowadzona wobec podmiotu wpisanego w Krajowym Rejestrze
Sądowym dotyczy należności podatkowych i celnych, do poboru których jest
zobowiązany naczelnik urzędu skarbowego albo innych należności pieniężnych, do
poboru których właściwy jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych, a nie zostały one
uregulowane w terminie 60 dni od daty wszczęcia egzekucji, organ egzekucyjny
składa wniosek o wpisanie do Krajowego Rejestru Sądowego daty wszczęcia
egzekucji tych należności, wysokości pozostałych do wyegzekwowania kwot oraz
daty i sposobu zakończenia egzekucji.
2.
Zgłaszanie okoliczności podlegających wpisowi do Krajowego Rejestru Sądowego
może odbywać się z użyciem środków komunikacji elektronicznej.
3.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego, Ministrem Sprawiedliwości i
ministrem właściwym do spraw cyfryzacji może określić, w drodze rozporządzenia,
sposób sporządzania odpisów dokumentów oraz sposób zgłaszania okoliczności, o
których mowa w ust. 2, mając na względzie potrzebę zapewnienia bezpiecznego,
sprawnego i skutecznego przekazywania tych informacji.
Art.
55b.[Obowiązki naczelnika urzędu skarbowego w postępowaniu egzekucyjnym
dotyczącym nawiązki na rzecz Skarbu Państwa lub przepadku] W
wypadku postępowania egzekucyjnego dotyczącego nawiązki na rzecz Skarbu Państwa
lub przepadku, jeżeli jego przedmiotem jest kwota pieniężna, naczelnik urzędu
skarbowego jest obowiązany w przypadku częściowego lub całkowitego wykonania
zobowiązania lub jego wygaśnięcia niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie
7 dni od dnia powzięcia tych informacji, przekazać je wierzycielowi. Wierzyciel
występuje do biur informacji gospodarczej, działających na podstawie ustawy z
dnia 9 kwietnia 2010 r. o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie
danych gospodarczych, z żądaniem aktualizacji informacji gospodarczych,
przekazując do biura aktualne dane.
Rozdział 4
Zawieszenie
i umorzenie postępowania egzekucyjnego
Art. 56. [Zawieszenie
postępowania egzekucyjnego w całości lub w części] § 1. Postępowanie
egzekucyjne ulega zawieszeniu w całości lub w części:
1) w
razie wstrzymania wykonania, odroczenia terminu wykonania obowiązku albo
rozłożenia na raty spłat należności pieniężnej;
2) w
razie śmierci zobowiązanego, jeżeli obowiązek nie jest ściśle związany z osobą
zmarłego;
3) w
razie utraty przez zobowiązanego zdolności do czynności prawnych i braku jego
przedstawiciela ustawowego;
4) na
żądanie wierzyciela;
5) w
innych przypadkach przewidzianych w ustawach.
§ 1a. [10]
Przepisu § 1 pkt 2 nie stosuje się, jeżeli z chwilą śmierci zobowiązanego
będącego przedsiębiorcą został ustanowiony zarząd sukcesyjny.
§ 1b. [11]
Postępowanie egzekucyjne prowadzone przeciwko przedsiębiorstwu w spadku
ulega zawieszeniu w całości:
1) z
upływem terminu, o którym mowa w art. 12 ust. 10 ustawy z dnia 5 lipca 2018 r.
o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej, w przypadku śmierci
zobowiązanego będącego przedsiębiorcą, jeżeli nie powołano zarządcy
sukcesyjnego;
2) w
razie uchylenia postanowienia o nadaniu tytułowi wykonawczemu klauzuli o
skierowaniu egzekucji przeciwko przedsiębiorstwu w spadku;
3) w
razie wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego.
§ 2.
Zawieszenie postępowania egzekucyjnego, dotyczącego obowiązku o charakterze
niepieniężnym, z przyczyny określonej w § 1 pkt 2 i 3 może nastąpić tylko w
przypadkach, gdy nie zagraża to interesowi społecznemu.
§ 3.
Organ egzekucyjny wydaje postanowienie w sprawie zawieszenia postępowania
egzekucyjnego.
§ 4. Na
postanowienie organu egzekucyjnego o zawieszeniu postępowania lub o odmowie
zawieszenia tego postępowania służy zażalenie.
Art. 57.[Podjęcie zawieszonego postępowania egzekucyjnego] § 1.
Organ egzekucyjny podejmuje zawieszone postępowanie egzekucyjne po ustaniu
przyczyny zawieszenia, zawiadamiając o tym zobowiązanego. Jednocześnie organ
egzekucyjny przystępuje do czynności egzekucyjnych.
§ 1a. W
przypadku zawieszenia postępowania egzekucyjnego w związku z rozłożeniem na
raty spłat należności pieniężnej, organ egzekucyjny podejmuje zawieszone
postępowanie w zakresie wskazanym przez wierzyciela.
§ 2. W
razie zawieszenia postępowania z przyczyny określonej w art. 56 § 1 pkt 2 i
§ 1b [12] – organ egzekucyjny podejmie zawieszone
postępowanie, gdy organ ten zostanie zawiadomiony przez wierzyciela o ustaleniu
według przepisów prawa cywilnego spadkobierców zmarłego zobowiązanego, na
których przeszedł egzekwowany obowiązek, lub osób, na których rzecz zostały
uczynione zapisy windykacyjne. Wierzyciel może również, nie czekając na sądowe
stwierdzenie nabycia spadku lub przedmiotu zapisu windykacyjnego albo sporządzenie
aktu poświadczenia dziedziczenia, wskazać osobę, którą uważa za spadkobiercę
zmarłego zobowiązanego, lub osobę, na której rzecz został uczyniony zapis
windykacyjny, odpowiedzialną za egzekwowany obowiązek. Jednakże organ
egzekucyjny obowiązany jest zastosować się do postanowienia sądu o stwierdzeniu
nabycia spadku, postanowienia częściowego stwierdzającego nabycie przedmiotu
zapisu windykacyjnego lub zarejestrowanego aktu poświadczenia dziedziczenia,
jeżeli postanowienie to lub wypis zarejestrowanego aktu poświadczenia
dziedziczenia zostaną mu złożone przed zakończeniem postępowania egzekucyjnego.
§ 2a. [13]
W razie zawieszenia postępowania egzekucyjnego z przyczyny określonej w art.
56 § 1 pkt 2 albo § 1b pkt 2 organ egzekucyjny podejmuje zawieszone
postępowanie z dniem wydania postanowienia o nadaniu tytułowi wykonawczemu
klauzuli o skierowaniu egzekucji przeciwko przedsiębiorstwu w spadku.
§ 3.
Jeżeli szczególne przepisy przewidują wydanie przez wierzyciela decyzji o
odpowiedzialności za zmarłego zobowiązanego innej osoby, jako spadkobiercy lub
zapisobiercy, organ egzekucyjny może podjąć postępowanie egzekucyjne,
zawieszone z przyczyny określonej w art. 56 § 1 pkt 2 i § 1b [14],
po wydaniu takiej decyzji.
Art.
58.[Pozostanie w mocy dokonanych czynności egzekucyjnych] § 1. W
przypadku zawieszenia postępowania egzekucyjnego pozostają w mocy dokonane
czynności egzekucyjne, z tym że w okresie zawieszenia z przyczyn określonych w
art. 56 § 1 pkt 1 i 4 mogą być dokonywane, za zgodą organu egzekucyjnego,
wypłaty z rachunków bankowych zobowiązanego po przedstawieniu przez niego
dokumentów świadczących o konieczności poniesienia danych wydatków.
§ 2.
Organ egzekucyjny może jednak uchylić dokonane czynności egzekucyjne, jeżeli to
jest uzasadnione ważnym interesem zobowiązanego, interes wierzyciela nie stoi
temu na przeszkodzie, a osoby trzecie na skutek tych czynności nie nabyły praw.
Uchylenie dokonanych czynności nie powoduje umorzenia należnych za nie kosztów
egzekucyjnych.
§ 3. Na
postanowienie organu egzekucyjnego w sprawie uchylenia czynności egzekucyjnych
przysługuje zażalenie zobowiązanemu oraz wierzycielowi niebędącemu jednocześnie
organem egzekucyjnym.
Art.
59.[Umorzenie postępowania egzekucyjnego] § 1. Postępowanie
egzekucyjne umarza się:
1) jeżeli
obowiązek został wykonany przed wszczęciem postępowania;
2) jeżeli
obowiązek nie jest wymagalny, został umorzony lub wygasł z innego powodu albo
jeżeli obowiązek nie istniał;
3) jeżeli
egzekwowany obowiązek został określony niezgodnie z treścią obowiązku
wynikającego z decyzji organu administracyjnego, orzeczenia sądowego albo
bezpośrednio z przepisu prawa;
4) gdy
zachodzi błąd co do osoby zobowiązanego lub gdy egzekucja nie może być
prowadzona ze względu na osobę zobowiązanego;
5) jeżeli
obowiązek o charakterze niepieniężnym okazał się niewykonalny;
6) w
przypadku śmierci zobowiązanego, gdy obowiązek jest ściśle związany z osobą
zmarłego;
7) jeżeli
egzekucja administracyjna lub zastosowany środek egzekucyjny są niedopuszczalne
albo zobowiązanemu nie doręczono upomnienia, mimo iż obowiązek taki ciążył na
wierzycielu;
8) jeżeli
postępowanie egzekucyjne zawieszone na żądanie wierzyciela nie zostało podjęte
przed upływem 12 miesięcy od dnia zgłoszenia tego żądania;
9) na
żądanie wierzyciela;
10) w
innych przypadkach przewidzianych w ustawach.
§ 2.
Postępowanie egzekucyjne może być umorzone w przypadku stwierdzenia, że w
postępowaniu egzekucyjnym dotyczącym należności pieniężnej nie uzyska się kwoty
przewyższającej wydatki egzekucyjne.
§ 2a. W
zakresie należności pieniężnych, o których mowa w art. 2 § 1 pkt 8 i 9,
postępowanie egzekucyjne umarza się w przypadkach określonych w § 1 pkt 4, 6,
7, 9 i 10 oraz w § 2.
§ 3. W
przypadkach, o których mowa w § 1 i 2, organ egzekucyjny wydaje postanowienie w
sprawie umorzenia postępowania egzekucyjnego, chyba że umorzenie postępowania
egzekucyjnego następuje na podstawie art. 34 § 4.
§ 4.
Postanowienie, o którym mowa w § 3, wydaje się na żądanie zobowiązanego lub
wierzyciela albo z urzędu.
§ 5. Na
postanowienie w sprawie umorzenia postępowania egzekucyjnego przysługuje
zażalenie zobowiązanemu oraz wierzycielowi niebędącemu jednocześnie organem
egzekucyjnym.
Art.
60.[Postanowienie dotyczące uchylenia dokonanych czynności egzekucyjnych] § 1.
Umorzenie postępowania egzekucyjnego z przyczyny, o której mowa w art. 59 § 1
pkt 1–8 i 10, powoduje uchylenie dokonanych czynności egzekucyjnych, jeżeli
przepisy ustawy nie stanowią inaczej. Pozostają jednak w mocy prawa osób
trzecich nabyte na skutek tych czynności.
§ 2.
Organ egzekucyjny wydaje w razie potrzeby postanowienie dotyczące uchylenia
dokonanych czynności egzekucyjnych wskutek umorzenia postępowania
egzekucyjnego.
§ 3. Na
postanowienie organu egzekucyjnego w sprawie uchylenia dokonanych czynności
egzekucyjnych lub odmowy uchylenia tych czynności służy zażalenie.
Art.
61.[Wszczęcie ponownej egzekucji] W razie umorzenia postępowania
egzekucyjnego z przyczyny określonej w art. 59 § 2 wszczęcie ponownej egzekucji
może nastąpić wówczas, gdy zostanie ujawniony majątek lub źródła dochodu
zobowiązanego przewyższające kwotę wydatków egzekucyjnych.
Rozdział 5
Zbieg
egzekucji
Art. 62. [Organ
prowadzący egzekucję w przypadku zbiegu egzekucji administracyjnej i sądowej do
tej samej rzeczy albo prawa majątkowego] § 1. W przypadku zbiegu egzekucji
administracyjnej i sądowej do tej samej rzeczy albo prawa majątkowego egzekucje
do tej rzeczy albo prawa majątkowego prowadzi łącznie sądowy organ egzekucyjny
albo organ egzekucyjny, który jako pierwszy dokonał zajęcia, a w razie
niemożności ustalenia tego pierwszeństwa – organ, który dokonał zajęcia na
poczet należności w wyższej kwocie.
§ 2. W
przypadku zbiegu egzekucji administracyjnej prowadzonej na podstawie
jednolitego tytułu wykonawczego państwa członkowskiego Unii Europejskiej albo
zagranicznego tytułu wykonawczego określonych w ustawie o wzajemnej pomocy i
egzekucji sądowej do tej samej rzeczy albo prawa majątkowego – egzekucje do tej
rzeczy albo prawa majątkowego prowadzi łącznie administracyjny organ
egzekucyjny.
Art.
62a.[Wpływ zbiegu egzekucji administracyjnej i sądowej na czynności
egzekucyjne] Zbieg egzekucji administracyjnej i sądowej nie wstrzymuje
czynności egzekucyjnych.
Art.
62b.[Prowadzenie łącznie egzekucji przez sądowy organ egzekucyjny] § 1.
Jeżeli zgodnie z art. 62 prowadzenie łącznie egzekucji należy do sądowego
organu egzekucyjnego, organ egzekucyjny:
1)
sporządza i przekazuje sądowemu organowi egzekucyjnemu odpisy tytułu
wykonawczego z oznaczeniem celu, któremu ma służyć, dokumentu zajęcia oraz innych
dokumentów niezbędnych do prawidłowego przeprowadzenia egzekucji;
2) zwraca
wierzycielowi niewykorzystaną zaliczkę;
3)
przekazuje sądowemu organowi egzekucyjnemu kwoty uzyskane wskutek zajęcia
rzeczy albo prawa majątkowego, do których nastąpił zbieg egzekucji
administracyjnej i sądowej, w przypadku gdy kwoty te nie zostały wypłacone
wierzycielowi przed przekazaniem sądowemu organowi egzekucyjnemu odpisów, o
których mowa w pkt 1;
4)
zawiadamia zobowiązanego lub dłużnika zajętej wierzytelności o przekazaniu
egzekucji sądowemu organowi egzekucyjnemu i umorzeniu opłaty za czynność
egzekucyjną, dokonaną w egzekucji, w której wystąpił zbieg.
§ 2.
Organ egzekucyjny opatruje odpis tytułu wykonawczego adnotacją o wysokości
należnych kosztów egzekucyjnych powstałych w postępowaniu egzekucyjnym, w
którym powstał zbieg, oraz zakresie, w jakim należność została zaspokojona.
Art.
62c.[Zawiadomienie o przekazaniu egzekucji sądowemu organowi egzekucyjnemu] Organ
egzekucyjny, zawiadamia wierzyciela, zobowiązanego i dłużnika zajętej
wierzytelności o przekazaniu egzekucji sądowemu organowi egzekucyjnemu.
Art.
62d.[Skutki przejęcia przez organ egzekucyjny prowadzenia łącznie egzekucji do
rzeczy albo prawa majątkowego] § 1. Organ egzekucyjny, który
przejął prowadzenie łącznie egzekucji do rzeczy albo prawa majątkowego, do
których nastąpił zbieg, prowadzi je w trybie egzekucji administracyjnej.
§ 2.
Organ egzekucyjny, który przejął prowadzenie łącznie egzekucji do rzeczy albo
prawa majątkowego zawiadamia zobowiązanego i dłużnika zajętej wierzytelności o
wysokości opłaty obliczonej zgodnie z art. 64 § 1a.
§ 3. Na
żądanie sądowego organu egzekucyjnego organ egzekucyjny, który przejął
prowadzenie łącznie egzekucji, informuje o jej przebiegu.
Art.
62e.[Kolejny zbieg egzekucji administracyjnej i sądowej do tej samej rzeczy
albo prawa majątkowego] W przypadku kolejnego zbiegu egzekucji
administracyjnej i sądowej do tej samej rzeczy albo prawa majątkowego egzekucję
sądową przejmuje organ egzekucyjny, który prowadzi łącznie egzekucje w wyniku
pierwszego zbiegu egzekucji. Przepisy art. 62a–62d i art. 62f stosuje się
odpowiednio.
Art.
62f.[Postanowienie kończące egzekucję sądową z rzeczy albo prawa majątkowego] § 1.
Organ egzekucyjny prowadzący łącznie egzekucje kończy, w formie postanowienia,
egzekucję sądową z rzeczy albo prawa majątkowego, przejętą od sądowego organu
egzekucyjnego, jeżeli jej dalsze prowadzenie jest niemożliwe, niecelowe lub
jeżeli jest oczywiste, że nie uzyska się kwoty wyższej od kosztów tej
egzekucji. W postanowieniu organ egzekucyjny uchyla również czynności
egzekucyjne podjęte w ramach tej egzekucji. Postanowienie doręcza się
wierzycielowi, zobowiązanemu, dłużnikowi zajętej wierzytelności oraz sądowemu
organowi egzekucyjnemu, od którego przejęto egzekucję.
§ 2. Na
postanowienie, o którym mowa w § 1, zażalenie przysługuje wierzycielowi
niebędącemu organem egzekucyjnym oraz zobowiązanemu.
Art.
63.[Spór o właściwość między organami egzekucyjnymi] § 1. W
przypadku zbiegu egzekucji administracyjnych do tej samej rzeczy albo prawa
majątkowego, prowadzonych przez organy egzekucyjne, przepisy art. 62–62c, art.
62d § 1 i 3, art. 62e oraz art. 62f stosuje się odpowiednio.
§ 2. Spór
o właściwość między organami egzekucyjnymi rozstrzyga, na wniosek organu
egzekucyjnego pozostającego w sporze, dyrektor izby administracji skarbowej
właściwy ze względu na siedzibę organu egzekucyjnego, który pierwszy dokonał
zajęcia, a w razie niemożności ustalenia tego pierwszeństwa – dyrektor izby
administracji skarbowej właściwy ze względu na siedzibę organu egzekucyjnego,
który dokonał zajęcia na poczet należności w wyższej kwocie.
Art.
63a.[Doręczenia z użyciem środków komunikacji elektronicznej] § 1.
Doręczenia pomiędzy organami egzekucyjnymi oraz pomiędzy organem egzekucyjnym a
komornikiem sądowym dokonuje się z użyciem środków komunikacji elektronicznej.
Jeżeli doręczenie za pomocą środków komunikacji elektronicznej jest niemożliwe
z przyczyn technicznych, w czasie niezbędnym do przywrócenia ich funkcjonowania
doręczenia dokonuje się w postaci papierowej.
§ 2.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z Ministrem
Sprawiedliwości oraz ministrem właściwym do spraw informatyzacji określi, w
drodze rozporządzenia, sposób sporządzania i dokonywania doręczeń z użyciem
środków komunikacji elektronicznej odpisów dokumentów w przypadku wystąpienia
zbiegu egzekucji, mając na względzie bezpieczeństwo posługiwania się
dokumentami w postaci elektronicznej oraz sprawność i skuteczność egzekucji.
Rozdział 6
Koszty
egzekucyjne
Art. 64. [Opłaty
za czynności egzekucyjne] § 1. Organ egzekucyjny, z zastrzeżeniem § 2, w
egzekucji należności pieniężnych pobiera za dokonane czynności egzekucyjne
opłaty w następującej wysokości, z zastrzeżeniem art. 64d:
1) za
pobranie pieniędzy na miejscu u zobowiązanego – 5% kwoty pobranej należności,
nie mniej jednak niż 2 zł 50 gr;
2) za
zajęcie świadczeń z ubezpieczenia społecznego – 4% kwoty egzekwowanej
należności, nie mniej jednak niż 1 zł 40 gr;
3) za
zajęcie wynagrodzenia za pracę – 4% egzekwowanej należności, nie mniej jednak
niż 2 zł 50 gr;
4) [15]
za zajęcie innych niż wymienione w pkt 2 i 3 wierzytelności pieniężnych lub
innych praw majątkowych – 5% kwoty egzekwowanej należności, nie mniej jednak
niż 4 zł 20 gr;
5) za
zajęcie ruchomości – 6% kwoty egzekwowanej należności, nie mniej jednak niż 6
zł 80 gr;
6) za
zajęcie nieruchomości – 8% kwoty egzekwowanej należności, nie więcej jednak niż
34 200 zł;
7) za
odebranie zajętych ruchomości od zobowiązanego – 5% kwoty wartości szacunkowej
tych ruchomości, nie mniej jednak niż 6 zł 80 gr;
8) za
odebranie pomieszczeń w zajętej nieruchomości – w wysokości i na zasadach
określonych w art. 64a § 1 pkt 6;
9) za
ogłoszenie sprzedaży zajętych ruchomości w drodze licytacji lub przetargu ofert
lub za czynności przygotowawcze do sprzedaży egzekucyjnej w inny sposób – 6 zł
80 gr;
10) za
ogłoszenie sprzedaży zajętej nieruchomości – 10 zł;
11) za
przeprowadzenie licytacji lub dokonanie sprzedaży egzekucyjnej w inny sposób –
5% kwoty uzyskanej ze sprzedaży, nie mniej jednak niż 6 zł 80 gr;
12) za
spisanie protokołu o udaremnieniu przez zobowiązanego przeprowadzenia egzekucji
z zajętych ruchomości lub praw majątkowych przez ich usunięcie, zbycie lub uszkodzenie
– 10% wartości szacunkowej tych ruchomości, nie mniej jednak niż 13 zł 50 gr;
13) za
wezwanie pomocy Policji, Straży Granicznej, Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu
Wojskowego, Żandarmerii Wojskowej lub wojskowych organów porządkowych – 13 zł
50 gr;
14) za
spisanie na miejscu u zobowiązanego protokołu o stanie majątkowym zobowiązanego
– 10% kwoty egzekwowanej należności, nie więcej jednak niż 3 zł.
§ 1a. W
przypadku przejęcia prowadzenia egzekucji sądowej, w wyniku zbiegu egzekucji do
tej samej rzeczy albo prawa majątkowego, organ egzekucyjny pobiera opłatę za
prowadzenie egzekucji w wysokości, o której mowa w § 1 pkt 2–6. W podstawie
obliczenia opłaty uwzględnia się należności pieniężne wskazane przez sądowy
organ egzekucyjny w odpisie tytułu wykonawczego, w tym odsetki z tytułu
niezapłacenia należności w terminie.
§ 2.
Organ egzekucyjny pobiera opłaty za czynności egzekucyjne, jeżeli nie później
niż po upływie 14 dni od dnia dokonania pierwszego zajęcia nieruchomości,
rzeczy lub prawa majątkowego nadał w placówce pocztowej w rozumieniu ustawy z
dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe
(Dz. U. z 2017 r.
poz. 1481 oraz z 2018 r. poz. 106, 138, 650 i 1118) za pokwitowaniem lub
doręczył zobowiązanemu odpis tytułu wykonawczego lub zawiadomienie o zajęciu
wierzytelności lub innego prawa majątkowego.
§ 3.
Opłaty za czynności egzekucyjne, o których mowa w § 1 pkt 1–6, oblicza się
oddzielnie od każdego tytułu wykonawczego, który był podstawą dokonania
czynności egzekucyjnych.
§ 4.
Opłaty za zajęcia, o których mowa w § 1 pkt 2–6, pobiera się tylko raz w toku
postępowania egzekucyjnego, chociażby takie same czynności były następnie
ponawiane.
§ 5.
Jeżeli w celu wyegzekwowania tej samej należności pieniężnej dokonano czynności
egzekucyjnych, o których mowa w § 1 pkt 2–6, za dokonanie kolejnej czynności
egzekucyjnej pobiera się opłatę egzekucyjną pomniejszoną o opłatę za wcześniej
dokonaną czynność egzekucyjną, nie mniej jednak niż 6 zł 80 gr.
§ 6. [16]
Organ egzekucyjny pobiera opłatę manipulacyjną z tytułu zwrotu wydatków za
wszystkie czynności manipulacyjne związane ze stosowaniem środków
egzekucyjnych. Opłata wynosi 1% kwoty egzekwowanych należności pieniężnych
objętych każdym tytułem wykonawczym, nie mniej jednak niż 1 zł 40 gr. W
podstawie obliczenia opłaty uwzględnia się również odsetki z tytułu
niezapłacenia należności w terminie przypadające w dniu wszczęcia postępowania
egzekucyjnego.
§ 7.
Jeżeli wysokość opłaty egzekucyjnej jest określona stosunkowo do egzekwowanej
lub pobranej należności pieniężnej, w podstawie obliczenia opłaty uwzględnia
się również odsetki z tytułu niezapłacenia należności w terminie przypadające w
dniu podjęcia czynności egzekucyjnej lub sporządzenia dokumentu stanowiącego
podstawę dokonania czynności egzekucyjnej.
§ 8. [17]
Zapłata egzekwowanej należności po dokonaniu czynności egzekucyjnych nie
zwalnia od obowiązku uiszczenia opłaty manipulacyjnej oraz opłat za czynności
egzekucyjne i wydatków egzekucyjnych.
§ 9.
Obowiązek uiszczenia opłat, o których mowa w § 1 i 6, powstaje:
1) za
pobranie pieniędzy – z chwilą pobrania;
2) za
zajęcie wierzytelności pieniężnych lub innych praw majątkowych u dłużnika
zajętej wierzytelności – z chwilą doręczenia dłużnikowi zajętej wierzytelności
zawiadomienia o zajęciu;
3) za
zajęcie wierzytelności pieniężnych lub innych praw majątkowych w inny sposób
niż określony w pkt 2 – z chwilą zawiadomienia zobowiązanego o zajęciu;
4) za
zajęcie ruchomości – z chwilą podpisania protokołu zajęcia przez poborcę
skarbowego;
5) za
zajęcie nieruchomości – z chwilą doręczenia zobowiązanemu wezwania, o którym
mowa w art. 110c § 2;
6) za
odebranie zajętych ruchomości od zobowiązanego lub odebranie pomieszczeń w
zajętej nieruchomości – z chwilą podpisania przez poborcę skarbowego protokołu
ich odebrania;
7) za
ogłoszenie o licytacji ruchomości lub za czynności przygotowawcze do sprzedaży
egzekucyjnej zajętych ruchomości w inny sposób lub ogłoszenie sprzedaży zajętej
nieruchomości – z chwilą doręczenia zobowiązanemu odpisu obwieszczenia o
licytacji lub zawiadomienia o dokonaniu czynności przygotowawczych do sprzedaży
w inny sposób;
8) za
przeprowadzenie licytacji lub dokonanie sprzedaży egzekucyjnej w inny sposób –
z chwilą podpisania przez poborcę skarbowego protokołu sprzedaży;
9) za
spisanie protokołu o udaremnieniu egzekucji – z chwilą podpisania przez poborcę
skarbowego tego protokołu;
10) za
wezwanie pomocy organów, o których mowa w § 1 pkt 13 – z chwilą przybycia funkcjonariusza
na miejsce wykonywania czynności egzekucyjnej;
11) za
spisanie protokołu o stanie majątkowym zobowiązanego – z chwilą podpisania
protokołu przez poborcę skarbowego lub innego upoważnionego pracownika oraz
przez zobowiązanego lub świadka przywołanego do tej czynności.
§ 10.
Obowiązek uiszczenia opłaty manipulacyjnej powstaje z chwilą doręczenia
zobowiązanemu odpisu tytułu wykonawczego. Jeżeli pierwszą czynnością
egzekucyjną jest zajęcie wierzytelności pieniężnej lub innego prawa majątkowego
u dłużnika zajętej wierzytelności, obowiązek uiszczenia opłaty manipulacyjnej
powstaje równocześnie z obowiązkiem uiszczenia opłaty za zajęcie.
Art.
64a.[Wysokość opłat za dokonane czynności egzekucyjne] § 1.
Organ egzekucyjny w egzekucji obowiązków o charakterze niepieniężnym pobiera
opłaty za dokonane czynności egzekucyjne w następującej wysokości, z
zastrzeżeniem art. 64d:
1) za
wydanie postanowienia o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia – 10% kwoty
nałożonej grzywny, nie więcej jednak niż 68 zł; w przypadku wielokrotnego
nakładania grzywien opłatę pobiera się osobno od każdego postanowienia;
2) za
wydanie postanowienia o:
a)
zastosowaniu wykonania zastępczego,
b)
wezwaniu zobowiązanego do wydania rzeczy ruchomej albo dokumentu,
c)
wezwaniu zobowiązanego do wykonania obowiązku wydania nieruchomości albo
opróżnienia lokalu,
d)
wezwaniu zobowiązanego do wykonania obowiązku wskazanego w tytule wykonawczym,
z zagrożeniem zastosowania przymusu bezpośredniego
– 6 zł 80
gr;
3) za
odebranie rzeczy ruchomej – 6 zł 80 gr;
4) za
odebranie dokumentu – 4 zł 20 gr;
5) za
odebranie nieruchomości – 68 zł;
6) za
opróżnienie lokalu i innych pomieszczeń – 6 zł 80 gr od każdej izby; za
opróżnienie pomieszczeń mieszkalnych nie pobiera się odrębnej opłaty od
pomieszczeń pomocniczych, jak przedpokoje, korytarze, werandy, łazienki,
spiżarnie, a za opróżnienie pomieszczeń gospodarczych, w szczególności garaży i
stajni, pobiera się opłatę za każde pomieszczenie jak za izbę;
7) za
czynności dotyczące sprzedaży licytacyjnej, za spisanie protokołu o
udaremnieniu przeprowadzenia egzekucji oraz za wezwanie pomocy organów, o
których mowa w art. 64 § 1 pkt 13, pobiera się odpowiednio opłaty określone w
art. 64 § 1 pkt 7, 9 i 11–13.
§ 2.
Obowiązek uiszczenia opłat, o których mowa w § 1, powstaje:
1) za
wydanie postanowień wymienionych w pkt 1 i 2 – z chwilą doręczenia
zobowiązanemu postanowienia;
2) za
czynności wymienione w pkt 3–6 – z chwilą podpisania przez egzekutora protokołu
czynności egzekucyjnych;
3) za
czynności wymienione w pkt 7 – z chwilą doręczenia zobowiązanemu odpisu
obwieszczenia o licytacji, z chwilą podpisania protokołu przeprowadzenia
licytacji, z chwilą przybycia funkcjonariusza organów, o których mowa w art. 64
§ 1 pkt 13, na miejsce wykonywania czynności egzekucyjnych lub z chwilą
podpisania protokołu o udaremnieniu przeprowadzenia egzekucji.
Art.
64b.[Wydatki egzekucyjne] § 1. Wydatkami egzekucyjnymi są koszty faktycznie
poniesione przez organ egzekucyjny w związku z prowadzeniem egzekucji, a w
szczególności na opłacenie:
1)
przejazdu i delegacji poborcy lub egzekutora;
2)
przewozu, załadowania, rozładowania, przechowania, utrzymania i dozoru zwierząt
oraz ruchomości odebranych albo usuniętych z opróżnionych budynków, lokali i
pomieszczeń;
3)
przymusowego otwarcia środków transportu, pomieszczeń i schowków;
4)
należności świadków, biegłych i rzeczoznawców;
5)
ogłoszenia w prasie;
6)
sporządzenia dokumentów;
7) prowadzenia
zarządu zajętej nieruchomości;
8)
prowizji i opłat pobieranych w związku z realizacją zajęcia przez dłużnika
zajętej wierzytelności lub przekazywaniem dochodzonych kwot do organu
egzekucyjnego;
9) kosztu
uzyskania informacji o majątku dłużnika;
10) wykonania
zastępczego;
11)
zastosowania przymusu bezpośredniego.
§ 2.
Przez wydatki egzekucyjne rozumie się również koszty przekazania
wyegzekwowanych kwot w postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym na podstawie
jednolitego tytułu wykonawczego albo zagranicznego tytułu wykonawczego.
Art.
64c.[Koszty egzekucyjne] § 1. Opłaty, o których mowa w art. 64 § 1 i
6 oraz w art. 64a, wraz z wydatkami poniesionymi przez organ egzekucyjny
stanowią koszty egzekucyjne. Koszty egzekucyjne, z zastrzeżeniem § 2–4,
obciążają zobowiązanego.
§ 2.
Jeżeli tytuł wykonawczy zawiera wady uniemożliwiające przeprowadzenie
postępowania egzekucyjnego, które nie mogły być znane organowi egzekucyjnemu w
chwili skierowania tego tytułu do egzekucji, wierzyciel niebędący jednocześnie
organem egzekucyjnym obowiązany jest uiścić, tytułem zwrotu wydatków
poniesionych przez organ egzekucyjny, kwotę wynoszącą 3 zł 40 gr.
§ 2a.
Przepisu § 2 nie stosuje się do państwa członkowskiego lub państwa trzeciego.
§ 2b.
Przepisu § 2 nie stosuje się do Państwowej Inspekcji Pracy.
§ 3.
Jeżeli po pobraniu od zobowiązanego należności z tytułu kosztów egzekucyjnych
okaże się, że wszczęcie i prowadzenie egzekucji było niezgodne z prawem,
należności te, wraz z naliczonymi od dnia ich pobrania odsetkami ustawowymi,
organ egzekucyjny zwraca zobowiązanemu, a jeżeli niezgodne z prawem wszczęcie i
prowadzenie egzekucji spowodował wierzyciel, obciąża nimi wierzyciela.
§ 3a.
(uchylony)
§ 3b.
(uchylony)
§ 4.
Wierzyciel pokrywa koszty egzekucyjne, jeżeli nie mogą być one ściągnięte od
zobowiązanego.
§ 4a.
(uchylony)
§ 4b.
Nieściągnięte od zobowiązanego wydatki egzekucyjne, poniesione w postępowaniu
egzekucyjnym prowadzonym na podstawie jednolitego tytułu wykonawczego,
zagranicznego tytułu wykonawczego albo tytułu wykonawczego obejmującego
należności pieniężne, o których mowa w art. 2 § 1 pkt 8 lit. g, organ
egzekucyjny lub rekwizycyjny pokrywa bezpośrednio z budżetu państwa.
§ 4c.
(uchylony)
§ 4d. Nie
obciąża się kosztami egzekucyjnymi oraz kwotą, o której mowa w § 2, wierzyciela
będącego naczelnikiem urzędu skarbowego, ministrem właściwym do spraw finansów
publicznych, ministrem właściwym do spraw instytucji finansowych albo ministrem
właściwym do spraw budżetu, jeżeli organem egzekucyjnym prowadzącym
postępowanie był naczelnik urzędu skarbowego. Wydatki egzekucyjne poniesione
przez organ egzekucyjny są pokrywane z budżetu państwa.
§ 4e.
Koszty egzekucyjne zabezpieczone zastawem skarbowym lub hipoteką przymusową
mogą być pokryte również przez aktualnego właściciela przedmiotu zastawu
skarbowego lub hipoteki przymusowej niebędącego zobowiązanym.
§ 5.
Egzekucja kosztów egzekucyjnych następuje w trybie przepisów o postępowaniu
egzekucyjnym w administracji. Przy egzekucji kosztów egzekucyjnych nie pobiera
się opłat za czynności egzekucyjne.
§ 6.
Koszty egzekucyjne powstałe w egzekucji należności pieniężnej są dochodzone na
podstawie tytułu wykonawczego wystawionego na tę należność, chyba że przepisy
niniejszej ustawy stanowią inaczej.
§ 6a.
Organ egzekucyjny zawiadamia:
1)
zobowiązanego o wysokości kosztów egzekucyjnych na wniosek złożony w terminie 6
miesięcy od dnia:
a)
wyegzekwowania wykonania obowiązku, a w przypadku wyegzekwowania obowiązku w egzekucji
z nieruchomości – od dnia, w którym postanowienie o przyznaniu własności
nieruchomości stało się ostateczne,
b) w
którym postanowienie o umorzeniu postępowania egzekucyjnego stało się
ostateczne;
2)
wierzyciela o wysokości kosztów egzekucyjnych w terminie miesiąca od dnia
doręczenia wierzycielowi ostatecznego postanowienia umarzającego postępowanie
egzekucyjne, jeżeli koszty egzekucyjne obciążają wierzyciela.
§ 7.
Organ egzekucyjny wydaje postanowienie w sprawie kosztów egzekucyjnych na
wniosek wierzyciela lub zobowiązanego, złożony w terminie 14 dni od dnia
doręczenia zawiadomienia o wysokości kosztów egzekucyjnych, o którym mowa w §
6a. Na postanowienie to przysługuje zażalenie.
§ 7a. W
przypadkach określonych w art. 80 i art. 81 ustawy o wzajemnej pomocy organ
egzekucyjny może wystąpić do państwa członkowskiego lub państwa trzeciego o
przekazanie na rachunek tego organu wydatków egzekucyjnych poniesionych w
związku z realizacją wniosku o odzyskanie należności pieniężnych wraz z
wypłaconymi odsetkami od zwróconych należności pieniężnych, przedstawiając ich
zestawienie, jeżeli wszczęcie lub prowadzenie egzekucji administracyjnej
należności pieniężnych będących przedmiotem zwrotu spowodowało państwo
członkowskie lub państwo trzecie.
§ 7b. W
przypadku, o którym mowa w § 7a, nie wydaje się postanowienia o wysokości
wydatków egzekucyjnych obciążających wierzyciela.
§ 8.
(uchylony)
§ 9.
Środki pieniężne pochodzące z wyegzekwowanych kosztów egzekucyjnych, w tym
powstałych w postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym na podstawie jednolitego
tytułu wykonawczego albo zagranicznego tytułu wykonawczego, przypadają na rzecz
tego organu, który je uzyskał.
§ 10.
Jeżeli koszty egzekucyjne zostały pokryte przez wierzyciela, środki pieniężne
uzyskane z tego tytułu przypadają na rzecz organu, który dokonał czynności
egzekucyjnych powodujących powstanie tych kosztów, z zastrzeżeniem § 11.
§ 11.
Jeżeli czynności egzekucyjne powodujące powstanie kosztów, o których mowa w
art. 64 § 1 pkt 2–6 i § 6, zostały dokonane przez więcej niż jeden organ
egzekucyjny lub rekwizycyjny, uzyskane z tego tytułu środki pieniężne rozdziela
się między te organy w proporcji odpowiadającej stosunkowi wyegzekwowanych
przez nie kwot do kwot wyegzekwowanych w całym postępowaniu egzekucyjnym.
Przepis art. 64 § 3 stosuje się odpowiednio.
§ 11a. W
przypadku zbiegu egzekucji administracyjnych do tej samej rzeczy albo prawa
majątkowego koszty egzekucyjne przypadają na rzecz tych organów egzekucyjnych,
które dokonały poszczególnych czynności powodujących powstanie tych kosztów.
§ 12.
Rozliczenia, o którym mowa w § 11, dokonuje organ egzekucyjny kończący
postępowanie egzekucyjne, nie później niż w terminie 30 dni od dnia zakończenia
postępowania egzekucyjnego. Rozliczenie może być dokonane za zgodą wierzyciela
przez potrącenie wzajemnych należności. Na postanowienie w sprawie rozliczenia
kosztów przysługuje zażalenie organom, których dotyczy to rozliczenie.
Art.
64d.[Podwyższanie kwot opłat za czynności egzekucyjne] § 1.
Kwoty opłat za czynności egzekucyjne ulegają podwyższaniu w stopniu
odpowiadającym wzrostowi cen towarów i usług konsumpcyjnych wynikającemu ze
wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem ogłaszanego przez Prezesa
Głównego Urzędu Statystycznego w formie komunikatu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej
Polskiej „Monitor Polski”, z uwzględnieniem zaokrąglenia, o którym mowa w art.
27a.
§ 2.
Podwyższanie kwot opłat za czynności egzekucyjne następuje z ostatnim dniem
kwartału następującego po kwartale, w którym wzrost cen towarów i usług konsumpcyjnych,
liczony od dnia 1 stycznia 2002 r. przekroczył 20% lub wielokrotność tej
wielkości.
§ 3.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych ogłasza, w drodze
obwieszczenia, podwyższone kwoty opłat za czynności egzekucyjne w Dzienniku
Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.
§ 4.
Przepisy § 1–3 stosuje się również do innych należności lub wartości
określonych w ustawie kwotowo.
Art.
64e.[Umorzenie kosztów egzekucyjnych] § 1. Organ egzekucyjny może
umorzyć w całości lub w części przypadające na jego rzecz koszty egzekucyjne.
§ 2.
Koszty egzekucyjne mogą być umorzone, jeżeli:
1)
stwierdzono nieściągalność od zobowiązanego dochodzonego obowiązku lub gdy
zobowiązany wykaże, że nie jest w stanie ponieść kosztów egzekucyjnych bez
znacznego uszczerbku dla swojej sytuacji finansowej;
2) za
umorzeniem przemawia ważny interes publiczny;
3)
ściągnięcie tylko kosztów egzekucyjnych spowodowałoby niewspółmierne wydatki
egzekucyjne.
§ 3.
Koszty egzekucyjne powstałe w egzekucji należności pieniężnych mogą być
umorzone w przypadkach określonych w § 2 pkt 1, jeżeli obciążenie wierzyciela
obowiązkiem uiszczenia tych kosztów byłoby gospodarczo nieuzasadnione.
§ 4. W
przypadku częściowego umorzenia kosztów egzekucyjnych umarza się przede
wszystkim opłaty za czynności egzekucyjne.
§ 4a.
Organ egzekucyjny z urzędu umarza koszty z tytułu opłat, o których mowa w art.
64 § 1 i 6, jeżeli opłaty te nie mogą być ściągnięte od zobowiązanego i
powstały w postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym na podstawie jednolitego
tytułu wykonawczego, zagranicznego tytułu wykonawczego albo tytułu wykonawczego
obejmującego należności pieniężne, o których mowa w art. 2 § 1 pkt 8 lit. g.
Nie wydaje się postanowienia w sprawie umorzenia kosztów egzekucyjnych.
§ 4b.
Przepis § 4a stosuje się odpowiednio do wydatków egzekucyjnych poniesionych w
postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym na podstawie:
1)
jednolitego tytułu wykonawczego albo zagranicznego tytułu wykonawczego, chyba
że organ egzekucyjny uzyskał zwrot tych wydatków od państwa członkowskiego lub
państwa trzeciego w przypadkach określonych w art. 29a lub w przypadkach
określonych w art. 80 i art. 81 ustawy o wzajemnej pomocy;
2) tytułu
wykonawczego obejmującego należności pieniężne, o których mowa w art. 2 § 1 pkt
8 lit. g.
§ 4c.
Organ egzekucyjny z urzędu umarza niewyegzekwowane koszty z tytułu opłaty, o
której mowa w art. 64 § 1 pkt 2–6, naliczonej w egzekucji, w której doszło do
zbiegu egzekucji administracyjnej i sądowej, w przypadku przejęcia prowadzenia
łącznie egzekucji przez sądowy organ egzekucyjny. Nie wydaje się postanowienia
w sprawie umorzenia kosztów egzekucyjnych.
§ 4d.
Organ egzekucyjny z urzędu umarza niewyegzekwowane koszty z tytułu opłaty, o
której mowa w art. 64 § 1a, jeżeli opłata nie może być ściągnięta od
zobowiązanego. Nie wydaje się postanowienia w sprawie umorzenia kosztów
egzekucyjnych.
§ 5. Na
postanowienie w sprawie umorzenia kosztów egzekucyjnych służy zażalenie
zobowiązanemu i wierzycielowi niebędącemu jednocześnie organem egzekucyjnym.
Art.
64f.[Rozłożenie na raty zapłaty na rzecz kosztów egzekucyjnych] Organ
egzekucyjny, ze względu na ważny interes zobowiązanego, może rozłożyć na raty
zapłatę przypadających na jego rzecz kosztów egzekucyjnych. Na postanowienie w
sprawie rozłożenia na raty spłaty kosztów egzekucyjnych przysługuje zażalenie.
Art.
65.[Ustalanie i dokumentowanie wydatków egzekucyjnych] Minister
właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób
ustalania i dokumentowania wydatków egzekucyjnych, w szczególności sposób
ustalania i rozliczania wydatków wspólnych, poniesionych w związku z egzekucją
u dwu lub więcej zobowiązanych oraz przypadki, w których wydatki ustala się w
formie zryczałtowanej. Określając sposób ustalania i dokumentowania wydatków
egzekucyjnych minister uwzględnia rodzaj wydatków oraz ich udział w
prowadzonych egzekucjach.
Art.
66.[Opłata komornicza] § 1. Wierzyciel ponosi wydatki związane z przekazaniem mu
egzekwowanej należności lub przedmiotu.
§ 2.
Wydatki, o których mowa w § 1, organ egzekucyjny pokrywa z wyegzekwowanych
kwot.
§ 3.
Wierzyciel, na rzecz którego organ egzekucyjny dokonał czynności egzekucyjnych,
jest obowiązany, z zastrzeżeniem § 4, do uiszczenia opłaty komorniczej.
§ 4. Nie
pobiera się opłaty komorniczej od:
1) kwot
wpłaconych po wystąpieniu wierzyciela z żądaniem zawieszenia albo umorzenia
postępowania egzekucyjnego;
2) należności
ściągniętych przez organ egzekucyjny będący jednocześnie ich wierzycielem;
3)
należności dochodzonych na podstawie tytułu wykonawczego wystawionego przez
naczelnika urzędu skarbowego, ministra właściwego do spraw finansów
publicznych, ministra właściwego do spraw instytucji finansowych albo ministra
właściwego do spraw budżetu;
4)
należności dochodzonych na podstawie jednolitego tytułu wykonawczego,
zagranicznego tytułu wykonawczego albo tytułu wykonawczego obejmującego
należności pieniężne, o których mowa w art. 2 § 1 pkt 8 lit. g.
§ 5.
Opłata komornicza przypada na rzecz tego organu, który dokonał ściągnięcia
należności pieniężnej lub zastosował środki egzekucyjne, w wyniku których
należność została zapłacona.
§ 6. Do
opłaty komorniczej stosuje się odpowiednio przepisy § 2 oraz art. 64c § 11 i
12.
§ 7.
Jeżeli wierzyciel uchyla się od uiszczenia opłaty komorniczej, opłata ta, w
części, w jakiej nie została potrącona przez organ egzekucyjny, podlega
przymusowemu ściągnięciu w trybie egzekucji administracyjnej, po uprzednim
doręczeniu upomnienia z zagrożeniem egzekucją, a następnie wystawieniu tytułu
wykonawczego.
§ 8.
Państwowe jednostki budżetowe, których należności dochodzone w trybie
egzekucyjnym stanowią dochód budżetu państwa, z zastrzeżeniem § 4, są
upoważnione do przeznaczania odpowiedniej części uzyskanych z egzekucji wpływów
na pokrycie opłaty komorniczej i wydatków, o których mowa w § 1.
Rozdział 7
(uchylony)
Oddział 1
(uchylony)
Art. 66a.
(uchylony)
Art. 66b.(uchylony)
Art. 66c.(uchylony)
Art. 66d.(uchylony)
Art. 66e.(uchylony)
Art. 66f.(uchylony)
Art. 66g.(uchylony)
Art. 66h.(uchylony)
Art. 66i.(uchylony)
Art. 66j.(uchylony)
Art. 66k.(uchylony)
Oddział 2
(uchylony)
Art. 66l.
(uchylony)
Art. 66m.(uchylony)
Art. 66n.(uchylony)
Art. 66o.(uchylony)
Art. 66p.(uchylony)
Art. 66r.(uchylony)
Oddział 3
(uchylony)
Art. 66s.
(uchylony)
Art. 66t.(uchylony)
Art. 66u.(uchylony)
Oddział 4
(uchylony)
Art. 66w.
(uchylony)
Art. 66x.(uchylony)
Art. 66y.(uchylony)
Art. 66z.(uchylony)
Art.
66za.(uchylony)
Art.
66zb.(uchylony)
Art.
66zc.(uchylony)
Art.
66zd.(uchylony)
Art.
66ze.(uchylony)
Art.
66zf.(uchylony)
Art.
66zg.(uchylony)
Art.
66zh.(uchylony)
Art.
66zi.(uchylony)
Art.
66zj.(uchylony)
Art.
66zk.(uchylony)
Art.
66zl.(uchylony)
Art.
66zm.(uchylony)
Art.
66zn.(uchylony)
Art.
66zo.(uchylony)
Art.
66zp.(uchylony)
DZIAŁ II
Egzekucja
należności pieniężnych
Rozdział 1
Przepisy
ogólne
Art. 67. [Zawiadomienie
o zajęciu prawa majątkowego zobowiązanego u dłużnika zajętej wierzytelności]
§ 1. Z zastrzeżeniem art. 68 § 1, podstawę zastosowania środków egzekucyjnych,
o których mowa w art. 1a pkt 12 lit. a, stanowi zawiadomienie o zajęciu prawa
majątkowego zobowiązanego u dłużnika zajętej wierzytelności albo protokół
zajęcia prawa majątkowego, albo protokół zajęcia i odbioru ruchomości, albo
protokół odbioru dokumentu, sporządzone według wzoru określonego w drodze
rozporządzenia przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.
Określając wzór, minister uwzględni uwarunkowania wynikające z elektronicznego
przetwarzania danych zawartych w tym zawiadomieniu lub protokołach.
§ 1a.
Zawiadomienia o zajęciu i inne pisma w ramach stosowanego środka egzekucyjnego
mogą być doręczane przy wykorzystaniu systemu teleinformatycznego albo z
użyciem środków komunikacji elektronicznej. W takim przypadku nie stosuje się
wzoru, o którym mowa w § 1.
§ 2.
Zawiadomienie o zajęciu prawa majątkowego zobowiązanego u dłużnika zajętej
wierzytelności zawiera:
1)
oznaczenie zobowiązanego, wierzyciela i organu egzekucyjnego;
2)
oznaczenie dłużnika zajętej wierzytelności;
3)
określenie stosowanego środka egzekucyjnego;
4) numer
tytułu wykonawczego stanowiącego podstawę do zajęcia;
5) kwotę
należności, okres, za który należność została ustalona lub określona, termin
płatności należności, rodzaj i stopę odsetek z tytułu niezapłacenia należności
w terminie oraz kwotę odsetek naliczonych do dnia wystawienia zawiadomienia;
6) kwotę
należnych kosztów egzekucyjnych;
7)
wezwanie dłużnika zajętej wierzytelności do realizacji zajęcia lub
powiadomienia organu egzekucyjnego o przeszkodzie w realizacji zajęcia;
8)
pouczenie zobowiązanego i dłużnika zajętej wierzytelności o skutkach zajęcia;
9) datę
wystawienia zawiadomienia, podpis z podaniem imienia, nazwiska i stanowiska
służbowego podpisującego oraz odcisk pieczęci organu egzekucyjnego.
§ 2a.
Jeżeli zawiadomienie o zajęciu prawa majątkowego doręcza się dłużnikowi zajętej
wierzytelności przy wykorzystaniu systemu teleinformatycznego albo z użyciem
środków komunikacji elektronicznej:
1) w
zawiadomieniu o zajęciu nie umieszcza się podpisu z podaniem imienia, nazwiska
i stanowiska służbowego podpisującego oraz odcisku pieczęci organu egzekucyjnego;
2)
zawiadomienie o zajęciu zawiera numer PESEL lub NIP zobowiązanego, o ile są
znane organowi egzekucyjnemu;
3)
zawiadomienie o zajęciu opatruje się kwalifikowanym podpisem elektronicznym.
§ 2b. W
przypadkach, o których mowa w § 1a, organ egzekucyjny sporządza wydruk
zawiadomienia o zajęciu. Doręczenie zobowiązanemu wydruku zawiadomienia o
zajęciu uznaje się za doręczenie odpisu tego zawiadomienia.
§ 2c.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia, sposób
sporządzania i dokonywania doręczeń dokumentów przesyłanych w ramach
stosowanego środka egzekucyjnego przy wykorzystaniu systemu teleinformatycznego
albo z użyciem środków komunikacji elektronicznej, mając na względzie
bezpieczeństwo posługiwania się dokumentami w postaci elektronicznej oraz
sprawność i skuteczność egzekucji.
§ 3. Do
protokołu zajęcia prawa majątkowego stosuje się odpowiednio § 4.
§ 4.
Protokół zajęcia i odbioru ruchomości zawiera treść określoną w § 2 pkt 1, 4–6
i 9 oraz w art. 53 § 1 pkt 5, a ponadto:
1)
wyszczególnienie zajętych ruchomości z podaniem ich ilości, rodzaju jednostki
miary i wartości szacunkowej ruchomości, jeżeli jej oszacowanie nie zostało
zastrzeżone dla biegłego skarbowego;
2)
adnotację, które z zajętych ruchomości mogą być sprzedane bezpośrednio po
zajęciu, a także które ruchomości poborca pozostawia pod dozorem zobowiązanego
lub osoby zastępującej zobowiązanego, a które odbiera;
3)
pouczenie zobowiązanego o skutkach zajęcia ruchomości i przysługującym mu
prawie zaskarżenia w postaci zgłoszenia zarzutów;
4)
pouczenie dozorcy o skutkach przyjęcia ruchomości pod dozór.
§ 5.
Protokół odebrania dokumentu zawiera treść określoną w § 2 pkt 1, 4–6 i 9 i § 4
pkt 3 oraz w art. 53 § 1 pkt 1, 2 i 4–6, a ponadto:
1)
oznaczenie lub opis odebranego dokumentu;
2)
wartość szacunkową prawa majątkowego związanego z tym dokumentem.
Art. 67a.[Wykonywanie
praw zobowiązanego przez organ egzekucyjny] § 1. Organ egzekucyjny
może z mocy samego zajęcia wierzytelności lub innego prawa majątkowego albo
ruchomości wykonywać wszelkie prawa zobowiązanego w zakresie niezbędnym do
prowadzenia egzekucji.
§ 2.
Zobowiązany udziela organowi egzekucyjnemu wszelkich wyjaśnień, potrzebnych do
dochodzenia należności pieniężnej.
Art.
67b.[Oszacowanie wartości zajętej ruchomości lub prawa majątkowego] O ile
dalsze przepisy nie stanowią inaczej, organ egzekucyjny zwraca się do biegłego
skarbowego o oszacowanie wartości zajętej ruchomości lub prawa majątkowego.
Art.
67c.[Uprawnienia do oszacowania wartości ruchomości lub prawa majątkowego] § 1.
Uprawnienia do oszacowania wartości ruchomości lub prawa majątkowego
zobowiązanego mogą być nadane osobie, która:
1)
korzysta w pełni z praw publicznych;
2)
posiada:
a) dyplom
ukończenia wyższej, średniej lub zasadniczej szkoły o profilu technicznym lub
artystycznym lub dyplom mistrza, w zawodzie lub kierunku odpowiadającym
rodzajowi majątku, którego wartość podlega oszacowaniu,
b) opinię
właściwego stowarzyszenia, organizacji zawodowej, szkoły wyższej lub innej
instytucji stwierdzającej posiadanie przez tę osobę teoretycznych i
praktycznych wiadomości w danej gałęzi techniki, sztuki, rzemiosła, a także
innych umiejętności niezbędnych do oszacowania wartości majątku.
§ 2. Z
wnioskiem o nadanie uprawnień do szacowania wartości majątku zobowiązanego
kandydat na biegłego skarbowego występuje do dyrektora izby administracji
skarbowej.
§ 3. Do
wniosku, o którym mowa w § 2, dołącza się:
1) kopię
dokumentu oraz opinię, o których mowa w § 1 pkt 2;
2)
informację określającą zakres uprawnień, o które kandydat się ubiega;
3) dokumenty
stwierdzające tożsamość kandydata oraz jego niekaralność;
4) opinię
zakładu pracy, jeżeli kandydat jest pracownikiem.
§ 4. Na
postanowienie dyrektora izby administracji skarbowej, odmawiające dokonania
wpisu na listę biegłych skarbowych, przysługuje zażalenie.
§ 5.
Podstawę do podjęcia czynności biegłego skarbowego stanowi wpis kandydata na
listę prowadzoną przez izbę administracji skarbowej.
§ 6. W
prowadzonej przez izbę administracji skarbowej liście biegłych skarbowych
uwzględnia się:
1) imię i
nazwisko biegłego skarbowego i jego adres zamieszkania;
2) zakres
przyznanych uprawnień;
3) termin
wpisania na listę;
4) wzór uwierzytelnionego
podpisu biegłego skarbowego.
§ 7.
Lista biegłych skarbowych jest prowadzona według wzoru określonego przez
ministra właściwego do spraw finansów publicznych, dostosowanego do techniki
informatycznej.
§ 8.
Lista biegłych skarbowych jest dostępna dla zainteresowanych w siedzibie
odpowiedniej izby administracji skarbowej.
§ 9. W
styczniu każdego roku izba administracji skarbowej przekazuje ministrowi
właściwemu do spraw finansów publicznych listę biegłych skarbowych, a także
zawiadamia niezwłocznie o każdym przypadku wpisania lub wykreślenia z listy
biegłego skarbowego.
§ 10.
Skreślenie z listy biegłych skarbowych następuje:
1) na
własną prośbę;
2) w
przypadku:
a)
pozbawienia praw publicznych lub utraty innych warunków do pełnienia tej
funkcji albo stwierdzenia, że z chwilą dokonania wpisu na listę biegły skarbowy
warunkom tym nie odpowiadał i nadal nie odpowiada,
b)
śmierci biegłego skarbowego,
c)
stwierdzenia nienależytego wykonywania funkcji biegłego skarbowego.
§ 11. Na
postanowienie dyrektora izby administracji skarbowej w sprawie skreślenia
biegłego skarbowego z listy biegłych skarbowych przysługuje zażalenie.
§ 12.
Biegły skarbowy może odmówić dokonania szacunku wartości majątku zobowiązanego
znajdującego się na terenie działania izby administracji skarbowej, na listę
której został wpisany, tylko z ważnych przyczyn.
§ 13.
Biegły skarbowy, wydając opinię, używa tytułu biegłego skarbowego z oznaczeniem
izby administracji skarbowej, na listę której został wpisany.
§ 14.
Biegły skarbowy jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić izbę administracji
skarbowej o:
1) każdej
zmianie swojego adresu;
2)
zamierzonej przerwie w wykonywaniu czynności biegłego skarbowego przez okres
dłuższy niż 3 miesiące.
§ 15.
Biegłemu skarbowemu za oszacowanie wartości ruchomości lub prawa majątkowego
zobowiązanego przysługuje wynagrodzenie zgodne z zakresem wykonanej pracy w
wysokości określonej przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych w
drodze rozporządzenia. Określając wysokość wynagrodzenia, minister uwzględnia
rodzaj i czas pracy oraz wysokość poniesionych przez biegłego skarbowego
wydatków związanych z oszacowaniem wartości ruchomości lub prawa majątkowego.
Art.
67d.[Zawiadomienie o wyznaczonym terminie oszacowania wartości ruchomości lub
prawa majątkowego] § 1. Organ egzekucyjny zawiadamia zobowiązanego o wyznaczonym
terminie oszacowania wartości ruchomości lub prawa majątkowego przez biegłego
skarbowego i przesyła zobowiązanemu odpis protokołu oszacowania.
§ 2.
Jeżeli zobowiązany nie zgadza się z oszacowaniem przez biegłego skarbowego
wartości ruchomości lub prawa majątkowego, może wystąpić do organu
egzekucyjnego z wnioskiem o dokonanie tego oszacowania przez biegłego sądowego.
§ 3.
Jeżeli wartość zajętej ruchomości lub prawa majątkowego oszacowana przez
biegłego sądowego nie różni się co najmniej o 25% od wartości oszacowanej przez
biegłego skarbowego, koszty oszacowania przez biegłego sądowego ponosi
zobowiązany.
§ 4.
Wniesienie przez zobowiązanego wniosku, o którym mowa w § 2, wstrzymuje
sprzedaż zajętych rzeczy.
Art.
68.[Pokwitowanie odbioru pieniędzy przez poborcę] § 1.
Jeżeli zobowiązany na wezwanie poborcy skarbowego płaci dochodzoną należność
pieniężną, poborca wystawia pokwitowanie odbioru pieniędzy. Pokwitowanie to
wywiera ten sam skutek prawny, co pokwitowanie wierzyciela. Za pokwitowaną
należność pieniężną organ egzekucyjny ponosi odpowiedzialność wobec
wierzyciela.
§ 2. Do
czynności egzekucyjnych, o których mowa w § 1, nie stosuje się przepisów art.
53.
§ 3. W
przypadku odebrania pieniędzy w wyniku przeszukania pomieszczeń i schowków,
środków transportu oraz odzieży, teczek, waliz i podobnych przedmiotów stosuje
się odpowiednio przepis § 1.
Art.
68a.[Skutki wpłaty dokonanej przez dłużnika zajętej wierzytelności do organu
egzekucyjnego] Wpłata dokonana przez dłużnika zajętej wierzytelności do organu
egzekucyjnego wywiera ten sam skutek, co wpłata dokonana przez zobowiązanego do
rąk wierzyciela.
Art.
68b.[Stwierdzenie nabycia praw własności] § 1. Stwierdzenie nabycia
w postępowaniu egzekucyjnym praw własności lub innych praw albo ruchomości
następuje w drodze postanowienia.
§ 2.
Postanowienie, o którym mowa w § 1, organ egzekucyjny wydaje na żądanie
nabywcy, a jeżeli do wykonywania praw lub dysponowania ruchomościami niezbędne
jest posiadanie dowodu nabycia – z urzędu.
Art. 68c.(uchylony)
Art.
68d.[Zwolnienie od obciążeń] Prawa majątkowe i ruchomości nabyte w
postępowaniu egzekucyjnym są wolne od obciążeń.
Art.
69.[Złożenie tytułu wykonawczego do państwowej jednostki] § 1. Gdy
zobowiązanym do uiszczenia należności pieniężnej jest państwowa jednostka
budżetowa, wierzyciel w celu otrzymania tej należności składa tytuł wykonawczy
bezpośrednio tej państwowej jednostce, z której działalnością wiąże się egzekwowana
należność. Jednostka ta jest obowiązana bezzwłocznie należność uiścić. Jeżeli
należność nie zostanie uiszczona w terminie 7 dni od dnia złożenia tytułu
wykonawczego, jednostka nadrzędna zobowiązanego, na wniosek wierzyciela,
zarządza pokrycie należności ze środków zobowiązanego.
§ 2. W
zakresie zarządzenia, o którym mowa w § 1, jednostce nadrzędnej przysługują
uprawnienia jednostki budżetowej do dysponowania środkami zgromadzonymi na jej
rachunku.
§ 3.
Przepis § 1 nie ma zastosowania do należności z tytułu składek na ubezpieczenie
społeczne, zobowiązań podatkowych oraz należności, o których mowa w art. 2 § 1
pkt 4.
Art.
69a.[Niewystarczające kwoty na pokrycie egzekwowanych należności pieniężnych] § 1. W
razie zbiegu egzekucji administracyjnej i sądowej albo egzekucji
administracyjnych do tej samej rzeczy albo prawa majątkowego, gdy zajęte kwoty
nie wystarczają na pokrycie egzekwowanych należności pieniężnych, dłużnik
zajętej wierzytelności:
1)
przekazuje należność na rzecz tego organu, który pierwszy dokonał zajęcia, a w
razie niemożności ustalenia tego pierwszeństwa – na rzecz organu, który dokonał
zajęcia na poczet należności pieniężnych w wyższej kwocie;
2) pod
rygorem odpowiedzialności za szkodę, niezwłocznie zawiadamia o zbiegu egzekucji
właściwe organy egzekucyjne, wskazując datę doręczenia zawiadomień o zajęciach
dokonanych przez te organy i wysokość należności, na poczet których zajęcia
zostały dokonane.
§ 2. W
razie zbiegu egzekucji administracyjnej i sądowej albo egzekucji
administracyjnych do tej samej rzeczy albo prawa majątkowego, gdy zajęte kwoty
nie wystarczają na pokrycie egzekwowanych należności pieniężnych, zobowiązany w
przypadku zbiegu egzekucji do ruchomości albo prawa majątkowego, którego
warunkiem wykonywania jest posiadanie dokumentu, pod rygorem odpowiedzialności
za szkodę, niezwłocznie zawiadamia o zbiegu egzekucji właściwe organy
egzekucyjne, wskazując datę doręczenia zawiadomień o zajęciach dokonanych przez
te organy i wysokość należności, na poczet których zajęcia zostały dokonane.
Art.
70.[Obowiązek naliczania odsetek] § 1. Dłużnik zajętej
wierzytelności jest obowiązany do naliczenia odsetek z tytułu niezapłacenia
należności w terminie, należnych od następnego dnia po dniu wystawienia przez
organ egzekucyjny zawiadomienia o zajęciu wierzytelności lub prawa majątkowego
do dnia przekazania organowi egzekucyjnemu środków pieniężnych uzyskanych z
zajęcia, z zastrzeżeniem § 2.
§ 2.
Jeżeli dłużnik zajętej wierzytelności przekazuje organowi egzekucyjnemu środki
pieniężne za pośrednictwem rachunku bankowego, nalicza odsetki, o których mowa
w § 1, do dnia obciążenia rachunku bankowego zobowiązanego przekazywaną kwotą.
§ 3.
Organ egzekucyjny w okresie realizacji zajęcia jest obowiązany powiadamiać
dłużnika zajętej wierzytelności o każdorazowej zmianie stawki odsetek z tytułu
niezapłacenia należności w terminie.
§ 4.
Dłużnik zajętej wierzytelności nie odpowiada za nieprawidłowe obliczenie
odsetek, jeżeli organ egzekucyjny nie powiadomił go w porę o zmianie, o której
mowa w § 3.
§ 5.
Przepisy § 1–4 stosuje się do dłużników zajętej wierzytelności obowiązanych do
prowadzenia ksiąg podatkowych w rozumieniu Ordynacji
podatkowej.
Art. 70a.(uchylony)
Art. 70b.(uchylony)
Art.
70c.[Stosowanie przepisów ustawy o niektórych zabezpieczeniach finansowych] Zajęcie
wierzytelności nie narusza uprawnień wynikających z zamieszczonej w umowie
klauzuli kompensacyjnej, o której mowa w ustawie z dnia 2 kwietnia 2004 r. o
niektórych zabezpieczeniach finansowych (Dz. U. z 2016 r.
poz. 891).
Art.
71.[Nakaz wyjawienia majątku przez zobowiązanego] § 1.
Jeżeli egzekucja administracyjna należności pieniężnych staje się bezskuteczna,
organ egzekucyjny lub wierzyciel może zwrócić się do sądu o nakazanie
zobowiązanemu wyjawienia majątku, zgodnie z przepisami Kodeksu
postępowania cywilnego.
§ 2. O
nakazanie wyjawienia przez zobowiązanego majątku można zwrócić się także przed
wszczęciem egzekucji administracyjnej lub w toku tej egzekucji, jeżeli zachodzi
uzasadnione przypuszczenie, że egzekwowana należność pieniężna nie będzie mogła
być zaspokojona ze znanego majątku zobowiązanego ani też z jego wynagrodzenia za
pracę lub z przypadających mu okresowo świadczeń za okres 6 miesięcy.
§ 3.
Podstawą żądania wyjawienia przez zobowiązanego majątku są dokumenty stanowiące
podstawę wszczęcia egzekucji administracyjnej lub dokonania zabezpieczenia w
trybie przepisów działu IV. W tym przypadku nie nadaje się sądowej klauzuli
wykonalności.
Art.
71a.[Czynności kontrolne wobec dłużnika] § 1. Organy egzekucyjne
uprawnione są do przeprowadzania u dłużników zajętej wierzytelności, z
wyłączeniem banków, kontroli prawidłowości realizacji zastosowanego środka
egzekucyjnego, z zastrzeżeniem § 2.
§ 2.
Jeżeli środek egzekucyjny zastosowany został przez organ egzekucyjny, o którym
mowa w art. 19 § 3, 4, 7 i 8, kontrolę prawidłowości realizacji zastosowanego
środka egzekucyjnego przeprowadza, z urzędu lub na wniosek tego organu,
naczelnik urzędu skarbowego.
§ 3.
Udostępnienie organowi egzekucyjnemu dokumentów i informacji niezbędnych do
przeprowadzenia kontroli prawidłowości realizacji zastosowanego środka
egzekucyjnego nie narusza obowiązku zachowania przez dłużników zajętej
wierzytelności tajemnicy określonej w odrębnych przepisach.
§ 4.
Czynności kontrolnych dokonuje się w obecności dłużnika zajętej wierzytelności
lub osoby odpowiedzialnej za realizację zajęcia.
§ 5.
Osoba dokonująca czynności kontrolnych obowiązana jest okazać pisemne
upoważnienie organu egzekucyjnego do dokonywania tych czynności.
§ 6.
Kopię protokołu z czynności kontrolnych doręcza się dłużnikowi zajętej
wierzytelności lub osobie odpowiedzialnej za realizację zajęcia.
§ 7.
Jeżeli dłużnik zajętej wierzytelności nie zgadza się z ustaleniami zawartymi w
protokole, może zgłosić niezwłocznie do protokołu odpowiednie wyjaśnienia lub
zastrzeżenia albo w terminie 14 dni od dnia jego doręczenia przedłożyć je w
formie pisemnej.
§ 8.
Przepisy § 1–7 stosuje się odpowiednio do zobowiązanego.
§ 9.
Jeżeli w wyniku kontroli stwierdzono, że dłużnik zajętej wierzytelności
bezpodstawnie uchyla się od przekazania zajętej wierzytelności albo części
wierzytelności organowi egzekucyjnemu, organ ten wydaje postanowienie, w którym
określa wysokość nieprzekazanej kwoty. Na postanowienie w sprawie wysokości
nieprzekazanej kwoty przysługuje zażalenie.
Art.
71b.[Uchylanie się od przekazania zajętej wierzytelności organowi
egzekucyjnemu] Jeżeli dłużnik zajętej wierzytelności bezpodstawnie uchyla się
od przekazania zajętej wierzytelności albo części wierzytelności organowi
egzekucyjnemu, zajęta wierzytelność albo część wierzytelności może być
ściągnięta od dłużnika zajętej wierzytelności w trybie egzekucji
administracyjnej. Podstawą wystawienia tytułu wykonawczego jest postanowienie,
o którym mowa w art. 71a § 9. Tytuł wykonawczy wystawia organ egzekucyjny,
który dokonał u dłużnika zajętej wierzytelności zajęcia wierzytelności.
Art.
71c.[Odroczenie terminu zapłaty należności pieniężnych] § 1.
Organ egzekucyjny na wniosek zobowiązanego może, w drodze decyzji, odroczyć
termin zapłaty należności pieniężnych albo rozłożyć na raty zapłatę należności
pieniężnych dochodzonych na podstawie jednolitego tytułu wykonawczego albo
zagranicznego tytułu wykonawczego wraz z odsetkami naliczonymi zgodnie z
przepisami działu III ustawy – Ordynacja
podatkowa.
§ 2. Do
udzielania ulg, o których mowa w § 1, stosuje się odpowiednio przepisy działów
III i IV ustawy – Ordynacja
podatkowa.
§ 3. O
udzieleniu ulg, o których mowa w § 1, organ egzekucyjny informuje państwo
członkowskie lub państwo trzecie.
Rozdział 2
Egzekucja
z wynagrodzenia za pracę
Art. 72. [Zajęcie
wynagrodzenia za pracę] § 1. Organ egzekucyjny dokonuje zajęcia
wynagrodzenia za pracę przez przesłanie do pracodawcy zobowiązanego
zawiadomienia o zajęciu tej części jego wynagrodzenia, która nie jest zwolniona
spod egzekucji, na pokrycie egzekwowanych należności pieniężnych wraz z
odsetkami z tytułu niezapłacenia należności w terminie i kosztami
egzekucyjnymi. Organ egzekucyjny jednocześnie wzywa pracodawcę, aby nie
wypłacał zajętej części wynagrodzenia zobowiązanemu, lecz przekazał ją organowi
egzekucyjnemu aż do pełnego pokrycia egzekwowanych należności pieniężnych.
§ 2.
Zajęcie wynagrodzenia za pracę jest dokonane z chwilą doręczenia pracodawcy
zawiadomienia o zajęciu, o którym mowa w § 1. Zajęcie to zachowuje moc również
w przypadku zmiany stosunku pracy lub zlecenia, nawiązania nowego stosunku
pracy lub zlecenia z tym samym pracodawcą, a także w przypadku przejęcia
pracodawcy przez innego pracodawcę.
§ 3. W
stosunku do egzekwowanej należności pieniężnej nieważne są rozporządzenia
wynagrodzeniem przekraczające część wolną od zajęcia, dokonane po jego zajęciu,
a także przed tym zajęciem, jeżeli są wymagalne po zajęciu.
§ 4.
Jednocześnie z przesłaniem zawiadomienia, o którym mowa w § 1, organ
egzekucyjny:
1)
zawiadamia zobowiązanego o zajęciu jego wynagrodzenia za pracę, doręczając mu
odpis tytułu wykonawczego, o ile nie został wcześniej doręczony, i odpis
wezwania przesłanego do pracodawcy, pouczając ponadto zobowiązanego, że nie
może odbierać wynagrodzenia poza częścią wolną od zajęcia ani rozporządzać nim
w żaden inny sposób;
2) wzywa
pracodawcę, aby:
a) w
terminie 7 dni od dnia doręczenia zawiadomienia złożył za okres 3 miesięcy
poprzedzających zajęcie, za każdy miesiąc oddzielnie, zestawienie otrzymanego w
tym czasie wynagrodzenia zobowiązanego z wyszczególnieniem wszystkich jego
składników,
b) składał,
w przypadku zaistnienia przeszkód do wypłacenia wynagrodzenia za pracę,
oświadczenie o rodzaju tych przeszkód, a w szczególności podał, czy inne osoby
roszczą sobie prawa do zajętego wynagrodzenia, czy i w jakim sądzie toczy się
sprawa o to wynagrodzenie oraz czy i o jakie roszczenia została skierowana do
tego wynagrodzenia egzekucja przez innych wierzycieli;
3) poucza
pracodawcę o określonych w art. 71b, art. 168c i art. 168e skutkach
niestosowania się do wezwań, o których mowa w pkt 1 i 2.
Art. 73.(uchylony)
Art. 74.(uchylony)
Art.
75.[Zawiadomienie organu egzekucyjnego o zakończeniu pracy u pracodawcy] § 1.
Jeżeli w czasie prowadzenia egzekucji z wynagrodzenia za pracę zobowiązany
przestał pracować u pracodawcy, u którego dokonano zajęcia wynagrodzenia,
pracodawca ten niezwłocznie zawiadamia o tym organ egzekucyjny oraz we wzmiance
o zajęciu wynagrodzenia w wydanym zobowiązanemu świadectwie pracy wskazuje
organ egzekucyjny, numer sprawy egzekucyjnej i wysokość potrąconych już kwot.
§ 2.
Jeżeli nowe miejsce pracy zobowiązanego jest znane dotychczasowemu pracodawcy,
pracodawca ten przesyła niezwłocznie dokumenty dotyczące zajęcia wynagrodzenia
zobowiązanego nowemu pracodawcy i zawiadamia o tym organ egzekucyjny.
Doręczenie tych dokumentów nowemu pracodawcy ma skutki prawne zajęcia
wynagrodzenia zobowiązanego u tego pracodawcy.
§ 3. Nowy
pracodawca, któremu zobowiązany przedstawił świadectwo pracy ze wzmianką o
zajęciu wynagrodzenia, zawiadamia niezwłocznie o zatrudnieniu dawnego
pracodawcę oraz organ egzekucyjny.
Art. 76.(uchylony)
Art. 77.(uchylony)
Art. 78.(uchylony)
Rozdział 3
Egzekucja
ze świadczeń z zaopatrzenia emerytalnego i ubezpieczenia społecznego oraz renty
socjalnej
Art. 79. [Zajęcie
świadczeń z zabezpieczenia społecznego] § 1. Organ egzekucyjny dokonuje
zajęcia świadczeń z zaopatrzenia emerytalnego oraz z ubezpieczenia społecznego
zobowiązanego, a także z renty socjalnej, zwanych dalej „świadczeniami”, przez
przesłanie do organu rentowego właściwego do spraw wypłaty zobowiązanemu
świadczeń zawiadomienia o zajęciu tej części przysługujących zobowiązanemu
świadczeń, która nie jest zwolniona spod egzekucji, na pokrycie egzekwowanych
należności pieniężnych wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia należności w
terminie i kosztami egzekucyjnymi. Organ egzekucyjny jednocześnie wzywa organ
rentowy, aby nie wypłacał zajętej części świadczenia zobowiązanemu, lecz
przekazał ją organowi egzekucyjnemu aż do pełnego pokrycia egzekwowanych
należności pieniężnych.
§ 2.
Zajęcie świadczeń jest dokonane z chwilą doręczenia organowi rentowemu
zawiadomienia o zajęciu. Zajęcie to zachowuje moc również w przypadku zmiany
organu rentowego właściwego do wypłaty świadczeń.
§ 3. W
stosunku do egzekwowanej należności pieniężnej nieważne są rozporządzenia
świadczeniami przekraczające część wolną od zajęcia, dokonane po ich zajęciu, a
także przed tym zajęciem, jeżeli są wymagalne po zajęciu.
§ 4.
Jednocześnie z przesłaniem zawiadomienia, o którym mowa w § 1, organ
egzekucyjny:
1)
zawiadamia zobowiązanego o zajęciu przysługujących mu świadczeń, doręczając mu
odpis tytułu wykonawczego, o ile nie został wcześniej doręczony, i odpis
zawiadomienia przesłanego do organu rentowego, pouczając ponadto zobowiązanego,
że nie może odbierać świadczeń poza częścią wolną od zajęcia, ani rozporządzać
nimi w żaden inny sposób;
2) wzywa
organ rentowy, aby:
a) w
terminie 7 dni od dnia doręczenia zawiadomienia podał wysokość przysługujących
zobowiązanemu miesięcznych świadczeń i zawiadamiał o każdej zmianie ich
wysokości,
b)
składał, w przypadku zaistnienia przeszkód do wypłacenia świadczeń,
oświadczenie o rodzaju tych przeszkód, a w szczególności podał, czy inne osoby
roszczą sobie prawa do zajętych świadczeń, czy i w jakim sądzie toczy się
sprawa o te świadczenia oraz czy i o jakie roszczenia została skierowana do
tych świadczeń egzekucja przez innych wierzycieli;
3) poucza
organ rentowy o określonych w art. 71b, art. 168c i art. 168e skutkach
niestosowania się do wezwań, o których mowa w pkt 1 i 2.
§ 5. Przy
egzekucji ze świadczeń stosuje się odpowiednio przepis art. 75.
Rozdział 4
Egzekucja
z rachunków bankowych i wkładów oszczędnościowych
Art. 80. [Zajęcie
wierzytelności z rachunku bankowego] § 1. Organ egzekucyjny dokonuje
zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego przez przesłanie do banku
zawiadomienia o zajęciu wierzytelności pieniężnej zobowiązanego z rachunku
bankowego do wysokości egzekwowanej należności pieniężnej wraz z odsetkami z
tytułu niezapłacenia w terminie dochodzonej wierzytelności oraz kosztami
egzekucyjnymi. Organ egzekucyjny jednocześnie wzywa bank, aby bez zgody organu
egzekucyjnego nie dokonywał wypłat z rachunku bankowego do wysokości zajętej
wierzytelności, lecz niezwłocznie po upływie 7 dni od dnia doręczenia
zawiadomienia przekazał zajętą kwotę organowi egzekucyjnemu na pokrycie
egzekwowanej należności albo zawiadomił organ egzekucyjny o przeszkodzie w
dokonaniu wpłaty, w tym również o nieprowadzeniu rachunku bankowego
zobowiązanego.
§ 2.
Zajęcie wierzytelności z rachunku bankowego zobowiązanego jest dokonane z
chwilą doręczenia bankowi zawiadomienia o zajęciu, o którym mowa w § 1, i
obejmuje również kwoty, które nie były na rachunku bankowym w chwili zajęcia, a
zostały wpłacone na ten rachunek po dokonaniu zajęcia.
§ 3. Jednocześnie
z przesłaniem zawiadomienia, o którym mowa w § 1, organ egzekucyjny zawiadamia
zobowiązanego o zajęciu jego wierzytelności z rachunku bankowego, doręczając mu
odpis tytułu wykonawczego, o ile nie został wcześniej doręczony, i odpis
zawiadomienia skierowanego do banku o zakazie wypłaty zajętej kwoty z rachunku
bankowego bez zgody organu egzekucyjnego.
Art.
81.[Skuteczność zajęcia czynności w odniesieniu do rachunku bankowego] § 1.
Zajęcie wierzytelności jest skuteczne w odniesieniu do rachunków bankowych
zobowiązanego prowadzonych przez bank, niezależnie od tego, czy organ
egzekucyjny wskazał w zawiadomieniu, o którym mowa w art. 80 § 1, numery tych
rachunków.
§ 1a.
Zajęcie wierzytelności jest skuteczne w odniesieniu do rachunku bankowego
prowadzonego dla kilku osób fizycznych, którego współposiadaczem jest
zobowiązany. Przepis art. 80 § 2 stosuje się odpowiednio.
§ 2.
Jeżeli zobowiązanym jest jednostka budżetowa, zajęciu podlega wyłącznie
rachunek wydatków.
§ 3.
Jeżeli wierzytelności z innych rodzajów rachunków bankowych zobowiązanego niż
lokata terminowa, nie pokrywają dochodzonej należności, bank realizuje zajęcie
wierzytelności z rachunku tej lokaty w ostatniej kolejności.
§ 4.
Wynikający z zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego zakaz wypłat z tego
rachunku bez zgody organu egzekucyjnego nie dotyczy wypłat na bieżące
wynagrodzenia za pracę oraz na zasądzone alimenty i renty o charakterze
alimentacyjnym zasądzone tytułem odszkodowania. Wypłata na wynagrodzenia za
pracę może nastąpić po złożeniu bankowi odpisu listy płac lub innego
wiarygodnego dowodu, a wypłata alimentów lub renty o charakterze alimentacyjnym
– tytułu stwierdzającego obowiązek zobowiązanego do płacenia alimentów lub
renty. Bank dokonuje wypłat alimentów lub renty do rąk osoby uprawnionej do
tych świadczeń.
§ 5.
Przepis § 4 stosuje się również do podatku dochodowego od osób fizycznych oraz
składek na ubezpieczenie społeczne, należnych od dokonywanych wypłat na bieżące
wynagrodzenia.
§ 6.
(uchylony)
§ 7.
(uchylony)
§ 8.
Zajęcie wierzytelności z rachunku bankowego nie podlega realizacji w okresie
blokady rachunku podmiotu kwalifikowanego w rozumieniu art. 119zg pkt 2 ustawy
z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja
podatkowa, z wyjątkiem przejętej, w wyniku zbiegu egzekucji
administracyjnej i sądowej, egzekucji zasądzonych alimentów, renty o
charakterze alimentacyjnym tytułem odszkodowania oraz wynagrodzenia ze stosunku
pracy wraz z zaliczką na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz składkami na
ubezpieczenia społeczne należnymi od dokonywanych wypłat. Bank realizuje to
zajęcie do wysokości nieprzekraczającej kwoty minimalnego wynagrodzenia za
pracę, o którym mowa w przepisach ustawy z dnia 10
października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2017 r.
poz. 847 oraz z 2018 r. poz. 650).
§ 9. W
przypadku, o którym mowa w § 8, bank informuje organ egzekucyjny o przeszkodzie
w realizacji zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego w przypadku blokady
rachunku, o której mowa w art. 119zw § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja
podatkowa.
§ 10.
(uchylony)
§ 11.
(uchylony)
Art. 82.(uchylony)
Art. 83.(uchylony)
Art.
84.[Zajęcie wierzytelności z rachunku bankowego związanego z dokumentem] § 1.
Jeżeli przed zajęciem wierzytelności z rachunku bankowego zobowiązanego w
trybie art. 80 zostanie ujawniony dokument potwierdzający posiadanie rachunku
bankowego, zwany dalej „dokumentem”, organ egzekucyjny dokonuje zajęcia
wierzytelności z rachunku bankowego związanego z tym dokumentem przez wpisanie
jej do protokołu zajęcia.
§ 2. W
protokole, o którym mowa w § 1, organ egzekucyjny podaje wysokość egzekwowanej
należności pieniężnej wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia należności w
terminie i kosztami egzekucyjnymi.
§ 3.
Zajęcie wierzytelności z rachunku bankowego związanego z dokumentem jest
skuteczne wobec zobowiązanego z chwilą podpisania przez poborcę skarbowego
protokołu zajęcia, o którym mowa w § 1.
§ 4.
Organ egzekucyjny zawiadamia niezwłocznie zobowiązanego o zajęciu jego
wierzytelności w części, w jakiej nie została zwolniona spod egzekucji,
doręczając mu odpis tytułu wykonawczego oraz odpis protokołu zajęcia
wierzytelności z rachunku bankowego związanego z dokumentem. Jednocześnie organ
egzekucyjny poucza zobowiązanego, że nie może realizować zajętej wierzytelności
poza częścią wolną od egzekucji ani rozporządzać nią w żaden inny sposób.
§ 5.
Niezależnie od zawiadomienia, o którym mowa w § 4, organ egzekucyjny przesyła
do banku zawiadomienie o zajęciu wierzytelności pieniężnej z rachunku
bankowego. Przepisy art. 80 stosuje się odpowiednio.
Art.
85.[Zajęcie wierzytelności z rachunku bankowego związanego z tym dokumentem
przez jego odbiór] § 1. Jeżeli dokument jest tego rodzaju, że bez jego okazania
zobowiązany nie może realizować wierzytelności z rachunku bankowego, organ
egzekucyjny dokonuje zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego związanego z
tym dokumentem przez jego odbiór.
§ 2.
Organ egzekucyjny potwierdza odbiór dokumentu protokołem odbioru dokumentu.
Przepisy art. 84 § 2–4 stosuje się odpowiednio.
§ 3.
Niezależnie od zajęcia, o którym mowa w § 1, organ egzekucyjny przesyła do
banku zawiadomienie o zajęciu wierzytelności pieniężnej z rachunku bankowego.
Przepisy art. 80 stosuje się odpowiednio.
Art.
86.[Pouczenie o możliwości wystąpienia do sądu o umorzenie dokumentu] § 1.
Organ egzekucyjny poucza wierzyciela, żeby w terminie 14 dni od dnia zajęcia, o
którym mowa w art. 85 § 1, wystąpił do sądu o umorzenie dokumentu i zawiadomił
o tym właściwy oddział banku przez doręczenie mu w tym samym terminie odpisu
złożonego do sądu wniosku w sprawie wszczęcia postępowania o umorzenie dokumentu.
§ 2. W
przypadku nieotrzymania zawiadomienia o wszczęciu postępowania o umorzenie
dokumentu właściwy oddział banku, po upływie 21 dni od dnia doręczenia
zawiadomienia o zajęciu wierzytelności z rachunku bankowego, odwołuje
wstrzymanie wypłat z tego rachunku, o czym zawiadamia posiadacza rachunku.
§ 3. Sąd
rozpatruje wniosek o umorzenie dokumentu na zasadach i w trybie przewidzianych
w przepisach o umarzaniu utraconych dokumentów. W postępowaniu w sprawie
umorzenia dokumentu nie mogą być zgłaszane zarzuty dotyczące zasadności
roszczenia wierzyciela. Koszty postępowania obciążają właściciela dokumentu.
Sąd przesyła właściwemu oddziałowi banku wypis prawomocnego postanowienia w
sprawie umorzenia dokumentu.
§ 4. W
przypadku umorzenia dokumentu, właściwy oddział banku wystawia w jego miejsce
nowy, aktualny dokument, który wydaje właścicielowi. W przypadku
nieuwzględnienia wniosku o umorzenie dokumentu, właściwy oddział banku
niezwłocznie odwołuje wstrzymanie wypłat z rachunku bankowego i zawiadamia o
tym właściciela.
Art.
86a.[Wstrzymanie wypłat z zajętego rachunku] § 1. Wskutek zajęcia
wierzytelności z rachunku bankowego, bank wstrzymuje wszelkie wypłaty z
zajętego rachunku i niezwłocznie zawiadamia o zajęciu wierzytelności z rachunku
bankowego inne oddziały banku, inne banki, placówki pocztowe w rozumieniu
ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe
i inne podmioty uprawnione do dokonywania wypłat zobowiązanemu z zajętego
rachunku. Zajęcie nie dotyczy kwot wolnych od egzekucji.
§ 2. Inne
banki, placówki pocztowe w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe
i inne podmioty uprawnione do dokonywania wypłat, o których mowa w § 1, po
zawiadomieniu ich o zajęciu, ponoszą względem wierzyciela odpowiedzialność za
dokonane wypłaty.
§ 3.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw łączności i Ministrem Sprawiedliwości określi, w drodze
rozporządzenia, tryb zawiadamiania oddziałów banków, placówek pocztowych w
rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe
i innych podmiotów uprawnionych do dokonywania wypłat z zajętego rachunku w
postępowaniu egzekucyjnym w administracji, zapewniający prawidłowe orzekanie o
ich odpowiedzialności za dokonane wypłaty.
Art.
86b.[Zawiadomienia i wezwania] Zawiadomienia i wezwania, o
których mowa w przepisach niniejszego rozdziału, przesyła się do banku i organu
egzekucyjnego przy wykorzystaniu systemu teleinformatycznego obsługującego
zajęcie wierzytelności z rachunku bankowego. Jeżeli wykorzystanie tego systemu
jest niemożliwe z przyczyn technicznych, w czasie niezbędnym do przywrócenia
jego funkcjonowania zawiadomienia i wezwania doręcza się na piśmie.
Art.
87.[Stosowanie przepisów ustawy do egzekucji z rachunków prowadzonych przez
spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe] Przepisy dotyczące
egzekucji z rachunków bankowych i wierzytelności z rachunku bankowego
związanego z dokumentem stosuje się odpowiednio w egzekucji z rachunków
prowadzonych przez spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, z wyłączeniem
przepisu art. 86b.
Art. 88.(uchylony)
Rozdział 5
Egzekucja
z innych wierzytelności pieniężnych i innych praw majątkowych
Oddział 1
Egzekucja
z innych wierzytelności pieniężnych
Art. 89. [Zajęcie
wierzytelności] § 1. Organ egzekucyjny dokonuje zajęcia wierzytelności
pieniężnej innej, niż określona w art. 72–85, przez przesłanie do dłużnika
zobowiązanego zawiadomienia o zajęciu wierzytelności pieniężnej zobowiązanego i
jednocześnie wzywa dłużnika zajętej wierzytelności, aby należnej od niego kwoty
do wysokości egzekwowanej należności wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia
należności w terminie i kosztami egzekucyjnymi bez zgody organu egzekucyjnego
nie uiszczał zobowiązanemu, lecz należną kwotę przekazał organowi egzekucyjnemu
na pokrycie należności.
§ 2.
Zajęcie wierzytelności jest dokonane z chwilą doręczenia dłużnikowi zajętej
wierzytelności zawiadomienia o zajęciu, o którym mowa w § 1. Zajęcie
wierzytelności z tytułu dostaw, robót i usług dotyczy również wierzytelności,
które nie istniały w chwili zajęcia, a powstaną po dokonaniu zajęcia z tytułu
tych dostaw, robót i usług.
§ 3.
Jednocześnie z przesłaniem zawiadomienia, o którym mowa w § 1, organ
egzekucyjny:
1) wzywa
dłużnika zajętej wierzytelności, aby w terminie 7 dni od dnia doręczenia
zawiadomienia złożył oświadczenie dotyczące tego, czy:
a) uznaje
zajętą wierzytelność zobowiązanego,
b)
przekaże organowi egzekucyjnemu z zajętej wierzytelności kwoty na pokrycie
należności lub z jakiego powodu odmawia tego przekazania,
c) – i w
jakim sądzie lub przed jakim organem toczy się albo toczyła się sprawa o zajętą
wierzytelność;
2)
zawiadamia zobowiązanego, że nie wolno mu zajętej kwoty odebrać ani też
rozporządzać nią lub ustanowionym dla niej zabezpieczeniem;
3)
doręcza zobowiązanemu odpis tytułu wykonawczego, o ile nie został wcześniej
doręczony, a także odpis wniosku, o którym mowa w art. 90 § 1.
Art.
89a.[Zajęcie wierzytelności z tytułu nadpłaty lub zwrotu podatku] § 1.
Zajęcie wierzytelności z tytułu nadpłaty lub zwrotu podatku w rozumieniu ustawy
z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja
podatkowa obejmuje także wierzytelności przyszłe, wynikające z
nadpłaty lub zwrotu podatku powstałych w ciągu roku od dnia dokonania zajęcia.
§ 2.
Dłużnik zajętej wierzytelności składa oświadczenie, o którym mowa w art. 89 § 3
pkt 1, jednocześnie z przekazaniem organowi egzekucyjnemu kwoty na pokrycie
dochodzonych należności albo informuje o braku swojej właściwości, jeżeli nie
jest dłużnikiem wierzytelności.
§ 3.
Zawiadomienie o zajęciu i inne pisma w ramach egzekucji z nadpłaty lub zwrotu
podatku sporządza się i doręcza z użyciem środków komunikacji elektronicznej w
sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 67 § 2c.
Art. 90.[Wniosek
o dokonanie w księdze wieczystej wpisu o zajęciu wierzytelności] § 1.
Jeżeli organowi egzekucyjnemu jest wiadomo, że zajęta wierzytelność jest
zabezpieczona przez wpis w księdze wieczystej lub przez złożenie dokumentu do
zbioru dokumentów, składa on do sądu właściwego do prowadzenia księgi
wieczystej wniosek o wpis o zajęciu wierzytelności lub o złożenie tego wniosku
do zbioru dokumentów. Do wniosku organu egzekucyjnego dołącza się odpis tytułu
wykonawczego.
§ 2.
Jeżeli zajęta wierzytelność należy się zobowiązanemu od organów będących
jednocześnie jednostkami budżetowymi lub samorządowymi zakładami budżetowymi
albo od funduszy, których są dysponentami, za dłużnika zajętej wierzytelności
uważa się organ właściwy do wydania polecenia wypłaty.
Art. 91.[Stosowanie
przepisów ustawy w przypadku uchylania się od przekazania zajętej kwoty] Jeżeli
dłużnik zajętej wierzytelności uchyla się od przekazania zajętej kwoty organowi
egzekucyjnemu, mimo że wierzytelność została przez niego uznana i jest
wymagalna, stosuje się odpowiednio przepisy art. 71b.
Art.
92.[Egzekucja z kwot będących przedmiotem krajowych przekazów pocztowych] W
egzekucji z kwot będących przedmiotem krajowych przekazów pocztowych stosuje
się odpowiednio przepisy dotyczące egzekucji z innych wierzytelności
pieniężnych. Za wierzyciela zajętej wierzytelności uważa się w tym przypadku
adresata przekazu, a za dłużnika zajętej wierzytelności – placówkę pocztową w
rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe,
która obowiązana jest wypłacić kwotę przekazu adresatowi.
Oddział 2
Egzekucja
z praw z instrumentów finansowych zapisanych na rachunkach papierów
wartościowych lub innych rachunkach oraz z wierzytelności z rachunków
pieniężnych
Art. 93. [Zajęcie
praw z instrumentów finansowych] § 1. Organ egzekucyjny dokonuje zajęcia
praw z instrumentów finansowych w rozumieniu przepisów o obrocie instrumentami
finansowymi, zapisanych na rachunku papierów wartościowych lub innym rachunku,
oraz wierzytelności z rachunku pieniężnego zobowiązanego przez przesłanie do
podmiotu prowadzącego te rachunki, zwanego dalej „prowadzącym rachunki”,
zawiadomienia o zajęciu praw z instrumentów finansowych oraz wierzytelności z
rachunku pieniężnego zobowiązanego do wysokości dochodzonych należności, o
których mowa w § 2.
§ 2.
Organ egzekucyjny wzywa prowadzącego rachunki, aby przekazał organowi egzekucyjnemu
z rachunku pieniężnego zobowiązanego środki do wysokości egzekwowanej
należności wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia należności w terminie i
kosztami egzekucyjnymi, a jeżeli środki na rachunku pieniężnym nie są
wystarczające do pokrycia egzekwowanych kwot, aby dokonał na żądanie organu
egzekucyjnego sprzedaży zajętych instrumentów finansowych i uzyskaną ze
sprzedaży kwotę wpłacił organowi egzekucyjnemu albo zawiadomił ten organ w
terminie 7 dni od dnia doręczenia zawiadomienia o przeszkodzie w dokonaniu
realizacji zajęcia, w tym również o nieprowadzeniu rachunku pieniężnego,
rachunku papierów wartościowych lub innego rachunku zobowiązanego.
§ 3.
Zajęcie praw z instrumentów finansowych oraz wierzytelności z rachunku
pieniężnego jest dokonane z chwilą doręczenia prowadzącemu rachunki
zawiadomienia o zajęciu tych praw i obejmuje również prawa i wierzytelności,
które nie zostały zapisane lub nie znajdowały się na rachunkach zobowiązanego w
chwili zajęcia.
§ 4.
Zajęcie praw z instrumentów finansowych oraz wierzytelności z rachunku
pieniężnego jest skuteczne także wtedy, gdy zawiadomienie, o którym mowa w § 1,
zawiera tylko imię i nazwisko lub firmę oraz adres zobowiązanego.
§ 5.
Jednocześnie z przesłaniem zawiadomienia, o którym mowa w § 1, organ egzekucyjny:
1)
zawiadamia zobowiązanego o zajęciu jego praw z instrumentów finansowych i
wierzytelności z rachunku pieniężnego, doręczając mu odpis tytułu wykonawczego,
o ile nie został wcześniej doręczony, i odpis zawiadomienia skierowanego do
prowadzącego rachunki o zajęciu praw z instrumentów finansowych i
wierzytelności z rachunku pieniężnego, jak również zawiadamia zobowiązanego, że
nie wolno mu zajętymi prawami rozporządzać;
2) wzywa
zobowiązanego, aby w terminie 7 dni od dnia doręczenia zawiadomienia, o którym
mowa w pkt 1, poinformował organ egzekucyjny, w jakiej kolejności i po jakiej
cenie instrumenty finansowe mają być zbywane.
§ 6. W
przypadku, o którym mowa w § 5 pkt 2, organ egzekucyjny, stosownie do
dyspozycji zobowiązanego, wystawia zlecenie sprzedaży instrumentów finansowych
będących przedmiotem obrotu zorganizowanego w rozumieniu przepisów o obrocie
instrumentami finansowymi.
§ 7.
Jeżeli zobowiązany w wyznaczonym terminie nie wskazał ceny lub kolejności
zbycia instrumentów finansowych lub jeżeli w terminie 5 kolejnych dni
transakcyjnych sprzedaż instrumentów finansowych zgodnie z dyspozycją
zobowiązanego nie dojdzie do skutku, organ egzekucyjny wystawia zlecenie
sprzedaży instrumentów finansowych po cenie umożliwiającej realizację zlecenia
w obrocie zorganizowanym.
§ 8.
Organ egzekucyjny ustala zakres i kolejność sprzedaży instrumentów finansowych
na podstawie notowań z dnia poprzedzającego dzień zlecenia ich sprzedaży w
obrocie zorganizowanym.
§ 9. W
pierwszej kolejności sprzedaży podlegają instrumenty finansowe, których ceny w
dniu poprzedzającym dzień zlecenia sprzedaży zapewniały najwyższy dochód lub
najniższą stratę liczoną w stosunku do wartości nominalnej tych instrumentów.
§ 10.
Jeżeli w pierwszym dniu transakcyjnym po upływie okresu, o którym mowa w § 7,
sprzedaż instrumentów finansowych nie dojdzie do skutku lub uzyskana ze
sprzedaży kwota nie wystarcza na pokrycie dochodzonych należności, organ
egzekucyjny zleca dokonanie sprzedaży uzupełniających, stosując zasady
określone w § 8 i 9.
Art.
94.[Zawiadomienie o zajęciu instrumentów finansowych] § 1. Do
zajęcia instrumentów finansowych zapisanych na rachunku papierów wartościowych
lub innym rachunku, lecz niebędących przedmiotem obrotu zorganizowanego,
stosuje się odpowiednio przepisy art. 93 § 1, 3, 4 i § 5 pkt 1.
§ 2. Po
otrzymaniu zawiadomienia o zajęciu instrumentów finansowych, o których mowa w §
1, prowadzący rachunki niezwłocznie przesyła organowi egzekucyjnemu wyciąg z
rachunków zobowiązanego.
§ 3.
Sprzedaż instrumentów finansowych, o których mowa w § 1, następuje na rzecz
osób fizycznych w trybie przepisów działu II rozdziału 6 oddziału 2.
Art.
94a.[Zapis instrumentów finansowych nabywcy na jego rachunku]
Prowadzący rachunki dokonuje zapisu instrumentów finansowych nabywcy na jego
rachunku na podstawie postanowienia, o którym mowa w art. 68b.
Art.
94b.[Wypłata zobowiązanemu zajętych kwot lub kwot uzyskanych ze sprzedaży
zajętych praw] W przypadku dokonania przez prowadzącego rachunki wypłaty
zobowiązanemu zajętych kwot lub kwot uzyskanych ze sprzedaży zajętych praw z
instrumentów finansowych albo wykonania rozporządzeń zobowiązanego powodujących
nieskuteczność prowadzonej egzekucji, stosuje się odpowiednio przepis art. 71b.
Art. 94c.(uchylony)
Art.
94d.[Wyłączenie stosowania przepisów oddziału]
Przepisów niniejszego oddziału nie stosuje się do rachunku zbiorczego w
rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami
finansowymi (Dz. U. z 2017 r.
poz. 1768, z późn. zm.).
Oddział 3
Egzekucja
z papierów wartościowych niezapisanych na rachunku papierów wartościowych
Art. 95. [Zajęcie
papierów wartościowych niezapisanych na rachunku papierów wartościowych] §
1. Organ egzekucyjny dokonuje zajęcia papierów wartościowych niezapisanych na
rachunku papierów wartościowych przez odbiór dokumentu, którego posiadanie jest
koniecznym warunkiem wykonywania prawa z tych papierów. Przepisy art. 84 § 2–4
stosuje się odpowiednio.
§ 2.
Zajęte papiery wartościowe niezapisane na rachunku papierów wartościowych organ
egzekucyjny przekazuje do sprzedaży podmiotowi posiadającemu zezwolenie Komisji
Nadzoru Finansowego na podejmowanie czynności związanych z obrotem takimi
papierami, a w przypadku jego braku lub gdy sprzedaż w tym trybie wiązałaby się
z poniesieniem zbyt dużych kosztów, sprzedaje je w trybie określonym przepisami
działu II rozdziału 6 oddziału 2.
§ 3.
Zlecając sprzedaż papierów wartościowych podmiotowi, o którym mowa w § 2, organ
egzekucyjny stosuje zasady określone w art. 93 § 8–9.
§ 4.
Jeżeli sprzedaż papierów wartościowych zobowiązanego następuje w trybie
przepisów działu II rozdziału 6 oddziału 2, a oszacowanie wartości zajętych
papierów wartościowych przez biegłego skarbowego wiązałoby się ze zbyt dużymi
kosztami, organ egzekucyjny, za zgodą zobowiązanego, przyjmuje cenę wywołania w
wysokości ceny nominalnej papierów wartościowych.
Oddział 4
Egzekucja
z weksla
Art. 96. [Zajęcie
weksla] Organ egzekucyjny dokonuje zajęcia weksla, w rozumieniu ustawy z
dnia 28 kwietnia 1936 r. – Prawo wekslowe
(Dz. U. z 2016 r.
poz. 160), przez odbiór weksla, stosując odpowiednio zasady
określone w art. 84.
Art.
96a.[Czynności dokonywane przy zajęciu weksla]
Jednocześnie z zajęciem weksla organ egzekucyjny:
1) wzywa
trasata, aby należnej od niego sumy wekslowej nie uiszczał prawnemu posiadaczowi
weksla, lecz należną sumę wpłacił w terminie wykupu weksla organowi
egzekucyjnemu;
2)
zawiadamia zobowiązanego, że nie wolno mu rozporządzać zajętym wekslem ani też
odebrać od trasata sumy wekslowej.
Art.
96b.[Wykonywanie praw zobowiązanego w zakresie realizacji zajętego weksla] § 1.
Organ egzekucyjny może wykonywać wszelkie prawa zobowiązanego w zakresie
realizacji zajętego weksla.
§ 2.
Zobowiązany udziela organowi egzekucyjnemu wszelkich wyjaśnień potrzebnych do
dochodzenia praw przeciwko trasatowi.
Art.
96c.[Przedstawienie weksla do zapłaty] Organ egzekucyjny przedstawia
weksel do zapłaty w trybie określonym w przepisach ustawy – Prawo wekslowe
lub sprzedaje w trybie określonym przepisami działu II rozdziału 6 oddziału 2.
Art.
96d.[Indos weksla na nabywcę] § 1. Jeżeli egzekucja z weksla
jest dokonywana w formie sprzedaży, organ egzekucyjny, z zastrzeżeniem § 2,
indosuje weksel na nabywcę. Dokonany przez organ egzekucyjny indos wywiera
skutki indosu wpisanego przez zobowiązanego.
§ 2.
Jeżeli na wekslu zostały umieszczone wyrazy „nie na zlecenie” lub inne
zastrzeżenie równoznaczne, organ egzekucyjny może przenieść weksel na nabywcę
tylko w formie i ze skutkami zwykłego przelewu.
Art. 96e.(uchylony)
Art.
96f.[Wierzytelność zabezpieczona wekslem] § 1. Jeżeli egzekucja z
weksla w trybie określonym w art. 96c okaże się nieskuteczna, zajęcie weksla
staje się zajęciem wierzytelności zabezpieczonej wekslem.
§ 2. Do
wierzytelności, o której mowa w § 1, stosuje się odpowiednio przepisy działu II
rozdziału 5 oddziału 1.
Oddział 5
Egzekucja
z autorskich praw majątkowych i praw pokrewnych oraz z praw własności
przemysłowej
Art. 96g. [Zakres
egzekucji] § 1. Organ egzekucyjny dokonuje zajęcia:
1)
autorskiego prawa majątkowego i praw pokrewnych,
2)
patentu,
3) prawa
ochronnego na wzór użytkowy,
4) prawa
z rejestracji wzoru zdobniczego,
5) prawa
z rejestracji znaku towarowego,
6) prawa
do używania znaku towarowego powszechnie znanego niezarejestrowanego,
7) prawa
z rejestracji topografii układu scalonego,
8) prawa
do projektu racjonalizatorskiego
oraz
korzyści z tych praw, przez wpisanie ich do protokołu zajęcia i podpisanie
protokołu przez poborcę skarbowego, a także zobowiązanego lub świadków.
§ 2.
Zajęcie praw, o których mowa w § 1 pkt 2–5, 7 i 8, może również nastąpić przez
przesłanie do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej zawiadomienia o
zajęciu prawa.
§ 3.
Zajęciu nie podlega:
1)
autorskie prawo majątkowe służące twórcy za jego życia, z wyjątkiem wymagalnych
wierzytelności;
2) prawo
do utworu nieopublikowanego, jeżeli spadkobiercy sprzeciwiają się egzekucji z
tego prawa i sprzeciw ten jest zgodny z ujawnioną wolą twórcy
nierozpowszechniania utworu;
3) patent
i prawo ochronne na wzór użytkowy o charakterze tajnym.
§ 4.
Zajęcie jest skuteczne z chwilą podpisania protokołu zajęcia przez osoby, o
których mowa w § 1, albo doręczenia Urzędowi Patentowemu Rzeczypospolitej
Polskiej zawiadomienia o zajęciu, jeżeli było wcześniejsze.
§ 5.
Organ egzekucyjny niezwłocznie po dokonaniu zajęcia:
1)
doręcza zobowiązanemu protokół zajęcia;
2)
doręcza odpis tytułu wykonawczego, jeżeli uprzednio nie został on zobowiązanemu
doręczony;
3)
zawiadamia zobowiązanego, że nie wolno mu rozporządzać zajętymi prawami;
4)
przesyła do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej wniosek o dokonanie we
właściwym rejestrze wpisu o zajęciu prawa, jeżeli przedmiotem zajęcia są prawa
objęte tymi rejestrami.
Art.
96h.[Zamieszczenie w protokole opisu zajętych praw] § 1.
Poborca skarbowy zamieszcza w protokole zajęcia opis zajętych praw i jeżeli
jest to możliwe – wartość szacunkową zajętych praw.
§ 2.
Jeżeli oszacowanie przez poborcę skarbowego wartości zajętych praw nie jest
możliwe lub zajęcie jest dokonane przez doręczenie Urzędowi Patentowemu
Rzeczypospolitej Polskiej zawiadomienia o zajęciu, organ egzekucyjny zwraca się
do biegłego skarbowego o oszacowanie wartości tych praw.
§ 3. Na
oszacowanie dokonane przez poborcę skarbowego zobowiązanemu przysługuje prawo
wniesienia do organu egzekucyjnego zarzutu – w terminie 7 dni od dnia zajęcia.
W przypadku nieuwzględnienia zarzutu zobowiązanego, organ egzekucyjny zwraca
się do biegłego skarbowego o oznaczenie wartości zajętych praw.
§ 4.
Sprzedaż zajętych praw następuje w trybie przepisów działu II rozdziału 6
oddziału 2.
§ 5.
(uchylony)
Art.
96i.[Stosowanie przepisów dotyczących egzekucji z innych wierzytelności
pieniężnych] W egzekucji z wierzytelności z praw, o których mowa w art. 96g
§ 1, stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące egzekucji z innych
wierzytelności pieniężnych.
Oddział 6
Egzekucja
z udziału w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością
Art. 96j. [Zajęcie
udziału oraz wierzytelności] § 1. Organ egzekucyjny dokonuje zajęcia
udziału w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, zwanej dalej „spółką”, oraz
wierzytelności z tego prawa przez przesłanie do spółki zawiadomienia o zajęciu
udziału i wezwanie jej, aby żadnych należności przypadających zobowiązanemu z
tytułu zajętego udziału do wysokości egzekwowanej należności wraz z odsetkami z
tytułu niezapłacenia należności w terminie i kosztami egzekucyjnymi nie
uiszczała zobowiązanemu, lecz należne kwoty przekazała organowi egzekucyjnemu
na pokrycie należności.
§ 2.
Zajęcie udziału oraz wierzytelności z tego prawa jest dokonane z chwilą
doręczenia spółce zawiadomienia, o którym mowa w § 1.
§ 3.
Organ egzekucyjny jednocześnie z przesłaniem spółce zawiadomienia o zajęciu:
1)
kieruje do sądu rejestrowego wniosek o dokonanie w Krajowym Rejestrze Sądowym
wpisu o zajęciu udziału;
2)
zawiadamia zobowiązanego, że nie wolno mu odebrać należności, o których mowa w
§ 1, ani rozporządzać zajętym udziałem;
3)
doręcza zobowiązanemu odpis tytułu wykonawczego, o ile nie został wcześniej
doręczony, a także odpis wniosku, o którym mowa w pkt 1.
Art.
96k.[Wystąpienie do sądu o zarządzenie sprzedaży zajętego udziału] § 1.
Jeżeli egzekucja z należności przysługujących zobowiązanemu z tytułu zajętego
udziału nie prowadzi do pełnego pokrycia dochodzonej należności, organ
egzekucyjny występuje do właściwego sądu rejestrowego o zarządzenie sprzedaży
zajętego udziału.
§ 2.
Jeżeli sąd nie zarządzi sprzedaży zajętego udziału, pozostają w mocy dokonane
czynności egzekucyjne.
§ 3.
Jeżeli sąd zarządzi sprzedaż udziału, a umowa spółki:
1) nie
zawiera ograniczeń zbycia udziału albo
2)
zawiera ograniczenia zbycia udziału, lecz spółka, w terminach i na zasadach
określonych w Kodeksie spółek handlowych, nie wystąpi o dokonanie oszacowania
wartości zajętego udziału albo wystąpi o takie oszacowanie, ale nie wskaże
osoby, która nabędzie udział, albo osoba wskazana przez spółkę nie wpłaci
organowi egzekucyjnemu ustalonej ceny
– organ
egzekucyjny sprzedaje zajęty udział, stosując odpowiednio przepisy rozdziału 6
oddziału 2, z zastrzeżeniem § 4.
§ 4.
Jeżeli sąd rejestrowy dokonał oszacowania wartości zajętego udziału, organ
egzekucyjny przyjmuje kwotę oszacowania jako cenę wywołania.
Oddział 7
Egzekucja
z pozostałych praw majątkowych
Art. 96l. [Zajęcie
innych praw majątkowych] Organ egzekucyjny dokonuje zajęcia innych praw
majątkowych niż określone w art. 89–96k, przez:
1) odbiór
dokumentu, jeżeli warunkiem wykonywania prawa majątkowego jest posiadanie
dokumentu, albo
2)
zawiadomienie dłużnika zobowiązanego, jeżeli zajęte prawo majątkowe jest tego
rodzaju, że jest oznaczony podmiot obciążony względem zobowiązanego.
Art. 96m. [Odpowiednie
stosowanie przepisów ustawy] W egzekucji z pozostałych praw majątkowych
stosuje się odpowiednio przepisy działu II rozdziału 5 oddziału 1, z tym że w
przypadku sprzedaży stosuje się przepisy dotyczące sprzedaży ruchomości.
Rozdział 6
Egzekucja
z ruchomości
Oddział 1
Zajęcie
Art. 97. [Tryb
egzekucji] § 1. Do egzekucji z ruchomości zobowiązanego poborca skarbowy
przystępuje przez ich zajęcie.
§ 2.
Zajęciu podlegają ruchomości zobowiązanego, znajdujące się zarówno w jego
władaniu, jak i we władaniu innej osoby, jeżeli nie zostały wyłączone spod
egzekucji lub od niej zwolnione.
§ 3.
Ruchomości przysłane jako krajowe przesyłki pocztowe pod adresem zobowiązanego
podlegają zajęciu w placówce pocztowej w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada
2012 r. – Prawo pocztowe
obowiązanej do doręczenia tych przesyłek. Zajęcie tych ruchomości jest
równoznaczne z ich doręczeniem adresatowi. Poborca skarbowy dokonuje otwarcia
zajętej przesyłki pocztowej w obecności przedstawiciela placówki pocztowej.
§ 4.
Można dokonać zajęcia ruchomości stanowiącej współwłasność łączną spółki
nieposiadającej osobowości prawnej lub współwłasność w częściach ułamkowych,
której zobowiązany jest współwłaścicielem, jeżeli pozostali współwłaściciele
wyrażą zgodę na sprzedaż takiej ruchomości. Po sprzedaży ruchomości każdemu z
pozostałych współwłaścicieli organ egzekucyjny przekazuje kwotę uzyskaną ze
sprzedaży odpowiadającą ich części ułamkowej we współwłasności lub udziałowi
określonemu w umowie spółki.
§ 4a.
Jeżeli organ egzekucyjny nie uzyskał zgody, o której mowa w § 4, dokonuje
zajęcia udziału zobowiązanego we współwłasności. Zajęcie części ułamkowej
współwłasności ruchomości następuje w sposób przewidziany dla zajęcia
ruchomości, lecz sprzedaży podlega tylko zajęty udział zobowiązanego.
§ 4b.
Innym współwłaścicielom lub każdemu z nich przysługuje prawo nabycia zajętego
udziału zobowiązanego po cenie oszacowania tego udziału. Jeżeli zamiar nabycia
zajętego udziału zgłosi więcej niż jeden współwłaściciel, organ egzekucyjny
sprzedaje udział temu współwłaścicielowi, który zaoferował najwyższą cenę.
§ 5. Nie
podlegają zajęciu ruchomości o wartości ponad kwotę potrzebną do zaspokojenia
egzekwowanej należności wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia należności w
terminie i kosztami egzekucyjnymi, jeżeli zobowiązany posiada inną podlegającą
egzekucji ruchomość o wartości wystarczającej na zaspokojenie tych należności,
a sprzedaż egzekucyjna tej ruchomości nie nastręcza trudności.
Art.
98.[Procedura zajęcia ruchomości] § 1. Zajęcie ruchomości
następuje przez wpisanie jej do protokołu zajęcia i podpisanie protokołu przez
poborcę skarbowego. Protokół podpisują także zobowiązany lub świadkowie.
§ 2.
Zobowiązanemu doręcza się odpis protokołu zajęcia, a także odpis tytułu
wykonawczego, jeżeli uprzednio nie został on zobowiązanemu doręczony.
§ 3. Na
każdej zajętej ruchomości poborca skarbowy umieszcza znak, ujawniający na
zewnątrz jej zajęcie.
§ 4. W
przypadku zajęcia środka transportu podlegającego rejestracji na podstawie
odrębnych przepisów, organ egzekucyjny niezwłocznie zawiadamia właściwy organ
prowadzący rejestrację o dokonanym zajęciu.
Art.
99.[Protokół z zajęcia ruchomości] § 1. Poborca skarbowy
zamieszcza w protokole zajęcia opis każdej zajętej ruchomości według cech jej
właściwych, a ponadto oznacza jej wartość szacunkową, o ile przepisy § 2 i 3
nie stanowią inaczej. Przy sporządzaniu protokołu zajęcia zobowiązanemu
przysługuje prawo przedstawienia rachunków i innych dowodów dla oznaczenia
wartości szacunkowej zajętej ruchomości.
§ 2.
Zobowiązanemu przysługuje w terminie 5 dni od daty zajęcia ruchomości prawo
wniesienia do organu egzekucyjnego skargi na oszacowanie dokonane przez poborcę
skarbowego. W tym przypadku organ egzekucyjny jest obowiązany wezwać biegłego
skarbowego do oszacowania wartości zajętej ruchomości.
§ 3.
Zajęte wyroby użytkowe ze złota, platyny i srebra nie mogą być oszacowane
poniżej wartości kruszcu, z którego zostały wytworzone. Oszacowanie wartości
takich ruchomości następuje przez biegłego skarbowego. Dotyczy to również
oszacowania wartości zajętych innych kosztowności, a także maszyn i innych
urządzeń produkcyjnych oraz środków transportu.
§ 4.
Organ egzekucyjny może wezwać biegłego skarbowego dla oszacowania wartości
innych zajętych ruchomości, jeżeli uzna to za potrzebne. Organ egzekucyjny może
również w tych przypadkach zwrócić się o wyrażenie opinii do instytucji
zajmującej się badaniem cen.
Art.
100.[Dysponowanie rzeczą ruchomą przez poborcę skarbowego] § 1.
Poborca skarbowy pozostawi zajętą ruchomość w miejscu zajęcia pod dozorem
zobowiązanego lub dorosłego jego domownika albo innej osoby, u której ruchomość
zajął. Jeżeli zajęta ruchomość nie może być pozostawiona w miejscu zajęcia, a
nie ma innej osoby, której by można było oddać zajętą ruchomość pod dozór,
zostanie ona wzięta pod dozór organu egzekucyjnego.
§ 2.
Poborca skarbowy może po zajęciu ruchomości odebrać ją zobowiązanemu i oddać
pod dozór innej osoby lub organu egzekucyjnego, jeżeli zobowiązany nie daje
rękojmi należytego przechowania zajętej ruchomości, odmawia podpisania
protokołu zajęcia, a także gdy usuwał lub usuwa ruchomości zajęte albo
zagrożone zajęciem.
§ 3.
Jeżeli zajęta ruchomość stanowi zabytek w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23
lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2017 r.
poz. 2187 oraz z 2018 r. poz. 10), poborca skarbowy oddaje ją pod
dozór państwowej lub samorządowej instytucji kultury. Dozór nad zajętymi
ruchomościami ze złota, platyny i srebra oraz innymi kosztownościami
niebędącymi zabytkami sprawuje organ egzekucyjny.
§ 4.
Osoba lub instytucja, pod której dozorem pozostają zajęte ruchomości, sprawuje
obowiązki dozorcy. Poborca skarbowy doręcza dozorcy odpis protokołu zajęcia.
Art.
101.[Prawo używania zajętej ruchomości przez zobowiązanego] § 1.
Zobowiązanemu albo domownikowi razem z nim mieszkającemu służy prawo zwykłego
używania zajętej ruchomości, pozostawionej pod ich dozorem, byleby przez to
ruchomość nie straciła na wartości. To samo stosuje się, gdy ruchomość
zobowiązanego zajęto u innej osoby i pozostawiono pod jej dozorem, jeżeli osoba
ta była uprawniona do używania tej ruchomości.
§ 2. W
innych przypadkach dozorca nie ma prawa używania zajętej ruchomości, chyba że
jej używanie jest konieczne dla utrzymania jej wartości. W razie używania przez
dozorcę zajętego inwentarza żywego, wartość uzyskiwanych pożytków podlega
zaliczeniu na koszty dozoru.
Art.
102.[Przechowywanie zajętej ruchomości przez dozorcę] § 1.
Dozorca obowiązany jest przechowywać zajętą ruchomość z taką starannością, aby
nie straciła na wartości, oraz wydać ją na wezwanie organu egzekucyjnego lub
poborcy skarbowego. Dozorca obowiązany jest zawiadomić organ egzekucyjny o
zamierzonej zmianie miejsca przechowania ruchomości.
§ 2.
Organ egzekucyjny przyzna, na żądanie dozorcy, zwrot koniecznych wydatków
związanych z wykonywaniem dozoru oraz wynagrodzenie za dozór, chyba że dozorcą
jest jedna z osób wymienionych w art. 101 § 1.
§ 3.
Organ egzekucyjny określa też wydatki i wynagrodzenie za dozór w razie
przechowywania zajętych ruchomości w pomieszczeniach przez ten organ
utrzymywanych.
§ 4. Na
postanowienie organu egzekucyjnego w sprawie zwrotu wydatków związanych z
wykonywaniem dozoru oraz wynagrodzenia za dozór służy wierzycielowi,
zobowiązanemu oraz dozorcy zażalenie.
Art.
103.[Wyłączenie odpowiedzialności dozorcy] § 1. Dozorca nie
odpowiada za uszkodzenie, zniszczenie lub zaginięcie zajętej ruchomości,
wynikłe wskutek przypadku lub siły wyższej.
§ 2. Za
uszkodzenie, zniszczenie lub zaginięcie zajętej ruchomości w czasie transportu
odpowiada organ egzekucyjny, chyba że wynikły wskutek przypadku lub siły
wyższej.
Oddział 2
Sprzedaż
Art. 104. [Sprzedaż
zajętych ruchomości] § 1. Sprzedaż zajętych ruchomości nie może nastąpić
wcześniej niż siódmego dnia od daty zajęcia.
§ 2.
Sprzedaż zajętych ruchomości może nastąpić bezpośrednio po zajęciu, jeżeli:
1)
ruchomości ulegają łatwo zepsuciu albo sprawowanie nad nimi dozoru lub ich
przechowywanie powodowałoby koszty niewspółmierne do ich wartości;
2) zajęto
inwentarz żywy, a zobowiązany odmówił zgody na przyjęcie go pod dozór;
3)
egzekucja dotyczy zobowiązania, na którego pokrycie organ egzekucyjny przyjął
od zobowiązanego, będącego rolnikiem, przelew jego należności za przyszłe
dostawy towarowe, a dostawy te z winy zobowiązanego w terminie nie zostały
wykonane.
Art. 105.[Ograniczenia
przy sprzedaży ruchomości] § 1. Zajęte ruchomości, z zastrzeżeniem § 2
i 3, organ egzekucyjny:
1)
sprzedaje w drodze licytacji publicznej;
2)
sprzedaje po cenie oszacowania podmiotom prowadzącym działalność handlową;
3)
przekazuje do sprzedaży podmiotom prowadzącym sprzedaż komisową tego rodzaju
ruchomości;
4)
sprzedaje w drodze przetargu ofert;
5)
sprzedaje z wolnej ręki.
§ 2.
Zajęte przedmioty stanowiące zabytek w rozumieniu przepisów ustawy, o których
mowa w art. 100 § 3, organ egzekucyjny, w uzgodnieniu z właściwym ze względu na
miejsce zajęcia tych przedmiotów wojewódzkim konserwatorem zabytków, a w
przypadku materiałów bibliotecznych – dyrektorem Biblioteki Narodowej w
Warszawie, zgłasza w celu nabycia instytucji, o której mowa w art. 100 § 3, lub
przedsiębiorcy zajmującemu się obrotem tymi przedmiotami. Oszacowanie wartości
takich przedmiotów następuje w trybie przewidzianym w art. 99 § 3.
§ 3.
Przekazanie, o którym mowa w § 1 pkt 3, i sprzedaż na warunkach określonych w §
2 następuje po cenie oszacowania.
§ 4.
Zajęte waluty obce lub inne wartości dewizowe organ egzekucyjny sprzedaje
bankowi prowadzącemu ich skup.
Art.
105a.[Licytacja publiczna] § 1. Licytacja publiczna odbywa się w
terminie i miejscu wyznaczonym przez organ egzekucyjny.
§ 2.
Organ egzekucyjny ogłasza o licytacji przez obwieszczenie. Obwieszczenie
zawiera:
1)
miejsce i termin licytacji;
2)
określenie ruchomości, które mają być sprzedane, z podaniem ich rodzaju i kwoty
oszacowania;
3)
miejsce i termin, w którym można oglądać ruchomości przed licytacją;
4) imię i
nazwisko lub firmę oraz adres zobowiązanego.
§ 3.
Najpóźniej na 3 dni przed dniem licytacji, a w przypadkach określonych w art.
104 § 2 – najpóźniej na godzinę przed rozpoczęciem licytacji, organ egzekucyjny
umieszcza obwieszczenie o licytacji w miejscu, w którym ma odbyć się licytacja,
na tablicy ogłoszeń organu egzekucyjnego i w innych miejscach, gdzie
umieszczenie takiego obwieszczenia uzna za celowe.
§ 4.
Odpis obwieszczenia o licytacji organ egzekucyjny doręcza zobowiązanemu
najpóźniej na 3 dni przed dniem licytacji.
§ 5.
Jeżeli szacunkowa wartość sprzedawanej ruchomości przewyższa kwotę 4500 zł,
organ egzekucyjny zamieszcza ponadto obwieszczenie o licytacji w prasie, a w
szczególności w dzienniku poczytnym w danej miejscowości.
§ 6.
Przepisu § 5 nie stosuje się w przypadkach, gdy sprzedaż może nastąpić
bezpośrednio po zajęciu ruchomości.
§ 7.
Licytacji nie można rozpocząć później niż w dwie godziny po terminie oznaczonym
w obwieszczeniu o licytacji.
Art.
105b.[Złożenie wadium organowi egzekucyjnemu] § 1. Jeżeli szacunkowa
wartość sprzedawanej ruchomości przekracza kwotę 4500 zł, osoby przystępujące
do przetargu obowiązane są złożyć organowi egzekucyjnemu wadium w wysokości
1/10 kwoty oszacowania.
§ 2.
Wadium zalicza się na cenę sprzedaży lub zwraca, chyba że niniejsza ustawa
stanowi inaczej.
Art.
105c.[Przebieg licytacji] § 1. Licytacja odbywa się ustnie i
rozpoczyna się od wywołania ceny. Zaoferowana cena przestaje wiązać uczestnika
licytacji, jeżeli inny uczestnik zaoferował cenę wyższą, zwaną dalej
„postąpieniem”. Poborca skarbowy przyzna własność sprzedanej ruchomości, zwane
dalej „przybiciem”, osobie, która zaoferowała najwyższą cenę, jeżeli po
trzykrotnym wezwaniu do dalszych postąpień nikt więcej nie zaoferował.
§ 2.
Licytację uważa się za niedoszłą do skutku, jeżeli nie weźmie w niej udziału
przynajmniej dwóch uczestników, jak również gdy żaden z uczestników nie
zaoferował nawet ceny wywołania.
§ 3.
Ponowna licytacja może być wyznaczona po podaniu o tym do publicznej wiadomości
w terminach i w sposób określony w art. 105a § 3–5.
§ 4.
Jeżeli kwota uzyskana ze sprzedaży części zajętych ruchomości wystarcza na
zaspokojenie egzekwowanych należności wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia
należności w terminie i kosztami egzekucyjnymi, poborca skarbowy przerywa
licytację, a organ egzekucyjny zwalnia pozostałe ruchomości spod zajęcia.
§ 5.
Przepisu § 4 nie stosuje się do ruchomości zajętych w postępowaniu celnym.
Art.
105d.[Obowiązek uiszczenia ceny wywołania] § 1. Nabywca jest
obowiązany uiścić natychmiast po udzieleniu mu przybicia przynajmniej cenę
wywołania lub przedłożyć poborcy skarbowemu czek potwierdzony wystawiony na
organ egzekucyjny na kwotę wynoszącą co najmniej cenę wywołania ruchomości.
Jeżeli tej ceny nie uiści lub nie przedłoży czeku potwierdzonego, traci prawo
wynikłe z przybicia i nie może uczestniczyć w dalszej licytacji. Poborca
skarbowy wznawia niezwłocznie licytację tej samej ruchomości, rozpoczynając ją
od ceny wywołania.
§ 2.
Różnicę między ceną nabycia a kwotą, na którą wystawiony został czek
potwierdzony lub wpłaconą po udzieleniu przybicia, nabywca ureguluje, pod
rygorem przewidzianym w § 1, do godziny dwunastej dnia następnego. Nabywca,
który w tym terminie nie zapłaci reszty ceny, traci prawo wynikłe z przybicia i
prawo do zwrotu kwoty uregulowanej w czasie licytacji gotówką lub czekiem
potwierdzonym.
§ 3.
Osoby, które utraciły prawo wynikłe z przybicia, tracą prawo do zwrotu kwoty
wpłaconej tytułem wadium.
Art.
106.[Cena wywołania ruchomości] § 1. Cena wywołania w pierwszym
terminie licytacji wynosi 3/4 wartości szacunkowej ruchomości. Jeżeli licytacja
w pierwszym terminie nie dojdzie do skutku, ruchomości mogą być sprzedane w drugim
terminie licytacyjnym. Cena wywołania w drugim terminie licytacyjnym wynosi
połowę wartości szacunkowej ruchomości. Sprzedaż licytacyjna nie może nastąpić
za cenę niższą od ceny wywołania.
§ 2. O
terminie i miejscu licytacji organ egzekucyjny zawiadamia zobowiązanego
najpóźniej na trzy dni przed dniem licytacji. W przypadkach określonych w art.
104 § 2 zawiadomienie takie następuje przed rozpoczęciem licytacji.
Art.
107.[Nabycie prawa własności zajętych ruchomości] § 1.
Prawo własności zajętych ruchomości, będących przedmiotem licytacji, nabywa
osoba, która z zachowaniem przepisów o przeprowadzaniu licytacji zaoferowała
najwyższą cenę, uzyskała przybicie i zapłaciła całą cenę w terminie. Nabywca
nie może domagać się unieważnienia licytacji i nabycia ruchomości ani też
obniżenia ceny jej nabycia z powodu jej wad, mylnego oszacowania lub innej
przyczyny.
§ 2.
Nabywca, który stał się właścicielem nabytej ruchomości, natychmiast ją
odbiera, z zastrzeżeniem § 2c. Jeżeli nabywca nie odbierze natychmiast nabytej
ruchomości, obowiązany jest uiścić koszty jej przechowywania od dnia licytacji
do dnia odbioru. Wysokość kosztów określa organ egzekucyjny.
§ 2a.
Zobowiązany, wierzyciel oraz uczestnik licytacji mogą zgłosić do protokołu
licytacji skargę na naruszenie przepisów o przeprowadzaniu licytacji. Skarga
podlega rozpatrzeniu w terminie 7 dni od dnia zgłoszenia.
§ 2b. W
sprawie skargi na naruszenie przepisów o przeprowadzaniu licytacji
postanowienie wydaje organ egzekucyjny. Na postanowienie organu egzekucyjnego oddalające
skargę służy zażalenie.
§ 2c.
Wniesienie skargi wstrzymuje wydanie sprzedanej rzeczy nabywcy do czasu
rozpatrzenia skargi. Nie dotyczy to rzeczy łatwo psujących się oraz rzeczy
wydanych nabywcy przed wniesieniem zażalenia.
§ 2d.
Nabywca może zrzec się nabytej rzeczy i żądać zwrotu zapłaconej ceny, jeżeli w
terminie, o którym mowa w § 2a, skarga nie została rozpatrzona, a nabywcy rzecz
nie została wydana.
§ 3.
Licytacja, przeprowadzona z naruszeniem przepisów o jej publicznym charakterze,
o cenie wywołania i nabycia oraz o wyłączeniu od udziału w licytacji, podlega
unieważnieniu przez organ egzekucyjny lub jego organ nadzorczy. Unieważnienie
licytacji może jednak nastąpić tylko wtedy, gdy ruchomości sprzedane znajdują
się jeszcze we władaniu nabywcy.
§ 4. W
licytacji nie mogą uczestniczyć:
1)
zobowiązany;
2)
poborca skarbowy prowadzący licytację, jego małżonek i dzieci;
3)
pracownicy obsługujący organ egzekucyjny, ich małżonkowie i dzieci, a jeżeli w
danej miejscowości jest więcej organów egzekucyjnych – także pracownicy tych
innych organów;
4) osoby
obecne na licytacji w charakterze urzędowym;
5) osoby,
które przekazały zajęte ruchomości na rzecz Skarbu Państwa, oraz członkowie ich
rodzin określeni w pkt 2.
Art.
107a.[Przetarg ofert] § 1. Organ egzekucyjny organizuje, za zgodą wierzyciela i
zobowiązanego, przetarg ofert, jeżeli zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że w
wyniku sprzedaży zajętej ruchomości w drodze licytacji publicznej nie uzyska
się korzystnej ceny.
§ 2. W
przetargu ofert nie mogą uczestniczyć osoby, o których mowa w art. 107 § 4.
§ 3.
Każdy oferent może złożyć jedną ofertę.
Art.
107b.[Ogłoszenie o przetargu ofert] § 1. Organ egzekucyjny zaprasza
do udziału w przetargu ofert, zamieszczając ogłoszenia w sposób i w miejscach
wskazanych w art. 105a § 3 i 5.
§ 2.
Ogłoszenie o przetargu ofert zawiera co najmniej:
1) nazwę
i adres organu egzekucyjnego;
2)
ruchomości, które mają być sprzedane, z podaniem ich rodzaju oraz wartości
szacunkowej i ceny wywołania;
3)
miejsce i termin składania ofert;
4)
miejsce i termin otwarcia ofert;
5)
miejsce i termin, w którym można oglądać ruchomości;
6) imię i
nazwisko lub firmę oraz adres zobowiązanego.
§ 3.
Wyznaczony przez organ egzekucyjny termin do zgłaszania oferowanej ceny za
ruchomości zgłoszone do sprzedaży w drodze przetargu ofert nie może być krótszy
niż 3 dni od daty podania ogłoszenia o przetargu ofert do publicznej
wiadomości.
§ 4. Cena
wywołania przy sprzedaży w drodze przetargu ofert wynosi 3/4 wartości
szacunkowej ruchomości. Sprzedaż ta nie może nastąpić za cenę niższą od ceny
wywołania.
Art.
107c.[Wybór oferty] § 1. Oferty otwiera w miejscu i terminie określonym w
ogłoszeniu o przetargu komisja powołana przez organ egzekucyjny.
§ 2. W
przetargu ofert uczestniczą oferenci obecni przy otwieraniu ofert.
§ 3. Imię
i nazwisko lub firma oraz adres oferenta, którego oferta jest otwierana, a
także cena podana w ofercie ogłaszane są osobom obecnym oraz odnotowywane w
protokole postępowania przetargowego.
§ 4. Przy
dokonywaniu wyboru oferty wybiera się ofertę z najkorzystniejszą ceną.
§ 5.
Wynik przetargu ogłasza się niezwłocznie po otwarciu wszystkich ofert.
Art. 107d.[Sprzedaż
zajętych ruchomości w drodze przetargu] § 1. Przy sprzedaży zajętych
ruchomości w drodze przetargu ofert stosuje się odpowiednio przepisy art. 105b,
105c i art. 107 § 1–3, z tym że przez datę licytacji rozumie się dzień otwarcia
ofert.
§ 2. Jeżeli
sprzedaż zajętych ruchomości w drodze przetargu ofert nie dojdzie do skutku,
organ egzekucyjny sprzedaje je w drodze licytacji publicznej.
Art.
107e.[Licytacja publiczna w formie elektronicznej] § 1.
Licytacja publiczna może odbywać się w formie elektronicznej (licytacja
elektroniczna).
§ 2.
Licytacja elektroniczna odbywa się za pośrednictwem systemu teleinformatycznego
prowadzonego przez:
1)
jednostkę podległą ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych lub
przez niego nadzorowaną lub
2) podmiot
wybrany w trybie przepisów o zamówieniach publicznych przez:
a)
ministra właściwego do spraw finansów publicznych lub
b)
właściwy organ jednostki samorządu terytorialnego – w przypadku licytacji
elektronicznej prowadzonej przez organ, o którym mowa w art. 19 § 2 i 2a, albo
inny organ jednostki samorządu terytorialnego uprawniony do prowadzenia
postępowania egzekucyjnego na podstawie odrębnych ustaw.
§ 3. W
przypadku licytacji elektronicznej organy egzekucyjne są uprawnione do
przetwarzania danych osobowych zobowiązanego w systemie teleinformatycznym.
§ 4. W
przypadku licytacji elektronicznej wadium składa się za pośrednictwem systemu
teleinformatycznego. Koszt złożenia wadium ponosi uczestnik licytacji
elektronicznej.
§ 5. Cenę
nabycia ruchomości uiszcza się za pośrednictwem systemu teleinformatycznego nie
później niż w dniu następującym po zawiadomieniu o przybiciu. Jeżeli ten dzień
przypada w sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy, cenę uiszcza się w dniu
następującym po dniu lub dniach wolnych od pracy. Koszt uiszczenia ceny ponosi
nabywca.
§ 6.
Nabywca, który nie uiści ceny nabycia w terminie, o którym mowa w § 5, traci
prawo wynikłe z przybicia.
§ 7.
Ruchomość nabyta w drodze licytacji elektronicznej może być doręczona nabywcy,
na jego wniosek, za pośrednictwem wskazanego przez niego operatora pocztowego w
rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe
albo innego podmiotu świadczącego usługi w zakresie doręczania ruchomości,
jeżeli przed jej wydaniem nabywca uiści koszty doręczenia, w tym koszty
przygotowania ruchomości do transportu oraz jej załadunku.
§ 8. W
przypadku, o którym mowa w § 7, momentem odbioru ruchomości jest jej wydanie
operatorowi pocztowemu albo innemu podmiotowi świadczącemu usługi w zakresie
doręczania ruchomości.
§ 9. W
licytacji elektronicznej ruchomości, której posiadanie jest uzależnione jest od
spełnienia warunków określonych odrębnymi przepisami, może brać udział
wyłącznie podmiot dopuszczony do tej licytacji przez organ egzekucyjny. Wniosek
o dopuszczenie do licytacji elektronicznej wraz z elektroniczną kopią dokumentu
potwierdzającego spełnienie tych warunków składa się za pośrednictwem systemu
teleinformatycznego. O niedopuszczeniu do licytacji elektronicznej rozstrzyga
organ egzekucyjny, w drodze postanowienia, na które służy zażalenie.
§ 10.
Dostęp do systemu teleinformatycznego, o którym mowa w § 2 pkt 1, może zostać
zawieszony podmiotowi, który:
1)
uzyskał przybicie w drodze licytacji elektronicznej i nie zapłacił ceny
nabycia;
2) nie
odebrał ruchomości nabytej w drodze licytacji elektronicznej.
§ 11.
Postanowienie o zawieszeniu dostępu do systemu teleinformatycznego wydaje organ
egzekucyjny, który przeprowadził licytację elektroniczną.
§ 12. Na
postanowienie o zawieszeniu dostępu do systemu teleinformatycznego przysługuje
zażalenie.
§ 13.
Zawieszenie dostępu, o którym mowa w § 10, obowiązuje przez okres 3 lat od dnia
doręczenia ostatecznego postanowienia o zawieszeniu.
§ 14.
Dostęp do systemu teleinformatycznego wygasa, jeżeli w okresie 5 kolejnych lat
podmiot nie korzysta z tego dostępu.
§ 15. Do
licytacji elektronicznej stosuje się odpowiednio przepisy art. 105a § 1, 2 i 4,
art. 105b, art. 105c § 2, art. 105d § 3, art. 106 § 1 oraz art. 107 § 1, 2, 3 i
4.
§ 16.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1)
warunki udziału w licytacji elektronicznej,
2)
dodatkowe elementy, jakie powinno zawierać obwieszczenie o licytacji
elektronicznej, oraz warunki publikacji tego obwieszczenia,
3) termin
licytacji elektronicznej,
4) tryb i
sposób prowadzenia licytacji elektronicznej,
5)
warunki dostępu do systemu teleinformatycznego, o którym mowa w § 2, w tym
otrzymania, zawieszenia i wygaśnięcia dostępu
– mając
na względzie zapewnienie sprawnej obsługi systemu teleinformatycznego, ochrony
praw uczestników licytacji elektronicznej, sprawności i skuteczności egzekucji
z ruchomości, bezpieczeństwa posługiwania się dokumentami w postaci
elektronicznej oraz dostępności do systemu teleinformatycznego.
§ 17.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych ogłasza, w drodze
obwieszczenia, w dzienniku urzędowym ministra właściwego do spraw finansów
publicznych, jednostkę podległą lub nadzorowaną wyznaczoną do prowadzenia
systemu teleinformatycznego, o którym mowa w § 2 pkt 1, lub podmiot wybrany w
trybie przepisów o zamówieniach publicznych, o którym mowa w § 2 pkt 2 lit. a.
Art.
108.[Sprzedaż z wolnej ręki niesprzedanych ruchomości] § 1.
Zajęte ruchomości, które nie zostały sprzedane w trybie wskazanym w art. 105 §
1 pkt 1–4, a w przypadku sprzedaży licytacyjnej – w drugim jej terminie, organ
egzekucyjny sprzedaje z wolnej ręki po cenie określonej przez ten organ, jednak
nie niższej od 1/3 ich wartości szacunkowej.
§ 2.
Zajęte ruchomości, niesprzedane w trybie § 1, organ egzekucyjny sprzedaje po
cenie stosowanej przy skupie przedmiotów używanych lub skupie surowców wtórnych
jednostkom organizacyjnym ochrony zdrowia i pomocy społecznej, placówkom
oświatowym, instytucjom kultury oraz organizacjom charytatywnym, jeżeli mogą
być przez te podmioty wykorzystane przy realizacji ich zadań statutowych.
§ 3.
Zajęte ruchomości, niesprzedane w trybie § 2, organ egzekucyjny sprzedaje jednostkom
prowadzącym skup przedmiotów używanych lub surowców wtórnych.
Art.
108a.[Zwrot niesprzedanych ruchomości zobowiązanemu] Zajęte
ruchomości, które nie zostały sprzedane w trybie określonym w art. 108, organ
egzekucyjny zwraca zobowiązanemu.
Art.
109.[Postępowanie przy sprzedaży ruchomości ulegających szybkiemu psuciu lub ze
szlachetnych metali] § 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w
drodze rozporządzenia, szczególny tryb postępowania przy:
1)
sprzedaży zajętych ruchomości ulegających szybkiemu zepsuciu, zapewniający ich
niezwłoczną sprzedaż;
2)
przechowywaniu i sprzedaży zajętych ruchomości ze szlachetnych metali, kamieni
szlachetnych i półszlachetnych, pereł naturalnych i hodowlanych, korali i
bursztynów, zapewniający prawidłową wycenę zajętych ruchomości oraz
zapobiegający ich kradzieży.
§ 2.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw wewnętrznych oraz Ministrem Obrony Narodowej, określi, w
drodze rozporządzenia, szczególny tryb postępowania przy przechowywaniu i
sprzedaży zajętych broni, amunicji, materiałów wybuchowych i innych
przedmiotów, na których posiadanie jest wymagane zezwolenie, wykluczający
możliwość dostania się tych ruchomości do osób nieuprawnionych.
Rozdział 7
Egzekucja
z nieruchomości
Oddział 1
Zasady
ogólne
Art. 110. [Egzekucja
z nieruchomości] § 1. (uchylony)
§ 1a.
(uchylony)
§ 2.
(uchylony)
§ 3.
(uchylony)
§ 3a.
Organ egzekucyjny podejmuje czynności egzekucyjne związane z egzekucją
administracyjną z nieruchomości po otrzymaniu zaliczki na pokrycie
przewidywanych wydatków od wierzyciela niebędącego naczelnikiem urzędu
skarbowego, państwem członkowskim, państwem trzecim lub Państwową Inspekcją
Pracy, zwanego dalej „wierzycielem finansującym”. Przepis art. 29a stosuje się
odpowiednio.
§ 4.
Wierzyciel finansujący wpłaca zaliczkę do organu egzekucyjnego sukcesywnie, w
miarę podejmowania przez ten organ kolejnych czynności egzekucyjnych. Wysokość
poszczególnych wpłat zaliczki określa organ egzekucyjny na podstawie
przewidywanych wydatków, z tym że jeżeli do egzekucji z nieruchomości
przystąpili kolejni wierzyciele finansujący – również dla tych wierzycieli,
rozdzielając kwotę zaliczki między wszystkich wierzycieli finansujących w
proporcji odpowiadającej stosunkowi ich należności pieniężnych do łącznej kwoty
należności pieniężnych wierzycieli finansujących, z zastrzeżeniem § 5.
§ 5.
Łączna kwota zaliczki należna od jednego wierzyciela finansującego nie może być
większa niż 5% egzekwowanej należności pieniężnej wraz z odsetkami z tytułu
niezapłacenia jej w terminie i nie większa niż 11 400 zł, z tym że kwotę
odsetek przyjmuje się na dzień ustalenia pierwszej zaliczki.
§ 6.
Organ egzekucyjny zwraca zaliczkę wierzycielowi przy podziale kwot uzyskanych z
egzekucji do wysokości wyegzekwowanych kwot na pokrycie wydatków egzekucyjnych.
§ 7. W
przypadku niewpłacenia zaliczki, o której mowa w § 4, organ egzekucyjny wzywa
wierzyciela finansującego do jej wpłacenia w terminie 7 dni od dnia doręczenia
wezwania, a po bezskutecznym upływie tego terminu nie przystępuje do egzekucji
z nieruchomości.
Art.
110a.[Powiadomienie o wszczęciu egzekucji] Jeżeli nieruchomość
położona jest na obszarze działania kilku organów egzekucyjnych, organ
prowadzący egzekucję powiadamia o wszczęciu, a następnie o ukończeniu egzekucji
inne organy egzekucyjne, na których obszarze działania nieruchomość jest
położona.
Art.
110b.[Uczestnicy postępowania egzekucyjnego z nieruchomości]
Uczestnikami postępowania egzekucyjnego z nieruchomości są:
1) zobowiązany;
2)
wierzyciele egzekwujący;
3) osoby,
którym przysługują ograniczone prawa rzeczowe lub roszczenia albo prawa
osobiste zabezpieczone na nieruchomości;
4) organ,
który zawarł umowę o oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste, jeżeli
przedmiotem egzekucji jest użytkowanie wieczyste.
Oddział 2
Zajęcie
Art.
110c. [Procedura zajęcia nieruchomości] § 1. Organ egzekucyjny
przystępuje do egzekucji administracyjnej z nieruchomości przez zajęcie
nieruchomości.
§ 2.
Zajęcie następuje przez wezwanie zobowiązanego, aby zapłacił egzekwowaną
należność pieniężną wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia jej w terminie i
kosztami egzekucyjnymi w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania, pod
rygorem przystąpienia do opisu i oszacowania wartości nieruchomości.
Zobowiązanemu wraz z wezwaniem doręcza się odpis tytułu wykonawczego, o ile nie
został wcześniej doręczony.
§ 3.
Równocześnie z wysłaniem zobowiązanemu wezwania, o którym mowa w § 2, organ
egzekucyjny składa do sądu właściwego do prowadzenia księgi wieczystej wniosek
o wpis o wszczęciu egzekucji lub o złożenie tego wniosku do zbioru dokumentów.
§ 4.
Zajęcie nieruchomości jest dokonane z chwilą doręczenia zobowiązanemu wezwania,
o którym mowa w § 2, z tym że dla zobowiązanego, któremu nie doręczono
wezwania, jak też w stosunku do osób trzecich, nieruchomość jest zajęta z
chwilą dokonania wpisu w księdze wieczystej lub złożenia wniosku organu
egzekucyjnego do zbioru dokumentów, z zastrzeżeniem § 5.
§ 5. Dla
każdego, kto wiedział o wszczęciu egzekucji, skutki zajęcia powstają z chwilą,
gdy o wszczęciu egzekucji powziął wiadomość, chociażby wezwanie nie zostało jeszcze
zobowiązanemu wysłane ani wpis w księdze wieczystej nie był jeszcze dokonany.
§ 6. W
przypadku gdy miejsce pobytu zobowiązanego lub innego uczestnika postępowania
egzekucyjnego nie jest znane, organ egzekucyjny występuje do właściwego sądu o
ustanowienie kuratora do zastępowania osoby nieobecnej. Kurator wykonuje swoje
czynności także w interesie innych osób, którym w dalszym toku postępowania
doręczenia nie będą mogły być dokonane. Kurator może jednak reprezentować
równocześnie tylko osoby, których interesy nie są sprzeczne.
Art.
110d.[Łączenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego co do kilku
nieruchomości] § 1. Organ egzekucyjny łączy postępowania egzekucyjne
prowadzone co do kilku nieruchomości tego samego zobowiązanego lub co do kilku
części tej samej nieruchomości, jak również postępowania egzekucyjne dotyczące
części nieruchomości i jej całości, jeżeli odpowiada to celowi egzekucji i nie
ma przeszkód natury prawnej lub gospodarczej.
§ 2.
Jeżeli nieruchomości są położone na obszarze działania różnych organów
egzekucyjnych, połączenie zarządza ten organ, który pierwszy wszczął egzekucję.
§ 3.
Postępowanie egzekucyjne można rozdzielić, jeżeli w dalszym jego toku odpadną
przyczyny, które spowodowały połączenie.
Art.
110e.[Zajęcie nieruchomości] § 1. Zajęcie obejmuje nieruchomość i to
wszystko, co może stanowić przedmiot obciążenia hipoteką, a także pożytki z
nieruchomości.
§ 2.
Jeżeli egzekucję prowadzi się w celu dochodzenia należności z umów
ubezpieczenia lub wierzytelności zabezpieczonych hipoteką, zajęcie obejmuje
także prawa wynikające z umów ubezpieczenia przedmiotów wymienionych w § 1.
Art.
110f.[Rozporządzanie nieruchomością po jej zajęciu] § 1.
Rozporządzenie nieruchomością po jej zajęciu nie ma wpływu na dalsze
postępowanie egzekucyjne. Nabywca może uczestniczyć w postępowaniu w
charakterze zobowiązanego. W każdym przypadku czynności egzekucyjne są ważne w
stosunku do nabywcy.
§ 2.
Rozporządzenia przedmiotami podlegającymi zajęciu razem z nieruchomością po ich
zajęciu są nieważne. Nie dotyczy to rozporządzeń zarządcy nieruchomości w
zakresie jego ustawowych uprawnień.
§ 3.
Obciążenie nieruchomości przez zobowiązanego po jej zajęciu oraz rozporządzenie
opróżnionym miejscem hipotecznym jest nieważne. W razie wpisania hipoteki
przymusowej po zajęciu nieruchomości zabezpieczona nią wierzytelność nie
korzysta z pierwszeństwa zaspokojenia przewidzianego dla należności
zabezpieczonych hipotecznie.
Art.
110g.[Sprawowanie zarządu nad nieruchomością] § 1. Zajętą nieruchomość
pozostawia się w zarządzie zobowiązanego, do którego stosuje się wówczas
przepisy o zarządcy.
§ 2.
Jeżeli prawidłowe sprawowanie zarządu tego wymaga, organ egzekucyjny odbiera
zobowiązanemu zarząd i ustanawia innego zarządcę.
§ 3.
Przepis § 2 stosuje się również do zarządcy ustanowionego przez organ
egzekucyjny.
§ 4.
Zarządca może zatrudnić zobowiązanego i jego rodzinę za wynagrodzeniem.
§ 5.
Zobowiązanemu, któremu odebrano zarząd, pozostawia się pomieszczenia w zajętej
nieruchomości, jeżeli z nich korzystał w chwili zajęcia. Organ egzekucyjny może
jednak zarządzić, w formie postanowienia, odebranie pomieszczeń, jeżeli
zobowiązany lub jego domownik przeszkadza zarządcy w wykonywaniu zarządu.
§ 6.
Zobowiązany, w stosunku do którego organ egzekucyjny zarządził odebranie
pomieszczeń, może wytoczyć powództwo o pozostawienie pomieszczeń w jego
użytkowaniu. Do powództwa stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu
postępowania cywilnego dotyczące powództwa o zwolnienie zajętego
przedmiotu od egzekucji administracyjnej.
§ 7.
Jeżeli sąd oddalił powództwo, o którym mowa w § 6, organ egzekucyjny występuje
z wnioskiem o odebranie pomieszczeń do właściwego organu egzekucyjnego w
zakresie egzekucji administracyjnej obowiązków o charakterze niepieniężnym.
Podstawą wszczęcia egzekucji jest orzeczenie sądowe oddalające powództwo,
zaopatrzone w klauzulę wykonalności.
§ 8.
Organ egzekucyjny wydaje w sprawach dotyczących ustanowienia bądź odebrania
zarządu postanowienie, na które przysługuje zażalenie.
Art.
110h.[Wprowadzenie w zarząd nieruchomością] § 1. Jeżeli zarządca przy
obejmowaniu zarządu napotyka przeszkody, organ egzekucyjny wprowadza go w
zarząd nieruchomością. Do wprowadzenia w zarząd nieruchomością stosuje się
odpowiednio art. 46.
§ 2. Po
ustanowieniu zarządcy organ egzekucyjny wzywa osoby korzystające z
nieruchomości, aby przypadające od nich zaległe, bieżące i przyszłe
świadczenia, które stanowią dochód z nieruchomości, uiszczały do rąk zarządcy.
W wezwaniu należy uprzedzić, że uiszczenie do rąk zobowiązanego będzie
bezskuteczne w stosunku do wierzyciela.
Art.110i.[Obowiązki
zarządcy zajętej nieruchomości] § 1. Zarządca zajętej
nieruchomości jest obowiązany wykonywać czynności potrzebne do prowadzenia
prawidłowej gospodarki. Ma on prawo pobierać zamiast zobowiązanego wszelkie
pożytki z nieruchomości, rozporządzać nimi w granicach zwykłego zarządu oraz
prowadzić sprawy, które przy wykonywaniu takiego zarządu okażą się potrzebne. W
sprawach wynikających z zarządu nieruchomością zarządca może pozywać i być
pozywany.
§ 2.
Zarządcy wolno zaciągać tylko takie zobowiązania, które mogą być zaspokojone z
pożytków z nieruchomości i są gospodarczo uzasadnione.
§ 3.
Czynności przekraczające zakres zwykłego zarządu zarządca może wykonywać tylko
za zgodą zobowiązanego, a w jej braku – za zezwoleniem organu egzekucyjnego,
który przed wydaniem postanowienia wysłuchuje zobowiązanego i zarządcę, chyba
że zwłoka groziłaby powstaniem szkody.
§ 4.
Zarząd nie ma wpływu na umowy dotyczące nieruchomości obowiązujące w chwili
jego ustanowienia. Zarządcy wolno jednak wypowiadać takie umowy z zachowaniem
obowiązujących przepisów oraz zawierać umowy na czas określony. Do zawarcia
umowy dotyczącej nieruchomości jest wymagana zgoda zobowiązanego, a w jej braku
– zezwolenie organu egzekucyjnego.
Art.
110j.[Sprawozdanie zarządcy dla organu egzekucyjnego] § 1.
Zarządca składa organowi egzekucyjnemu w wyznaczonych przez ten organ
terminach, co najmniej raz w roku oraz po ukończeniu zarządu, sprawozdania ze
swoich czynności oraz udokumentowane sprawozdania rachunkowe.
§ 2.
Organ egzekucyjny po wysłuchaniu wierzycieli, zobowiązanego i zarządcy oraz po
rozpatrzeniu sprawozdań zatwierdza sprawozdania zarządcy albo odmawia ich
zatwierdzenia w całości lub w części.
§ 3. W
przypadku odmowy zatwierdzenia sprawozdania przepisy art. 110g § 2 i 3 stosuje
się odpowiednio.
§ 4.
Zarządca jest odpowiedzialny względem wszystkich uczestników za należyte
wykonywanie swoich obowiązków.
Art.
110k.[Żądanie wynagrodzenia oraz zwrotu wydatków przez zarządcę] § 1.
Zarządca może żądać wynagrodzenia oraz zwrotu wydatków, które w związku z
zarządem poniósł z własnych środków. Wysokość wynagrodzenia określa organ
egzekucyjny odpowiednio do nakładu pracy i dochodowości nieruchomości.
§ 2.
Wynagrodzenie, o którym mowa w § 1, nie należy się zarządcy, który jest
zobowiązanym. Może on tylko pokrywać z pożytków z nieruchomości
najkonieczniejsze potrzeby własne i rodziny w rozmiarze, jaki oznacza organ
egzekucyjny, oraz swoje wydatki związane z zarządem.
§ 3.
Organ egzekucyjny w sprawach dotyczących wynagrodzenia oraz zwrotu wydatków
zarządcy wydaje postanowienie, na które przysługuje zażalenie.
§ 4.
Roszczenia o wynagrodzenie za sprawowanie zarządu i o zwrot poniesionych w
związku z zarządem wydatków przedawniają się po upływie 30 dni od dnia
ustąpienia z zarządu lub jego ustania.
Art.
110l.[Pokrywanie kosztów z pożytków z nieruchomości] § 1. Z
pożytków z nieruchomości zarządca pokrywa w następującej kolejności:
1) koszty
egzekucji wraz ze swoim wynagrodzeniem oraz zwrot własnych wydatków;
2)
bieżące należności pracowników zatrudnionych w nieruchomości lub w znajdującym
się na niej przedsiębiorstwie należącym do zobowiązanego;
3)
bieżąco przypadające w czasie zarządu alimenty przyznane prawomocnym wyrokiem
sądu od zobowiązanego, z wyjątkiem alimentów przysługującym członkom rodziny
zobowiązanego pozostającym z nim we wspólnym gospodarstwie domowym w chwili
wszczęcia egzekucji;
4)
bieżące zobowiązania podatkowe oraz bieżące należności z tytułu ubezpieczenia
społecznego pracowników, o których mowa w pkt 2;
5)
zobowiązania związane z wykonywaniem zarządu;
6)
należności z tytułu ubezpieczenia nieruchomości, jej przynależności i pożytków.
§ 2.
Nadwyżkę dochodów, po pokryciu zobowiązań, o których mowa w § 1, zarządca
przekazuje do depozytu organu egzekucyjnego. Nadwyżkę dołącza się do kwoty
uzyskanej przez organ egzekucyjny za sprzedaż nieruchomości. Jeżeli egzekucja
ulega umorzeniu, nadwyżkę tę otrzymuje zobowiązany.
Oddział 3
Opis i
oszacowanie wartości nieruchomości
Art.
110m. [Opis i oszacowanie wartości nieruchomości] § 1. Po
upływie terminu określonego w wezwaniu zobowiązanego do zapłaty dochodzonych
należności organ egzekucyjny dokonuje opisu i oszacowania wartości zajętej
nieruchomości.
§ 2.
Przed przystąpieniem do opisu i oszacowania wartości zajętej nieruchomości
organ egzekucyjny żąda od właściwych organów:
1)
wyciągu – a w przypadku potrzeby odpisu księgi wieczystej albo zaświadczenia
sądu wystawionego na podstawie zbioru dokumentów prowadzonego dla
nieruchomości, zawierającego wskazanie jej właściciela i wykaz ujawnionych w
tym zbiorze obciążeń, jeżeli zaś nieruchomość jest objęta ewidencją gruntów i
budynków – także wyciągu z ich rejestru;
2)
podania adresów miejsc zamieszkania uczestników postępowania.
§ 3.
Jeżeli nieruchomość nie ma księgi wieczystej lub zbioru dokumentów, organ
egzekucyjny jest obowiązany uzyskać inny dokument stwierdzający własność
nieruchomości zobowiązanego.
Art.
110n.[Oświadczenie o prawie pierwokupu] § 1. Jeżeli nieruchomość jest
położona na obszarze przeznaczonym w planie miejscowym na cele publiczne, organ
egzekucyjny przed przystąpieniem do opisu i oszacowania wartości nieruchomości
wzywa właściwą jednostkę samorządu terytorialnego do oświadczenia w terminie 3
miesięcy od dnia doręczenia wezwania, czy skorzysta z prawa pierwokupu. Jeżeli
jednostka samorządu terytorialnego nie skorzystała z prawa pierwokupu albo
organowi egzekucyjnemu w wyznaczonym terminie nie zostanie doręczone
oświadczenie w tej sprawie, prawo pierwokupu wygasa.
§ 2.
Jeżeli oświadczenie, o którym mowa w § 1, zostało doręczone organowi
egzekucyjnemu w wyznaczonym terminie, organ ten oznacza cenę nabycia w
wysokości odpowiadającej wartości zajętej nieruchomości, określonej przez
rzeczoznawcę majątkowego.
§ 3.
Postanowienie w sprawie wysokości ceny nabycia wywiera skutki przybicia. Do
ceny nabycia stosuje się odpowiednio art. 112 § 1.
§ 4.
Postanowienie w sprawie wysokości ceny nabycia doręcza się jednostce, o której
mowa w § 1, zobowiązanemu i wierzycielowi. Na postanowienie to przysługuje
zażalenie.
§ 5.
Jeżeli jednostce samorządu terytorialnego nie przysługuje prawo pierwokupu
nieruchomości lub prawo to wygasło, przepisy § 1–4 stosuje się odpowiednio do
prawa pierwokupu wpisanego do księgi wieczystej na rzecz innych osób.
Art.
110o.[Zawiadomienie uczestników postępowania o terminie opisu i oszacowania
wartości] § 1. O terminie opisu i oszacowania wartości nieruchomości
organ egzekucyjny zawiadamia znanych mu uczestników postępowania egzekucyjnego.
§ 2.
Organ egzekucyjny wzywa ponadto, przez obwieszczenie publiczne wywieszone w
siedzibie urzędu skarbowego oraz urzędu właściwej jednostki samorządu
terytorialnego, uczestników, o których nie ma wiadomości, oraz inne osoby,
które roszczą sobie prawa do nieruchomości i jej przynależności, aby przed
ukończeniem opisu zgłosiły swoje prawa.
§ 3.
Zawiadomienia i obwieszczenia dokonywane są nie później niż na 14 dni przed
rozpoczęciem opisu.
Art.
110p.[Egzekucja z wydzielonej części nieruchomości] § 1. Na
wniosek zobowiązanego, zgłoszony nie później niż podczas opisu i oszacowania
wartości nieruchomości, jak również z urzędu, może być wystawiona na licytację
wydzielona na podstawie przepisów o gospodarce nieruchomościami część zajętej
nieruchomości, której cena wywoławcza wystarcza na zaspokojenie wierzyciela
egzekwującego. O prowadzeniu egzekucji z wydzielonej części nieruchomości organ
egzekucyjny rozstrzyga po oszacowaniu wartości nieruchomości.
§ 2. Na
postanowienie organu egzekucyjnego w sprawie prowadzenia egzekucji z
wydzielonej części nieruchomości i oszacowania jej wartości przysługuje
zażalenie.
§ 3. W
przypadku prowadzenia egzekucji z wydzielonej części nieruchomości dalsze
postępowanie co do reszty nieruchomości zawiesza się do czasu zakończenia
licytacji wydzielonej części.
Art.
110r.[Protokół opisu i oszacowania wartości nieruchomości] § 1. W
protokole opisu i oszacowania wartości nieruchomości organ egzekucyjny podaje:
1)
oznaczenie nieruchomości, w tym numer ewidencyjny działki, obręb, powierzchnię,
a także oznaczenie księgi wieczystej lub w przypadku jej braku – zbioru
dokumentów;
2)
obiekty budowlane ze wskazaniem ich przeznaczenia gospodarczego oraz
przynależności nieruchomości, jak również zapasy objęte zajęciem;
3)
stwierdzone prawa i obciążenia;
4) umowy
ubezpieczenia;
5) osoby,
w których posiadaniu znajduje się nieruchomość, jej przynależności i pożytki;
6) sposób
korzystania z nieruchomości przez zobowiązanego;
7)
określenie wartości nieruchomości z podaniem jego podstaw;
8)
zgłoszone prawa do nieruchomości;
9) inne
okoliczności istotne dla oznaczenia lub oszacowania wartości nieruchomości.
§ 2.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowy sposób przeprowadzenia opisu i oszacowania wartości
nieruchomości, mając na uwadze zapewnienie prawidłowej wyceny nieruchomości i
uwzględniając przepisy o gospodarce nieruchomościami.
Art.
110s.[Wyznaczenie rzeczoznawcy majątkowego] § 1. Do oszacowania
wartości zajętej nieruchomości organ egzekucyjny wyznacza rzeczoznawcę
majątkowego, o którym mowa w przepisach o gospodarce nieruchomościami.
§ 2. Przy
oszacowaniu wartości nieruchomości podaje się wartość:
1)
gruntów;
2)
obiektów budowlanych;
3)
przynależności i pożytków.
§ 3. W
przypadku, o którym mowa w art. 110p, przy oszacowaniu wartości nieruchomości
podaje się wartość składników określonych w § 2 w odniesieniu do wydzielonej
części nieruchomości.
§ 4.
Wartości, o których mowa w § 2 i 3, podaje się z uwzględnieniem oraz bez
uwzględnienia praw, które pozostają w mocy bez zaliczenia na cenę nabycia, oraz
wartości praw nieokreślonych sumą pieniężną obciążających nieruchomość, w
szczególności świadczeń z tytułu takich praw.
Art.
110t.[Prawa osób trzecich do gruntu] Jeżeli zostały zgłoszone prawa
osób trzecich do gruntu, obiektów budowlanych, przynależności lub pożytków albo
gdy składniki takie znajdują się we władaniu osób trzecich, oznacza się:
1)
wartość spornego składnika i wartość całości nieruchomości po wyłączeniu tego
składnika;
2)
wartość całości nieruchomości z uwzględnieniem i bez uwzględnienia praw, które
pozostają w mocy bez zaliczenia na cenę nabycia;
3)
wartości praw nieokreślonych sumą pieniężną, obciążających nieruchomość, w
szczególności świadczeń z tytułu takich praw.
Art.
110u.[Wniesienie zarzutów do opisu i oszacowania wartości nieruchomości] § 1.
Zarzuty do opisu i oszacowania wartości nieruchomości mogą być wnoszone przez
wszystkich uczestników postępowania egzekucyjnego w terminie 14 dni od dnia
ukończenia opisu i oszacowania wartości nieruchomości. Na postanowienie organu
egzekucyjnego w sprawie opisu i oszacowania wartości nieruchomości przysługuje
zażalenie.
§ 2.
Jeżeli w stanie nieruchomości, w okresie pomiędzy sporządzeniem opisu i
oszacowaniem jej wartości a wyznaczonym terminem licytacji, zajdą istotne
zmiany, organ egzekucyjny może przeprowadzić dodatkowy opis i oszacowanie
wartości nieruchomości.
Oddział 4
Obwieszczenie
o licytacji
Art.
110w. [Licytacja publiczna] § 1. Zajętą nieruchomość organ
egzekucyjny sprzedaje w drodze licytacji publicznej.
§ 2.
Termin licytacji nie może być wyznaczony wcześniej niż po upływie 30 dni od
dnia doręczenia zobowiązanemu opisu i oszacowania wartości nieruchomości.
§ 3. O
licytacji organ egzekucyjny zawiadamia przez publiczne obwieszczenie, w którym
podaje:
1) termin
i miejsce licytacji;
2)
oznaczenie nieruchomości, która ma być sprzedana, ze wskazaniem miejsca jej
położenia i przeznaczenia gospodarczego oraz księgi wieczystej lub zbioru
dokumentów ze wskazaniem sądu, w którym są prowadzone;
3)
oszacowaną wartość nieruchomości i cenę wywoławczą;
4) firmę
lub imię i nazwisko zobowiązanego;
5)
wysokość wadium, jakie licytant przystępujący do przetargu powinien złożyć, z
zaznaczeniem że wadium składa się w gotówce albo w postaci czeku potwierdzonego
wystawionego na organ egzekucyjny;
6) czas,
w którym w terminie 14 dni przed dniem licytacji będzie wolno oglądać
nieruchomość oraz przeglądać w urzędzie skarbowym akta postępowania
egzekucyjnego;
7)
wzmiankę, że prawa osób trzecich nie będą przeszkodą do licytacji i przyznania
nabywcy własności nieruchomości bez zastrzeżeń, jeżeli osoby te nie wystąpiły
wcześniej o wyłączenie nieruchomości lub jej przynależności spod egzekucji;
8)
wyjaśnienie, że użytkowanie, służebności i prawa dożywotnika, jeżeli nie są
ujawnione w księdze wieczystej lub przez złożenie dokumentu do zbioru
dokumentów i nie zostaną zgłoszone najpóźniej na 3 dni przed rozpoczęciem
licytacji, nie będą uwzględnione w dalszym toku egzekucji i wygasną z chwilą, w
której postanowienie o przyznaniu własności stanie się ostateczne.
§ 4.
Obwieszczenie o licytacji doręcza się:
1)
uczestnikom postępowania;
2)
właściwej jednostce samorządu terytorialnego oraz organom ubezpieczeń
społecznych z wezwaniem, aby najpóźniej w dniu licytacji zgłosiły zestawienie
podatków i innych danin publicznych, należnych na dzień licytacji;
3) osobom
mającym prawo pierwokupu nieruchomości, jeżeli prawo to zostało wpisane do
księgi wieczystej prowadzonej dla nieruchomości.
§ 5.
Obwieszczenie o licytacji wywiesza się w siedzibach urzędu skarbowego oraz
urzędu właściwej jednostki samorządu terytorialnego co najmniej na 30 dni przed
jej terminem, a jeżeli wartość nieruchomości została oszacowana na kwotę wyższą
niż 83 600 zł – także w dzienniku poczytnym w danej miejscowości.
§ 6. Na
wniosek i koszt zobowiązanego lub wierzyciela organ egzekucyjny może zarządzić
ogłoszenie o licytacji również w inny wskazany przez nich sposób.
§ 7. W
ogłoszeniu w dzienniku podaje się oznaczenie nieruchomości, termin i miejsce
licytacji, oszacowaną wartość nieruchomości i cenę wywoławczą oraz wysokość
wadium, jakie licytant powinien złożyć.
§ 8.
Jeżeli egzekucja dotyczy jednej lub kilku nieruchomości położonych na obszarze
działania różnych organów egzekucyjnych, obwieszczenie wywiesza się ponadto w
siedzibach właściwych urzędów skarbowych, a jeżeli obwieszczenie ma być także
ogłoszone w prasie, ogłasza się je w dziennikach poczytnych w miejscowościach,
w których te urzędy się znajdują.
Art.
110y.[Prawo przejęcia nieruchomości na własność] § 1. Z
chwilą obwieszczenia o licytacji nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa
rolnego współwłaścicielowi tej nieruchomości, który nie jest dłużnikiem
osobistym, przysługuje prawo przejęcia nieruchomości na własność za cenę nie
niższą od oszacowanej wartości nieruchomości. Wniosek o przejęcie składa się
nie później niż 3 dnia poprzedzającego dzień licytacji.
§ 2. Jeżeli
kilku współwłaścicieli zgłosi wniosek o przejęcie, pierwszeństwo przysługuje
temu z nich, który prowadzi gospodarstwo rolne lub pracuje w nim. Jeżeli
warunek ten spełnia kilku współwłaścicieli albo nie spełnia go żaden z nich,
organ egzekucyjny przyznaje pierwszeństwo temu współwłaścicielowi, który daje
najlepszą gwarancję należytego prowadzenia gospodarstwa rolnego.
§ 3. O
pierwszeństwie przejęcia nieruchomości rozstrzyga organ egzekucyjny, wydając
postanowienie o przybiciu. Na postanowienie to przysługuje zażalenie.
§ 4.
Jeżeli nikt nie skorzysta z prawa przejęcia nieruchomości na podstawie
przepisów § 1–3, albo jeżeli przedmiotem egzekucji nie jest nieruchomość
wchodząca w skład gospodarstwa rolnego, organ egzekucyjny po dokonaniu
obwieszczeń przedstawia akta organowi nadzoru. W przypadku spostrzeżenia
niedokładności lub wadliwości postępowania organ nadzoru poleci organowi
egzekucyjnemu ich usunięcie.
Art.
110z.[Skarga na czynności organu egzekucyjnego] § 1. Na
czynności organu egzekucyjnego dotyczące obwieszczenia o licytacji przysługuje
skarga. Skargę można wnieść w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia o licytacji.
§ 2. W
sprawie skargi, o której mowa w § 1, postanowienie wydaje organ egzekucyjny.
§ 3. Na
postanowienie organu egzekucyjnego oddalające skargę przysługuje zażalenie.
Oddział 5
Wadium
Art. 111. [Składanie
wadium] § 1. Wadium wynosi jedną dziesiątą części oszacowanej wartości
nieruchomości.
§ 2. Z
zastrzeżeniem § 5 i 6, wadium składa:
1)
przystępujący do licytacji;
2) osoba,
która składa wniosek o przejęcie nieruchomości, o którym mowa w art. 110y § 1,
art. 111h § 2 i art. 111i § 3.
§ 3.
Osoba, o której mowa w § 1 pkt 2, składa wadium w terminie złożenia wniosku o
przejęcie nieruchomości.
§ 4.
Wadium składa się w gotówce lub w postaci czeku potwierdzonego wystawionego na
organ egzekucyjny.
§ 5. Nie
składa wadium osoba, której przysługuje ujawnione w opisie i oszacowaniu prawo
do nieruchomości lub jej przynależności, jeżeli jego wartość nie jest niższa od
wysokości wadium i zostało ono stwierdzone w protokole opisu i oszacowania
wartości nieruchomości.
§ 6.
Jeżeli wartość prawa, o którym mowa w § 5, jest niższa od wysokości wadium,
wysokość wadium obniża się do różnicy między pełnym wadium a wartością prawa.
Art.
111a.[Zatrzymanie albo zwrot wadium] Wadium złożone przez licytanta,
któremu udzielono przybicia, zatrzymuje się; pozostałym licytantom zwraca się
je niezwłocznie.
Art.
111b.[Utrata wadium] § 1. Nabywca, który nie wykonał w terminie warunków
licytacyjnych co do zapłaty ceny, traci wadium.
§ 2. Od
nabywcy nieskładającego wadium, który nie wykonał warunków licytacyjnych,
ściąga się wadium w trybie egzekucji administracyjnej.
§ 3. Z
wadium utraconego przez nabywcę lub od niego ściągniętego pokrywa się koszty
egzekucji związane ze sprzedażą.
Oddział 6
Licytacja
Art.
111c. [Tryb licytacji] § 1. Licytacja odbywa się publicznie, w
obecności i pod nadzorem kierownika komórki organizacyjnej urzędu skarbowego
prowadzącej egzekucję administracyjną, zwanego dalej „komornikiem skarbowym”.
§ 2. Po
wywołaniu licytacji poborca skarbowy podaje do wiadomości obecnych:
1)
przedmiot licytacji;
2) cenę
wywoławczą;
3)
wysokość wadium;
4) termin
uiszczenia ceny nabycia;
5) prawa
obciążające nieruchomość, które będą utrzymane w mocy z zaliczeniem i bez
zaliczenia na cenę nabycia;
6) zmiany
w stanie faktycznym i prawnym nieruchomości, jeżeli zaszły po jej opisie i
oszacowaniu wartości.
§ 3.
Przedmiotem licytacji jest nieruchomość według stanu objętego opisem i
oszacowaniem wartości z uwzględnieniem zmian, o których mowa w § 2 pkt 6.
§ 4.
Jeżeli przedmiotem licytacji jest kilka nieruchomości lub kilka części jednej
nieruchomości, zobowiązany ma prawo wskazać kolejność, w jakiej ma być
przeprowadzona licytacja poszczególnych nieruchomości lub ich części.
Art.
111d.[Osoby wyłączone od udziału w licytacji] § 1. W licytacji nie mogą
uczestniczyć:
1)
zobowiązany;
2)
pracownicy obsługujący organ egzekucyjny;
3)
małżonkowie, dzieci, rodzice i rodzeństwo osób, o których mowa w pkt 1 i 2;
4) osoby
obecne na licytacji w charakterze urzędowym;
5)
licytant, który nie wykonał warunków poprzedniej licytacji tej samej
nieruchomości;
6) osoby,
które mogą nabyć nieruchomość tylko za zezwoleniem organu administracji
publicznej, a zezwolenia tego nie przedstawiły.
§ 2.
Stawienie się jednego licytanta wystarcza do przeprowadzenia licytacji.
§ 3.
Pełnomocnictwo do udziału w licytacji stwierdzone jest dokumentem z podpisem
urzędowo lub notarialnie poświadczonym. Podpisy na pełnomocnictwach udzielonych
przez państwowe jednostki organizacyjne lub jednostki samorządu terytorialnego
oraz na pełnomocnictwach udzielonych adwokatom, radcom prawnym lub doradcom
podatkowym nie wymagają poświadczenia.
Art.
111e.[Cena wywoławcza] Cena wywoławcza, za którą nieruchomość można nabyć w pierwszej
licytacji, wynosi trzy czwarte oszacowanej wartości nieruchomości.
Art.
111f.[Zasady prowadzenia licytacji] § 1. Licytacja odbywa się
ustnie.
§ 2.
Postąpienie nie może wynosić mniej niż jeden procent ceny wywołania, z
zaokrągleniem wzwyż do pełnych złotych.
§ 3.
Zaoferowana cena przestaje wiązać, gdy inny licytant zaoferował cenę wyższą.
§ 4. Po
ustaniu postąpień poborca skarbowy, uprzedzając obecnych, że po trzecim
obwieszczeniu dalsze postąpienia nie będą przyjęte, obwieszcza trzykrotnie
ostatnio zaoferowaną cenę, zamyka licytację i wymienia licytanta, który
zaoferował najwyższą cenę.
§ 5.
Jeżeli należność wierzyciela wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia jej w
terminie i kosztami egzekucyjnymi zostanie uiszczona przed zamknięciem
licytacji, poborca skarbowy zamyka licytację, a organ egzekucyjny uchyla
zajęcie nieruchomości.
Art.
111g.[Wstrzymanie licytacji nieruchomości] Jeżeli przedmiotem
licytacji jest kilka nieruchomości lub kilka części nieruchomości, poborca
skarbowy wstrzymuje licytację pozostałych nieruchomości lub ich części z
chwilą, gdy osiągnięto kwotę wystarczającą na zaspokojenie dochodzonej
należności wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia jej w terminie i kosztami
egzekucyjnymi, a organ egzekucyjny uchyla zajęcie nieruchomości.
Art.
111h.[Przejęcie nieruchomości przez jej współwłaściciela] § 1.
Jeżeli nikt nie przystąpił do licytacji, a przedmiotem licytacji jest
nieruchomość wchodząca w skład gospodarstwa rolnego, współwłaściciel tej
nieruchomości niebędący dłużnikiem osobistym, ma prawo przejęcia nieruchomości
na własność za cenę nie niższą od trzech czwartych oszacowanej wartości
nieruchomości. Przepis art. 110y § 2 i 3 stosuje się odpowiednio.
§ 2.
Wniosek o przejęcie nieruchomości należy zgłosić w terminie 7 dni od dnia licytacji.
§ 3.
Jeżeli nikt nie przystąpił do licytacji, a przedmiotem egzekucji jest
własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze prawo do
lokalu użytkowego lub prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni
mieszkaniowej, wierzyciel hipoteczny, inny niż urząd skarbowy, może przejąć to
prawo za cenę nie niższą od trzech czwartych oszacowanej wartości
nieruchomości; wniosek o przejęcie należy zgłosić w terminie 7 dni od dnia
licytacji.
Art.
111i.[Druga licytacja] § 1. Jeżeli nikt nie zgłosił wniosku, o którym mowa w art.
111h, organ egzekucyjny wyznacza drugą licytację, na której cena wywoławcza
wynosi 70% oszacowanej wartości nieruchomości.
§ 2.
Jeżeli nikt nie przystąpił do drugiej licytacji, przejęcie nieruchomości na
własność może nastąpić za cenę nie niższą od 70% wartości nieruchomości, przy
czym prawo przejęcia przysługuje wierzycielowi egzekwującemu lub hipotecznemu,
z wyjątkiem urzędu skarbowego, oraz współwłaścicielowi.
§ 3.
Wniosek o przejęcie nieruchomości wierzyciel lub współwłaściciel składa do
organu egzekucyjnego w terminie 7 dni od dnia licytacji.
§ 4.
Jeżeli kilku wierzycieli składa wniosek o przejęcie, pierwszeństwo przysługuje
temu, kto zaoferował cenę wyższą, a przy równych cenach – temu, czyja należność
jest większa.
Art.
111j.[Wyznaczenie trzeciej licytacji] § 1. Jeżeli po drugiej
licytacji żaden z wierzycieli lub współwłaścicieli nie przejął nieruchomości na
własność, organ egzekucyjny wyznacza trzecią licytację, na której cena
wywoławcza wynosi 65% oszacowanej wartości nieruchomości.
§ 2.
Jeżeli nikt nie przystąpił do trzeciej licytacji, przejęcie nieruchomości na
własność może nastąpić przez osoby, o których mowa w art. 111i § 2, za cenę nie
niższą od 65% wartości nieruchomości. Do przejęcia nieruchomości na własność stosuje
się odpowiednio przepisy art. 111i § 3 i 4.
Art.
111k.[Umorzenie postępowania egzekucyjnego] § 1. Jeżeli po trzeciej
licytacji żaden z wierzycieli nie przejął nieruchomości na własność, uchyla się
zajęcie nieruchomości. Nowa egzekucja z tej samej nieruchomości może być
wszczęta nie wcześniej niż po upływie 12 miesięcy od dnia uchylenia zajęcia
nieruchomości.
§ 2.
Jeżeli wniosek o wszczęcie nowej egzekucji złożono przed upływem 3 lat od
trzeciej licytacji, organ egzekucyjny dokonuje nowego opisu i oszacowania
wartości nieruchomości tylko na wniosek zobowiązanego. Zobowiązany może złożyć
taki wniosek przed upływem 14 dni od dnia ponownego doręczenia mu wezwania do
zapłaty, o czym należy go uprzedzić przy doręczeniu wezwania.
Art.
111l.[Skarga na czynności poborcy podatkowego] Skargę
na czynności poborcy skarbowego w toku licytacji aż do jej zamknięcia zgłasza
się ustnie komornikowi skarbowemu, który przyjmuje skargę do protokołu i
natychmiast ją rozstrzyga, chyba że nie jest to możliwe. Rozstrzygnięcie komornika
skarbowego ma moc postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
Oddział 7
Przybicie
Art.
111m. [Postanowienie o przybiciu] § 1. Po zamknięciu licytacji
organ egzekucyjny wydaje postanowienie o przybiciu na rzecz licytanta, który
zaoferował najwyższą cenę.
§ 2.
Postanowienie o przybiciu ogłasza się niezwłocznie po zamknięciu licytacji, z
zastrzeżeniem § 3.
§ 3.
Jeżeli skargi lub zażalenia wniesione w toku postępowania egzekucyjnego nie są
jeszcze ostatecznie rozstrzygnięte, organ egzekucyjny wstrzymuje wydanie
postanowienia o przybiciu do czasu ich rozstrzygnięcia.
§ 4. Gdy
przejęcie nieruchomości na własność ma nastąpić po niedojściu do skutku
licytacji, organ egzekucyjny udziela przybicia na rzecz przejmującego po
wysłuchaniu wnioskodawcy.
§ 5.
Postanowienie o przybiciu zawiera firmę lub imię i nazwisko nabywcy, oznaczenie
nieruchomości, datę licytacji i cenę nabycia.
Art.
111n.[Odmowa przybicia] § 1. Organ egzekucyjny odmawia przybicia,
jeżeli ostateczne rozstrzygnięcia skarg lub zażaleń wniesionych w toku
postępowania egzekucyjnego potwierdzą naruszenie przepisów postępowania w toku
licytacji i jeżeli uchybienia te mogły mieć istotny wpływ na wynik licytacji
albo, jeżeli uczestnik nie otrzymał zawiadomienia o licytacji, chyba że będąc
na licytacji nie wystąpił ze skargą na to uchybienie.
§ 2.
Organ egzekucyjny odmawia przybicia również wtedy, gdy postępowanie egzekucyjne
podlegało umorzeniu lub zawieszeniu.
§ 3.
Organ egzekucyjny wyznacza ponowną licytację:
1) jeżeli
odmówi przybicia z przyczyn, o których mowa w § 1;
2) po
ustaniu przyczyny zawieszenia.
Art.
111o.[Odebranie zarządu organowi egzekucyjnemu] § 1.
Jeżeli przybicie nie następuje niezwłocznie po zamknięciu licytacji, organ
egzekucyjny na wniosek licytanta, który zaoferował najwyższą cenę, może, w
przypadku gdy zarządcą jest zobowiązany, odebrać mu zarząd i ustanowić innego
zarządcę.
§ 2. W
sprawie odebrania zarządu organ egzekucyjny wydaje postanowienie na wniosek
nabywcy. Nabywca może być na własne żądanie ustanowiony zarządcą, jeżeli oprócz
wadium złożył w gotówce nie mniej niż piątą część ceny nabycia albo jeżeli do
tej wysokości przysługuje mu prawo zaliczenia swej wierzytelności na poczet
ceny nabycia.
§ 3. W
przypadku wygaśnięcia skutków przybicia bez równoczesnego umorzenia egzekucji,
organ egzekucyjny wydaje postanowienie co do osoby zarządcy, jeżeli
dotychczasowym zarządcą był nabywca.
Art. 111p.[Źródło
pokrycia należności nabywcy] Jeżeli nabywca nie uzyska przyznania
własności, należność przypadająca jemu z tytułu zarządu pokrywa się z kwot
pieniężnych złożonych na poczet ceny poza wadium.
Art.
111r.[Doręczenie postanowienia o przybiciu] § 1. Postanowienie o
przybiciu doręcza się wierzycielowi, dłużnikowi, nabywcy i osobom, które w toku
licytacji zaskarżyły czynności związane z udzieleniem przybicia, jak też
zarządcy, który nie jest dłużnikiem, a postanowienie o odmowie przybicia –
wierzycielowi, dłużnikowi i licytantowi, który zaoferował najwyższą cenę.
§ 2. Na
postanowienie organu egzekucyjnego co do przybicia przysługuje zażalenie.
Art.
111s.[Wygaśnięcie skutków przybicia] Jeżeli nabywca nie wykonał w
terminie warunków licytacyjnych co do zapłaty ceny, wygasają skutki przybicia.
Uiszczoną część ceny zwraca się. Następstwa te organ egzekucyjny stwierdza
postanowieniem, na które przysługuje zażalenie.
Art.
111t.[Wyznaczenie ponownej licytacji] Wyznaczenie ponownej licytacji
może nastąpić, gdy postanowienie stwierdzające wygaśnięcie przybicia stanie się
ostateczne.
Oddział 8
Przyznanie
własności
Art. 112. [Wezwanie
licytanta do złożenia ceny nabycia] § 1. Z chwilą gdy postanowienie o
przybiciu stało się ostateczne, organ egzekucyjny wzywa licytanta, który
uzyskał przybicie, aby w terminie 14 dni od otrzymania wezwania złożył do
depozytu organu egzekucyjnego cenę nabycia z potrąceniem wadium złożonego w
gotówce. Na wniosek nabywcy organ egzekucyjny może wyznaczyć dłuższy termin
uiszczenia ceny nabycia, nieprzekraczający jednak 3 miesięcy.
§ 2.
Nabywca może zaliczyć na poczet ceny własną wierzytelność lub jej część, jeżeli
znajduje ona pokrycie w cenie nabycia.
§ 3. Za
zgodą wierzyciela, którego wierzytelność znajduje pokrycie w cenie nabycia,
nabywca może tę wierzytelność zaliczyć na poczet ceny. Zgoda wierzyciela
stwierdzona jest dokumentem z podpisem urzędowo lub notarialnie poświadczonym
albo wyrażona do protokołu nie później niż w terminie, w którym nabywca ma
obowiązek uiścić cenę nabycia.
Art.
112a.[Przejście kwoty w chwili zajęcia z zobowiązanego na nabywcę] Kwota
przypadająca zobowiązanemu w chwili zajęcia na podstawie umowy ubezpieczenia
przechodzi na nabywcę w całości. O kwotę tę podwyższa się cenę nabycia.
Art.
112b.[Postanowienie o przyznaniu własności] § 1. Jeżeli postanowienie
o przybiciu stało się ostateczne i nabywca uiścił cenę nabycia albo
postanowienie o ustaleniu ceny nabycia stało się ostateczne i jednostka lub
osoba, o których mowa w art. 110n, uregulowała całą cenę nabycia, organ
egzekucyjny wydaje postanowienie o przyznaniu własności.
§ 2. Na
postanowienie o przyznaniu własności przysługuje zażalenie.
§ 3.
Postanowienie o przyznaniu własności, które stało się ostateczne, przenosi
własność na nabywcę i jest tytułem do ujawnienia na rzecz nabywcy prawa
własności w katastrze nieruchomości oraz przez wpis w księdze wieczystej lub
podlega złożeniu do zbioru dokumentów. Postanowienie o przyznaniu własności
jest także tytułem egzekucyjnym do wprowadzenia nabywcy w posiadanie
nieruchomości.
§ 4. Z
chwilą kiedy postanowienie o przyznaniu własności stało się ostateczne, do
nabywcy należą pożytki z nieruchomości. Od tej chwili nabywca ponosi również
daniny publiczne przypadające z nieruchomości, których płatność przypada w
dniu, w którym postanowienie o przyznaniu własności stało się ostateczne, lub
po tym dniu.
§ 5.
(uchylony)
Art.
112c.[Skutki ostatecznego postanowienia o przyznaniu własności] § 1. Z
chwilą gdy postanowienie o przyznaniu własności staje się ostateczne, wygasają
wszelkie prawa i skutki ujawnienia praw i roszczeń osobistych, ciążące na
nieruchomości. W miejsce tych praw powstaje prawo do zaspokojenia z ceny
nabycia w kolejności przewidzianej w przepisach o podziale kwoty uzyskanej z
egzekucji.
§ 2.
Pozostają w mocy bez potrącenia ich wartości z ceny nabycia:
1) prawa
ciążące na nieruchomości z mocy ustawy;
2)
służebności, o których mowa w art. 1000 § 2
Kodeksu postępowania cywilnego.
§ 3.
Pozostają również w mocy ujawnione przez wpis w księdze wieczystej lub przez
złożenie dokumentu do zbioru albo nieujawnione w ten sposób, lecz zgłoszone
najpóźniej na 3 dni przed terminem licytacji użytkowanie, służebności i prawa
dożywotnika, jeżeli przysługuje im pierwszeństwo przed wszystkimi hipotekami
lub jeżeli nieruchomość nie jest obciążona hipotekami albo jeżeli wartość
użytkowania, służebności lub praw dożywotnika znajduje pełne pokrycie w cenie
nabycia. Jednakże w ostatnim przypadku wartość tych praw będzie zaliczona na
cenę nabycia.
Art.
112d.[Utrzymanie w mocy służebności gruntowej] Na
wniosek właściciela nieruchomości władnącej, zgłoszony najpóźniej na 3 dni
przed terminem licytacji, organ egzekucyjny może postanowić, że służebność
gruntowa, która nie znajduje pełnego pokrycia w cenie nabycia, będzie utrzymana
w mocy, jeżeli jest dla nieruchomości władnącej konieczna, a nie obciąża w
sposób istotny wartości nieruchomości obciążonej.
Art.
112e.[Wstąpienie nabywcy w prawa i obowiązki zobowiązanego] Z chwilą
gdy postanowienie o przyznaniu własności stało się ostateczne, nabywca wstępuje
w prawa i obowiązki zobowiązanego wynikające z umów dotyczących nieruchomości
stosownie do przepisów prawa normujących te umowy.
Art.
112f.[Wykreślenie hipotek obejmujących nieruchomość] § 1.
Postanowienie o przyznaniu własności, które stało się ostateczne, wraz z planem
podziału kwoty uzyskanej z egzekucji jest tytułem do wykreślenia w księdze
wieczystej lub w zbiorze dokumentów wszelkich praw, które według planu podziału
wygasły.
§ 2. Na
podstawie postanowienia o przyznaniu własności wykreśla się wszystkie hipoteki
obejmujące nieruchomość, jeżeli w postanowieniu stwierdzono zapłacenie przez
nabywcę całej ceny nabycia gotówką lub czekiem potwierdzonym.
Art.
112g.[Zakaz żądania unieważnienia albo zmniejszenia ceny z powodu wad
nieruchomości] Nabywca nie może żądać unieważnienia nabycia ani zmniejszenia
ceny z powodu wad nieruchomości lub przedmiotów razem z nią nabytych.
Art. 113.(uchylony)
Rozdział 8
Egzekucja
z ułamkowej części nieruchomości oraz użytkowania wieczystego
Art. 114. [Odpowiednie
stosowanie przepisów ustawy] Do egzekucji z ułamkowej części nieruchomości
i do egzekucji z użytkowania wieczystego stosuje się odpowiednio przepisy o
egzekucji z nieruchomości, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią
inaczej.
Art.
114a.[Zawiadomienie pozostałych współwłaścicieli o zajęciu ułamkowej części
nieruchomości] O zajęciu ułamkowej części nieruchomości organ egzekucyjny
zawiadamia także pozostałych współwłaścicieli, a o zajęciu użytkowania
wieczystego – także właściciela nieruchomości oraz właściwy organ administracji
publicznej.
Art.
114b.[Zajęcie użytkowania wieczystego gruntów] § 1.
Jeżeli przedmiotem egzekucji jest użytkowanie wieczyste, zajęcie obejmuje
użytkowanie wieczyste gruntu wraz z jego pożytkami oraz znajdujące się na
gruncie obiekty budowlane stanowiące własność użytkownika wieczystego wraz z:
1)
ruchomościami, będącymi własnością użytkownika wieczystego, a potrzebnymi do
korzystania z przedmiotu użytkowania wieczystego zgodnie z jego przeznaczeniem,
jeżeli pozostają z tym przedmiotem w faktycznym związku, odpowiadającym temu
celowi;
2)
wyposażeniem obiektów budowlanych stanowiących własność użytkownika
wieczystego;
3)
prawami wynikającymi z umów ubezpieczenia przedmiotów zajęcia, a także
należnościami z tych umów już przypadającymi.
§ 2.
Zajęcie obejmuje także przedmioty, o których mowa w § 1 pkt 1 i 2, wprowadzone
później oraz później wzniesione obiekty budowlane i posadzone rośliny, jak
również prawa z umów ubezpieczenia później zawartych.
Art.
114c.[Zakres działania zarządcy ułamkowej części nieruchomości] Gdy
przedmiotem zarządu jest ułamkowa część nieruchomości, zarządca działa tylko w
granicach uprawnień zobowiązanego jako współwłaściciela.
Art.
114d.[Zawieszenie egzekucji z użytkowania wieczystego] W
przypadku prowadzenia egzekucji z użytkowania wieczystego, jeżeli właściwy
organ wystąpił z żądaniem rozwiązania umowy użytkowania wieczystego, wstrzymuje
się czynności egzekucyjne w egzekucji z nieruchomości. Organ egzekucyjny
podejmuje egzekucję z nieruchomości, jeżeli sąd orzeknie, że brak jest podstaw
do rozwiązania umowy użytkowania wieczystego. W przypadku rozwiązania umowy
użytkowania wieczystego organ egzekucyjny uchyla zajęcie nieruchomości.
Art.
114e.[Opis i oszacowanie wartości nieruchomości] W
przypadku prowadzenia egzekucji z ułamkowej części nieruchomości, opisowi i
oszacowaniu wartości podlega cała nieruchomość. Wartością takiej części
nieruchomości jest odpowiednia część oszacowanej wartości całej nieruchomości.
Art.
114f.[Protokół opisu i oszacowania wartości nieruchomości] Jeżeli
egzekucja jest prowadzona z użytkowania wieczystego, w protokole opisu i
oszacowania wartości nieruchomości podaje się końcową datę użytkowania
wieczystego oraz ujawniony w księdze wieczystej sposób korzystania z gruntu
przez użytkownika wieczystego.
Art.
114g.[Nienaruszanie ograniczonych praw rzeczowych na nieruchomości] Jeżeli
przedmiotem egzekucji jest użytkowanie wieczyste, postanowienie o przyznaniu
tego prawa nie narusza ograniczonych praw rzeczowych na nieruchomości
powstałych przed jej oddaniem w użytkowanie wieczyste.
Art.
114h.[Pozostawanie w mocy obciążeń części ułamkowej] § 1.
Jeżeli przedmiotem licytacji jest ułamkowa część nieruchomości, pozostają w
mocy, bez potrącenia ich wartości z ceny nabycia, obciążenia tej części
ułamkowej nieruchomości ujawnione przez wpis w księdze wieczystej lub przez
złożenie dokumentu do zbioru dokumentów.
§ 2.
Pozostają w mocy również obciążenia części ułamkowej nieruchomości nieujawnione
w sposób, o którym mowa w § 1, lecz zgłoszone najpóźniej na 3 dni przed
terminem licytacji, jeżeli zostały ustanowione przed dniem powstania
współwłasności.
Art.
114i.[Nienaruszanie obciążających hipotek] Postanowienie o
przyznaniu własności ułamkowej części nieruchomości nie narusza obciążających
ją hipotek wpisanych przed powstaniem współwłasności.
Rozdział 9
Podział
kwoty uzyskanej z egzekucji
Oddział 1
Zasady
ogólne
Art. 115. [Należności
zaspokajane z kwoty uzyskanej z egzekucji] § 1. Z kwoty uzyskanej z
egzekucji zaspokaja się w następującej kolejności:
1) koszty
egzekucyjne i koszty upomnienia;
2)
należności zabezpieczone hipoteką morską lub przywilejem na statku morskim;
3)
należności zabezpieczone hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym i zastawem
skarbowym albo korzystające z ustawowego pierwszeństwa oraz prawa, które
ciążyły na nieruchomości przed dokonaniem w księdze wieczystej wpisu o
wszczęciu egzekucji lub przed złożeniem do zbioru dokumentów wniosku o
dokonanie takiego wpisu;
4)
należności, do których stosuje się przepisy działu III Ordynacji
podatkowej, oraz należności z tytułu składek na ubezpieczenie
społeczne, o ile nie zostały zaspokojone w trzeciej kolejności;
5)
(uchylony)
6) inne
należności i odsetki, z zastrzeżeniem § 2a i 3.
§ 2. Przy
podziale kwoty uzyskanej z egzekucji z nieruchomości lub egzekucji przejętej po
wystąpieniu zbiegu egzekucji administracyjnej z sądową, po kosztach
egzekucyjnych i kosztach upomnienia zaspokaja się należności alimentacyjne, a
następnie należności za pracę za okres 3 miesięcy, do wysokości minimalnego
wynagrodzenia za pracę określonego w odrębnych przepisach, oraz renty z tytułu
odszkodowania za wywołanie choroby, niezdolności do pracy, kalectwa lub śmierci
i koszty zwykłego pogrzebu zobowiązanego, a po należnościach zabezpieczonych
hipoteką morską, przywilejem na statku morskim, hipoteką, zastawem, zastawem
rejestrowym i zastawem skarbowym albo korzystających z ustawowego pierwszeństwa
oraz prawach, które ciążyły na nieruchomości przed dokonaniem w księdze
wieczystej wpisu o wszczęciu egzekucji lub przed złożeniem do zbioru dokumentów
wniosku o dokonanie takiego wpisu – należności za pracę niezaspokojone w
kolejności wcześniejszej.
§ 2a.
Wraz z należnościami wymienionymi w § 1 pkt 2 i 3 są zaspokajane roszczenia o
świadczenia uboczne objęte zabezpieczeniem na mocy odrębnych przepisów.
§ 3.
Odsetki za zwłokę od należności pieniężnych, do których mają zastosowanie
przepisy działu III ustawy – Ordynacja
podatkowa, zaspokaja się w kolejności określonej dla tych
należności.
§ 4.
Jeżeli przedmiotem egzekucji jest własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu
mieszkalnego, spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub prawo do domu
jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, wierzytelność spółdzielni
mieszkaniowej z tytułu niewniesionego wkładu budowlanego związana z tym prawem
zaspokaja się przed należnością zabezpieczoną hipotecznie na tym prawie.
§ 5.
Należności wymienione w § 1 pkt 2 i 3 zaspokaja się do wysokości kwoty
uzyskanej ze sprzedaży rzeczy albo z realizacji prawa zbywalnego obciążonego.
Jeżeli uzyskana kwota nie wystarcza na zaspokojenie wszystkich zabezpieczonych
należności, należności te zaspokaja się w kolejności odpowiadającej
przysługującemu im pierwszeństwu, a jeżeli mają równe pierwszeństwo albo nie
stosuje się do nich zasady pierwszeństwa – proporcjonalnie w stosunku, w jakim
pozostają do siebie.
§ 5a.
Jeżeli z kwoty uzyskanej z egzekucji zaspokojeniu podlegają zarówno
wierzytelności zabezpieczone hipoteką, jak i prawa lub roszczenia ciążące na
nieruchomości, o pierwszeństwie między hipoteką a tymi prawami lub roszczeniami
rozstrzyga chwila, od której liczy się skutki wpisu hipoteki, prawa lub
roszczenia do księgi wieczystej.
§ 5b.
Roszczenia nabywcy wynikające z odstąpienia od umowy deweloperskiej, o której
mowa w art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 16 września 2011 r. o ochronie praw nabywcy
lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego (Dz. U. z 2017 r.
poz. 1468), lub z przekształcenia roszczenia z umowy deweloperskiej
w toku postępowania restrukturyzacyjnego lub upadłościowego, podlegają
zaspokojeniu z kwoty uzyskanej z egzekucji z nieruchomości, na której
prowadzone jest przedsięwzięcie deweloperskie, na takich samych zasadach, jak
roszczenie z umowy deweloperskiej, z pierwszeństwem wynikającym z ujawnienia w
księdze wieczystej przysługującego nabywcy roszczenia z umowy deweloperskiej także
w przypadku, gdy wpis o ujawnieniu tego roszczenia został wykreślony.
§ 6.
Jeżeli kwota przeznaczona do podziału nie wystarcza na zaspokojenie w całości
wszystkich należności, należności dalszej kolejności zaspokaja się dopiero po
zupełnym zaspokojeniu należności wcześniejszej kolejności, a gdy kwota nie
wystarcza na pokrycie w całości wszystkich należności tej samej kolejności,
należności te zaspokaja się proporcjonalnie do wysokości każdej z nich.
Art.
115a.[Podział kwoty uzyskanej z egzekucji] § 1. Organ egzekucyjny
dokonuje podziału kwoty uzyskanej ze sprzedaży rzeczy albo wykonania prawa
majątkowego, do których wystąpił zbieg egzekucji.
§ 2.
Jeżeli kwoty uzyskane ze sprzedaży rzeczy albo wykonania prawa majątkowego
wystarczają na zaspokojenie wierzycieli, organ egzekucyjny bezzwłocznie
przekazuje wierzycielom przypadające im kwoty.
§ 3. W
przypadku gdy kwoty uzyskane ze sprzedaży rzeczy albo wykonania prawa
majątkowego nie wystarczają na zaspokojenie wierzycieli, organ egzekucyjny
informuje wierzycieli o sposobie podziału kwoty uzyskanej z egzekucji.
§ 4.
Wierzyciel może złożyć wniosek o wydanie postanowienia w sprawie podziału kwoty
uzyskanej z egzekucji. Wniosek składa się do organu egzekucyjnego w terminie 7
dni od dnia doręczenia informacji, o której mowa w § 3. We wniosku wskazuje się
przyczyny, z powodu których wierzyciel nie zgadza się z podziałem.
§ 5.
Wniosek o wydanie postanowienia w sprawie podziału kwoty uzyskanej z egzekucji
rozpatruje organ egzekucyjny po uprzednim zawiadomieniu wierzycieli
uczestniczących w podziale o złożonym wniosku i o możliwości wzięcia czynnego
udziału w tym postępowaniu. Na postanowienie organu egzekucyjnego w sprawie
podziału kwoty uzyskanej z egzekucji przysługuje wierzycielom i zobowiązanemu
zażalenie.
§ 6. W przypadku
złożenia wniosku o wydanie postanowienia w sprawie podziału kwoty uzyskanej z
egzekucji, kwoty uzyskane z egzekucji wpłaca się na wydzielony rachunek bankowy
organu egzekucyjnego z oprocentowaniem udzielanym przez bank dla wkładów
wypłacanych na każde żądanie.
§ 7.
Jeżeli nie złożono wniosku o wydanie postanowienia w sprawie podziału kwoty
uzyskanej z egzekucji w terminie określonym w § 4 lub postanowienie w sprawie
podziału kwoty uzyskanej z egzekucji stało się ostateczne, organ egzekucyjny
przekazuje wierzycielom przypadające im kwoty.
§ 8.
Jeżeli egzekucja jest prowadzona z prawa majątkowego wykonywanego okresowo,
organ egzekucyjny informuje też, w jakim procencie przypada na każdego
wierzyciela udział w kwotach uzyskanych z egzekucji. Jeżeli nastąpiła zmiana
podstaw podziału, organ egzekucyjny informuje wierzycieli o nowym podziale
udziałów wierzycieli w kwotach uzyskanych z egzekucji. Przepisy § 4–7 stosuje
się odpowiednio. Organ egzekucyjny przekazuje wierzycielowi przypadające mu
należności pieniężne, jeżeli wynoszą one więcej niż 20 zł, chyba że dochodzone
należności pieniężne nie przekraczają tej kwoty.
Oddział 2
Zasady
szczególne dotyczące podziału kwoty uzyskanej z egzekucji z nieruchomości
Art.
115b. [Plan podziału kwoty uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości]
Organ egzekucyjny sporządza plan podziału kwoty uzyskanej ze sprzedaży
nieruchomości niezwłocznie, gdy postanowienie o przyznaniu własności
nieruchomości staje się ostateczne.
Art.
115c.[Podmioty uczestniczące w podziale kwoty uzyskanej ze sprzedaży
nieruchomości] § 1. W podziale kwoty uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości
oprócz wierzycieli egzekwujących uczestniczą:
1)
wierzyciele składający tytuł wykonawczy z dowodem doręczenia dłużnikowi
wezwania do zapłaty i wierzyciele, którzy uzyskali zabezpieczenie powództwa,
jeżeli zgłosili się najpóźniej w dniu uprawomocnienia się postanowienia o
przyznaniu własności nieruchomości;
2) osoby,
które przed zajęciem nieruchomości nabyły do niej prawa stwierdzone w protokole
opisu i oszacowania wartości nieruchomości lub prawa których zostały zgłoszone
i udowodnione najpóźniej w dniu uprawomocnienia się postanowienia o przyznaniu
własności;
3)
pracownicy co do stwierdzonych dokumentem należności za pracę, jeżeli zgłosili
swe roszczenia przed sporządzeniem planu podziału.
§ 2.
(uchylony)
§ 3.
Jeżeli wierzytelność hipoteczna nie jest stwierdzona tytułem wykonawczym,
należność przypadającą wierzycielowi hipotecznemu pozostawia się w depozycie
organu egzekucyjnego.
Art.
115d.[Zobowiązanie nabywcy do uzupełnienia ceny] § 1.
Jeżeli przy sporządzaniu planu podziału okaże się, że nabywca, uiszczając cenę,
potrącił wierzytelność, która się w niej nie mieści, organ egzekucyjny
postanowieniem zobowiązuje nabywcę do uzupełnienia ceny w terminie 7 dni. Na
postanowienie to przysługuje zażalenie.
§ 2. W
planie podziału organ egzekucyjny wymienia osoby, dla których jest przeznaczona
kwota przypadająca od nabywcy. W tej części plan podziału stanowi dla nich
tytuł egzekucyjny przeciwko nabywcy.
§ 3.
Wierzyciel, któremu przysługuje roszczenie przeciwko nabywcy, nabywa z mocy
prawa hipotekę na sprzedanej nieruchomości. Ujawnienie hipoteki w księdze
wieczystej lub w zbiorze dokumentów następuje na wniosek wierzyciela.
Art.
115e.[Hipoteka kaucyjna] § 1. Jeżeli hipoteka nie jest wyczerpana i
może jeszcze służyć zabezpieczeniu wierzyciela, reszta kwoty pozostaje w
depozycie organu egzekucyjnego aż do ustania stosunku prawnego uzasadniającego
korzystanie z hipoteki.
§ 2. W
przypadku hipoteki zabezpieczającej wiele wierzytelności, gdy łączna kwota
wierzytelności przewyższa sumę wymienioną we wpisie hipoteki, a wierzyciel nie
wskazał do dnia, w którym postanowienie o przyznaniu własności stało się
ostateczne, które z wierzytelności i w jakiej wysokości mają zostać
zaspokojone, zaspokaja się wszystkie wierzytelności proporcjonalnie do ich
wysokości.
Art.
115f.[Oświadczenie wierzyciela w przypadku zabezpieczenia na kilku
nieruchomościach] Jeżeli wierzytelność jest zabezpieczona na kilku
nieruchomościach łącznie, wierzyciel powinien przed uprawomocnieniem się
postanowienia o przyznaniu własności złożyć oświadczenie, czy i w jakiej
wysokości żąda zaspokojenia z każdej ze sprzedanych nieruchomości. Jeżeli w
powyższym terminie tego nie uczyni, a podzielona ma być suma uzyskana tylko z
jednej nieruchomości, jego wierzytelność przyjmuje się do rozrachunku w
całości; jeżeli natomiast podziałowi podlegają kwoty uzyskane ze sprzedaży
kilku łącznie obciążonych nieruchomości, na wierzytelność łącznie zabezpieczoną
przypada z każdej z kwot podlegających podziałowi taka część, jaka odpowiada
stosunkowi kwoty pozostającej po zaspokojeniu należności z wcześniejszą
kolejnością do sumy tych kwot.
Art.
115g.[Kwota wydzielona na zaspokojenie wierzytelności] § 1.
Kwotę wydzieloną na zaspokojenie wierzytelności, której uiszczenie jest zależne
od warunku zawieszającego albo od wyniku sporu, w którym wierzyciel uzyskał
zabezpieczenie powództwa, pozostawia się w depozycie organu egzekucyjnego.
§ 2. Kwotę
wydzieloną na zaspokojenie wierzytelności, której uiszczenie jest zależne od
warunku rozwiązującego, wydaje się wierzycielowi bez zabezpieczenia. Jeżeli
jednak obowiązek zabezpieczenia zwrotu ciąży na wierzycielu z mocy istniejącego
między nim a zobowiązanym stosunku prawnego, organ egzekucyjny pozostawia
wydzieloną kwotę w depozycie organu egzekucyjnego.
DZIAŁ III
Egzekucja
obowiązków o charakterze niepieniężnym
Rozdział 1
Przepisy
wspólne
Art. 116.
(uchylony)
Art.
117.[Zastosowanie środków egzekucyjnych w celu wyegzekwowania wydanych ustnych
poleceń] Organy określone w art. 20 § 2, w granicach swojej właściwości
do nakładania obowiązków o charakterze niepieniężnym, mogą stosować środki
egzekucyjne wskazane w art. 1a pkt 12 lit. b tiret drugie, trzecie i piąte
również w celu wyegzekwowania wydanych bezpośrednio ustnych poleceń, bez
potrzeby wystawienia tytułu wykonawczego i doręczenia zobowiązanemu
postanowienia o zastosowaniu środka egzekucyjnego, jeżeli zwłoka w wykonaniu
obowiązku groziłaby niebezpieczeństwem dla życia lub zdrowia ludzkiego albo
ciężkimi szkodami dla gospodarstwa narodowego lub jeżeli wymaga tego szczególny
interes społeczny.
Art.
118.[Wezwanie do wyjawienia miejsca przechowywania przedmiotu objętego
egzekucją] Zobowiązany do wykonania obowiązku o charakterze niepieniężnym
może być wezwany do wyjawienia, gdzie znajduje się przedmiot, którego egzekucja
dotyczy. Przepisy art. 71 stosuje się odpowiednio.
Rozdział 2
Grzywna w
celu przymuszenia
Art. 119. [Podstawy
nałożenia grzywny] § 1. Grzywnę w celu przymuszenia nakłada się, gdy
egzekucja dotyczy spełnienia przez zobowiązanego obowiązku znoszenia lub
zaniechania albo obowiązku wykonania czynności, a w szczególności czynności,
której z powodu jej charakteru nie może spełnić inna osoba za zobowiązanego.
§ 2.
Grzywnę nakłada się również, jeżeli nie jest celowe zastosowanie innego środka
egzekucji obowiązków o charakterze niepieniężnym.
Art.
120.[Podmioty podlegające grzywnie] § 1. Grzywna w celu
przymuszenia może być nakładana zarówno na osoby fizyczne, jak i osoby prawne,
a także na jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej.
§ 2. Gdy
zobowiązanym jest osoba fizyczna działająca przez ustawowego przedstawiciela,
przedsiębiorstwo państwowe lub inna państwowa jednostka organizacyjna,
organizacja spółdzielcza, samorządowa, zawodowa lub inna społeczna osoba prawna
lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, grzywnę nakłada
się na ustawowego przedstawiciela zobowiązanego lub na osobę, do której należy
bezpośrednie czuwanie nad wykonywaniem przez zobowiązanego obowiązków tego
rodzaju, jakim jest egzekwowany obowiązek. Jednocześnie może być nałożona
grzywna na zobowiązaną osobę prawną lub jednostkę organizacyjną, jeżeli jest to
niezbędne dla przymuszenia wykonania obowiązku.
Art.
121.[Wielokrotne nakładanie grzywny] § 1. Grzywna w celu
przymuszenia może być nakładana kilkakrotnie w tej samej lub wyższej kwocie, z
zastrzeżeniem § 4.
§ 2. Z
zastrzeżeniem § 5 każdorazowo nałożona grzywna nie może przekraczać kwoty 10
000 zł, a w stosunku do osób prawnych i jednostek organizacyjnych
nieposiadających osobowości prawnej kwoty 50 000 zł.
§ 3.
Grzywny nakładane wielokrotnie nie mogą łącznie przekroczyć kwoty 50 000 zł, a
w stosunku do osób prawnych i jednostek organizacyjnych nieposiadających
osobowości prawnej kwoty 200 000 zł.
§ 4.
Jeżeli egzekucja dotyczy spełnienia przez zobowiązanego obowiązku wynikającego
z przepisów prawa
budowlanego, grzywna w celu przymuszenia jest jednorazowa, chyba że
dotyczy obowiązku utrzymania obiektu budowlanego w stanie nieoszpecającym
otoczenia.
§ 5.
Wysokość grzywny, o której mowa w § 4, stanowi, w przypadku obowiązku
przymusowej rozbiórki budynku lub jego części, iloczyn powierzchni zabudowy
budynku lub jego części, objętego nakazem przymusowej rozbiórki, i 1/5 ceny 1 m2
powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego, ogłoszonej przez Prezesa Głównego
Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów do obliczania premii
gwarancyjnej dla posiadaczy oszczędnościowych książeczek mieszkaniowych.
Art.
122.[Postanowienie o nałożeniu grzywny] § 1. Grzywnę w celu
przymuszenia nakłada organ egzekucyjny, który doręcza zobowiązanemu:
1) odpis
tytułu wykonawczego zgodnie z art. 32;
2)
postanowienie o nałożeniu grzywny.
§ 2.
Postanowienie o nałożeniu grzywny powinno zawierać:
1)
wezwanie do uiszczenia nałożonej grzywny w oznaczonym terminie z pouczeniem, że
w przypadku nieuiszczenia grzywny w terminie zostanie ona ściągnięta w trybie
egzekucji administracyjnej należności pieniężnych;
2)
wezwanie do wykonania obowiązku określonego w tytule wykonawczym w terminie
wskazanym w postanowieniu, z zagrożeniem, że w razie niewykonania obowiązku w
terminie będą nakładane dalsze grzywny w tej samej lub wyższej kwocie, a w
przypadku obowiązku wynikającego z przepisów prawa
budowlanego lub z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy będzie
orzeczone wykonanie zastępcze.
§ 3.
Zobowiązanemu służy prawo zgłoszenia zarzutów i wniesienia zażalenia w sprawie
prowadzenia postępowania egzekucyjnego (art. 33 i 34) oraz prawo wniesienia
zażalenia na postanowienie o nałożeniu grzywny.
Art.
123.[Stosowanie przepisów ustawy w przypadkach nakładania dalszych grzywien] Przepisy
art. 122 z zastrzeżeniem art. 121 § 4 stosuje się również w przypadkach
nakładania dalszych grzywien w celu przymuszenia, gdy zobowiązany mimo wezwania
nie wykonał obowiązku określonego w tytule wykonawczym.
Art.
124.[Obowiązek uiszczania nałożonych grzywien] § 1.
Nałożone grzywny w celu przymuszenia, nieuiszczone w terminie, podlegają
ściągnięciu w trybie egzekucji należności pieniężnych, określonym w niniejszej
ustawie.
§ 2.
Obowiązek uiszczenia nałożonych grzywien nie przechodzi na spadkobierców lub
prawonabywców zobowiązanego.
Art.
125.[Umorzenie nałożonych, a nieuiszczonych lub nieściągniętych grzywien] § 1. W
razie wykonania obowiązku określonego w tytule wykonawczym, nałożone, a
nieuiszczone lub nieściągnięte grzywny w celu przymuszenia podlegają umorzeniu.
§ 2.
Postanowienie w sprawie umorzenia grzywny wydaje organ egzekucyjny na wniosek
zobowiązanego. Na postanowienie o odmowie umorzenia grzywny służy zażalenie.
Art.
126.[Zwrócenie uiszczonych lub ściągniętych grzywien] Na wniosek
zobowiązanego, który wykonał obowiązek, grzywny uiszczone lub ściągnięte w celu
przymuszenia mogą być w uzasadnionych przypadkach zwrócone w wysokości 75% lub
w całości. Państwowe organy egzekucyjne mogą zwrócić grzywnę po uzyskaniu zgody
organu wyższego stopnia.
Rozdział 3
Wykonanie
zastępcze
Art. 127. [Zakres
stosowania] Wykonanie zastępcze stosuje się, gdy egzekucja dotyczy
obowiązku wykonania czynności, którą można zlecić innej osobie do wykonania za
zobowiązanego i na jego koszt.
Art.
128.[Postanowienie o zastosowaniu wykonania zastępczego] § 1. W
celu zastosowania środka egzekucyjnego określonego w art. 127 organ egzekucyjny
doręcza zobowiązanemu:
1) odpis
tytułu wykonawczego zgodnie z art. 32;
2)
postanowienie, że obowiązek objęty tytułem wykonawczym zostanie w trybie
postępowania egzekucyjnego wykonany zastępczo przez inną osobę za
zobowiązanego, na jego koszt i niebezpieczeństwo.
§ 1a.
Postanowienie, o którym mowa w § 1 pkt 2, zawiera również wskazanie
przybliżonej kwoty kosztów wykonania zastępczego.
§ 2. W
postanowieniu o zastosowaniu wykonania zastępczego organ egzekucyjny może
wezwać zobowiązanego do wpłacenia w oznaczonym terminie określonej kwoty
tytułem zaliczki na koszty wykonania zastępczego, z pouczeniem, że w przypadku
niewpłacenia kwoty w tym terminie zostanie ona ściągnięta w trybie egzekucji
administracyjnej należności pieniężnych.
§ 3. W
postanowieniu o zastosowaniu wykonania zastępczego organ egzekucyjny może
również nakazać zobowiązanemu dostarczenie posiadanej dokumentacji, a także
posiadanych materiałów i środków przewozowych, niezbędnych do zastępczego
wykonania egzekwowanej czynności, z zagrożeniem zastosowania odpowiednich
środków egzekucyjnych w razie uchylenia się zobowiązanego od dostarczenia tych
dokumentów, materiałów i środków przewozowych.
§ 4.
Zobowiązanemu służy prawo zgłoszenia zarzutów i wniesienia zażalenia w sprawie
prowadzenia postępowania egzekucyjnego (art. 33 i 34) oraz prawo wniesienia
zażalenia na postanowienie o zastosowaniu wykonania zastępczego.
Art. 129.[Postanowienie
w sprawie wezwania zobowiązanego do wpłacania zaliczek na koszty wykonania
zastępczego] Organ egzekucyjny może wydawać postanowienia w sprawie wezwania
zobowiązanego do wpłacenia zaliczek na koszty wykonania zastępczego oraz w
sprawie dostarczenia dokumentacji, materiałów i środków przewozowych także w
toku zastępczego wykonania egzekwowanego obowiązku. Do tych postanowień stosuje
się przepisy art. 128.
Art.
130.[Powołanie osoby odpowiedzialnej za wykonanie egzekwowanych czynności] Jeżeli w
postanowieniu w sprawie wykonania zastępczego nie wskazano osoby, której
zostało zlecone zastępcze wykonanie egzekwowanego obowiązku, organ egzekucyjny
zleci wykonanie egzekwowanych czynności określonej przez siebie osobie w
terminie nie dłuższym niż miesiąc i zawiadomi o tym zobowiązanego.
Art.
131.[Odpowiedzialność wykonawcy wobec zobowiązanego]
Wykonawca odpowiada wobec zobowiązanego za rzetelne wykonanie robót, celowe
zużycie materiałów dostarczonych przez zobowiązanego oraz prawidłowe korzystanie
z jego środków przewozowych. Zobowiązany może dochodzić swoich roszczeń
bezpośrednio od wykonawcy.
Art.
132.[Prawo wglądu w czynności wykonawcy] § 1. Zobowiązany ma prawo
wglądu w czynności wykonawcy oraz zgłaszania do organu egzekucyjnego wniosków
co do sposobu wykonywania tych czynności.
§ 2.
Zobowiązany może w toku czynności egzekucyjnych zgłosić do organu egzekucyjnego
wniosek o zaniechanie dalszego stosowania wykonania zastępczego, jeżeli
wykonawca na to się godzi, a zobowiązany złożył oświadczenie, że egzekwowany
obowiązek wykona w terminie przez organ egzekucyjny wskazanym. Organ
egzekucyjny uwzględni wniosek, jeżeli uzna to oświadczenie za niebudzące
wątpliwości. Organ egzekucyjny może uzależnić wyrażenie zgody na wniosek
zobowiązanego od złożenia przez niego zabezpieczenia wykonania egzekwowanego
obowiązku w formie, jaką uzna za wskazaną.
§ 3. Na
postanowienie organu egzekucyjnego w sprawie wniosku o zaniechanie dalszego
stosowania wykonania zastępczego służy zobowiązanemu zażalenie.
Art.
133.[Wykaz kosztów wykonania zastępczego] § 1. O zakończeniu
czynności egzekucyjnych w drodze wykonania zastępczego i o wykonaniu
egzekwowanego obowiązku organ egzekucyjny zawiadamia zobowiązanego.
Równocześnie doręcza mu wykaz kosztów wykonania zastępczego, z wezwaniem do
uiszczenia na pokrycie tych kosztów odpowiedniej kwoty w oznaczonym terminie, z
uprzedzeniem, że w razie nieuiszczenia tej kwoty w terminie, zostanie ona
ściągnięta w trybie egzekucji administracyjnej należności pieniężnych.
§ 2.
Jeżeli koszty wykonania zastępczego są wysokie albo gdy wykonanie zastępcze
trwa dłuższy okres, organ egzekucyjny może przed zakończeniem egzekucji
doręczać zobowiązanemu wykazy poczynionych już kosztów z wezwaniem do ich
pokrycia w oznaczonym terminie. Przepisy § 1 stosuje się odpowiednio.
Art.
134.[Egzekucja kwoty tytułem zaliczki na koszty wykonania zastępczego] Jeżeli
zobowiązany nie wpłacił w oznaczonym terminie określonej w postanowieniu o
zastosowaniu wykonania zastępczego kwoty tytułem zaliczki na koszty wykonania
zastępczego (art. 128 § 2) lub kwoty na pokrycie kosztów wykonania zastępczego
wskazanej w wykazach doręczonych zobowiązanemu w myśl art. 133, organ
egzekucyjny wszczyna egzekucję tych należności stosownie do przepisów o
egzekucji administracyjnej należności pieniężnych.
Art.
135.[Stosowanie przepisów ustawy w sprawach kosztów wykonania zastępczego] W
sprawach kosztów wykonania zastępczego, nieuregulowanych w art. 127–134,
stosuje się przepisy art. 64c–65.
Rozdział 4
Odebranie
rzeczy ruchomej
Art. 136. [Podstawy
stosowania] § 1. Jeżeli zobowiązany uchyla się od obowiązku wydania
oznaczonej rzeczy ruchomej, rzecz ta może być mu przez organ egzekucyjny odebrana
w celu wydania jej wierzycielowi. Dotyczy to również obowiązku wydania rzeczy
na określony okres czasu.
§ 2.
Odrębne przepisy określają przypadki, w których środek egzekucyjny przewidziany
w § 1 może być zastosowany przy egzekucji obowiązku wydania rzeczy ruchomej
oznaczonej tylko co do rodzaju lub gatunku.
§ 3.
Środek egzekucyjny określony w § 1 stosuje się również, gdy egzekwowany jest
obowiązek zniszczenia rzeczy ruchomej, nakazany ze względów sanitarnych lub
innych względów społecznych, a także gdy egzekwowany obowiązek polega na
ujawnieniu posiadania oznaczonej rzeczy ruchomej.
Art.
137.[Odbiór rzeczy znajdującej się we władaniu innej osoby] § 1.
Organ egzekucyjny stosuje środek egzekucyjny określony w art. 136 również, gdy
podlegająca odebraniu rzecz ruchoma znajduje się we władaniu innej osoby,
jeżeli rzecz ta nie została wyłączona spod egzekucji (art. 38).
§ 2. Gdy
egzekwowany jest obowiązek zniszczenia rzeczy ruchomej, nakazany ze względów
sanitarnych lub innych społecznych, rzecz ta podlega odebraniu w trybie
określonym w art. 136 również, gdy własność rzeczy przeszła z zobowiązanego na
inną osobę.
Art.
138.[Podmiot dokonujący odebrania rzeczy] Odebrania rzeczy dokonuje
egzekutor wyznaczony przez organ egzekucyjny (art. 31).
Art.
139.[Doręczenie postanowienia przez egzekutora] § 1.
Egzekutor, przystępując do czynności egzekucyjnych, doręcza zobowiązanemu:
1) odpis
tytułu wykonawczego zgodnie z art. 32;
2)
postanowienie organu egzekucyjnego o wezwaniu zobowiązanego do wydania rzeczy
określonej w tytule wykonawczym, z zagrożeniem, że w razie niewykonania
obowiązku zostanie zastosowany środek egzekucyjny w celu odebrania tej rzeczy.
§ 2.
Zobowiązanemu służy prawo zgłoszenia zarzutów i wniesienia zażalenia w sprawie
prowadzenia postępowania egzekucyjnego (art. 33 i 34) oraz prawo wniesienia
zażalenia na postanowienie o zastosowaniu środka egzekucyjnego odebrania
rzeczy.
Art.
140.[Wydanie odebranej rzeczy wierzycielowi] Odebraną rzecz wydaje się
wierzycielowi lub osobie przez niego do odbioru rzeczy upoważnionej, a gdy nie
jest to możliwe, odebraną rzecz oddaje się na skład na koszt i
niebezpieczeństwo wierzyciela.
Rozdział 5
Odebranie
nieruchomości. Opróżnienie lokalu i innych pomieszczeń
Art. 141. [Podstawy
stosowania] § 1. Jeżeli egzekwowany jest obowiązek wydania nieruchomości
albo opróżnienia lokalu mieszkalnego lub użytkowego albo innego pomieszczenia,
stosuje się środek egzekucyjny prowadzący do odebrania zobowiązanemu
nieruchomości albo usunięcia zobowiązanego z zajmowanego lokalu lub pomieszczenia,
w celu wydania tej nieruchomości lub opróżnionego lokalu (pomieszczenia)
wierzycielowi. Dotyczy to również obowiązku wydania nieruchomości na oznaczony
okres czasu.
§ 2.
Egzekucję prowadzi się przeciw zobowiązanemu, członkom jego rodziny i
domownikom oraz innym osobom zajmującym nieruchomość lub lokal (pomieszczenie),
które mają być opróżnione i wydane.
Art. 142.[Podmiot
dokonujący odebrania nieruchomości lub opróżniania lokalu i pomieszczeń]
Odebrania nieruchomości lub opróżnienia lokalu i pomieszczeń dokonuje
egzekutor, wyznaczony przez organ egzekucyjny.
Art.
143.[Doręczenie postanowienia o wezwaniu do wydania nieruchomości albo
opróżnienia lokalu] § 1. Egzekutor przystępując do czynności egzekucyjnych doręcza
zobowiązanemu:
1) odpis
tytułu wykonawczego zgodnie z art. 32;
2)
postanowienie organu egzekucyjnego o wezwaniu do wykonania obowiązku wydania
nieruchomości albo opróżnienia lokalu (pomieszczenia) określonego w tytule
wykonawczym, z zagrożeniem, że w razie niewykonania obowiązku zostanie
zastosowany środek egzekucyjny w celu odebrania nieruchomości lub opróżnienia
lokalu (pomieszczenia).
§ 2.
Zobowiązanemu służy prawo zgłoszenia zarzutów i wniesienia zażalenia w sprawie
prowadzenia postępowania egzekucyjnego (art. 33 i 34) oraz prawo wniesienia
zażalenia na postanowienie w sprawie zastosowania środka egzekucyjnego.
Art.
144.[Usuwanie zbędnych ruchomości z zajętej nieruchomości lub lokalu] [18]
Egzekutor usuwa z nieruchomości lub lokalu (pomieszczenia), które mają być
opróżnione lub wydane wierzycielowi, znajdujące się tam ruchomości, z wyjątkiem
tych, które łącznie z nieruchomością (lokalem, pomieszczeniem) podlegają
wydaniu wierzycielowi, i wzywa osoby przebywające na tej nieruchomości lub w
tym lokalu (pomieszczeniu) do jego opuszczenia, z zagrożeniem zastosowania
przymusu bezpośredniego, a w razie oporu podejmuje odpowiednie kroki w celu
zastosowania przymusu bezpośredniego.
Art.
145.[Otwarcie zamkniętej nieruchomości albo lokalu] Gdy
nieruchomość podlegająca wydaniu albo lokal (pomieszczenie) podlegające
opróżnieniu są zamknięte, egzekutor zarządzi ich otwarcie, przy zastosowaniu
przepisów art. 46 i 51.
Art.
146.[Oddanie zobowiązanemu usuniętych ruchomości]
Ruchomości usunięte z nieruchomości lub lokalu (pomieszczenia) egzekutor oddaje
zobowiązanemu lub osobie dorosłej spośród jego członków rodziny i domowników
albo na przechowanie innej osobie lub na skład, na koszt i niebezpieczeństwo
zobowiązanego, albo zarządzi przeniesienie tych ruchomości na koszt i
niebezpieczeństwo zobowiązanego na inną jego nieruchomość lub do innego lokalu
(pomieszczenia) zajmowanego przez zobowiązanego lub przydzielonego mu w myśl
obowiązujących przepisów.
Art.
147.[Sprzedaż nieodebranych ruchomości] Jeżeli zobowiązany mimo
wezwania nie odebrał w zakreślonym terminie ruchomości oddanych na przechowanie
lub złożonych na skład, a koszty przechowania lub składu mogą być wyższe niż
wartość tych ruchomości, organ egzekucyjny, na wniosek osoby, u której znajdują
się te ruchomości, może je sprzedać, stosując odpowiednio przepisy art.
105–107.
Rozdział 6
Przymus
bezpośredni
Art. 148. [Zakres
stosowania] § 1. Przymus bezpośredni polega na doprowadzeniu do wykonania
obowiązku podlegającego egzekucji drogą zagrożenia zastosowania lub drogą
zastosowania bezpośrednio skutecznych środków, nie wyłączając siły fizycznej, w
celu usunięcia oporu zobowiązanego i oporu innych osób, które stoją na
przeszkodzie wykonaniu obowiązku.
§ 2. W
szczególności przymus bezpośredni stosuje się w celu doprowadzenia do wykonania
przez zobowiązanego opuszczenia nieruchomości, lokalu (pomieszczenia), wydania
rzeczy, zaniechania czynności lub nieprzeszkadzania innej osobie w wykonywaniu
jej praw, a także w przypadkach, gdy ze względu na charakter obowiązku
stosowanie innych środków egzekucyjnych nie jest możliwe.
Art.
149.[Egzekucja przez zastosowanie przymusu bezpośredniego] Organ
egzekucyjny wyznacza egzekutora (art. 31) w celu przeprowadzenia egzekucji
przez zastosowanie przymusu bezpośredniego.
Art.
150.[Postanowienie o wezwaniu do wykonania obowiązku wskazanego w tytule
wykonawczym] § 1. Egzekutor, przystępując do czynności egzekucyjnych,
doręcza zobowiązanemu:
1) odpis
tytułu wykonawczego zgodnie z art. 32;
2)
postanowienie organu egzekucyjnego o wezwaniu zobowiązanego do wykonania
obowiązku wskazanego w tytule wykonawczym, z zagrożeniem zastosowania przymusu
bezpośredniego.
§ 2. Zobowiązanemu
służy prawo zgłoszenia zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania
egzekucyjnego (art. 33 i 34) oraz prawo wniesienia zażalenia na postanowienie w
sprawie zastosowania środka egzekucyjnego.
§ 3.
Jeżeli zwłoka w wykonaniu obowiązku może zagrozić zdrowiu lub życiu albo
spowodować niemożność lub znaczne utrudnienie w dochodzeniu wykonania przez
zobowiązanego obowiązku, a także w innych przypadkach określonych w odrębnych
przepisach, może być niezwłocznie zastosowany przymus bezpośredni wykonania obowiązku
wynikającego z przepisu prawa, po ustnym wezwaniu organu egzekucyjnego, bez
uprzedniego upomnienia zobowiązanego oraz bez doręczenia mu odpisu tytułu
wykonawczego i postanowienia o wezwaniu do wykonania obowiązku (§ 1).
§ 4.
Określone w § 3 zasady stosowania przymusu bezpośredniego dotyczą również
organów celnych przy sprawowaniu kontroli celnej.
Art.
151.[Uprawnienia egzekutora] Egzekutor może zastosować przymus
bezpośredni również w toku postępowania egzekucyjnego, które zostało wszczęte w
celu zastosowania innego ze środków egzekucyjnych, wymienionych w art. 1a pkt
12 lit. b, gdy ten środek egzekucyjny okazał się bezskuteczny, a zastosowanie
przymusu bezpośredniego może doprowadzić do wykonania egzekwowanego obowiązku.
W tym przypadku przepisu art. 150 § 1 nie stosuje się, natomiast egzekutor
powinien ustnie uprzedzić zobowiązanego, że w razie dalszego uchylania się od
wykonania obowiązku zastosuje przymus bezpośredni.
Art.
152.[Pozostałe przypadki stosowania przymusu bezpośredniego]
Egzekutor może w toku czynności egzekucyjnych zastosować przymus bezpośredni
również do innej osoby niebędącej zobowiązanym, jeżeli jej działalność lub
wstrzymywanie się od działalności albo jej zachowanie się stanowi przeszkodę w
doprowadzeniu do wykonania egzekwowanego obowiązku.
Art.
153.[Organy służby państwowej stosujące przymus bezpośredni] § 1.
Przymus bezpośredni w stosunku do żołnierza w czynnej służbie wojskowej albo
funkcjonariusza Policji, Służby Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu
Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego lub Straży Granicznej może być
zastosowany tylko przez odpowiednio Żandarmerię Wojskową lub wojskowy organ
porządkowy albo organ Policji, Służby Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu
Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego lub Straży Granicznej.
§ 2.
Przepisu § 1 nie stosuje się, gdy ze względów sanitarnych lub innych społecznych
zachodzi potrzeba natychmiastowego wykonania egzekwowanego obowiązku, a
Żandarmerii Wojskowej lub wojskowego organu porządkowego albo właściwego organu
Policji, Służby Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji
Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego
Biura Antykorupcyjnego lub Straży Granicznej nie ma na miejscu.
Art.
153a.[Przepisy szczególne] Jeżeli przepisy szczególne przewidują
przymusowe doprowadzenie żołnierza w czynnej służbie wojskowej, doprowadzenia
tego dokonuje Żandarmeria Wojskowa lub wojskowy organ porządkowy.
DZIAŁ IV
Postępowanie
zabezpieczające
Rozdział 1
Przepisy
wspólne
Art. 154. [Dokonanie
zabezpieczenia należności pieniężnej lub wykonania obowiązku o charakterze
niepieniężnym] § 1. Organ egzekucyjny dokonuje zabezpieczenia należności
pieniężnej lub wykonania obowiązku o charakterze niepieniężnym, jeżeli brak
zabezpieczenia mógłby utrudnić lub udaremnić egzekucję, w szczególności jeżeli
stwierdzono:
– brak
płynności finansowej zobowiązanego,
–
unikanie wykonania przez zobowiązanego obowiązku przez nieujawnianie zobowiązań
powstających z mocy prawa lub nierzetelne prowadzenie ksiąg podatkowych,
–
dokonywanie przez zobowiązanego wyprzedaży majątku,
–
niezłożenie oświadczenia, o którym mowa w art. 39 § 1 ustawy – Ordynacja
podatkowa, mimo wezwania do jego złożenia albo niewykazanie w
złożonym oświadczeniu wszystkich rzeczy lub praw podlegających ujawnieniu.
§ 2.
Zabezpieczenie może być dokonane także przed terminem płatności należności
pieniężnej lub przed terminem wykonania obowiązku o charakterze niepieniężnym.
§ 3.
Zabezpieczenie należności pieniężnych może dotyczyć również przyszłych
powtarzających się świadczeń.
§ 4.
Zajęcie zabezpieczające przekształca się w zajęcie egzekucyjne:
1) z
dniem wystawienia tytułu wykonawczego, pod warunkiem że nastąpiło nie później
niż przed upływem 2 miesięcy od dnia doręczenia ostatecznej decyzji lub innego
orzeczenia podlegającego wykonaniu w sprawie, w której dokonano zabezpieczenia,
bądź doręczenia postanowienia o nadaniu rygoru natychmiastowej wykonalności;
2) z
dniem wygaśnięcia decyzji, o której mowa w art. 61 ust. 3 ustawy z dnia 19
marca 2004 r. – Prawo celne
(Dz. U. z 2018 r.
poz. 167) pod warunkiem wystawienia tytułu wykonawczego nie później
niż przed upływem 14 dni od dnia jej wygaśnięcia;
3) z
dniem podjęcia zawieszonego postępowania egzekucyjnego w przypadkach
określonych w art. 32a § 2, art. 32c § 1 i art. 35 § 1, a także w przypadkach
określonych w art. 79 ust. 5 ustawy o wzajemnej pomocy.
§ 5. W
przypadku wniesienia skargi do sądu administracyjnego i wstrzymania wykonania
decyzji, o której mowa w § 4 pkt 1, zajęcie zabezpieczające przekształca się w
zajęcie egzekucyjne z dniem wystawienia tytułu wykonawczego, pod warunkiem że
nastąpiło nie później niż przed upływem 2 miesięcy od dnia doręczenia odpisu
prawomocnego orzeczenia o oddaleniu lub odrzuceniu skargi bądź umorzeniu
postępowania sądowego.
§ 6.
Zajęcie zabezpieczające nie przekształca się w zajęcie egzekucyjne w przypadku
uchylenia przez organ odwoławczy lub sąd administracyjny decyzji stanowiącej
podstawę do dokonania zabezpieczenia, o ile wydanie nowej decyzji nakładającej
obowiązek podlegający wykonaniu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym
w administracji nie nastąpi w terminie 6 miesięcy od dnia doręczenia decyzji
organu odwoławczego lub prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego organowi
właściwemu do wydania decyzji.
§ 7. W
dniu przekształcenia się zajęcia, o którym mowa w § 4 i 5, powstają skutki
związane z zastosowaniem środka egzekucyjnego.
§ 8.
Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej lub organ egzekucyjny, na wniosek
wierzyciela, nie postanowi inaczej, zabezpieczenie, o którym mowa w art. 164 §
1 pkt 2–5, wygasa po upływie 2 miesięcy od dnia doręczenia decyzji lub innego
orzeczenia podlegającego wykonaniu w sprawie, w której dokonano zabezpieczenia,
albo doręczenia postanowienia o nadaniu rygoru natychmiastowej wykonalności,
chyba że wierzyciel wystawił tytuł wykonawczy na zabezpieczoną należność
pieniężną.
Art.
155.[Dokonanie zabezpieczenia przed ustaleniem kwoty należności]
Zabezpieczenie może być dokonane również przed ustaleniem albo określeniem
kwoty należności pieniężnej lub obowiązku o charakterze niepieniężnym, jeżeli
brak zabezpieczenia mógłby utrudnić lub udaremnić skuteczne przeprowadzenie
egzekucji, a przepisy odrębne zezwalają na takie zabezpieczenie.
Art.
155a.[Zabezpieczenie na wniosek wierzyciela] § 1. Organ egzekucyjny
dokonuje zabezpieczenia:
1) na
wniosek wierzyciela i na podstawie wydanego przez niego zarządzenia
zabezpieczenia;
2) na
wniosek wierzyciela i na podstawie wydanego przez niego tytułu wykonawczego, w
przypadkach określonych w art. 32a § 3 i art. 35 § 2;
3) na
wniosek państwa członkowskiego i na podstawie zarządzenia zabezpieczenia,
zagranicznego tytułu wykonawczego, dokumentu zabezpieczenia albo jednolitego
tytułu wykonawczego określonych w przepisach ustawy o wzajemnej pomocy, w
zakresie należności pieniężnych, o których mowa w art. 2 § 1 pkt 8 lit. a–f;
4) na
wniosek państwa członkowskiego lub państwa trzeciego i na podstawie zarządzenia
zabezpieczenia albo zagranicznego tytułu wykonawczego wystawionych zgodnie z
przepisami ustawy o wzajemnej pomocy, w zakresie należności, o których mowa w
art. 2 § 1 pkt 9.
§ 1a.
Organ egzekucyjny może z urzędu dokonać zabezpieczenia na podstawie tytułu
wykonawczego, w przypadkach określonych w art. 32a § 3, art. 32c § 2 i art. 35
§ 2 oraz w przypadkach określonych w art. 79 ust. 5 ustawy o wzajemnej pomocy.
§ 2.
(uchylony)
§ 3.
Jeżeli wniosek o zabezpieczenie jest zgłaszany po wszczęciu albo zakończeniu
postępowania podatkowego lub kontrolnego, we wniosku tym wyszczególnia się
składniki majątkowe zobowiązanego, które mogą być przedmiotem zabezpieczenia.
Art.
155b.[Wykaz dokumentów doręczanych przez organ egzekucyjny przystępujący do
czynności zabezpieczających] § 1. Organ egzekucyjny lub egzekutor,
przystępując do czynności zabezpieczających, doręcza zobowiązanemu odpowiednio:
1) odpis
zarządzenia zabezpieczenia;
2)
dokument zabezpieczenia;
3) odpis
tytułu wykonawczego, o ile nie został wcześniej doręczony, wraz z
zawiadomieniem o przystąpieniu do zabezpieczenia;
4)
zawiadomienie o przystąpieniu do zabezpieczenia, jeżeli odpis tytułu
wykonawczego został doręczony w egzekucji administracyjnej.
§ 1a. W
przypadku gdy doręczenie odpisu zarządzenia po doręczeniu decyzji o
zabezpieczeniu, o której mowa w art. 33 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja
podatkowa, mogłoby utrudnić lub udaremnić dokonanie zabezpieczenia,
organ egzekucyjny lub egzekutor wraz z odpisem zarządzenia zabezpieczenia
doręcza zobowiązanemu tę decyzję o zabezpieczeniu.
§ 2. W
przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 4, nie stosuje się przepisów art. 33 i art.
34.
Art.
156.[Treść zarządzenia zabezpieczenia] § 1. Zarządzenie zabezpieczenia
zawiera:
1)
oznaczenie wierzyciela;
2)
wskazanie imienia i nazwiska lub firmy zobowiązanego i jego adresu, a także NIP
lub PESEL, jeżeli zobowiązany taki numer posiada;
3)
podanie treści obowiązku podlegającego zabezpieczeniu, podstawy prawnej tego
obowiązku, a w przypadku zabezpieczania należności pieniężnej – także
określenie jej wysokości;
4)
wskazanie podstawy prawnej zabezpieczenia obowiązku;
5)
wskazanie okoliczności świadczących o wystąpieniu możliwości utrudnienia bądź
udaremnienia egzekucji;
6) datę
wydania zarządzenia zabezpieczenia, nazwę wierzyciela, który je wydał, oraz
imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe osoby upoważnionej do działania w
imieniu wierzyciela;
7)
klauzulę organu egzekucyjnego o przyjęciu zarządzenia zabezpieczenia do
wykonania;
8)
pouczenie zobowiązanego o przysługującym mu w terminie 7 dni prawie zgłoszenia
do organu egzekucyjnego zarzutów;
9) sposób
i zakres zabezpieczenia obowiązku o charakterze niepieniężnym.
§ 2. W
przypadku zabezpieczania należności pieniężnych, zarządzenie zabezpieczenia, o
którym mowa w § 1, sporządza się według wzoru określonego w drodze
rozporządzenia przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych. Wzór
zarządzenia zabezpieczenia powinien zawierać dane, o których mowa w § 1, a
ponadto umożliwiać elektroniczne przetwarzanie tych danych.
Art.
157.[Wyłączenie od przystąpienia do zabezpieczenia] § 1.
Jeżeli obowiązek, którego dotyczy zarządzenie zabezpieczenia, nie podlega
zabezpieczeniu w trybie administracyjnym lub zarządzenie zabezpieczenia nie
zawiera treści określonej w art. 156 § 1, organ egzekucyjny nie przystępuje do
zabezpieczenia. Na postanowienie organu egzekucyjnego odmawiające dokonania
zabezpieczenia przysługuje wierzycielowi niebędącemu jednocześnie organem
egzekucyjnym zażalenie.
§ 2.
Organ egzekucyjny może uzależnić nadanie klauzuli o przyjęciu zarządzenia
zabezpieczenia do wykonania od złożenia przez wierzyciela kaucji na
zabezpieczenie roszczeń zobowiązanego o naprawienie szkód spowodowanych wskutek
wykonania zarządzenia zabezpieczenia.
Art.
157a.[Uchylenie lub zmiana sposobu lub zakresu zabezpieczenia] Organ
egzekucyjny może w każdym czasie uchylić lub zmienić sposób lub zakres
zabezpieczenia. Na postanowienie w sprawie zmiany lub uchylenia zabezpieczenia
służy zażalenie.
Art. 158.[Stosowanie
kilku sposobów zabezpieczenia] W przypadku potrzeby organ
egzekucyjny może stosować kilka sposobów zabezpieczenia.
Art.
159.[Uchylenie zabezpieczenia] § 1. Organ egzekucyjny na
żądanie zobowiązanego uchyla zabezpieczenie obowiązku o charakterze
niepieniężnym, jeżeli wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego nie został
zgłoszony w terminie 3 miesięcy od dnia dokonania tego zabezpieczenia.
§ 1a. O
uchyleniu zabezpieczenia organ egzekucyjny wydaje postanowienie. Na
postanowienie to przysługuje zażalenie zobowiązanemu i wierzycielowi
niebędącemu jednocześnie organem egzekucyjnym.
§ 2.
Termin określony w § 1 może być przez organ egzekucyjny przedłużony na wniosek
wierzyciela o okres do 3 miesięcy, jeżeli z uzasadnionych przyczyn postępowanie
egzekucyjne nie mogło być wszczęte.
§ 3. Na
postanowienie organu egzekucyjnego w sprawie przedłużenia terminu określonego w
§ 1 lub odmowy przedłużenia tego terminu służy wierzycielowi i zobowiązanemu
zażalenie.
Art.
160.[Ograniczenie dotyczące zabezpieczenia] § 1. Zabezpieczenie nie
może zmierzać do tego, aby stanowiło wykonanie obowiązku.
§ 2. W
drodze zabezpieczenia nie można stosować przeciw zobowiązanemu przymusu
bezpośredniego.
Art.
161.[Sprzedaż ruchomości bezpośrednio po zajęciu] Zajęte w
celu zabezpieczenia ruchomości, o których mowa w art. 104 § 2 pkt 1 i 2, albo
które mogą stracić na wartości w przypadku ich przechowywania, mogą być
sprzedane bezpośrednio po ich zajęciu. Zajęte w celu zabezpieczenia inne
ruchomości mogą być sprzedane w drodze egzekucji administracyjnej, jeżeli w
razie niesprzedania straciłyby znacznie na wartości albo jeżeli dozór zajętych
przedmiotów powoduje znaczne koszty. Dotyczy to również zajętego w celu
zabezpieczenia inwentarza żywego, w razie gdy dłużnik odmawia przyjęcia go pod
dozór. Uzyskana ze sprzedaży kwota podlega złożeniu do depozytu organu
egzekucyjnego.
Art.
162.[Wyłączenie stosowania przepisów ustawy] § 1. W razie zbiegu
postępowania zabezpieczającego prowadzonego przez organ egzekucji
administracyjnej i organ egzekucji sądowej, przepisów art. 62 nie stosuje się,
chyba że w myśl przepisów Kodeksu
postępowania cywilnego rzecz stanowiąca przedmiot zabezpieczenia
podlega sprzedaży.
§ 2. W
razie zbiegu postępowania zabezpieczającego prowadzonego przez dwa lub więcej
organów egzekucji administracyjnej, ma odpowiednie zastosowanie art. 63.
Art.
163.[Opłaty za czynności zabezpieczające oraz wydatki związane z
zabezpieczeniem] § 1. Przepisy art. 64c stosuje się odpowiednio do opłat za
czynności zabezpieczenia i wydatków związanych z postępowaniem
zabezpieczającym, jeżeli postępowanie egzekucyjne zostało wszczęte.
§ 2.
Organ egzekucyjny obciąża wierzyciela opłatami za czynności zabezpieczające
oraz wydatkami związanymi z zabezpieczeniem, jeżeli postępowanie egzekucyjne
nie zostało wszczęte wskutek braku wniosku, o którym mowa w art. 159 § 2, lub
wniosek ten nie został uwzględniony, a jeżeli nie zostało wszczęte z innych
powodów – wydatkami związanymi z postępowaniem zabezpieczającym. Przepisy art.
64c § 6a pkt 2 i § 7 stosuje się odpowiednio.
§ 2a. Nie
pobiera się opłat, o których mowa w § 2, jeżeli wierzyciel jest jednocześnie
organem egzekucyjnym dokonującym zabezpieczenia.
§ 3.
Organ egzekucyjny może zażądać od wierzyciela wpłaty zaliczki na pokrycie
wydatków związanych z postępowaniem zabezpieczającym i uzależnić zabezpieczenie
od wpłacenia tej zaliczki.
§ 4.
Przepisy art. 65 stosuje się również do wydatków postępowania
zabezpieczającego.
Rozdział 2
Zabezpieczenie
należności pieniężnych
Art. 164. [Tryb
zabezpieczenia należności pieniężnych] § 1. Organ egzekucyjny dokonuje
zabezpieczenia należności pieniężnej przez:
1)
zajęcie pieniędzy, wynagrodzenia za pracę, wierzytelności z rachunków
bankowych, innych wierzytelności i praw majątkowych lub ruchomości;
2)
obciążenie nieruchomości zobowiązanego hipoteką przymusową, w tym przez złożenie
dokumentów do zbioru dokumentów w przypadku nieruchomości, która nie ma
urządzonej księgi wieczystej;
3)
obciążenie statku morskiego lub statku morskiego w budowie zastawem wpisanym do
rejestru okrętowego (hipoteka morska przymusowa);
4)
ustanowienie zakazu zbywania i obciążania nieruchomości, która nie ma
urządzonej księgi wieczystej albo której księga wieczysta zginęła lub uległa
zniszczeniu;
5)
ustanowienie zakazu zbywania spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego,
spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego lub prawa do domu jednorodzinnego w
spółdzielni mieszkaniowej.
§ 2.
Jeżeli organ egzekucyjny nie jest jednocześnie wierzycielem, obciążenia
nieruchomości hipoteką przymusową lub statku morskiego (statku morskiego w
budowie) hipoteką morską przymusową dokonuje wierzyciel, a jeżeli wierzycielem
jest państwo członkowskie lub państwo trzecie – organ egzekucyjny działający we
własnym imieniu i na rzecz tego państwa.
§ 2a.
Podstawą wpisu hipoteki przymusowej dla zabezpieczenia należności państw
członkowskich lub państw trzecich jest: dokument zabezpieczenia państwa
członkowskiego, jednolity tytuł wykonawczy państwa członkowskiego, zagraniczny
tytuł wykonawczy albo zarządzenie zabezpieczenia określone w przepisach ustawy
o wzajemnej pomocy.
§ 2b. W
przypadku gdy dokument, o którym mowa w § 2a, przekazany został do organu
egzekucyjnego przy wykorzystaniu systemu teleinformatycznego albo z użyciem środków
komunikacji elektronicznej, podstawą wpisu hipoteki przymusowej jest wydruk
tego dokumentu sporządzony zgodnie z art. 26 § 1d.
§ 2c. W
przypadku gdy dokument, o którym mowa w § 2a, sporządzony jest w języku
urzędowym państwa członkowskiego lub państwa trzeciego albo języku uzgodnionym
zgodnie z art. 32 ustawy o wzajemnej pomocy, do wniosku o wpis hipoteki
przymusowej organ egzekucyjny dołącza również tłumaczenie tego dokumentu
sporządzone zgodnie z art. 31 ust. 1 lub 3 ustawy o wzajemnej pomocy.
§ 3. Przed
skierowaniem wniosku do sądu o ustanowienie hipoteki przymusowej lub do izby
morskiej o ustanowienie hipoteki morskiej przymusowej wierzyciel występuje do
organu egzekucyjnego o nadanie tytułowi wykonawczemu lub zarządzeniu
zabezpieczenia klauzuli o skierowaniu tytułu wykonawczego do egzekucji lub
zarządzenia zabezpieczenia do wykonania.
§ 4. Do
zajęcia zabezpieczającego stosuje się odpowiednio przepisy o zajęciu
egzekucyjnym pieniędzy, wynagrodzenia za pracę, świadczeń z zaopatrzenia
emerytalnego oraz ubezpieczenia społecznego, renty socjalnej, egzekucję z
rachunków bankowych, innych wierzytelności pieniężnych, praw z papierów
wartościowych zapisanych na rachunku papierów wartościowych oraz z
wierzytelności z rachunku pieniężnego, papierów wartościowych niezapisanych na
rachunku papierów wartościowych, weksla, autorskich praw majątkowych i praw
pokrewnych oraz własności przemysłowej, udziału w spółce z ograniczoną
odpowiedzialnością, pozostałych praw majątkowych oraz ruchomości.
§ 5.
Zajęcie zabezpieczające nie może dotyczyć rzeczy lub praw zwolnionych z
egzekucji.
Art.
165.[Zabezpieczanie zajętych papierów wartościowych i pieniędzy] § 1.
Wydane w formie dokumentu papiery wartościowe zajęte w celu zabezpieczenia
należności pieniężnych podlegają złożeniu do depozytu organu egzekucyjnego.
§ 2.
Zajęte pieniądze w celu zabezpieczenia wpłaca się na wydzielony oprocentowany
rachunek bankowy organu egzekucyjnego z oprocentowaniem udzielonym przez bank
dla wkładów wypłacanych na każde żądanie, z zastrzeżeniem § 3.
§ 3.
Jeżeli z okoliczności sprawy wynika, że zabezpieczenie trwać będzie dłużej niż
3 miesiące, zajęte pieniądze, na wniosek zobowiązanego, wpłaca się na rachunek
lokaty terminowej.
§ 4.
Zajęta wierzytelność po nadejściu terminu jej płatności przez dłużnika tej
wierzytelności zrealizowana jest w celu zabezpieczenia przez przekazanie jej na
rachunek, o którym mowa w § 2. Tak samo przekazywane są zajęte w celu
zabezpieczenia wynagrodzenia za pracę i inne należności płatne w przyszłości,
bez ponawiania ich zajęcia aż do wysokości należności zabezpieczonej.
Art.
166.[Złożenie kaucji] Na wniosek zobowiązanego, zabezpieczenie należności pieniężnej
może być dokonane przez złożenie kaucji. Jeżeli zobowiązany składa wniosek o
przyjęcie kaucji w gotówce albo wniosek o przyjęcie kaucji w innej postaci
zostanie uwzględniony przez organ egzekucyjny, organ ten określa kwotę kaucji,
nie wyższą jednak od należności podlegającej zabezpieczeniu.
Art.
166a.[Zakaz rozporządzania składnikiem majątkowym zajętym w celu zabezpieczenia] § 1.
Zobowiązany nie może rozporządzać składnikiem majątkowym zajętym w celu
zabezpieczenia, z zastrzeżeniem § 2 i 3.
§ 2. W
okresie zabezpieczenia mogą być dokonywane za zgodą organu egzekucyjnego
wypłaty z zajętego w celu zabezpieczenia rachunku bankowego zobowiązanego, po
przedstawieniu przez niego wiarygodnych dokumentów świadczących o konieczności
poniesienia tych wydatków dla wykonywania działalności gospodarczej.
§ 3.
Zajęcie zabezpieczające nie pozbawia zobowiązanego prawa do polecenia zapłaty
zabezpieczonej należności pieniężnej ze środków pieniężnych znajdujących się na
rachunku, o którym mowa w art. 165 § 2.
Art.
166b.[Stosowanie przepisów ustawy w postępowaniu zabezpieczającym] W
postępowaniu zabezpieczającym stosuje się odpowiednio przepisy działu I i art.
168d.
Art.
166c.[Wyłączenie stosowania przepisów ustawy w postępowaniu zabezpieczającym] § 1. W
zakresie należności pieniężnych, o których mowa w art. 2 § 1 pkt 8 lit. a–f i
pkt 9, w postępowaniu zabezpieczającym nie stosuje się przepisów art. 154 §
1–3, 5 i 6, art. 155, art. 156, art. 157 i art. 163 § 2–3.
§ 2. W
zakresie należności pieniężnych, o których mowa w art. 2 § 1 pkt 8 lit. g, nie
stosuje się przepisów działu IV.
Rozdział 3
Zabezpieczenie
obowiązków o charakterze niepieniężnym
Art. 167. [Wybór
środka zabezpieczenia] § 1. Organ egzekucyjny w zarządzeniu zabezpieczenia
wykonania obowiązku o charakterze niepieniężnym określa środek zabezpieczania
lub inną czynność, które stosownie do okoliczności są zastosowane.
§ 2. Przy
wyborze środka zabezpieczenia organ egzekucyjny uwzględni interesy stron w
takiej mierze, aby wierzycielowi zapewnić wykonanie obowiązku, a zobowiązanego
nie obciążać ponad potrzebę.
Art.
168.[Zastosowanie dodatkowych środków zabezpieczenia] Organ
egzekucyjny może w razie potrzeby zastosować także środki zabezpieczenia
przewidziane w art. 164 § 1. W szczególności może być dokonane zajęcie
pieniędzy, wynagrodzenia za pracę, wierzytelności z rachunków bankowych i
wkładów oszczędnościowych oraz innych wierzytelności, jeżeli w ten sposób
zabezpieczy się pokrycie przez zobowiązanego kosztów wykonania zastępczego.
DZIAŁ IVA
Odpowiedzialność
za naruszenie przepisów ustawy
Rozdział 1
Odpowiedzialność
odszkodowawcza
Art.
168a. [Stosowanie przepisów Kodeksu
cywilnego] Osoba, która rości sobie prawo do rzeczy lub prawa
majątkowego, z których przeprowadzono egzekucję przez sprzedaż rzeczy lub
wykonanie prawa majątkowego, może dochodzić od zobowiązanego odszkodowania na
podstawie przepisów Kodeksu
cywilnego dotyczących odpowiedzialności za wyrządzoną szkodę.
Art.
168b.[Dochodzenie odszkodowania od organu egzekucyjnego lub wierzyciela] § 1.
Zobowiązany może dochodzić odszkodowania od organu egzekucyjnego lub
wierzyciela na podstawie przepisów Kodeksu
cywilnego za szkody wyrządzone wskutek niezgodnego z przepisami
prawa wszczęcia lub prowadzenia egzekucji administracyjnej lub postępowania
zabezpieczającego.
§ 2. W
przypadku należności pieniężnych określonych w art. 2 § 1 pkt 8 i 9 przez
wierzyciela, o którym mowa w ust. 1, rozumie się centralne biuro łącznikowe.
§ 3.
Zobowiązany może dochodzić odszkodowania od wierzyciela lub organu prowadzącego
rejestr, na podstawie przepisów Kodeksu
cywilnego, za szkodę wyrządzoną na skutek niezgodnego z prawem
ujawnienia w rejestrze danych, o których mowa w art. 18b § 2.
Art.
168c.[Odpowiedzialność dłużnika za niewykonanie lub nienależyte wykonanie
obowiązków] § 1. Dłużnik zajętej wierzytelności, który nie wykonał lub
nienależycie wykonał ciążące na nim obowiązki, o których mowa w art. 69a § 1,
lub obowiązki związane z realizacją egzekucyjnego lub zabezpieczającego zajęcia
wierzytelności lub prawa majątkowego, odpowiada za szkody wyrządzone z tego
powodu wierzycielowi na podstawie przepisów Kodeksu
cywilnego.
§ 2.
Wierzyciel może dochodzić odszkodowania od zobowiązanego na podstawie przepisów
Kodeksu
cywilnego za szkody wyrządzone wskutek niewykonania lub
nienależytego wykonania obowiązku, o którym mowa w art. 69a § 2.
Rozdział 2
Odpowiedzialność
porządkowa
Art.
168d. [Odpowiedzialność za odmowę udzielenia informacji organowi
egzekucyjnemu] § 1. Na osobę, która wbrew ciążącemu na niej obowiązkowi
odmawia udzielenia organowi egzekucyjnemu informacji lub wyjaśnień niezbędnych
do prowadzenia egzekucji albo udziela fałszywych informacji lub wyjaśnień, może
być nałożona kara pieniężna do wysokości 3800 zł.
§ 2.
Jeżeli żądanie udzielenia informacji lub wyjaśnień było skierowane do osoby
prawnej lub innej jednostki organizacyjnej, karę pieniężną nakłada się na
pracownika odpowiedzialnego za udzielenie informacji lub wyjaśnień, a gdyby
ustalenie takiego pracownika było utrudnione – karę pieniężną nakłada się na
odpowiedzialnego kierownika.
§ 3.
Karę, o której mowa w § 1, można nałożyć również na zobowiązanego, który nie
powiadamia organu egzekucyjnego o zmianie miejsca swego pobytu lub zajęciu
przez inny organ egzekucyjny ruchomości, a także prawa majątkowego, którego
warunkiem wykonywania jest posiadanie dokumentu, a także na zarządcę
nieruchomości, który bez usprawiedliwionej przyczyny nie składa sprawozdania
lub nie wykonuje polecenia organu egzekucyjnego.
§ 4. W
przypadku uchybienia obowiązkowi, o którym mowa w § 1, przez żołnierza, zamiast
nałożenia kary pieniężnej występuje się do dowódcy jednostki wojskowej, w
której żołnierz ten pełni służbę, z wnioskiem o pociągnięcie go do
odpowiedzialności dyscyplinarnej.
Art.
168e.[Kary pieniężne dla dłużnika zajętej wierzytelności] § 1. Na
dłużnika zajętej wierzytelności, który nie wykonuje lub nienależycie wykonuje
ciążące na nim obowiązki związane z egzekucją lub zabezpieczeniem
wierzytelności lub prawa majątkowego, można nałożyć karę pieniężną do wysokości
3800 zł.
§ 2.
Kara, o której mowa w § 1, może być powtarzana w przypadku uchylania się od
wykonania, w dodatkowo wyznaczonych terminach, obowiązków wynikających z
zajęcia egzekucyjnego lub zabezpieczającego.
§ 3.
Jeżeli dłużnikiem zajętej wierzytelności jest osoba prawna lub jednostka
organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, karę pieniężną nakłada się na
wyznaczonego pracownika, a jeżeli nie został wyznaczony – kierownika
bezpośrednio odpowiedzialnego za realizację zajęcia, a w spółce prawa
handlowego – odpowiedzialnego członka zarządu, natomiast w spółce cywilnej –
odpowiedzialnego wspólnika.
§ 4.
Postanowienie w sprawie nałożenia kary pieniężnej wydaje organ egzekucyjny, z
zastrzeżeniem § 5.
§ 5.
Jeżeli egzekucję z wierzytelności prowadzi organ egzekucyjny, o którym mowa w
art. 19 § 3, 4, 7 i 8, postanowienie w sprawie nałożenia kary pieniężnej wydaje
naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na siedzibę tego organu.
§ 6. Na
postanowienie o nałożeniu kary pieniężnej przysługuje zażalenie.
§ 7. Kara
pieniężna nałożona w związku z egzekucją prowadzoną przez organ, o którym mowa
w art. 19 § 3, 4, 7 i 8, przypada na rzecz tego organu.
Rozdział 3
Odpowiedzialność
karna
Art.
168f. [Udostępnianie danych bez wymaganego upoważnienia] Kto
występuje o udostępnienie z rejestru danych, o których mowa w art. 18b § 2, bez
wymaganego upoważnienia zobowiązanego, o którym mowa w art. 18b § 2 pkt 1 lit.
a lub d, którego dane dotyczą albo oświadczenia podmiotu, na rzecz którego
wyszukuje dane w rejestrze, o posiadaniu takiego upoważnienia, podlega grzywnie
do 30 000 zł.
Art.
168g.[Przechowywanie danych z rejestru z naruszeniem art. 18s § 1] Kto
przechowuje uzyskane z rejestru dane, o których mowa w art. 18b § 2, z
naruszeniem przepisu art. 18s § 1, podlega grzywnie do 30 000 zł.
Art.
168h.[Ujawnienie danych z naruszeniem przepisu art. 18s § 2 lub 4] Kto
ujawnił dane, o których mowa w art. 18b § 2, dotyczące zobowiązanego, o którym
mowa w art. 18b § 2 pkt 1 lit. a lub d, z naruszeniem przepisu art. 18s § 2 lub
4, podlega grzywnie do 30 000 zł.
DZIAŁ V
Przepisy
wprowadzające i końcowe
Art. 169. [Prowadzenie
postępowania egzekucyjnego i zabezpieczającego] Postępowanie egzekucyjne i
zabezpieczające, toczące się w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, będzie
prowadzone w dalszym ciągu w myśl przepisów tej ustawy i przez organy w niej
wskazane.
Art.
170.[Pozostawanie w mocy ustaw szczególnych] § 1. Pozostają w mocy
przepisy ustaw szczególnych dotyczące administracyjnego postępowania
zabezpieczającego na podstawie orzeczenia prokuratora, sądu, organów
administracji celnej lub organów kontroli administracji publicznej o
zabezpieczeniu rzeczy, w stosunku do których może być orzeczony przepadek.
§ 2. W
postępowaniu o zabezpieczenie, o którym mowa w § 1, postanowienie o wyłączeniu
wydaje naczelnik urzędu skarbowego, stosując przepisy niniejszej ustawy. Na
postanowienie o wyłączeniu przysługuje prawo wniesienia zażalenia organowi,
który wydał postanowienie o zabezpieczeniu, oraz wierzycielowi. Do czasu
rozstrzygnięcia zażalenia dokonane czynności egzekucyjne pozostają w mocy.
Art. 171.(pominięty)
Art. 172.(pominięty)
Art. 173.(uchylony)
Art.
174.[Stosowanie przepisów ustawy] Rada Ministrów może, w drodze
rozporządzenia, rozciągnąć stosowanie w całości lub w części przepisów działu
II rozdziału 6 w zakresie przechowywania, oszacowania i sprzedaży zajętych
ruchomości na określone ruchomości, które stały się własnością Skarbu Państwa
albo powiatu na podstawie przepisów o likwidacji mienia, o przepadku mienia, z
tytułu spadków lub z innych tytułów albo gdy Skarb Państwa na podstawie
szczególnych przepisów jest upoważniony do sprzedaży cudzej ruchomości. Rozporządzenie
to w szczególności określi przypadki, w których może nastąpić nieodpłatne
przekazanie ruchomości przez Skarb Państwa albo powiat lub ich niszczenie, a
także sposób rozliczania wydatków związanych z przechowywaniem lub sprzedażą
ruchomości niestanowiących własności Skarbu Państwa.
1) Niniejsza ustawa
dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia następujących dyrektyw Wspólnot
Europejskich:
1) dyrektywy 2001/44/WE z dnia 15 czerwca 2001 r. zmieniającej
dyrektywę 76/308/EWG w sprawie wzajemnej pomocy przy windykacji roszczeń
wynikających z czynności stanowiących część systemu finansowania Europejskiego
Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej oraz opłat rolnych i ceł oraz w
odniesieniu do podatku od wartości dodanej i podatków akcyzowych (Dz. Urz. WE L
175 z 28.06.2001);
2) dyrektywy 2002/94/WE z dnia 9 grudnia 2002 r. ustalającej
szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów dyrektywy 76/308/EWG w
sprawie wzajemnej pomocy przy windykacji roszczeń dotyczących niektórych opłat,
ceł, podatków i innych środków (Dz. Urz. WE L 337 z 13.12.2002).
Dane dotyczące ogłoszenia aktów prawa Unii Europejskiej,
zamieszczone w niniejszej ustawie - z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą
Polską członkostwa w Unii Europejskiej - dotyczą ogłoszenia tych aktów w
Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - wydanie specjalne.
[1] Art. 1a
pkt 10a dodany przez art. 64 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o
zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej (Dz.U. poz. 1629).
Zmiana weszła w życie 25 listopada 2018 r.
[2] Art. 1a
pkt 19a dodany przez art. 64 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o
zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej (Dz.U. poz. 1629).
Zmiana weszła w życie 25 listopada 2018 r.
[3] Art. 6a
dodany przez art. 64 pkt 2 ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie
sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej (Dz.U. poz. 1629). Zmiana weszła
w życie 25 listopada 2018 r.
[4] Obecnie
przepisy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, na
podstawie art. 192 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i
rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2017 r. poz.
1383; ost. zm.: Dz.U. z 2018 r. poz. 1076).
[5] Na
podstawie art. 21 ust. 3 ustawy z dnia 7 kwietnia 2017 r. o zmianie
niektórych ustaw w celu ułatwienia dochodzenia wierzytelności (Dz.U. poz. 933;
ost. zm.: Dz.U. z 2018 r. poz. 149) art. 18b § 1, w zakresie odnoszącym się do
wierzyciela będącego jednostką samorządu terytorialnego, ma zastosowanie od 1
czerwca 2018 r.
[6] Na
podstawie art. 21 ust. 3 ustawy z dnia 7 kwietnia 2017 r. o zmianie
niektórych ustaw w celu ułatwienia dochodzenia wierzytelności (Dz.U. poz. 933;
ost. zm.: Dz.U. z 2018 r. poz. 149) art. 18d § 4 ma zastosowanie od 1 czerwca
2018 r.
[7] Od dnia pierwszych
wyborów do Rady m.st. Warszawy i do rad dzielnic w m.st. Warszawie utworzonych
na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 marca 2002 r. o ustroju miasta
stołecznego Warszawy (Dz. U. z 2015 r. poz. 1438) – m.st. Warszawy, stosownie
do art. 31 tej ustawy.
[8] Art. 27d
dodany przez art. 64 pkt 3 ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie
sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej (Dz.U. poz. 1629). Zmiana weszła
w życie 25 listopada 2018 r.
[9] Art. 28d
dodany przez art. 64 pkt 4 ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie
sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej (Dz.U. poz. 1629). Zmiana weszła
w życie 25 listopada 2018 r.
[10] Art. 56
§ 1a dodany przez art. 64 pkt 5 ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie
sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej (Dz.U. poz. 1629). Zmiana weszła
w życie 25 listopada 2018 r.
[11] Art. 56
§ 1b dodany przez art. 64 pkt 5 ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie
sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej (Dz.U. poz. 1629). Zmiana weszła
w życie 25 listopada 2018 r.
[12] Art. 57
§ 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 64 pkt 6 lit. a) ustawy z dnia 5 lipca
2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej (Dz.U. poz.
1629). Zmiana weszła w życie 25 listopada 2018 r.
[13] Art. 57
§ 2a dodany przez art. 64 pkt 6 lit. b) ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o
zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej (Dz.U. poz. 1629).
Zmiana weszła w życie 25 listopada 2018 r.
[14] Art. 57
§ 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 64 pkt 6 lit. c) ustawy z dnia 5 lipca
2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej (Dz.U. poz.
1629). Zmiana weszła w życie 25 listopada 2018 r.
[15] Na
podstawie pkt 1 wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 28 czerwca 2016 r.
(Dz.U. poz. 1244) art. 64 § 1 pkt 4 w zakresie, w jakim nie określa maksymalnej
wysokości opłaty za dokonane czynności egzekucyjne, jest niezgodny z wynikającą
z art. 2 Konstytucji RP zasadą zakazu nadmiernej ingerencji w związku z
art. 64 ust. 1 i art. 84 Konstytucji oraz nie jest niezgodny z
art. 31 ust. 3 Konstytucji. Art. 64 § 1 pkt 4 w ww. zakresie utracił
moc 16 sierpnia 2016 r.
[16] Na
podstawie pkt 2 wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 28 czerwca 2016 r.
(Dz.U. poz. 1244) art. 64 § 6 w zakresie, w jakim nie określa maksymalnej
wysokości opłaty manipulacyjnej, jest niezgodny z wynikającą z art. 2
Konstytucji RP zasadą zakazu nadmiernej ingerencji w związku z art. 64
ust. 1 i art. 84 Konstytucji oraz nie jest niezgodny z art. 31
ust. 3 Konstytucji. Art. 64 § 6 w ww. zakresie utracił moc 16 sierpnia
2016 r.
[17] Na
podstawie pkt 3 wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 28 czerwca 2016 r.
(Dz.U. poz. 1244) art. 64 § 8 w zakresie, w jakim nie przewiduje możliwości
obniżenia opłaty, o której mowa w art. 64 § 1 pkt 4 tej ustawy i
opłaty manipulacyjnej w razie umorzenia postępowania z uwagi na dobrowolną
zapłatę egzekwowanej należności po dokonaniu czynności egzekucyjnych, jest
niezgodny z wynikającą z art. 2 Konstytucji RP zasadą zakazu nadmiernej
ingerencji w związku z art. 64 ust. 1 i art. 84 Konstytucji oraz
nie jest niezgodny z art. 31 ust. 3 Konstytucji. Art. 64 § 8 w ww.
zakresie utracił moc 16 sierpnia 2016 r.
[18] Na
podstawie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 18 października 2017 r.
(Dz.U. poz. 1954) art. 144 w zakresie, w jakim odnosi się do egzekucji z
nieruchomości lub lokalu (pomieszczenia) służących zaspokajaniu potrzeb
mieszkaniowych zobowiązanego, jest niezgodny z art. 30, art. 71 ust. 1 i art.
75 ust. 1 Konstytucji RP, przez to że nie zawiera regulacji gwarantujących
minimalną ochronę przed bezdomnością osobom, które nie są w stanie we własnym
zakresie zaspokoić swoich potrzeb mieszkaniowych. Art. 144 utracił moc w ww.
zakresie 20 października 2017 r.